Gornji Milanovac i okolna sela

23 komentara

1. 2. jun 2013. u 20:04

   Milodan

   Rudnik, nastavak….

   Poreklo stanovništva.

   -Od 24 familije, koliko ih je u Rudniku, samo se za tri kaže da su starinci. Jedna je, pak, starinska porodica pre 20 godina izumrla. Starinačkih kuća ima svega 11.
   Porodice su po zaseocima ovako rezređene:
   U Prlinama su:
   -Čivovići (Maksimovići, Vučetići, Bankovići, Prodanovići), koji su za vreme Prvog ustanka doseljeni od Sjenice, slave Nikoljdan.
   -Pešići (Milenkovići, Tomovići, Vukićevići), koje je doselio Kara-Đorđe od Sjenice 1809. odine, slave Sv. Petku.
   U Salašima su:
   -Radovanovići, starinci. jedna su familija sa Dragićevićima na Blatima, slave Aranđelovdan.
   -Gavrilovići su došli iz Osata u Bosni,odmah po oslobođenju Srbije, slave Nikoljdan.
   -Pavlovići su starinci, slave Aranđelovdan, ali nisu rod Radovanovićima.
   -Boškovići su doseljeni iz Hercegovine na nekoliko godina pred Prvi ustanak. Njihov deda “stari Buća”, po kome se Bućićima nazivaju, bio je neki vojvoda u vreme Drugog ustanka, slave Mratindan.
   -Nedeljkovići su doseljeni od Sjenice za vreme Prvog ustanka, slave Stevanjdan.
   -Avramovići su takođe došli iz Sjenice za vreme Prvog ustanka, slave Đurđevdan.
   -Radivojevići su jedna familija sa Miletićima u zaseoku Zvezda.
   U Zlatarici su:
   -Deverdžići, starinci, slave Aranđelovdan.
   -Karaulići su iz Lepojevića u Crnoj Gori, kako oni vele, odakle su došli u selo Dunišiće (3 časa od Sjenice), a odatle su se za vreme Prvo ustanka doselili u Kloku (okrug kragujevački) a odatle u Rudnik, slave Nikoljdan.
   -Vasovići su došli iz užičkog okruga pre Prvog ustanka, slave Jovanjdan.
   -Milići i Milosavljevići su od Sjenice, odakle su 1809. godine došla tri brata: Milija, Milisav i Jovica, od kojih su Milići i Milosavljevići u ovome i Jovičići u zaseoku Ćeramide, slave Nikoljdan.
   -Petrovići su doseljeni iz Zagrađa.
   U Ćeramidama su:
   -Jovičići, rođaci Milića i Milosavljevića u Zlatarici.
   -Nikići su istog porekla sa Karaulićima u Zlatarici.
   -Karaulići – isti koji i u Zaltarici.
   -Danilovići (Živkovići) su doseljeni iz Dobroselice u okrugu užičkom, zna se da su iz dublje starine jedna familija sa Karaulićima, slave Nikoljdan.
   -Tomići, čiji je predak došao pre 30 godina iz Guriševaca kao uljez jednoga Karaulića, slave Jovanjdan.
   U Zvezdi su:
   -Radojevići (Babići), doseljeni od Morače u Crnoj Gori nekoliko godina pre Prvog ustanka, slave Nikoljdan.
   -Petrovići (Dragovići), koje je doselio Kara-Đorđe 1809. godine od Sjenice, slave Jovanjdan.
   -Miletići su u vreme Kara-Đorđevo doseljeni iz Morače u Crnoj Gori, slave Aranđelovdan.
   -Bakići su došli iz Vasojevića u Crnoj Gori, za vreme Kara-Đorđevo, slave Aranđelovdan.
   -Nedeljkovići (Nedovići) su doseljeni u vreme Kara-Đorđevo iz Drobnjaka. Najpre su došli u jedno selo kod Požege a odatle u Rudnik, ne kaže se šta slave.
   -Ivkovići, Đorđevići, Markovići su od starine jedna familija. Doselili su se iz Sjenice od Suvodola za vreme Prvog ustanka, zbog ubistva nekakva Turčina. Da bi se bolje sakrili promenili su i slave, te sada slave Aranđelovdan a stara im je slava Sv. Petka.
   -Negosavići su se 1809. godine doselili od Sjenice, slave Đurđevdan.
   -Milinovići su došli iz Dobroselice-okrug užički pre 120 godina, slave Stevanjdan.
   -Milanovići (Kezuni) su došli pre 40-45 godina iz Crne Gore, slave Aranđelovdan.
   -Stavanovići, sada već izumrli bili su najstarija familija u Rudniku, slavili su Aranđelovdan.
   Na Blatima su:
   -Dragićevići, starinci. Ova je familija u muškoj liniji pre desetinu godina izumrla, te je u kuću došao, kao uljez, jedan od Ivkovića iz Zvezde, slavili su Aranđelovdan.
   -Rakići su došli iz Prilika (užički okrug) i to, po svoj prilici, pre Prvog ustanka, slave Đurđevdan.
   -Markovići – isto kao i u zaseoku Zvezda.
   Ne kaže se koja je preslava u Rudnku

   Kraj!
   Može da se linkuje, obzirom da je tekst podugačak, na uredništvu je da ga skrati, prilagodi i preuredi.

   Odgovori

   • 2. jun 2013. u 20:15

     Jovica Krtinić

     Hvala, dobri i vredni naš Milodane!

     Odgovori

2. 24. oktobar 2013. u 20:02

   Vladimir

   Poštovanje,
   zapazio sam da nema za opštinu Gornji Milanovac, selo Jablanica. Mene zanima poreklo mog prezimena Jelesijević (krsna slava je Sv. Arhiđakon Stefan). Ranije je još neko pisao o poreklu porodica takovskog kraja i prema tom izvoru, moja porodica je iseljena zbog učešća u ratu protiv osmanskog carstva na prostorima Prijepolja i da smo zapravo sa teritorije te opštine.

   Odgovori

3. 19. januar 2014. u 20:10

   Milodan

   Poreklo stanovništva sela Bogdanica, opština Gornji Milanovac – Moravički okrug. Prema knjizi Ljubomira, Ljube Pavlovića, „Užička Crna Gora“. NASELJA I POREKLO STANOVNIŠTVA (knjiga 19) – SRPSKI ETNOGRAFSKI ZBORNIK (knjiga XXXIV), Zemun 1925.

   Položaj sela, zemlje i šume.

   -Bogdanica je od Zelenog Brijega pravo na sever preko Kamenice uz Tinju toliko duboko otišla da izlazi na Suvobor i Rior. Deo sela je na desnoj strani Kamenice je brdovit, pošumljen, naseljen i vrlo mnogo izlomljen, a severni je niži, naseljen, u ridovima i bez ijednog drveta. Dobra su imanja na desnoj strani i nešto pru ušću Tinje u Kamenicu. Kuće sa Zelenog Brega spuštaju se niz potoke do same reke. Na levoj strani nekoliki veliki džemati vrlo zbijeni i spojeni, a svi se zovu Tinja. Tu su dva glavna džemata; Pavlovići i Čolovići. I ovo selo gradi raselice po planini. Stalno izlaze iz sela i uz Tinju penju se čak do valjevskih strana.

   Starine u selu.

