Poreklo prezimena, selo Domaševo (Trebinje)

Poreklo stanovništva sela Domaševa, opština Trebinje. Prema studiji Jevta Dedijera „Bilećke Rudine“ iz 1903. godine. Priredio saradnik portala Poreklo Žarko Rogan.

Postanak sela i poreklo stanovništva

O postanku ovog sela, ne zna se ništa. Najstariji stanovnici ovog sela su bili Radići i Zotovići. Radići su živeli u Potprisoju do prve polovine XIX veka. Tad su Turci čuli da Radići imaju mnogo novca, pa ih krenu mučiti i ovi se moraše raseliti.

Isto tako, ne zna se ni za Zotoviće odakle su poreklom. Svaki kaže da su starosedeoci. U Crnoj Gori, u Podgorici ima begova Zotovića, koji ovima govore da su iz istog plemena, samo što su se raselili da ne bi primili Islam. Do okupacije, ovo beše jedna od najčuvenijih i najpoštovanijih porodica i među Muslimanima, i među Hrišćanima. Uvek je neko iz njihove loze morao biti sveštenik, a ima i vladika Zotovića. U starija vremena, ova porodica je imala svoja imanja u okolini Ljubinja i Trebinja, koja je postepeno prešla u ruke Muslimana, a do danas su održali svoju zemlju u Domaševu i Viduši. Verovatno su Zotovići neka stara vlasteoska porodica. Slave Nikoljdan, a prislužuju Cveti.

Isto tako, i za Bokiće se misli da su starosedeoci. O prošlosti te porodice se zna samo to da su se nekad zvali Vrljoši, a Bokićima ih prozvaše po nekom njihovom starom koji je imao velike bokove. Slave Zimski, a prislužuju Letnji Jovanjdan.

Papići su najpre stanovali u selu Smokvi u Crnoj Gori. Jednom im udari na torinu uskok Sava Dževerdar. Oni ga ubiju, pa pobegnu u Petroviće u Oputnoj Rudini. Odatele se presele u Prijevor (u Zaušje), pa onda u Domaševo. Oni kažu da su isto pleme sa Baćovićima u Banjanima i Mulinama u Dubočanima. Nisu ništa “svoje” sa onima na Vlainji. Slave Jovanjdan, a prislužuju Savindan.

Tomanovići su iz Rovina u Crnoj Gori. Bila su ih dva brata Živko i Matoš, Vukovi sinovi. Živko je jednom gonio iz Primorja vino o Nikoljdan, pa ga sretnu na Bratošu dva Pešikana, raspore mješine i prospu vino. Skupi selo po bocu vina i on proslavi krsno ime. Ali, kad se vraćao iz crkve u Trnjinama, zapucaše na njega opet ona dva Pešikana. On se pobije sa njima, vrati se kući, zakolje vola i omrsi Nikoljdan, zatim se spakuje i ode u Krivošije. I tu ubije jednog čoveka, pa pobegne u Trebinje, primi Islam i dobi ime Kariman. Počne on tako četovati i poseče dvadeset i četiri crnogorske glave, među njima i ona dva Pešikana, dok ga ne ubi uskok Krsto Kresojević iz Baljcima. Pošto je Živko primio Islam, preselio je i svog brata u Crnu Goru da se na njemu ne bi svetili Crnogorci. Od Matoša su ovi Tomanovići i oni u Nevesinju. Slave Nikoljdan, a prislužuju Gospođindan.

Kice su ovde preselile age iz Podvori, a Lečiće iz Ždrijelovića. Kice slave Nikoljdan, a prislužuju Badnji dan. Lečići slave Aranđelovdan.

Turnići su od porodice Jelića iz Trebinja. Pre sedamdeset godina su ih age preselile na čitluk u Domaševu. Slave Klimunjdan.

Ćapine iz Rupjela kod Trebinja su takođe preselile age, kao i Turniće. Pre su se zvali Tičevići. Slave Đurđevdan, a prislužuju Cveti.

Pre sedamdeset godina, iz Ljubomirske javte se preseliše Mijanovići. Slave Nikoljdan, a prislužuju Lazarevu Subotu.

IZVOR: Jevto Dedijer, “Bilećke rudine”. Priredio saradnik portala Poreklo Žarko Rudan.