Poreklo prezimena, selo Resnik (Vučitrn)

Poreklo stanovništva sela Resnik, opština Vučitrn (Kosovo i Metohija). Prema studiji „Kosovo“ Atanasija Uroševića. Priredio saradnik portala Poreklo Vojislav Ananić.

Selo je u nižem delu padine Čičavice, od podnožja (520 m) do 600 m nadmorske visine.

Razbijenog je tipa. Deli se na pet arbanaških i jednu cigansku mahalu. U severozapadnom delu sela su mahale Makića i Curovića, a u jugoistočnom – Rustovića, Mamutovića i Smakovića. Ciganska mahala je na severu, prema Vrnici. Udaljenja između mahala su 300-500 m. Mahala Rustovića je zbijena, dok u drugim mahalama ima izdvojenih grupica, pa i usamljenih kuća.

Pored naziva Kroni Kišes (Crkveni kladenac), koji ukazuje na to da je tu bila neka crkva, niže sela, ka pruzi, ima naziv Vora t’ Škijeve (Slovensko groblje), gde su se do oko 1900. ukopavali Srbi iz ovoga sela i Srbi iz susednog sela Nevoljana.

Pri doseljavanju Arbanasa selo je bilo u podnožju planine i u njemu živeli Srbi do oko 1900, koji su se iselili neki u Toplicu (Krljegaćani i Čarapići), a neki u Vučitrn (Alempići). Tu su živeli i Srbi Krsmanovići iz Vrnice. Arbanasi su se naselili više tog starog sela, na prostoru koji je tad bio pod šumom.

Rodovi:

– Makić (6 k.), – Rustović (13 k.), – Curović (3 k.), – Mamutović (4 k.) i – Smaković (2 k.), svi su od fisa Krasnića. Postali su od jedne kuće, te im je zajedničko prezime Dzon. Doseljeni su oko 1770. iz Malesije zajedno sa Dzonima iz Šalca. Preci su im se doselili kao katolici, a zvali se Marko, koji se nastanio u Šalcu, i Đoka, koji se nastanio u ovom selu, u Resniku. Iz Malesije su se iselili da izbegnu krvnu osvetu. Na čiflike nisu hteli, a nisu hteli ni da kupuju od vučitrnskih gospodara čiflika, već se i Đoka i Marko nastanili u šumi, podigli kuće i „zauzeli” zemlju. Pojasevi u 1934. od doseljavanja za Smakoviće: Đoka, Smaka, Ljutfi, Sadik, Rušit (90 godina).

U selu je 1934. bilo 18 porodica cigana „Aškalija”. Imali su svoje kuće i svoja dvorišta. Živeli su kao nadničari u svojih seljaka Arbanasa i Crnogoraca. U Resnik su se doseljavali iz Galice (Drenica) i susednih sela Šalca i Drvara.

Kolonisti:

– Radeč (1 k.) i – Kovačević (1 k.) 1922. od Danilovgrada.

– Nikčević (1 k.) i – Vučinić (1 k.) 1922. iz Jablanice, inače starinom iz Pješivaca.

– Lazarević (1 k.) 1925. iz Širokih Njiva (Toplica), a starinom od Andrijevice.

IZVOR: SANU, Srpski etnografski zbornik, knjiga LXXVIII, Odeljenje društvenih nauka, Naselja i poreklo stanovništva, knjiga 39, ATANASIJE UROŠEVIĆ: KOSOVO, IU “Naučno delo“, Beograd, 1965. Priredio saradnik portala Poreklo Vojislav Ananić

Prilog o poreklu stanovništva sela Resnik, opština Vučitrn (Kosovo i Metohija). Prema knjizi  „Drvare na Kosmetu i Radeči od 14. veka“ Branka R. Radeča.