   -I ovo selo ima lepih starina, kao i svuda starijih od današnjeg stanovništva. U Tinji ima starih grobova, u Kneževićima oko KneževeČesme ima opet starih iskopina.

   Poreklo stanovništva i osnivanje sela.

   U selu nema starih porodica a u ovo selo su se doselili:
   -Kneževići su tvorci ovog sela, došli iz Čajetine poreklom od Drobnjaka, iz Previša. Nekakav knez Stjepan došao je ovde i naselio su u Rupje, deo sela oko Kneževe Česme, koji je u to vreme bio rudarski, te je i knez Stjepan postao rupor (rudar). Potomci njegovi i danas su kamenoresci i dobri radnici, čine preduzimljivu, snažnu i vrednu porodicau. Ima ih 19 kuća, slave Đurđevdan.
   -Prodanovići: Pri deobi prešao je sa Kneževićima Prodan sa sinovcem iz obližnjeg sela Ježevice i naselio se ispod Rupja po dnu potoka. Sin ovoga Prodana Teodor Prodanović otišao je u austrijsku vojsku i u njoj došao do velikog položaja za vreme princa Jevđenija Savojskog. Prodanovići su preduzimljiva duha, mirne naravi, lepi, stasiti i dosta špekulativnog duha. Ima ih 12 kuća, slave Đurđevdan, prekađuju Aranđelovdan.
   Pozniji su doseljenici su:
   -Bajići su iz Vraneši, hajdučka porodica, vrlo su preduzmiljivi i imućni, ima ih u dve grupe na Zelenom Bregu i u planini, ukupno 7 kuća, slave Đurđevdan.
   -Čolovići su druga hajdučka porodica, doseljena iz starovlaške Bijele Rijeke, oni su u Tinji, ima ih 12 kuća, slave Jovanjdan.
   -Pavlovići više Čolovića su iz Visoke, ima ih 24 kuće, slave Đurđevdan.
   -Vulićevići do Gojne Gore su iz Draževića, ima ih 6 kuća, slave Nikoljdan.
   -Terzići u Čolovićima su iz Ljubiša, ima ih 5 kuća, slave Đurđevan.
   -Vukašinovići u planini su od Pčelica, ima ih 6 kuća, slave Nikoljdan.
   -Petkovići pod Riorom su iz Šljivovice, ima ih dve kuće, slave Aranđelovdan.
   U Bogdanici je 93 kuće od 9 porodica.

   Odgovori

4. 20. januar 2014. u 20:21

   Milodan

   Poreklo stanovništva sela Družetići, opština Gornji Milanovac – Moravički okrug. Prema knjizi Ljubomira, Ljube Pavlovića, „Užička Crna Gora“. NASELJA I POREKLO STANOVNIŠTVA (knjiga 19) – SRPSKI ETNOGRAFSKI ZBORNIK (knjiga XXXIV), Zemun 1925.

   Položaj i tip sela, zemlje i šume.

   -Družetići leže na levoj obali Kamenice duž Bogdanice, visoko podignuti na Maljen i Suvobor. Na istoku je jedan omanji potok, koji odvaja selo od Pranjana. Selo je visoko, brdsko, malo pošumljeno, sa velikim prostorima pod ridovima ili ispustima. Seoske su njive pored Kamenice i do Pranjana, a pod Riorom su livade, zakosi i ispusti. Zbog velikog prostora i zbog naglog nestajanja i utamanjivanja šuma po selu, zatim, pojave ridskih kosa i naglih plazova, selo se raseljava i ide planini Pranjanima i Kamenici. Po ridovima zavlači se u potoke, po planini ide šumovitim prisojnim kosama, a do Pranjana ide na obod sela. Krajevi sela su: Rujevac – do Pranjana, Čardačine – sredina sela, Kose – deo sela do Bogdanice i iznad Kamenice, Planina – raselice pod Riorom i Kamenica i drumsko naselje na Kamenici pod Rujevcem.

   Starine u selu.

   -Na Čardačinama i Rujevcu ima starih tragova kulture, očuvanih u grobljima i raznim iskopinama.

   Poreklo stanovništva i osnivanje sela.
   -Ristanovići, Simovići i Đurovići su najstarija porodica u ovom selu, i ranije i danas u sredini sela, a počeli su se pomerati u planinu i na Rujevac. Ristan Simović je došao u selo i kako se dva puta ženio, tako su mu se potomci razdelili, od prve žene Simovići od druge Ristanovići. Ristan je došao iz Šiljaka kod Pljevalja, i on i potomci su mu zdravi, čeličnog duha i nemirne prirode.
   Na sredini sela su Ristanovići – 12 kuća, iznad Peskova i u planini su Simovići – 15 kuća, u planini Đurovići 3 kuće a na Rujevcu u Rajičevićima još 4, svega 34 kuće, slave Aranđelovdan.
   -Jelići su druga porodica po starini u selu, naseljena iznad Ristanovića, došla je u dve grupe iz Bjeluše i ima je danas na planini i po obodu sela prema Bogdanici pod prezimenima:
   -Jakovljevići, Babići, Jelići i Vlaškovići, 28 kuća, slave Đurđevdan.
   -Mrakovići (Rajičevići) su treća jaka i vrlo snažna porodica u selu, doveo ih u selo Rajica Mraković iz Cikota, brat pop Luke iz Seče Reke. Ovi su Mrakovići izgubili prezime i svi se, koliko god ih je u selu, zovu Rajičevići. Ima ih na Rujevcu i oko njega, na Kosama i planini 36 kuća, slave Lučindan.
   -Ćajići su takođe jaka i snažna porodica iz Rovaca u Crnoj Gori, nemirna i vrlo plodna, naseljeni na Kosama, njih je pod nekoliko prezimena i to;
   -Miosavljevići, Trifunovići, Neškovići, Marinkovići i Tanaskovići u 33 kuće, slave Lučindan.
   Pozniji doseljenici su:
   -Đurići na Kosama, došli iz Sjeništa, ima ih 9 kuća, slave Aranđelovdan.
   -Mićovići u Ristanovićima su iz Broletaca, ima ih 9 kuća, slave današnji dan – Jovanjdan.
   -Krunići su iz Pčelica, ima ih 12 kuća, slave Đurđevdan.
   -Vukovići u Rujevcu su iz Bjeluše, ima ih 10 kuća, slave Đurđevdan.
   -Jevtovići u Ristanovićima su iz Jasenove; ima ih 7 kuća, slave Nikoljdan.
   -Petrovići na Kosama su iz Rutoši, ima ih 8 kuća, slave Jovanjdan.
   -Nikolići pred Kosama i u planini su od Bistrice u Polimlju; ima ih 9 kuća, slave Jovanjdan.
   -Milutinovići na Rujevcu, najdalje u selu do Pranjana su iz Vraneši, ima ih 7 kuća, slave Nikoljdan.
   -Kaljevići do Vukovića su od Branežaca, ima ih 6 kuća, slave Tomindan.
   -Tešovići u Rujevcu među Rajičevićima su od Draževića, ima ih 4 kuće, slave Jovanjdan.
   -Gajovići u Jelićima su iz valjevskog Gornjeg Lajkovca, ima ih 5 kuća, slave Sv. Ćirila i Metodija.
   -Pavićevići si iz Čajetine, ima ih dve kuće, slave Lučindan.
   -Bogićevići su iz Visoke, ima ih dve kuće, slave Sv. Vrače.
   -Nikolići drugi u Jelićima su iz Osata u Bosni, ima ih dve kuće, slave Jovanjdan.
   Noviji doseljenici:
   -Đorđevići, zanatlijska porodica je iz Brajkovića, jedna kuća, slave Jovanjdan.
   -Nikitovići su zanatlijska porodica iz Čestobrodice, jedna kuća, slave Đurđevdan.
   -Miloševići su zanatlijska porodica iz Pranjana, jedna kuća, slave Lučindan.
   -Marjanovići su zanatlijska porodica, došli iz Stapara, jedna kuća, slave Đurđevdan.
   Zanati u selu su: bojadžijski, opančarski, kovački i kolarski.
   Valja napomenuti da su zanatlije naseljene u drumskom naselju – Kamenici, op. Milodan.
   U Družetićima je 236 kuća od 25 porodica.

