Šid i okolna sela

26 komentara

1. 1. novembar 2017. u 06:46

   Vojislav Ananić

   Molovin

   Molovin je malo sremsko selo smešteno u severnom delu šidske opštine, na krajnjim obroncima Fruške gore, na samoj granici sa Hrvatskom. Naseljen je negde u XV veku, a pominje se u arhivi Odeskalija u Rimu, kadfa je 8. marta 1704. došlo do pobune seljaka iz Molovina, Sota, Erdeevika, Ljube i Pakledina protiv iločkog spahije.
   Za Molovin, odnosno za nastanak samog imena sela vezana je zanimljiva priča koja se prenosi generacijama. Naime priča govori o tome kako su stari molovinci, nemajući novca da plate zvona i ikonostas za crkvu Cv. Arhangela Gavrila, sve to platili vinom koje su skupljali po kućama. Pošto su crkva a i škola u to vreme bile molovane, kombinacijom toga i rečju vino selo je dobilo ime. Sam ikonostas, koji je od izuzetne vrednosti, dovezen je iz jednog dela na taljigama , pa često u današnje vreme kažu da u Molovinu ima crkva na točkovima.
   Stanovništvo se uglavnom bavi poljoprivredom i stočarstvom. Molovin sa nadmorskom visinom od 202,9m je ušoren u četiri ulice koje se protežu paralelno. Ulice su jedna iznad druge pa selo deluje kao ogromne stepenice. Sve ulice su povezane asvaltom, a samo je glavna fruškogorska asvaltirana celom dužinom, dok je u ostalima makadam. Mesna uprava, škola, crkva i ambulanta su skocentrisane u centru sela. Molovin poseduje veliko bogatstvo šume i pašnjaka kojima je okružen, što mu daje posebnu lepotu, naročito u proleće kada se priroda budi.
   Ovo podneblje poseduje veliku raznovrsnost biljnog i životinjskog sveta, s’ tim što je 80-ih godina na ovo područje stigla i nova životinjska vrsta-šakal. Put iz Molovina vodi prema Šidu preko Zaravni. Od glavnog puta Šid-Ilok selo je udaljeno 3 kilometra.
   Izvor: Internet

   Odgovori

2. 1. novembar 2017. u 06:47

   Vojislav Ananić

   Morović

   Selo u zagrljaju šume. Ako bi se uspelo u razvoju seoskog turizma u ovom selu, turisti bi imali velike mogućnosti da se oprobaju u ribolovu i lovu, ali i uživaju u kulinarskim specijalitetima od gljiva, riba i divljači.
   Selo Morović od opštinskog centra Šida udaljeno je 15 kilometara i po mnogo čemu je posebno. Oko 20.000 hektara hrastovih šuma i reke Bosut i Studba su prirodne lepote ovog sela, a Zemljoradnička zadruga i Vojno lovište su ekonomska snaga mesta, udaljenog pet kilometara od autoputa Beograd – Zagreb.
   Morovićani uporno rade na tome da im selo bude lepo, funkcionalno i privlačno za turiste, koji u njemu mogu naći štošta zanimljivo. Razvoj seoskog turizma jedan je od zadataka razvoja ovog sela smeštenog u zagrljaju šuma, te dve reke, u čemu su uspešni, jer je Vojno lovište itekako posećeno, kako od strane naših turista, tako i od stranih državljanina.
   Sa desne strane asfaltnog puta je reka Bosut, kao i reka Studva, koja se u njega uliva. Ovo selo je specifično po svom izgledu, jer ima nekoliko mostova, većih i manjih koji povezuju selo, sa obe strane reke.
   Deca pohađaju Osnovnu školu „Filiup Višnjić“ koja je adaptirana za svih osam razreda osnovnog obrazovanja. Žene imaju priliku da se okupe u Udruženju žena. Ljubitelji sporta se okupljaju u fudbalskom klubu, a oni koji su privrženi malo ekstremnijem sportu u Lovačkom društvu.
   Izvor: Internet

   Odgovori

3. 1. novembar 2017. u 06:48

   Vojislav Ananić

   Privina glava

   Selo Privina Glava (Prnjavor) je jedno od najmanjih sela u opštini Šid. Naselje potiče iz vremena kada je izgrađen Manastir Sv.Arhanđela Mihajla i Gavrila koji potiče iz vremena između 12 i 14 veka kada je sagrađen a naselje je nastalo prema verovanju kao posledica izgradnje manastira odnosno ljudi koji koji su radili na manastiru naseljavali su se u neposrednoj blizini.
   Samo selo je smešteno u dolini i izgled sela je u obliku tanjira sa svega dve ulice koje se protežu sa jedne i druge strane spojene kod samog manastira. U selu, većina stanovnika je tara, a samim tim su i staračka domaćinstava, a 80% stanovništva se bavi ili se bavilo zemljoradnjom i stočarstvom. U selu nema osnovne škole pa su deca primorana da u školu putuju u susedno selo Bikić Do ili u Šid.
   Od pre nekoliko godina u selu radi istureno odeljenje predškolske ustanove “Jelica Stanivuković Šilja” iz Šida. Sportskih i kulturno-umetničkih društava u selu nema, a od udruženja građana aktivno je lovačo društvo “Zec”.
   Zahvaljujući Manastiru u poslednjih nekoliko godina ovo selo posećuje veliki broj turista i vernika, a to je naročito izraženo u vreme verskih praznika.
   Manastir Sv. Arhanđela Mihajla i Gavrila je prava oaza, zahvaljujući Ocu Gavrilu, ovo selo je, može se tako reći, turističko. U selu postoji izvor, koji meštani redovno koriste.
   Izvor: Internet

