Poreklo stanovništva sela Ribnice (po knjizi Ribince), Grad Vranje – Pčinjski okrug. Prema knjizi Jovana F. Trifunoskog „Vranjska Kotlina“, nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1951. do 1955. godine. Priredio saradnika Porekla Milodan.
Položaj sela.
Selo je ravničarsko, leži između Južne Morave na jugoistoku i železničke pruge na severozapadu. Susedna naselja su Donje Neradovce, Zlatokop i dr.
Vode.
Meštani koriste vodu za piće iz bunara.
Zemlje i šume.
Njiva i livada ima na mestima: Morava, Selište, Rid, Krstati Kamen, Smolnica, Slatina, Livade i Lojze.
Tip sela.
Ribnice je selo zbijenog tipa. Pošto je malo ne deli se na mahale.
Selo je 1951. godine imalo 35 domaćinstava.
Postanak sela, starine i prošlost.
Oko 500 metara jugozapadno od današnjeg sela, do korita Južne Morave, leži potes Selište. Do kraja Prvog svetskog rata na Selištu je bilo današnje Ribnice sa 20 kuća. Tada je Južna Morava svake godine počela da plavi naselje i da „obalja kuće“. Zbog toga su stanovnici od 1920. do 1940. godine preselili na današnji, suvlji deo ravni. Na pomenutom Selištu sada se nalaze njive i krst zvani Zavet. Kod ovog krsta svake godine stanovnici kolju „kurban“ (jagnje).
Prilikom kopanja za temelje kuća na sadašnjem seoskom položaju meštani su nalazili: „temelji, grnci i ćeramidi“. To su ostaci nekog starog selišta. Pojedini meštani misle da su na ovom mestu „živeli Rimljani“.
Ribnice spada u mlađa naselja Vranjske Kotline; osnovano je od doseljenika u prvoj polovini XIX veka. Osnivači sela bili su preci današnjih rodova Brusarci i Lepojci. Oni su došli „na tursku zemlju kao čifčije“. Prilikom oslobađanja od turske vlasti Ribnice je pripadalo pojedinim muslimanskim čiflik-sahibijama naseljenim u Vranju – Veap, Zaim, Usein i Muniš. Godine 1878. vlasnici su se iselili u Tursku; njihova zemlja prešla je u vlasništvo dotadašnjih Srba – čifčija.
Za vreme Turaka i Ribnici je bilo muslimanskih („turskih“) Cigana, koji su često puta „dosađivali Srbima“: Ti Cigani su se većinom iselili u Vranje i Vranjsku Banju.
Groblje Ribnica nalazi se pored crkve u susednom selu Donjem Neradovcu. Svi stanovnici slave (preslavljaju) Đurđevdan. To je i slava crkve u Donjem Neradovcu. Tada je glavni sabor. Druga slava („sveti maslo“) su „Tri Sveti“.
Poreklo stanovništva.
Rodovi Ribnica su:
-Brusarci, Đurđevdan, najpre su živeli u Gornjem Neradovcu. Tamo je bilo petoro braće. Jedan od njih, Stamenko, pre oko130 godina (Tasa, 73 godine – Manča – Dimitrije – Stamenko), doselio se u Ribnice gde je osnovao današnji rod. Drugi brat se iselio u Zlatokop gde je osnovao rod Brusarci a treći u Dapčevac. Dalja starina roda Brusarci, po kazivanju, je iz nekog sela Brusarca u okolini Bosiljgrada ili Ćustendila. Za prvog doseljenika i osnvača roda Stamenka, priča se, da je u Ribnicu bio stočarski trgovac; „terao je svinje preko granice u Beograd“. Stamenka su „ubili zbog para“ neki Turci u okolini Aleksinca.
-Lepojci, Aranđelovdan, su doseljeni kao „turski momci“ u isto vreme kada i Brusarci. Ne znaju za svoje poreklo. Imaju istoimenih rođaka u Donjem Neradovcu.
-Adžijini, Aranđelovdan, su grana roda Lepojci. Prezime su dobili po nekom pretku, koji je išao na hadžiluk.
-Kiselci, Aranđelovdan, imaju istoimenih rođaka u susednom Zlatokopu. Doseljeni su, ali se ne zna odakle.
-Marinci, Nikoljdan. Zovuih Bugari; doselili su se „iz Bugarije“ (iz Krajišta).
IZVOR: Prema knjizi Jovana F. Trifunoskog „Vranjska Kotlina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1951. do 1955. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)