   Odgovori

5. 21. januar 2014. u 20:01

   Milodan

   Poreklo stanovništva Gojna Gora, opština Gornji Milanovac – Moravički okrug. Prema knjizi Ljubomira, Ljube Pavlovića, „Užička Crna Gora“. NASELJA I POREKLO STANOVNIŠTVA (knjiga 19) – SRPSKI ETNOGRAFSKI ZBORNIK (knjiga XXXIV), Zemun 1925.

   Položaj i tip sela, zemlje i šume.

   -Gojna Gora otisla se niz Kamenicu po desnoj strani ove reke, podignuta na veliku visinu iznad reke na plećatu i vrlo plodnu kosu Oštricu. Selo je pravog brdskog izgleda, nagnuto istoku i dalo se niz rečicu Lomnicu, koja sa oboda seoskog teče pravo na istok vrlo dubokom dolinom. Pri izvoru ove rečice je prostrano, ravno i lepezasto raspoređeno seosko polje, ograđeno najlepšim oblasnim šumama.
   Seoske su kuće na Oštrici i po bregovima iznad Lomnice. Na Oštrici su kuće iznad Lomnice a ne iznad Kamenice, poređane po rupama od početka kose, od Bogdanice pa do stava sa Kamenicom. Oštrica je lepo vidna sa juga i kad se pogledaju lepo izgledaju njeni džemati, koji sada prelaze jedan u drugi. Na Oštrici su ovi džemati: Kecovići – na stavama reka; nad njima Jevtovići, dalje Trnavci, zatim Trifunovići i oko opštine Savići, na Lomnici Šišovići i do Gornje Dobrinje Šimljaci.

   Starine u selu.

   -I po ovom selu ima starih grobova i iskopina ali starih porodica nema.

   Poreklo stanovništva i osnivanje sela.

   -Šišovići (Šiše) su osnivači sela doseljeni u velikoj davnini iz Morače, prvi put se naselili negde u Starom Vlahu, pa tek posle sišli u ovo selo i zauzeli njegovu sredinu, izvorni kraj Lomnice. Po jednom predanju priča se da se selo zvalo Lomnica i da ovako ime postoji i u Starom Vlahu. Iz ove porodice je junak iz srpskog ustanka Petronije Šišo. Ovo je i ranije i danas živa, snažna i obična porodica od 18 kuća, slave Jovanjdan.
   Stare porodice su:
   -Trifunovići na Oštrici, došli iz Ljubiša i naselili se na Oštrici, raseljavali se po susednim selima i spuštali se ka Rudniku; ima ih 10 kuća, slave Lučindan.
   -Jevtovići su iz Negbina, stara i vrlo ugledna porodica, dali i selu i okolini dosta trgovaca i uglednih seljaka; ima ih 11 kuća, slave Đurđevdan.
   -Kecovići su na stavama Lomnice i Kamenice su iz Burađa, stara i vrlo obična porodica; ima ih 14 kuća, slave Jovanjdan.
   -Šimljaci ili Karčevići (Karci) su iz Tepaca u Drobnjacima, onda i danas u šumama kao u nekoj planini, do Gornje Dobrinje i po Dobrinjskoj Reci i njenim potocima; ima ih 16 kuća, slave Đurđevdan.
   -Bojovići uz Mariće i na zaravni su, došli iz Visoke, ima ih 6 kuća, slave Đurđevdan.
   -Trnavci su iz starovlaške Trnave, starija, krupnog rasta, razvijena i obična porodica, ima ih 14 kuća, slave Pantelijevdan.
   -Lazovići su ispod Trnavaca i do reke, došli iz Gostilja, ima ih 10 kuća, i oni slave Đurđevdan.
   -Marići su na sred Oštrice u najlepšem delu sela, došli iz Krive Rijeke, ima ih 6 kuća, slave Mitrovdan.
   -Savići iza Marića i do Bogadanice su iz Rožanstva, ima ih 7 kuća, slave Jovanjdan.
   -Babovići su iz Boljanića i sada su u Lomnici iza Marića, ima ih 10 kuća, slave Nikoljdan.
   -Tomovići su od Priboja i ušli u Karčeviće, ima ih 6 kuća, slave Lučindan.
   -Stjepanovići u Šišovićima kod groblja su iz Ravni, ima ih 5 kuća, slave Jovanjdan.
   -Jovičići su iz Sirogojna, ima ih 7 kuća, slave Nikoljdan.
   -Matijevići su iz Sjeništa, ima ih 4 kuće, slave Lučindan.
   -Uroševići su iz Osata u Bosni, oni su u sredini sela, ima ih 5 kuća, slave Jovanjdan.
   -Gavrilovići su opet iz Osata u Bosni, ima ih 6 kuća, slave Nikoljdan.
   -Radojevići su pri izvoru Lomnice, najbogatija i najuglednija seoska porodica je takođe doseljena iz osata u Bosni, ima ih dve kuće, slave Aranđelovdan.
   -Petrovići u Jevtovićima su iz Jančića, jedna kuća, slave Aranđelovdan.
   -Mijatovići su u Babovićima, došli iz Pčelica, jedna kuća, slave Mratindan.
   -Stojanovići su u Osaćanima, došli iz Družetića, jedna kuća, slave Aranđelovdan.
   U Gojnoj Gori je 154 kuće od 20 porodica.

   Odgovori

6. 3. decembar 2014. u 21:46

   Milodan

   Poreklo stanovništva sela Pranjani, opština Gornji Milanovac – Moravički okrug. Prema knjizi Milenka Filipovića „Takovo“.

   Položaj sela.

   -Sa svojih 600 domova Pranjani su danas najveće selo u ovim predelima i ujedno najraspostranjenije, jer su mu pojedini delovi međusobno veoma udaljeni a kuće u njima raštrkane. Osim „varošice“, koja je novijeg postanka i koja je u polju svi ostali zaseoci ili delovi sela nalaze se po kosama i stranama te kotlinice. Nakon Prvog svetskog rata počelo je građenje kuća po samom polju i taj pokret veoma napreduje. Zaseoci Katrići i Lokva leže na bezbrojnim kosama, bregovima i stranama, a na pojedinim takvim mestima su pojedinačne rodovske grupe ili pojedine kuće. Tako je i u Dugom Brdu i Gornjem Kraju, s’tom razlikom što su kose duže, blažeg nagiba. Rodovi su po kraćim kosama između potoka Smrduše i Čemernice. Varošica je u polju oko druma Gornji Milanovac – Požega. Kroz Katriće i zapadnom granicom sela prolazi drum za Čačak.
   Vode.

