Poreklo stanovništva sela Biljanovac, opština Raška – Raški okrug. Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“ napisanoj prema prikupljenim podacima od 1934. do 1953. godine – izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Položaj sela.
BILJANOVAC
Zaselak je pod brdom Dedinom stolicom (Šancem), u uglu što ga grade Ibar i njegova desna pritoka reka Jošanica. Kuće u nizu su na desnoj strani puta Raška–Kraljevo i na levoj strani puta Biljanovac–Jošanička Banja–Boturići–Brus.
Vode.
Potoci su: Pologinjski, Kožukački, Lučki, Nemčevski potok, a vode su: Medarska česma, Kreklinska voda, Izvor u Nemčevskom potoku.
Zemlje i šume.
Potesi imaju ove nazive: Jalija, Polje, Ključ, Njive pod Jazom, Luka, Selište, Bašinac, Popova livada, Karaula, Jejevik, Vuče rupe, Klimenta, Agovac, Buzalak.
Postanak drumskog naselja, dela sela.
Na mestu gde se od puta Kraljevo–Raška odvaja put za Jošaničku Banju obrazovao se posle rata 1914/18, upravo posle izgradnje železničke pruge Kraljevo—Raška drumski deo Biljanovca. Ovde su železnička stanica Jošanička Banja, tri zanatlijske radnje, dve kafane, dve sitničarske trgovine, zgrada Sudnice biljanovačke i nekoliko kuća za stanovanje. Dva groblja su na Grobljištu i u Kožukcima.
Istorijat sela.
Godine 1812. selo Biljanovci spadalo je y knežinu Jošanicu i Srbi su ga držali pod svojom vlašću. Godine 1874. Biljanovac je imao 7 kuća; 1921 – 18 domaćinstava sa 101 članom.
Starine u selu.
Na Grobljištu, pored nekog starog groblja je današnje groblje. Niže kuća Medarovića kraj puta Kraljevo-Raška izbija jak, hladan izvor. Nad izvorom je ozidana “Medarska” česma. Ima predanja da je izvor “stara” voda; “Rimljani” ili “Latini” sproveli su vodu u česmu. Prilikom opravke česme radnici su otkopali “čunce” (cevi) “rimskog” vodovoda. Selište je bilo “nekada” nastanjeno mesto – kažu stari, Biljanovac.
Poreklo stanovništva.
Rodovi.
-Nemčavići (Arhanđelov dan u novembru) bili su iz susedne Piskanje. Oko 1920. odselili su se sasvim u Ribnicu kod Kraljeva. Na njihovom kućištu nedavno se nastanio:
-Velimir Stevanović – Karaklajić. Na odseljene Nemčeviće seća Nemčevski potok.
-Spalovići (4 kuće, Sv. Nikola zimnji i Sv. Jovan, 7. januara). Njihovi preci živeli su u Selištu. Doselili su se iz sela Spalovića u Šekularu.
-Stevanovići — Karaklajići (4 kuće, Sv. Nikola zimnji) su stari doseljenici iz Vasojevića.
-Veljkovići (10 kuća, Sv Arhanđeo u novembru) su jedan rod s Veljkovićima – Barincima u Županji, daljim poreklom iz Barina u Jelakcu.
-Medarovići (2 kuće, Mitrov dan) su jedan rod s Medarima u Barama. U Medarovića je “nakalemak” (pripuz):
-Veljković (1 kuća, Sv. Arhanđeo) od Veljkovića.
Od 1930. u zaseoku su se nastanili:
-Radosavljevići (1 kuća, Sv. Vračevi) iz Pokrvenika.
-Jemuović-Jemović (1 kuća, Sv. Sv. ap. Petar i Pavle — Petrov dan), od Jeumovića iz Baljevca. Otuda je prešao kovač:
-Čedomir Savić (1 kuća, Sv. Ignjatije), od Savića iz Koprivnice. Ovde je: Milovan, kovač.
-Čingelić (1 kuća, Sv. Alimpije Stolpnik i Đurđevdan) je od Čingelića iz Pokrvenika. Ovde je kuća:
–Mladena Kovača.
-Tošić (1 kuća, Sv. Arhanđeo Mihailo), trgovac, od Tošića iz Kamenjana – Ušća, doselio se 1933. godine.
-Biorac (1 kuća, Sv. Nikola zimnji) jeje od Bioraca iz Bele Stene u Baljevcu. Prešao je Ljubo, trgovac.
IZVOR: Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“, izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)