   Odgovori

4. 1. novembar 2017. u 06:49

   Vojislav Ananić

   Sot

   Selo Sot se nalazi na južnim padinama Fruške gore u severnom delu šidske opštine, na magistralnom putu Šid-Ilok. Naziv sela je potekao od italijanske reči “Sotto il Monte” što znači pod brdom. Narod je prihvatio lakši oblik Sot i tako je ostao naziv koji i danas nosi.
   Od sedišta opštine Šid udaljeno je 8,5 kilometara, a od najbližeg mesta u Republici Hrvatskoj, Iloka, ujedno i reke Dunav 10 kilometara. Magistralni put E – 18/a napravljen je 1969 godine.
   Prosečna nadmorska visina sela je 140 metara. Od centra sela na oko 100 metara nalazi se akomulacijono jezero čija je dužina brane 185 metara, a maksimalna visina 11,6 metara, zapremina vode je 880.000 metara kubnih što pokriva 22 hektara. Mesna uprava, škola, pošta, trgovinski i ugostiteljski objekti, sportski tereni i sportska sala, zemljoradnička zadruga i zdravstvena ambulanta su skocentrisani u samom centru sela. Ekonomija “Zaravan” nalazi se severoistočno od sela na oko 2 kilometra. Atar sela Sot je izduženog oblika i ima površinu oko 2.000 hektara od čega je 1/4 dela pod šumom.
   Fizička kultura u selu nema veću tradiciju i oslanja se uglavnom na igranje fudbala, gde je i 1970. godine osnovan klub “Bratstvo”, pored fudbalskog kluba u selu, deluje lovačko društvo “Fazan” i ribolovačko društvo “Jezero” Sot koje je osnovano 1980. godine.
   Izvor: Internet

   Odgovori

5. 12. april 2019. u 12:56

   Vojislav Ananić

   Grk (Višnjićevo)

   Zabeležen je 1275. Za turske vladavine nemamo podataka o njemu. Naseljen je tek po padu Beograda ,1739. na mestu ranijeg naselja Čipanovaca (ili Čipanovčić). 1756. imao je 30, 1766. 80, a 1791. 137 domova sa 948 duša.

   Potesi, bare i delovi šume: Ograde, Naklo, Dubočica, Velika zaklonita bara, Mala zaklonita bara, Maraćka dvorina, Rit, Čukovača, Klještevica, Kolečka, Markovača, Niverica, Dvorina, Prnjavorska bara, Rakitovača, Šašinata, Kukojevača, Duga, Dolina, Džombulje, Prisede, Zvonara, Dubrava, Ibrinci, Polojske njive. Tedina bara, Mednik, Basiluja mlaka, Totrman, Suva mlaka, Nišava, Gaj, Selište, Brestik, Klisura, Lisičije brdo, Pretoka, Radinova bara, Širine, Viletinci, Atalac, Velika komunta, Mala komunta, Krivaja, Šmitova stolica, Čemerkovo, Dudić, Nadvorine, Barjak, Topola, Zbeg (tu se „iskopavaju i danas ostaci iz toga sela“), Krčevine, Kućine, Šarkudin, Lipovac, Varadin, Bodinova bara, Laćmanova bara, Poloj, Gusti ivik, Papuče, Odobašnica, Ladinačka, Jastrebna, Ostrovača, Piškorna, Županje, Pakoleža, Jaruga, Žedavića mlaka, Trtena.

   Izvor: Srbi u Sremu 1736/7 – Dušan J. Popović, Beograd

   Odgovori

6. 14. april 2019. u 07:13

   Vojislav Ananić

   Šid

   1733. imao je 113 domova sa 506 duša, od kojih su bile 273 muške i 258 ženskih. 1734. imao je 103 doma. 1756. imao je 120 domova, a 1766. već 225. 1774. imao je 308 domova, a 1791. 329 domova sa 1930. duša. 1810. imao je 308 domova, a 1808. 2552 duše.

   Potesi: Banovina, Opaljenik, Markov dol, Mišudarin, Cerik, Čizovci, Slavkovac, Beščine, Bešin bunar, Svračnjak, Cimina livada, Lokva, Barmać, Vračar, Tešica, Korovi, Lužnice, Rupe, Vrelo, Srednje brdo, Kovanluci, Topolik, Zobište, Almaš, Trnjaci, Širine, Brešće, Jasenak, Orašje, Krivaja, Donji vrtlozi, Gornji vrtlozi, Anište, Pavlovac, Zoblje, Bajin pas, Ivice, Leskova međa, Suvatovo, Sadovi, Selište.

   Delovi mesta: Marinci, Lazaret, Džigura, Marinci.

   Izvor: Srbi u Sremu 1736/7 – Dušan J. Popović, Beograd

   Odgovori