   -I pored toga što u naselju ima dosta izvora i više potoka i rečica, pojedini delovi sela oskudevaju sa vodom, pa neke kuće, u Ridovima naprimer, donose vodu iz daljine na kolima. U selu ima dosta bunara. Glavni izvori su: Velika Voda, Zmajevac i Pjevčev Bunar u Katrićima; Vodica i Bećaruša u Lokvi; Bela Voda, Vaganj ili Vaganjuša, Klik, Cvetića Voda, Kojovića Izvori, Popovića Izvor, Gavrovića Izvor, Kapetanuša, Silimuša, Obrenovića Stublina i Šajinac u Gornjem Kraju; Stubline u Vajatima i Prnjuši i Česma kraj Čemernice u Ridovima. Glavna rečica je Čemernica, koja nastaje od Dučine, Graba i Bukovače iz planine i Koštunića; kroz selo teku još i ovi potoci: Turski Potok u Katrićima; Aluga, Bralovića Potok, Plana, Smrduša, Popovića i Radojkovića Potok.

   Zemlje i šume.

   -Njive, livade i zabrani su na mestima: Pogled, Bučje, Slatina, Đevojački Mramor, Jovovac, Crna Stijena, Ljetovnik, Mišijedina, Orlevadž, Baščine, Donja Livada, Zelinova Ćuprija, Blaškovina, Brezak, Jeremića Ornica, Anina Gradina, Višnjića Brdo – u Katrićima; Mijuškovo Brdo, Kraljevsko Brdo, Glavaj, Rujevac, Stjenčina, Trnavska Livada. Ljuta Livada, Nestorovac i dr – u Lokvi; Tutovina, Gaj, Lokva, Stražara, Madžarsko Groblje, Galovići, Klik, Beli Kamen, Vinogradine, Kamalj, Svatovsko Groblje i dr – u Gornjem Kraju; Glavica, Senj, Jelino Brdo, Vodeničko Brdo, Velika i Mala Zujeva Kosa, Polje, Jaz, Ade, Luke, Prljuša, Broci, Pejovina i Izvorišta – u Ridovima. Selo je delimično očuvalo „selinu“, utrinu Mramor površine oko 100 hektara. Po seoskog ataru ima još prilično šume.

   Tip naselja.

   -Varošica je drumsko naselje dok su zaseoci razbijenog tipa. Kuće pojedinih rodova obrazuju razređene grupe. Varošica je središte za čitavo naselje i ona doprinosi održavanju te celine. Razvila se oko crke i nekadašnjih kafana a sada su u njoj crkva i parohijski dom, opština, škola, ambulanta, seljačka radna zadruga, veliki zadružni dom, prodavnice, nekoliko zanatskih radionica – kamenorezac, abadžija, dva cipelara, dva mašinbravara, opančar, kolar, stolar i kovač. Pored nove zidane crkve iz 1903. godine postoji i napuštena crkva-brvnara iz 1827. godine. U selu su dva groblja; jedno je kod crkve za Lokvu, Ridove i Gornji Kraj dok Katrići imaju svoje groblje na Bščinama. Crkva slavi Spasovdan i tog dana je vašar kod crkve. Spasovdan je ujedno i seoska „obetina“ ili „molitva“.

   Starine u selu.

   -Ima mnogo predanja i tragova ranijih naselja. Za brdo Orlovvac – Orlujevac vezuje se živo predanje da je preko njega prešao Orlović Pavla, kada je sa vojskom polazio na Kosovo; on je, kažu, bio rodom iz Teočina (ili Majdana) i vojsku je pričestio u crkvi koja je bila pod Džojića kućama u Koštunićima. Na Orlujevcu je Pavle sačekivao vojsku iz Bijeljine u Bosni i tu im je umro jedan vojnik, pa mu je podignut spomenik. Na Kraljevićkom Brdu u Lokvi bile su neke grobnice, koje je prekopavao pokojni pop Svetozar Jeremić; mrtvaci su bili licem okrenuti ka istoku a ruke su im bile ispod glave. U Katrićima ima mnogo šlaknje, a pre 30 godina, kada je bila velika voda, Plana je izvaljivala šlaknju i iz obale između Klika i Vagana u Gornjem Kraju.
   Bilo je po Pranjanima i „madžarskih“ grobalja, ali nijedno nije sačuvano, svi su nadgrobni spomenici razneti. Jedno takvo groblje bilo je na Baščinama u Katrićima, do sadašnjeg seoskog groblja. Drugo je bilo na brežuljku kod Kojovića Kuća u Gornjeem Kraju. Tu je, po predanju, bila crkva ili adžamija. Za mesto Mramor u Gornjem Kraju kažu da je tu poginuo neki Madžar, te mu je podignut „mramor“. I na Jelinom Brdu u Ridovima bilo je „madžarsko“ groblje.
   Na Kliku u Gornjem Kraju bilo je „svatovsko groblje“. Po predanju tu su se susreli, zavadili, potukli i izginuli dvoji svatovi. To je sada gola ledina, bez ikakvih znakova.
   Dosta ima uspomena i na tursko doba. U Turskom Potoku nalažene su sekire, pijuci i dr. Mesto Stražare se tako zove, po predanju, zbog toga što su tu bile straže, kada je ovuda prolazila granica između Turske i Srbije. Po predanju, u jazu ispod Ridova bila je turska vodenica a na Vodeničnom Brdu su Turci zakopali neko vodenično kamenje. U Baščinama (Katrići) poznaju se još turski podrumi. Zelinova Ćuprija (Katrići) se zove po Turčinu Zelinu, koji ju je izgradio a uz ćupriju je voda Sandžak ili Sandžakovac, po nekom Turčinu.
   Priča se da je Rudnički Bik imao svoj konak na Baščinama i da je odatle heo da otme devojku Vasiliju Kojović, koja će se docnije udati u Srezojevce i roditi kneginjz Ljubicu.
   U selu je bilo dvojica aga; jedan je držao Planu a drugi Smrdušu. U Barama kod Varošice ima mesto Čardačina. Po predanju, tu su bili turski čardaci i han. Kada je Karađorđe ovuda išao na Užice sa vojskom on se ovde odmarao. Sa tom vojskom je bio i Nikola Milosavljević, Pranjanin, iz Gornjeg Kraja.
   U tursko vreme kroz selo je vodio put za Čačak. Po toj trasi gradi se novi put za Čačak. Čelni Gorb u Katrićima zove se po tome što je tu sahranjen neki Trivunović, koji je umro od pčela; pala na njega košnica i pčele ga usmrtile.
   Na Babinom Grobu bio je „mramor“, nestao je. Đevojački Mramor je mesto gde su vuci pojeli jednu devojku.

   Nastaviće se….

   Odgovori

7. 5. decembar 2014. u 20:28

   Milodan

   Pranjani, nastavak……

   Postanak sela i poreklo stanovništva.