Selo Resnik

O Resniku Atanasije Urošević piše:

“Selo je u nižem delu padine Čičavice, od podnožja (520 m) do 600 m nadmorske visine. Razbijenog je tipa. Deli se na pet arbanaških i jednu cigansku mahalu. U severozapadnom delu sela su mahale Makića i Curovića, a u jugoistočnom – Rustovića, Mamutovića i Smakovića. Ciganska mahala je na severu prema Vrnici. Udaljenja između mahala su 300 – 500 m. Mahala Rustovića je zbijena, dok u drugim mahalama ima izdvojenih grupica, pa i usamljenih kuća.

Pored naziva Kroni Kišes (Crkveni kladenac), koji ukazuje na to da je tu bila neka crkva, niže sela, ka pruzi, postoji naziv Vora t’ Škijeve (Slovensko groblje), gde su se do oko 1900. sahranjivali Srbi iz ovog sela, i  iz susednog sela Nevoljana.

Pri doseljavanju Arbanasa selo je bilo u podnožju planine i u njemu su živeli Srbi do oko 1900, koji su se iselili, neki u Toplicu (Krljegaćani i Čarapići), a neki u Vučitrn (Alempići). Tu su živeli i Srbi Krsmanovići iz Vrnice. Arbanasi su se naselili iznad tog starog sela, na prostoru koji je tad bio pod šumom.

Rodovi:

Makić (6 k.),  Rustović (13 k.),  Curović (3 k.),  Mamutović (4 k.) i  Smaković (2 k.), svi su od fisa Krasnića. Postali su od jedne kuće, te im je zajedničko prezime Dzon. Doseljeni su oko 1770. iz Malesije, zajedno sa Dzonima iz Šalca. Preci su im se doselili kao katolici, a zvali su se Marko, koji se nastanio u Šalcu, i Đoka, koji se nastanio u ovom selu. Iz Malesije su se iselili da izbegnu krvnu osvetu. Na čiflike nisu hteli, a nisu hteli ni da kupuju od vučitrnskih gospodara čiflika, već su se i Đoka i Marko nastanili u šumi, podigli kuće i „zauzeli“ zemlju. Pojasevi u 1934. od doseljavanja za Smakoviće: Đoka, Smaka, Ljutfi, Sadik, Rušit (90 godina).

U selu je 1934. bilo 18 porodica cigana Aškalija. Imali su svoje kuće i svoja dvorišta. Živeli su kao nadničari svojih seljaka Arbanasa i Crnogoraca. U Resnik su se doseljavali iz Galice (Drenica) i susednih sela Šalca i Drvara.

Kolonisti:

Radeč (1 k.) i Kovačević (1 k.), 1922. iz Danilovgrada.

Nikčević (1 k.) i  Vučinić (1 k.) 1922. iz Jablanice, inače starinom iz Pješivaca.

Lazarević (1 k.) 1925. iz Širokih Njiva (Toplica), starinom od Andrijevice.

(Poreklo stanovništva sela Resnik, opština Vučitrn. Prema studiji “Kosovo” Atanasija Uroševića. Priredio saradnik portala “Poreklo”, Vojislav Ananić)

Po popisu Atanasija Uroševića iz 1934/36. godine bilo je: 18 porodica Cigana, 28 kuća Šiptara i 5 kuća Crnogoraca. Ako uzmemo prosek članova domaćinstva: za Cigane i Šiptare po 8, a za Crnogorce 7, dobićemo sledeću statistiku:

Cigani:         18 x 8 = 144         35,7%

Šiptari:      28 x 8 = 224        55,5%

Crnogorci:     5 x 7 = 35            8,6%

Ukupno stanovnika: 403

 Selo je poluplaninsko sa ravničarskim zemljištem, razbijenog tipa sa listopadnom šumom. Pogodno je za stočarstvo. Zemljište je smoničavo i sa rastresitom zemljom. Uspevaju sve vrste žitarica i voća. Nalazi se oko 8 km južno od Vučitrna.

Od 1920. do 1925. doselilo se 5 domaćinstva, naseljenika, koji su dobili utrinsku zemlju od države.

