Poreklo stanovništva sela Burovo, opština Lazarevac. Prema knjizi „Šumadijska Kolubara“ Petra Ž. Petrovića, prvo izdanje 1939. godine, drugo izdanje 1949. godine – poslednje izdanje Službeni Glasnik i SANU – Edicija „Koreni“ 2011. godine u sklopu knjige „Šumadija i Šumadijska Kolubara“. Priredio saradnik portala Poreklo Milodan.
Položaj sela.
Burovo je malo naselje sa leve strane Peštana, u njegovom donjem toku, a između Lazarevca, Drena, Zeoka, Medoševca i Šopića. Kuće su na prisojnoj strani bezimene kose i u dolini seoskog potoka. Ispod kuća prolazi glavni put Lazarevac-Aranđelovac. Naselje je razbijenog tipa. Ono se deli na Andrića Kraj, Sleđevac i Erski Kraj.
Vode.
U selu pored Peštana i pomenutog potoka ima devet zidanih bunara.
Zemlje i šume.
Njive i livade su po stranama, ali su najbolje one pored Peštana. Otuda je ovo selo znatno bogatije od susednih sela Drena, Stubice i Lukavice. Njive i livade su na mestima koja se zovu: Lug, Razorčine, Votnjačine, Trnjaci, Ravnice, Bare, Stari Peštan, Velika Livada, Breskopolje, Milina Bara, Tukovi, Bunarić, Livadice, Dugo Brdo, Golubuša i Ornice.
Seoska utrina i šuma je u Grobljanskoj Šumi.
Podaci o selu.
Preci današnjih starijih rodova prvo su se naselil u Šopić, pa se, kažu, nikako nisu slagali sa Šopićanima. Knez Miloš naredi da se presele na današnje mesto, koje se zvalo Pevalice. Ne zna se kako je došlo do danšnjeg naziva Burovo. Današnje groblje je na mestu starog groblja, više sela u Grobljanskoj Šumi. Najstariji nadgrobni spomenici današnjih rodova u tom groblju su iz 1824. godine. Litija se nosi na Spasovdan.
Po arhivskim podacima Burovo se prvi put pominje 1818. godine kada je imalo samo 4 kuće, a 1844. godine imalo je 10 kuća sa 65 stanovnika. Danas u njemu ima 11 rodova sa 50 kuća.
Poreklo stanovništva.
U prvoj polovini prošlog veka doselilo se deset rodova:
–Stevanovići su ovamo došli iz Dragačeva a starinom su iz Hercegovine, slave Nikoljdan.
–Šćekovići (Aleksići i Vukašinovići – koji su izumrli) su jedan rod i oni su od „Arbanije“, slave Aranđelovdan.
–Tadići, Aćimovići i Pavlovići su jedan rod, četvrto koleno od pretka, koji se doselio iz Duškovca kod užičke Požege, slave Lučindan.
–Vučetići, predak Vučeta je današnjem starcu od 80 godina bio ded, doselio se od Užica, slave Đurđevdan.
–Mirkovići su iz sela Povlena (?) kod Užica, slave Đurđevdan.
–Jovičići, predak ubio „kapetana“ u Crnog Gori, pa sa ženom pobegao ovamo, slave Nikoljdan.
–Stanisavljevići i Radosavljevići su jedan rod, predak Stanisav došao po pozivu pretka Markovića; po svoj prilici bili su jedan rod, slave Đurđevdan.
–Tomići su se doselili oko 1860. godine iz susednog sela Drena; u Drenu danas nema krvne rođake, slave Simeundan.
–Blagojevići su se se doselili 1890. godine iz Trbušnice, slave Đurđevdan.
–Radosavljevići su došli na kupljeno imanje iz Rogače u Kosmaju, slave Nikoljdan.
–Andrići su izumrli u Burovu,ovamo su došli iz Petke; po ovom rodu se jedan kraj ovog sela zove Andrića Kraj.
IZVOR: „Šumadijska Kolubara“ Petra Ž. Petrovića, prvo izdanje 1939. godine, drugo izdanje 1949. godine – poslednje izdanje Službeni Glasnik i SANU – Edicija „Koreni“ 2011. godine u sklopu knjige „Šumadija i Šumadijska Kolubara“. Priredio saradnik portala Poreklo Milodan.
Komentari (0)