   -Pranjani su bili nekada u velikoj gori. Oni koji su se naseljavali dolazili su na pustu zemlju i krčili je. U prvo vreme kuće su bile po potocima i to su bile „talpare“ sa jednim odeljenjem bez ćerta. Govori se da je u prvo vreme u selu bilo 5 ili 7 kuća, ali se ljudi ne slažu u tome čije su kuće bile, osim Čavoroviće. Dugo Brdo je nazvano „Arnautluk“, jer se tu odjednom doselilo nekoliko porodica iz okoline Sjenice, 1809. godine: braća Milenko i Miloje, Vujičići, Todići, Garići….
   Dok u selu nije bilo drvene crkve, postojao je okrugao kamen i oko njega su se skupljali. Kada je crkva podignuta oko nje je bila velika šuma. Kod crkve su bila dva čardaka; jedan od njih postoji i danas, ali su ga Bralovići preneli u Braloviće. Drugi je bio čardak Markovića. Bilo je mnogo sofri ili sobrašica. Iste po obliku i građi bile su i „šatre“, u kojima su pojedinci prodavali piće nedeljom i praznikom. Put je bio daleko od crkve oko 2 kilometra a kod crkve je bila opština i prvi dućani. Kada je izgrađen drum za Požegu, opština je spuštena na drum i oko nje se vremenom razvila „varošica“ na mestu koje se ranije zvalo Divlje Polje. Prvi su došli u „varošicu“ neki Tanasije Blagojević i kovač Fillip Marković iz Planinice. Filip je došao 1877. godine. Kasnije su podigli dućane Blagoje Simović, Nikola Kovačević, Veljko Novaković i dr. Opština je podigla kafanu, koju su pod zakup držali Cincari.
   Rodovi:
   -Čavorovići ili Čavori, slave Ignjatijevdan. Opšte je mišljenje da su oni najstariji rod u selu. Bili su veliki rod. Za vreme Turaka prilikom jedne seobe, kada se narod iselio, jedan od toga roda je ostao u selu. On se zvao Golub i uspomena na njega ostala je u imenu Golubove Luke, a sami Čavori su se zvali i Golubovići. Neki znaju da su se ranije zvali Čvorci i da je njihov dalji predak pobegao u Pranjane, odnekuda „odozgo“, doteravši samo desetak goveda. U Dragačevcu imaju Čvorci, koji takođe slave Ignjatijevdan.
   -Živčevići (nejasno), slave Đurđevdan. Oni su u Lokvi i najstariji su posle Čavorovića. Ne znaju za svoje poreklo. Ded im je bio sveštenik, pop Nestor. Jedan od njih je otišao kao učitelj u Miloševac kod Smedereva.
   -Zelenovići i Milovanovići, slave Jovanjdan. Oni su u Gornjem Kraju i spadaju u najstarije rodove.
   -Zečevići, slave Aranđelovdan. Oni su u Katrićima i spadaju među četiri najstarija roda u Pranjanima. Ne znaju za svoje poreklo. Njihovog pretka je nazvao Zecom neki Turčin. Tobože što mu je rekao da se spasao i ostao živ idući (kao zec) od trna do trna po Kosmaju (brdu).
   -Stanojevići i Jankoići, slave Đurđevdan. Oni su u Gornjem Kraju, vode poreklo od braće Stanoja i Janka, čiji je otac Rade došao iz Drobnjaka.
   -Kojovići, slave Đurđevdan. Oni vode poreklo od sestre Stanoja i Janka, odnosno od njihova zeta Koja, koji je starinom iz Crne Gore. Neki misle da je Koja bio brat Stanoju i Janku. Od ovog roda je bila Vasilija, udata za Petra Vukomanovića kao i neki knezovi.
   -Radojevići, slave Aranđelovdan. Predak im je došao u Gornji Kraj iz Crne Gore. Najpre se naselio na Čemernici pa je, bojeći se komaraca u polju, okumio Stanoja i on mu dao zemlje u Gornjem Kraju.
   -Đosovići, slave Đurđevdan. Nekada su bili svi u Lokvi, sada u raznim delovima naselja. Starinom su Milići od Nikšića i došli su ovde kada je u Pranjanima bilo samo 7 kuća.
   -Petrići, Markovići i Jeremići su jedan rod, slave Lučindan. Preci su im, braća Aron i Mojo Petrići, došli iz Crne Gore pre Utananka 1804. godine. Najpre su došli u Bučje, između Gojne Gore, Jančića i Rožaca te su otuda jedni prešli u Pranjane – u Katriće. Jeremići kažu da su, došavši u Pranjane, hteli da odu dalje, ali su ih Čavori molili da ostanu i dali im polovinu zemlje. Na dogovru u Takovu učestvovao je i Todor Jeremić iz Pranjana.
   -Trivunovići i Krnjići su jedan rod, slave Đurđevdan. Preci Trivun i Sreten Krnjić došli su iz sela Čelica na Javoru. Došli su posle Jermića. Uz Prvi ustanak su se bili razbegli, pa se posle opet prikupili. Trivunovića ima iseljenih u Čačku i Beogradu.
   -Gavrovići, slave Jovanjdan. Oni su poreklom iz Crne Gore, odakle su došli kad je u Pranjanima bilo svega 4-5 kuća.
   -Marušići, slave Aranđelovdan. Oni su u Ridovima i Katrićima. Starinom su od Vasojevića odakle su došla braća Damjan i Dimijan, kovači, na mesto Lucije u Ridovima. Od Pavla Marušića, koga je ujak Jeremić uzeo pod svoje (usvojio), nastao je ogranak Marušića u Katrićima a taj Pavle je bio momak uz Gospodara Jovana.
   -Tanaskovići (Ćosovići), Stanišići (Cekići) i Bjelakovići su u Katrićima su jedan rod, slave Ivanjdan letnji a starinom su Glibetići iz sela Glibetića u Mokroj Gori.
   -Talovići, slave Lučindan. Oni su došli iz nepoznatog mesta pre Bralovića i Tadića.
   -Bralovići prvi, slave Cveti. Vode poreklo od braće Jelesija, Aksentija, Miša i Jovana, koji su došli iz Negbine pre Prvog ustanka i naselili se posebno na četiri mesta, jedan ogranak je ostao u Negbini kod Užica, gde ih ima i danas.
   -Bralovići drugi, slave Aranđelovdan. Oni vode poreklo od Jovića Bralovića iz Mršelja u požeškom srezu, koga je dovela majka kao udovica u Braloviće prve.
   -Bralovići treći, slave Aranđelovdan, prekađuju Cveti. Predak je došao iz okoline Sjenice.
   -Čutovići (Jočovići i Miloševići-Radonjići), slave Đurđic. Većinom su u Lokvi, došli iz Mokre Gore. Prozvani su Čuturovići-Čutovići, jer su im preci pravili čuture. Ogranci Čutovića su Jočovići u Lokvi, Katrićima i Ridovima – nazvani tako po pradedu i Miloševići-Radonjići, koji slave Stevanjdan. Oni su u Katrićima i Varošici. Predak Radonja je bio hajduk.
   -Tošići, slave Đurđevdan. Oni su u Ridovima a preci su im došli iz nepoznatog mesta pre Prvog ustanka.
   -Radojevići i Papići su jedan rod, slave Jovanjdan. Još pre Ustanka 1804. godine došal su braća Papo i Živan sa sestrom Railijom, Došli se sa Jelove Gore a tamo su stigli iz Hercegovine. Od njih je:
   -Živanović (Ranko) došao je kao unuk na imanje Popovića, pa sada slavi Alimpijevdan.
   -Railići, slave Jovanjdan. Ne zna se odakle je bio predak, muž Rajilin.
   -Milosavljevići, slave Aranđelovdan. Oni su u Gornjem Kraju, zvani Prežalovići po nadimku, poreklom su iz Sandžaka. Ima ih u Beogradu i Trbušnici.
   -Đogovići, slave Jovanjdan. Oni su u Ridovima i verovatno su iz Crne Gore a u Pranjane je došao praded Ranko Đogovića iz Papratišta.
   -Milovanovići ili Leleci, slave Đurđevdan. Oni su u Ridovima, doseljeni su iz „Užičke“ a možda su daljim poreklom iz Crne Gore. Došli su pre 1804. godine.