Posleratni popis

Godina/broj stanovnika

1948/591

1953/666

1961/743

1971/815

1981/1.086

2011/1.388

Ovo su zvanični podaci objavljeni na sajtu, ali ne postoji podela po nacionalnoj pripadnosti.

****

Resčani u ratovima, odseljeni i doseljeni

 O Resničanima Miloš Anđelić iz Vučitrna piše:

 „Učesnici oslobodilačkih ratova 1912-1918: 

1. Vučinić Janko, Skadarska bitka
2. Lazarević Dragiša, solunski oficir, nosilac Karađorđeve zvezde.
3. Nikčević Blažo, oficir, solunski dobrovoljac
4. Radeč Krsto, Skadarska bitka
5. Radeč Petar, solunski dobrovoljac, nosilac spomenice za rat Oslobođenja i ujedinjenja 1914-1918. godine
6. Streličić Miloš, Toplički ustanak

Učesnici Drugog svetskog rata 1941-1947: 

1. Lazarević Milan
2. Nikčević Milan sk
3. Radeč Radomir
4. Stožinić Petar

Poginuli u Drugom svetskom ratu 1941-1947: 

1. Stožinić Petar, 1943, Trstenik

 Žrtve Drugog svetskog rata: 

1. Raspopović Bogić, ubili ga balisti u njegovoj kući 1941. godine
2. Raspopović Božidar, ubili ga balisti u njegovoj kući 1941. godine
3. Raspopović Čedomir, ubili ga balisti u njegovoj kući 1941. godine. Raspopovići su sa Bešićem Vukom ubijeni u jednom danu u najsvirepijem maskaru od komšija balista šiptara, u njihovoj kući u selu Vrnici. Sahranjeni su u zajedničkoj grobnici na groblju u Vrnici.
4. Kalezić Mile, prešao u Australiju sa četnicima
5. Radeč Milutin, prešao u Australiju sa četnicima
6. Streličić Neđo, prota, streljan u OZN, u Beogradu 1944. godine

 Odseljeni 1941-1993: 

1. Bešić Vidosava, 1954, sa 4 člana, Kruševac
2. Bjelojević Rade, 1968, sa 5 članova, Beograd
3. Vlahović Miloš, 1941, sa 4 člana, Kolašin, Crna Gora
4. Vlahović Danilo, 1969, sa 2 člana, Beograd
5. Grujić Nikola, 1952, sa 5 članova, Kosovska Mitrovica
6. Jovović Radomir, 1941, sa 2 člana, Kraljevo
7. Lazarević Milan, 1952, sa 3 člana, Beograd
8. Kovačević Mijo, 1964, sa 7 člana, Požarevac
9. Nikčević Milan, 1977, sa 3 člana, Beograd
10. Nikčević Mladen, 1970, sa 4 člana, Beograd
11. Nikčević Radosav, 1965, sa 3 člana, Mladenovac
12. Radeč Dragutin, 1985, sa 4 člana, Kosovska Mitrovica, Beograd
13. Radeč Milorad, 1960, sam, Beograd
14. Raspopović Zarija, 1952, sa 4 člana, Kruševac
15. Stožinić Petar, 1941, sa 7 članova, Trstenik
16. Vučinić Miki, 1975, sa 2 člana, Igalo, Crna gora
17. Vučinić Dara, 1960, sama, Priština
18. Vučinić Mijo, 1961, sam, Priština

Svega 15 domaćinstava sa 58 članova. Sada u ovom selu nema više nijednog stanovnika srpske nacionalnosti.

Odseljeni a završili studije

Raspopovići, Šaranovići i Stožinići su živeli u selu Vrnici a ne u Resniku, Miloša Anđelića su pogrešno informisali.

Doseljene srpske kuće 1912-1935: 

(Miloš Anđelić, ”Stanovništvo Vučitrna i okoline poslednjih sto godina”)