Poreklo prezimena Vejinović

PIŠE: Saradnik portala Poreklo Ilija Šikman

Poreklo: Mišljenje je da vode poreklo iz južnih oblasti (Hercegovina/Crna Gora), na šta ukazuje i krsna slava Sveti Vasilije (14. januar). Nepoznato je da li su iz Srednje Bosne ili od Raške dospeli u severnu Dalmaciju. I Milan Karanović je pokušao da odredi dalje poreklo ovog roda, ali nije siguran da li je pitanju Bosna ili Raška.

Imaju srodnike i na Kosovu (drenička oblast), gde su se neki iseljavali posle Prvog svetskog rata. Vejinovićima su srodni i Bajići, Vignjevići, Jakšići, Šaponje, Pavkovići, Lešpići i Baste. Sve ove porodice slave Svetog Vasilija. Rodovi su sa sačuvanim predanjima da su nekako jedni pa se razrodili.

I prezime Vejin-Vein potiče od Vejinovića iz Mokrog Polja kod Knina i negde krajem 17. i početkom 18. veka u Srb i dabašnicu (Lika), zatim u Neteke i Begluke (Krčko Brdo) i tada su evidentirani kao Vejin ili Vein. Jedan deo roda otišao dalje prema Rakovici, Plitvički Ljeskovac Grabovac (Kordun), a jedna porodica se naselika kod Gline (Banija). Nakon Velikog rata jedan vejin je otišao u Ameriku, a Vejini Solunski dobrovoljci u Banatsko Aranđelovo, Podlokanj (Kikinda). Jedni su 1921. godine iz Begluka odselili u Ramiće (Ključ) i naselili se u Kopnenicu i Sanicu.

Banijski Vejini kasnije naseljavaju istočnu Babino Brdo i Ferdinadovac (Slavonija) i u Inđiju (Vojvodina). Nakon Drugog svetskog rata iz Like se naseljavaju u Apatin.

U Bosanskoj Krajini Vejinovići su sa 38 kuća u 12 naselja. Slave Svetog Vasilija Velikog (Mali Božić). Doseljavaju iz severne Dalmacije i Like. Najbolji su radnici u svom rodu i kao da su prisli za zemlju.

Šematizmom Dabrobosanske mitropolije Vejnovići su popisani sa slavom Sveti Vasilije (Mali Božić). Radi se o jednoj osvnoj krsnoj slavi i drugoj koju je verovatno predak promenio u nekom drugom naselju ili preuzeo od bogate udavače.

Prezime Vejinović je danas vrlo retko u Hrvatskoj i smatraju da dolazi iz Zagreba, što je malo verovatno, ako se zna da ih je u prošlom veku najviše bilo u Modrinom Selu kod Knina.

Poreklo prezimena:Vejinović je prezime u Srbiji koje pripada kategoriji prezimena sa završetkom -ević, -ović. Po popularnosti u Srbiji se pozicionira na preko 800-tom mestu. Veći i razgranati rodovi nazvani su po ženama kao i Vejinovići. Prezime Vein zabeleženo je u Uncu, poreklom iz Dalmacije. U Hrvatskoj je rasprostranjeno u okolini Slunja, Donjeg Lapca i Virovitice. Dr Velimir Mihajlović u “Srpskom prezimeniku” navodi da prezime Vein-Vejinović nastalo od ličnog muškog imena Veja (Velimir, Velibor). Prezime Vejinović zabeleženo je u dvanaest naselja u Pounju (Bosna). Savremeno je u Rumi (Srem). U Hrvatskoj je najbrojnije u okolini Knina, Korenice i Županje

Migracija: Iz rapoloživih podataka se može zaključiti da migracija Vejinovića (Vejnović, Veinović, Vejin i Vein) polazi iz južnih oblasti (Hercegovina/Crna Gora) na područje Dalmacije, a verovatno i u Srednju Bosnu. Jedni Vejinovići se takođe iz Bjelajskog Polja naseljavaju u Dalmaciju 1692. godine. Dalja seoba Vejinovića ide prema Lici, te na Kordun i Baniju. Iz Dalmacije i Like jedne familije se naseljavaju u Cazinsku krajinu (Pounje). Posle Prvog i Drugog svetskog rata se naseljavaju u Istočnu Slavoniju i Vojvodinu.

Rasprostranjenost: Vejinovići su oblasti Bosanske Krajine nastanjeni su u:

Krupa-Vejinovići 1 kuća, slava sveti Vasilije. Došli iz Velike Rujiške.

Benakovac (Krupa)-Vejinovići 9 kuća, slava sveti Vasilije. Doselili iz Plavna (Dalmacija) oko 1855. godine.

Krndija (Cazin)-Vejinovići 1 kuća, (1 kuća u Agića Krndiji), slava Sveti Vasilije. Doselili iz Dalmacije oko 1855. godine. Slabo se množe. Poznat je i po prezimenu Rašić. Ovim prezimenom se zvao što je bio naseljen na Rašića kućište. Uoči Drugog svetskog rata zabeležena je jedna porodica sa 7 članova. U ratu gine 6 (85,71%) članova. Dušan se vraća iz nemačkog zarobljeništva na zgariššte, zasnica novu porodicu i 1963. godine preseljava u Negoslavce (Vukovar).

Na području Like kao Veinovići su popisani 1712. godine u: Dabašnica (Srb) 2 kuće, Debelo Brdo (Bunić) 3 kuće, a kao Vejnović u Toliću (Udbina) 26 kuća. Slave Svetog Vasiliju, došli iz Knina, Bukovica.

U Dalmaciji su 1920. godine popisani Vejnovići u:

Plavno (Knin)- Vejnović 1 kuća, slave Svetog Vasilija. Došli iz Mokrog Polja.

Mokro Polje (Knin)-Vejnović, slave Svetog Vasiliju. U severnu Dalmaciju (Mokro Polje) su došli iz Bosne, tačnije iz Bjelajskog Polja. Ova seoba se prema podacima Aleksandra Bačka, desila krajem 17. veka, tačnije, u junu 1692. godine. U Dalmaciji su još rasprostranjeni u: Modrino Selo, Čučevo, Tinj, svi sa slavom Sveti Vasilije.

Danas su Vejinovići u Hrvatskoj raspoređeni u devet naselja. Najviše iz živi u Zagrebu (6), dok ih je u prošlom veku naviše bilo u Modrom Selu (Knin) 26 domaćinstava, poreklom iz Bosne.

U Bosni i Hercegovini, u Republici Srpskoj je popisano svega šest domaćinstava u četiri naselja. Ni jedna familija Vejinovića nema evidentirana u Federacija BiH.

Vejinovići su danas u Srbiji Vejinovići su nastanjeni 30 naselja sa 78 domaćinstava. Najviše ih danas živi u Beogradu (24) i Umci (7).

Poznati: Od istaknutih ljudi iz roda Vejinovića poznatih većem delu ove oblasti je Pero Vejinović iz Velike Rujiške. Jedno vreme imao je lađu, koja je dovozila iz Srbije šljivovicu i so kamenu u dućan u Novom, gdje i stajao. Ne dopadne mu se čaršijski način života i trgovina i povrati se na selo. Brat mu je Ostoja bio vođa u jednoj četi u Ustanku 1875-1878. godine.

IZVORI:

– Prota Savo Nakićenović – Kninska krajina.

– Petra Rađenovića  – „Unac“ Beograd 1925. godine

– Milan Karanović – “Pounje u Bosanskoj Krajini” Beograd 1925. godine

– Dr Velimir Mihajlović – “Srpski prezimenik” Novi Sad