   Nastaviće se….

   Odgovori

8. 5. decembar 2014. u 20:29

   Milodan

   Pranjani, nastavak……

   -Erići, slave Stevanjdan. Oni su u Katrićima i Lokvi a poreklom su iz „Erske“.
   -Tolići, Mirkovići ili Čizeri (nečitko), Milinkovići, Vukašnovići, Ivanovići i Đurovići su u Gornjem Kraju i svi su jedan rod po starini, slave Stevanjdan. Doselili su se od Sjenice, iz nekog mesta izmeđi Čajetine, Sjenice i Nove Varoši. Tolići čuvaju zemljani lonac, koji su doneli odatle. Jedan od Tolića otišao je u Milićevce kod Čačaka a jedan je otišao iz Pranjana u okolinu Osijeka u Slavoniji. Zajedničkog porekla sa Vukašinovićima bili su Ugrenovići (slavili su Nikoljdan) ali su izumrli po muškoj liniji.
   Arnautluk ili Aranauti se zove u Pranjanima Dugo Brdo, zbog toga što su se odjedanput naselilo nekoliko porodica od Sjenice, verovatno 1809. godine i u Milića Milenkovića doskora se održavala rasa goveda dovedena odatle, a do oko 1900. godine i rasa ovaca.
   To su rodovi: Vujičići, Milenkovići, Milojevići, Todići i Garići.
   -Vujičići, slave Jovanjdan. Predak Vujica je došao iz Vranješa u Erskoj – užički okrug, navodno kada su Madžari isterani. Zvali su se Mitrovići. Od tog roda su i:
   -Gvozdenovići u Varošici.
   -Todići, slave Nikljodan, poreklom su od Sjenice.
   -Garići, slave Nikoljdan. Oni su takođe od Sjenice, ranije su se zvali Aleksandrići.
   -Obrenovići, slave Nikoljdan. Oni su na Dugom Brdu. Poreklom su od Sjenice a možda i zajedničkog porekla sa Jarićima.
   -Milojevići i Milenkovići su jedna rod, slave Nikoljdan. Oni vode poreklo od braće Miloja i Milenka, koji su došli od Sjenice. Došli su pre Vujičića. Nekada su se zvali Aleksići.
   -Radojkovići, slave Nikoljdan. I oni su od Sjenice.
   -Martinovići u Katrićima su poreklom iz Sandžaka. Od toga roda je danas samo Marušić Previslav, čiji jeotac otišao u Marušiće a u kući Martinovića je danas i jedan Trivunović (Milosav drugi).
   -Milutinovići, slave Đurđevdan. Oni su među Bralovićima; predak im Milutin došao odnekle kao siromašan dečak. Bio je predan radnik, pa mu Bralo da zemlje i svoju sestru ili ćerku, koja je već bila starija devojka.
   -Vasiljevići, slave Đurđevdan. Predak je bio poreklom „iz Užičke, odnekale iz Crne Gore“. Ima ih u Miokovcima.
   -Vasiljevići-Klincovići, slave Savindan. Njihov predak Simo, koji je bio potkivač, naselio se iz Papratišta kod Požege, na taj način što ga je ovde zadržao Vasilj, koji mu je u rodnom kraju bio komšija, davši mu zemlje.
   -Vidakovići, Andrići i Markovići su jedan rod, slave Nikoljdan. Oni su u Gornjem Kraju i vode poreklo od braće Vidaka, Marka i Andrije, sinova Pavlovih. Poreklom su iz Mokre Gore.
   -Tomanić je star 74 godine. Zna samo da mu je u Pranjane došao praded sa ženom Mirjanom.
   -Simovići, slavili ranije Jeremijevdan, ovde Nikoljdan. Pomenuti Pavle imao je sina Tomića, koji se oženio udovicom iz sela Grbice u Gruži, te je ona dovela sina Sima, od koga su nastali Simovići.
   -Avramovići i Starčevići su u Gornjem Kraju, nekada svi Starčevići, slave jesenje Vrače, preslavljaju letnje Vrače. Poreklom su iz sela Dumanovca kod Sjenice.
   -Tadići, slave Nikoljdan. Oni su u Lokvi a poreklom su iz Bajine Bašte, odakle su došli pre 100 godina. Ima ih u Beogradu i Gorionici.
   -Kovačevići, slave Đurđevdan. Oni su poreklom iz Istoka, odakle su došli dedovi Gijo i Vukosav, braća ili rođaci, pa je Vukosav otišao u Miokovce.
   -Glavinići (nečitko), slave Aranđelovdan su u Gornjem Kraju i Ridovima; po dedu Marinku, koji je iz Gornjeg Kraja prešao, pre više od 80 godina u polje ispod Ridova, njegovi potomci se sada zovu:
   -Marinkovci. Poreklom su verovatno iz Crne Gore, doselili se u vreme Obrenovića.
   -Mladenovići, slave Aranđelovdan. Oni su u Lokvi. Praded se doselio iz Mokre Gore.
   -Nikolići, slave Nikoljdan. Oni su u Lokvi, starinom su Blaškovići iz Hercegovine. Zovu ih i Perkovići. Doselio se ded, odnosno praded. U knjigama umrlih pominju se 1839. godine.
   -Maćići, slave Jovanjdan. Pre 100 godina došao im praded, ili čukunded Nikit iz nekog sela kod Višegrada, u pravoj Bosni.
   -Popovići, slave Alimpijevdan. Oni su u Gornjem Kraju. Predak pop Stevan se doselio iz nepoznatog mesta, verovatno iz Crne Gore..
   -Stanojevići drugi ili Gudurići, slave Đurđevdan. Oni su u Lokvi a poreklom iz okoline Nove Varoši.
   -Blagojevići, slave Lazarevdan su u Gornjem Kraju i Varošici, poreklom su sa Javora.
   -Petrovići su u Katrićima, slave Aranđelovdan. Praded Ranko Pejovac došao je iz Crne Gore, iz nekog mesta pored velike reke.
   -Stevanovići su u Lokvi, slave Đurđevdan. Starinom su iz Kremana.
   -Jevtovići su u Lokvi i Gornjem Kraju, slave Đurđevdan. Ded im došao iz Mršelja u prvoj polovini 19. veka. Nisu u rodu sa ostalim Jevtovićima u selu.
   -Markovići su u varošici, slave Veliku Gospojinu. Doselio se 1877. godine kovač Filip Marković, iz Planinice.
   -Janjići, jedni slave Đurđevdan, drugi Savindan. Oni su u Ridovima, otac im došao pre 70 godina iz Gojne Gore, gde ih još ima i slave Đurđevdan a on se prizetio i preuzeo slavu, Savindan.
   -Jeremići drugi, slave Lučindan a po poreklu su Savići-Zimići, koji slave Nikoljdan iz Rožaca, odakle im je došao ded kod ujaka Jeremića „pod svoje“.
   -Vukovići su u Gornjem Kraju; otac im došao „na miraz“ iz Družetića. Pošto su se sinovi podelili, jedni slave Vrače (slava Starčevića), drugi Aranđelovdan (slava Vukovića), a drugo prekađuju-obeležavaju.
   -Andrići treći su na Dugom Brdu, slave Aranđelovdan. Ded im je bio od Albijanića iz Tometina Polja i prizetio se u Andriće.
   -Sredojevići-Sredovići su i Katrićima, slave Jovanjdan a poreklom su iz Mokre Gore. Ded im je bio sirotan pa je bio u ujčevini u Miokovcima.
   -Stojanići. Bila u selu baba Stojana, koja je imala dve kćeri i veliko imanje i dovela dva zeta u kuću. Potomci obojice, kada su se podelili, nazvalo se Stojanićima. Oba su bila iz Dobrinje. Nasledilli su slavu Aranđelovdan po imanju. Od jednog došljaka (Ilije) vodi poreklo 8 domaćinstava, koja preslavljaju Đurđevdan a od drugg (Nikole) 2 domaćinstva.
   -Prodanovići, slave Aranđelovdan* i Đurđevdan. Oko 1890. godine Miloš Prodanović iz Bogdanice došao je u Pranjane – u Varošicu. Oni su poreklom iz sela Komarnice u Drobnjacima, odakle su krenuli oko 1720. Godine. Otac tog Prodana bio je dobrovoljac u Rusiji 1711. godine i imao je odlikovanje od cara Petra, koje je čuvano do 1916. godine kda su ga odneli Austrijanci. Prodanovići su otišli iz Drobnjaka za ranije iseljenim Kneževićima u Ježevicu. I dedovi i preci su se bavili trgovinom. Tako je Dmitar, na putu na koji je krenuo radi trgovine, umro u Šopranju 1793. godine, pa je odatle prenet i sahranjen u Bogdanici, uz pomoć i staranje rođaka, austrijskog generala Prodanovića.
   *Aranđelovdan slave po zavetu neke babe da im se održe deca.

