Poreklo stanovništva naselja Plavce, opština Bojnik – Jablanički okrug. Prema knjizi Jovana V. Jovanovića „Pusta Reka“. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Položaj sela.
Plavce se nalazi na prelazu više diluvijalne ravni u nižu, na obroncima bregova delimično u prisoju a delimično na osojnim stranama.
Tip sela.
Plavce je selo čistog zbijenog tipa. Graniči se sa atarima sela: Obilića, Granice, Zorovca, Suvog Polja (Zeletovo), Lapotinca i Kacabića i spada, kao i sva okolna sela, u severnu zonu Puste Reke.
Ime sela.
Ovaj toponim verovatno je importovan iz kraja odakle su se naselili prvi stanovnici ovog sela. Nema nikakve legende o imenu ovog sela niti postoji neko etimološko ili drugo tumačenje.
Vode.
Kroz selo Plavce protiče potok, koji izvire u ataru samog Plavca na lokalitetu Marjanov Potok. Ovaj potok teče u pravcu Kacabića, kroz koji prolazi i uliva se u Pustu Reku.
Kod plavačke crkve postoji kladenac. U sredini sela postoji česma sa jakim mlazom vode.
Plavčani imaju bunare. Svaka kuća ima svoj bunar dubine od 5 do 35 metara. U koponju bunara i izradi santrača Plavčani su pravi majstori, poznati u leskovačkom kraju.
Postanak sela i prošlost.
Plavce je staro srpsko selo, zaseljeno verovatno još u vreme srpske srednjovekovne države. Mihajlo Lukarević trgovac iz Belog Brda pominje ga u svojoj trgovačkoj knjizi, pišući ga dvojako – kao Plavce ili Plavice. U svojoj knjizi poimenično pominje dužnike i jemce. Dužnici su mu bili uglavnom topioničari (rudari) te se zbog toga ne može sa sigurnošću tvrditi da je njegovo Plavce sadašnje pustorečko selo, ali nije ni isključena ta mogućnsot jer se Lukarevićevo poslovanje protezalo na celu Pustu Reku – a u njoj je bilo rudara.
U Plavcu postoji crkva sa drvenim zvonikom i četvororazredna osnovna škola, istureno odeljenje osnovne škole u Bojniku.
Zemlje i šume.
Atar ovog sela je veliki 735 hektara, od koje površine oranice i bašte zahvataju 510, voćnjaci 6, vinogradi 15, livade 38, pašnjaci 2, šume 142 dok je neplodno zemljište 32 hektara.
Zemlja nosi ove nazive: Kitke, Zorovac, Poljanka, Pojate, Dno, Šušgone, Delovi, Vudan, Garine, Čepeljak, Komče i Jazbine.
Poreklo stanovništva.
Selo Plavce spada u ona malobrojna pustorečka sela čiji se broj stanovništva, manje-više, održava na istom nivou, sa blagom tendencijom iseljavanja. Godine 1953. u njemu je živelo 619 stanovnika a 1971. godine bilo ih je 561 žitelja.
Danas u njemu žive ovi rodovi:
-Brankovići su doseljeni iz Crne Trave.
-Zlatkovići su doseljeni iz sela Lebeta.
-Stevanovići su iz Crne Trave.
-Krstići su iz Mačkatice.
-Stojanovići su iz Pridvorice.
-Nedeljkovići su doseljeni iz Kalne.
-Ranđelovići su doseljeni iz Kalne.
-Stojanovići su doseljeni iz Gornjeg Stopanja.
-Pavlovići su doseljeni iz Mačkatice.
-Živkovići su doseljeni iz Podujeva.
-Dinići su došli iz okoline Surdulice.
-Stevići su nepoznatog porekla.
-Ilići su doseljeni iz Granice.
-Ratkovići su iz Crne Trave.
U Plavcu žive Romi i to ovi rodovi:
-Ametovići su doseljeni iz Badnjevca.
-Tafići su iz Badnjevca.
-Katići su iz Badnjevca.
Zanimanje stanovništva.
Zemljoradnja je osnovno zanimanje Plavčana. Na svojim njivama seju pšenicu i kukuruz kao glavne kulture. Na prostranim površinama gaje crni luk i isti prodaju na pijacama, daju na otkup sušari u Vučju. Od 1973. godine počeli su sa uzgojem jagoda vrste zenga, koje otkupljuje „Žitar“ iz Kosančića. Ovim poslom bavi se oko 80% domaćinstava. Pokušalo se sa duvanom, pa su odustali. Krompir sade samo za domaće potrebe. Pšenicu i kukuruz prodaju.
Od stoje gaje gaje krave, u proseku po dve po domaćinstvo. U toku 1974. godine tri domaćinstva je tovila junad u kooperaciji sa „Žitarom“ u Kosančiću. U finansijskom pogledu rezultati su bili negativni.
IZVOR: Prema knjizi Jovana V. Jovanovića „Pusta Reka“. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)