Poreklo prezimena, selo Bečevica (Knić)

Poreklo stanovništva sela Bečevica, opština Knić – Šumadijski okrug. Prema knjizi Mihaila Dragića „Gruža“. Priredio saradnik portala Poreklo Milodan.

Položaj sela – topografske prilike.

Selo se nalazi na zaravnima kačerske površi. Ta je zaravan izbrazdana sa nekoliko potoka koji čine Bečevičku Reku i potocima, koji se ulivaju u Brestovačku Reku. Taranski Potok na severu rastavlja ovo selo od Brestovca. Sa desne strane Bečevičke Reke – u Bečevičkom Polju – na kusovačkoj ravni nalazi se takođe nekoliko kuća.

Vode.

U selu ima nekoliko izvora: Petronijevića Bunar, Ćosovića Bunar, Bunar više Selišta, Đonovića Bunar i Toljevac.

Zemlje i šume.

Selo ima dosta šume i to sve na Ješevcu: na brdu Kliku, na brdu Osoju, jednoj strani Prevoja, na Ciganovcu i do polovine brda Siljevice. Njive su im na mestima zvanim: Miren Doline – između Siljevice i Jeremijina Brda, Bakčine, Novo i Staro Polje i Toljevac.

Tip sela.

Selo je razbijenog tipa. Odstojanje između pojedinih kuća iznosi 100-300 metara, ali ima srodničkih međusobno bližih. Selo se ne deli na krajeve, samo pojedine srodničke grupe kuća nose svoje zajedničko prezime. Južno od sela je zaselak Dub.

Ime selu.

Misli sa da je selo dobilo ime po crkvi, koja je bila nedaleko od sela, idući ka Borču.

Starine u selu.

Četvrt sata hoda na jug od sela, idući ka Borču, u današnjem groblju nalazi se jedna crkvina, dobro očuvana. Ta crkva se zvala Bečevica. Za njen nastanak vezano je ono poznato predanje. Car Dušan je imao jednu veoma ružnu sestru, te je stoga otera sa dvora. Ona se zvala Gruba. Lutajući ona dođe u Potočane nekom bogatom seljaku Aksentiju da služi. Kod tog Aksentija bio je nekakav sluga po imenu Mrlja, vrlo ružan čovek, koga Aksentije oženi sa Grubom i iz tog se braka rodiše Vukašin, Uglješa i Mrlja. Car Dušan putujući jednom po svom carstvu zakonači kod tog domaćina Aksentija u Potočanima. Domaćin je želeo da što bolje ugosti cara, te se raspitivao šta voli najviše da jede. Gruba mu onda reče da zna šta car rado jede i spremi mu teleće jezike. Car se veoma začudi jelu po njegovoj volji spravljenom i zatraži da mu domaćin pokaže osobu koja je spremila jelo. Domaćin se ustezao i odvraćao cara od toga, jer je, veli, to jedna vrlo ružna žena. No car je hteo svakako da je vidi i naredi da je dovedu. Kad su je doveli car prepozna svoju sestru. Sutradan je car povede sa svojom svitom. Kad su bili na današnjem Selištu, car joj dozvoli da sklopi ruke oko vrata jednome iz njegove svite, koga hoće za muža. No ona sklopi ruke oko svoga ružnoga muža Mrlje. Onda se car naljuti i naredi da se Mrlja ubije.
Kada su Mrljini sinovi odrasli, doznaju za smrt svoga oca i potraže mu grob i na tom mestu podignu crkvu. Bečevicom je nazvana zato, što se sa svih strana videla (izbečila). Nju su docnije Turci razrušili, ali su joj zidovi još i danas mestimice i do tri metra očuvani.
Tu na selištu je i staro groblje. Staro seosko groblje bilo je na Dubu, pa su ga napustili i počeli sahranjivati kod pomenute crkve u Selištu. U Okruglom Gaju nalazi se „džinovsko groblje“.
Stari put je išao od Vujetinaca preko Potočana za Borač i preko selišta i Starog Lipovca za manastir Vraćevšnicu.
Na brdu Kliku, više sela, nalazi se Gradina. To je velika gomila kamenja, verovatno od nekog razrušenog grada. Tu su se nalazili kameni žrvnjevi, alatke i dr.

Postanak sela i poreklo stanovništva.

U selu ima familija iz 18. veka, koje su ovde bile za vreme Kočine Krajine. Veliki broj familija doseljen je za vreme Karađorđa od Sjenice i Kolašina. Od pre 20 godina doseljenih familija ima svega tri, od kojih su dve iz susednih sela a jedna od Sjenice.
-Ćote (Petrovići). Ovo je najstarija familija u selu. Ne zna se odakle je doseljena. Slave Sv. Petku.
-Dimitrijevići su stara familija kao i Ćotići. Slave Trifundan.
Obe familije su bile ovde za vreme Kočine Krajine.
-Ivanovići (Paunovići, Milovanovići, Srejovići, Milutinovići i Matovići). Čukunded Ivan doselio se od Sjenice za vreme Kočine Krajine. Slave Lučindan.
-Obradovići. Njih zovu „Švabići“ jer su 1813. godine bežali u Austriju pa se opet povratili. Poreklom su od Sjenice a ovde su došli verovatno u Karađorđevo vreme. Slave Nikoljdan.
-Đerovići su iz Kolašina. Predak Đerasim je došao u vreme Karađorđa. Slave Sv. Petku.
-Đonovići. Ovde je došao Đunisije iz Kolašina za vreme Karađorđa. Po starini su rod sa Đerovićima. Slave Sv. Petku.
-Panteševići (Petronijevići i Damnjanovići; staro prezime Nijemčevići). Došli su iz Kolašina za vreme Karađorđa. Slave Sv. Petku.
-Igrutinovići (stari prezime Radomirovići). Došli su od Sjenice za vreme Karađorđa. Slave Aranđelovdan.
-Jovanovići (Karajovići) Doselili su se za vreme Karađorđa od Sjenice. Slave Đurđevdan.
-Udovičići (staro prezime Sinđići). Došli su za vreme Karađorđa verovatno od Sjenice. Slave Sv. Petku.
-Ćosovići (Radonjići, Milutinovići i Jovanovići). Došao ded Jovan Ćosa od Sjenice za vreme Karađorđa. Slave Đurđevdan.
-Kokići (Pantovići, Timotijevići i Nikolići). Braća Milutin i Jovan „Koka“ su došli iz sela Kokošića kod Sjenice za vreme Karađorđa. Slave Nikoljdan.
-Mićići. Otac došao pre 20 godina iz sela Trudova kod Sjenice. Slave Jovanjdan.
-Todorovići su doseljeni pre 20 godina iz Dragušice od tamošnjih Todorovića. Slave Jovanjdan.
U zaseoku Dubu su ove familije:
-Raketići (Staletići, Milivojevići i Miloradovići). Došao Oketa iz Sjenice za veme Karađorđa. Slave Lazarevdan.
-Ivkovići (staro prezime Radičevići). Došli su sa Kokićima iz Kokošića a po starini su i rod sa njima. Slave Nikoljdan.
-Mićići. Brat onog Mićića iz istog sela i zajedno došao sa njim. Slave Jovanjdan.
-Jelići. Otac došao pre 20 godina iz Borča. Slave Stevanjdan.

IZVOR: Mihailo Dragić „Gruža“. Priredio saradnik portala Poreklo Milodan.