   Nastaviće se….

   Odgovori

9. 6. decembar 2014. u 20:42

   Milodan

   Pranjani, nastavak, deo 4

   -Kovačevići, slave Stevanjdan po imanju, preslava Nikoljdan po rodu. Otac došao u Katriće 1901. godine iz Rtara u Dragačevu svom ujaku, koji mu je bio staraoc.
   -Kovačevići drugi, slave Nikoljdan. Oni su u Ridovima. Predak se prizetio iz Brezne pre 50 godina u Martiće, koji su izumrli.
   -Milovanovići drugi, slave Nikoljdan. Oni su u Varošici. Otac bio stolar a njegov otac došao je iz Tometina Polja pre više od 50 godina.
   -Starčevići drugi, slave Sv. Vrače. Otac im je bio od Radovanovića u Gojnoj Gori. Uzeo ga „na treći deo“ u kuću Vasilije Starčević pre 50 godina.
   -Bošnjakovići, slave Stevanjdan. Otac došao u Varošicu 1908. godine iz Starog Vlaha kao pekar i kafedžija.
   -Gavrilovići, slave Đurđevdan po mirazu. Došao je u Jočoviće iz Vranića 1918. godine a otac mu je bio iz Užica.
   -Andrići, slave Ivanjdan po imanju su u Katrićima, rodom iz Lokve, vanbračni sin, koji je došao uz majku kada se udala.
   -Ružići, slave Đurđic po imanju. Otac, vanbračno dete, bio rodom iz Teočina i prizetio se ovde 1905. godine.
   -Bolovići, slave Đurđic po imanju su u Lokvi, otac rodom su iz Loreta, prizetio se pre 45 godina.
   -Petrovići, slave Đurđevdan. Oni su u Varošici, otac došao kao pastorak uz maćehu iz Kalanjevaca kod Valjeva pre 40 godina.
   -Nikići su među Trivunovićima, dovela ga majka kada se preudala iz Dužetića u Trivunoviće.
   -Dunjići, slave Lučindan. Oni su u Lokvi, otac došao iz Miokovaca tetki pred rat 1914. godine.
   -Gogići. Otac došao u Varošicu iz Požege 1918. godine. Ne kaže se koju slavu slave.
   -Jevtovići, slave Nikoljdan po majčinom rodu. Oni su u Ridovima, otac mu, rodom kao vanbračno dete iz Lokve, došao na ženino imanje pre 30 godina.
   -Veselinovići, slave Đurđevdan po imanju, preslava Alimpijevdan po rodu, došao na miraz iz Koštunića, pre 30 godina.
   -Vasilić St., slavi Jovanjdan. On je u Katrićima, privenčao se iz Crne Gore posle Prvog svetskog rata.
   -Trifunovići je u Lokvi, došao „na miraz“ iz Gojne Gore 1925 godine, ne kaže se ništa za slavu.
   -Marinkovići, slave Stevanjdan, abadžija u Varošici, došao iz Crnuće oko 1930. godine.
   -Stokovići, slave Sv. Vrače po imanju. Došao u Gornji Kraj iz Beršića pre 20 godina svom tetku, koji ga je usvojio.
   -Vukovići, slave Đurđevdan po imanju i Lučindan. Došao iz Srezojevca pred Drugi svetski rat, privenčao se.
   -Kaljevići su u Gornjem Kraju i na Dugom Brdu. Obojica (dve porodice) su došla iz Družetića „na miraz“ pre 55 godina. Jedan slavi Vrače a drugi Nikoljdan.
   -Miloševići. Otac kafedžija, došao je iz Brezne 1943. godine da se skloni od gonjenja.
   Nepoznato i neispitano:
   -Mijajlovići, slave Nikoljdan. Oni su u Katrićima. Nepoznatog porekla. Među njima nema uopšte odrasllih.
   -Andrići su u Lokvi. N zna se ništa o njima.
   U matičnim knjigama umrlih, koje se u Pranjanima vode od 1837. godine pominju se, između 1837-1870. godine, mnogi rodovi kojih više nema u selu, a to su. Dmitrovići, Kostići, Pavlovići, Pantovići, Markovići, Ostojići, Jovanovići, Tomićevići, Miletići, Petronijevići, Damnjanovići, Teodorovići, Krsmanovići, Arsenijevići, Ilići, Milićevići, Marijanovići, Vitorovići, Maksimovići, Milentijevići, Lazarevići, Vučićevići, Zarići, Stojkovići, Kuzmanovići, Kostadinovići, Vidojevići, Alempijevići, Slepčevići, Perišići, Bankovići, Božovići, Dragićevići, Bogosavljevići, Jozovići, Berisavljevići, Spasojevići i Jelisijevci.
   Možda neki od pomenutih postoje i danas, ali pod drugim prezimenima. Zabeleženo je da je 21. novembra 1865. godine umro Sava Pantović od 32 godine, dunđerin iz Ljutice (Požega), 23 jula
   umro je Ivan, dete od jedne godine Vidoja iz Bosne a 6. marta 1890. godine Dimitrije Veljković, zidar iz Pranjana (48 godina) rodom iz Nove Varoši.
   Cigani-Romi, kovači i svirači.
   -Jankovići su doseljeni iz Moravaca kod Ljiga, oko 1876. Godine.
   -Petrovići su došli oko 1912. Godine.
   Među njima nema odraslih muškaraca, pobili su ih Nemci.

   K R A J !

   Odgovori

10. 7. decembar 2014. u 19:47

    Milodan

    Poreklo stanovništva sela Leušići, opština Gornji Milanovac – Moravički okrug. Prema knjizi Milenka Filipovića „Takovo“.

    Položaj sela.

    -Selo se nalazi po kosama i stranama ispod brda Bijele Ploče i Kremana. Kroz južni deo seoskog atara protiče Konjska Rijeka, koja dolazi iz Brezne a kroz zapadni Šiban i Čemernica.

    Vode.

    -Izvori u selu: Jevtovića Česma, Sobina, Kamenac, Zmijanac, Živkova Česma, Đukov Izvor, Prodanovića Česma. Selom protiču i manji potoci: Maca, Živkovića Potok i Zmijanac.

    Zemae i šume.

    -Parcele sa njivama, livadama i zabranima su: Stevanovac, Maca, Grobljansko Brdo, Slon, Slana Bara, Stublina, Šljivice, Ćukovina, Bizovina, Ornice, Povito Brdo, Šume, Ambarine, Pikljovina, Laz, Prijelog, Ravni Gaj, Svinjci, Kremen, Perišića Do. Na Povitom Brdu je seoska „planina“.

    Tip sela.

    -Selo je veoma raštrkano a ima 106 domaćinstava. Glavni zaseoci su: Sobina, Bijela Ploča, Lučića Brdo, Ornički Kraj, Kremen i Čemernica. Kuća ima i po „planini“. Škola je na Povitom Brdu, u polju pod selom je seljačka radna zadruga (od 1947. g), koja je podigla mali hidrocentralu na Čemernici. Novo groblje je u sredini sela. Seoska „obetina“ je Prvi dan Trojica a u prvu nedelju po Petrovdanu drži se odavno vašar u Čemerničkom Polju kod Žižovića Grma. Bilo je pet „zapisa“.

    Starine u selu.

    -Strana desno, pored potoka Šibana, pripada ataru sela Koštunića, zove se Madžarevac. Tu je bilo „madžarsko“ groblje ali su svi nadgrobni spomenici razneti. J. Mišković je video na tom groblju mnoge velike krečnjačke ploče i samo jedan stub na kome je bio urezan znak krsta.
    Na Grobljanskom Brdu, pri kraju sela, bilo je staro seosko groblje, koje je napušteno zbog vode i sada je zaraslo u gusto trnje.
    Na mestu Hambarima, priča se, bili su turski ambari, kada su Turci uzimali desetak. Po selu ima grobova srpskih i austrougarskih ratnika iz Prvog svetskog rata.

    Postanak sela i poreklo stanovništva.

    -Po predanju, prvi se u selo naselio neki Lejo, ali je njegov rod izumro. Izumrli su i Bizovići, Đokanovići, Vranići, Samardžići, Savići, Katišići i Lučići, koji su došli u selo pre Žižovića.
    -Žižovići, slave Đurđic. Doselili su se iz Crne Gore pre 200 godina. Pouzdano su od Žižovića Milanovići, kojih ima i u Koštunićima a verovatno su zajedničkog porekla sa njima i drugi rodovi, koji slave Đurđic i znaju da su im preci doseljeni, kao što su:
    -Jovanovići, ranije Saramandići ili Vasiljevići;
    -Marjanovići sa nadimkom Ćivše i;
    -Milosavljevići ili Miličići.
    -Đurovići, slave Lučindan. Spadaju u najstarije rodove u selu.
    Ranije prezime Milići.
    -Perišići, slave Đurđevdan. Preci su im došli pre Nedeljkovića iz Hercegovine ili Crne Gore.
    -Nedeljkovići, slave Aranđelovdan. Zovu ih „Arnauti“, zajedničkog su porekla sa Vuksanovićima u Gornjim Branetićima. Predak Nedeljko se naselio iz Kolašina na Kremenu, pošto mu se dopala voda na izvoru Kamenac.
    -Prodanovići, slave Đurđic. Predak, ded ili praded, došao početkom 19. veka „na miraz“ iz Bogdanice prizetivši se u Pitaloviće.
    -Jevtovići prvi, slave Ćirilovdan (Sv. Ćirilo i Metodije). Oni su na Kremenu, takozvani Gornji Jevtovići, poreklom su od Sjenice. Ima ih u Vršcu.
    -Jevtovići drugi, slave Stevanjdan. „Donji“ Jevtovići su u nekoj vezi sa Papićima u Pranjanima. Moguće je da su iz Kremana, jer neki kažu da su iz istog mesta kao i Lukići.
    -Lukići, slave Jovanjdan. Ranije se prezivali Samardžići, došli su iz Kremana kod Užica, gde su bili susedi sa Jevtovićima.
    -Popovići, slave Nikoljdan. Znaju da im je ded bio sin ćerke nekog popa, zvanog pop Grožđara. Popov zet bio je Petar Poljadija, koji je rano umro. Kao posmrče rodio mu se sin Jeremija, koji se prezivao Popović.
    -Erići, slave Nikoljdan. Praded Petar došao možda iz Kosjerića.
    -Biorci, slave Aranđelovan su od Bioraca u Teočinu, posle deoba dolazili na svoja imanja od pre 100 godina.
    -Nikolići, slave Nikoljdan. Otac je došao iz Koštunića, od Gebovića, kao posinak – oko 1870. godine.
    -Cvetkovići, slave Jovanjdan. Otac došao iz okoline Vlasotinca oko 1893. godine kao siromah, selo mu dalo 80 ari zemlje. Radio je kao sluga, posle posinjen.
    -„Perišići“ drugi, slave Đurđevdan. Gvozden Maksić došao iz Ozrema pre 55 godina, u Perišiće, „pod svoje“.
    -Raičevići prvi, slave Đurđic. Otac im došao ko 1902. godine iz Družetića.
    -Raičevići drugi, slave Lučindan. Otac doveden kao pastorak kod Milisava Raičevića iz nepoznatog mesta.
    -Brkovići, slave Aranđelovdan. Otac došao iz Teočina, oko 1905. godine, kao prizetak.
    -Paunovići, slave Lučindan. Otac došao iz Teočina na imanje izumrllih Katinića-Bizovića.
    -Ušendići, slave Sv. Ćirila i Metodija po imanju i Đurđic po rodu. Predak došao kao sluga 1919. godine iz Ljubiša kod Užica, pa se „privenčao“ za jednu udovicu.
    -Gvozdenovići, slave Lučindan. Otac se prizetio došaši iz Pranjana (Varošica) 1930. godine. Razveli se i on sada ponovo živi u Pranjanima gde slavi Jovanjdan. Iza sebe ostavio sina u Leušićima.
    -Đurđevići R. Doseljen iz Srezojevca oko 1925. godine. Ne kaže se ništa za slavu.
    -Obradović D., slavi Nikoljdan. Došao iz Koštunića „na miraz“ u Eriće, 1947. godine.
    -Milosavljevići i Andrići, slave Đurđic. Bez muških članova. Od istog su roda od koga su i Andrići u Srezojevcima.

    Odgovori