Poreklo prezimena, selo Jabučje (Pivara-Kragujevac)

Poreklo stanovništva sela Jabučje, Gradska opština Pivara, Grad Kragujevac – Šumadijski okrug. Prema knjigama Todora Radivojevića „Naselja u Lepenici“ i „Lepenica“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Jabučje se prostire sa obeju strana potoka Česma, koji utiče u potok Banju, desnu pritočice Jabučke Reke.

Vode.

U Jabučju ima nekoliko izvora koji snabdevaju celo selo dobrom vodom, te meštani nisu imali potrebe da kopaju đermove. Među izvorima ponajviše se ističe Česma u Gornjem Kraju. To je glava seoskog potoka i najjača živa voda u jabučkom ataru. U Donjem Kraju najpoznatiji izvori su Banja i Buban.

Jabučka reka, Česma i Banja ne plave polja ni prilikom najvećih kiša a tako isto i u vlažnim godinama.

Zemlje i šume.

Ziratna zemlja je skoro sva van sela udaljena na čas i četvt pešačkog hoda od krajnjih seoskih kuća. Šuma je sva u zabranima. Ona je poglavioto na Orlovcu, Dubrovniku i Nikinom Grobu.
Jabučki atar ima u prostoru 461 hektar. Od toga dolazi na ziratno zemljište 296 – njive 148 isto toliko i livade 148 hektara a na šume 165 hektara. Ziratna zemlja je u drugom -51, trećem – 150 i četvrtom 96 ha ziratnom redu. Šuma je u trećem -43 i četvrtom 122 he šumskom redu.
U ataru ovog sela svoja imanja imaju meštani Maršića, Mečkovca, Teveriča i Trmbasa. Jabučani imaju svoje zemlje u atarima Teveriča i Bukorovca (Osanica).

Tip sela.

Na desnoj strani Česme je Gornji Kraj, a na levoj Donji Kraj, koji je ujedno i na desnoj strani Banje. U dnu Donjeg Kraja, na levoj strani Banje je Ciganski Kraj, koji ima najniži položaj u selu. Između Gornjeg i Donjeg Kraja teče Česma, vodi seoski put i prostiru se polja na odstojanju od 800 metara. Donji Kraj je odvojen od Ciganskog Kraja potokom Banjom i poljima, na odstojanju od desetak minuta hoda.
Gornji Kraj ima tri kućne grupe većih rodova. To su Piperi, Jotovići i Todorovići. U Donjem Kraju grupisane su kuće Milisavljevića.

Ime selu.

Priča se da je osnivač ovog sela Đorđe Piperac. Došavši iz Crne Gore u Šumadiju, stupio je u službu kod nekog bega – Turčina, koji je živeo u Kragujevcu. Đorđe se pogodio da mu čuva vinograd i jabučar – voćnjak sa jabukama, koji je bio na mestu današnjeg Gornjeg Kraja. Posle nekog vremena Đorđe se oženi i beg mu dopusti da podigne sebi kuću u jabučaru. Docnije dobegoše ovamo Jotovići, koji nazvaše selo Jabučar, po nazivu mesta gde su zatekli prvu kuću. Tokom vremena taj se naziv promenio u Jabučje.

Starine u selu.

Više Donjeg Kraja, penjući se uz potok Banju, postoji neko staro groblje zvano Grobljište, gde je do pre nekoliko godina bilo kamenih belega po kojima se videlo da je groblje bilo hrišćansko. U narodu se o njemu nije sačuvalo nikakvi predanje.

Postanak sela i poreklo stanovništva.

Jabučje je osnovano pre 110 godina. Ono je najpre bilo poljsko imanje Turaka, a zatim zbegovište Srba.
Gornji Kraj je najstariji. On je iz doba Kočine Krajine. Donji Kraj je nastao u vreme Prvog ustanka dok je Ciganski Kraj pre 21 godinu od privremenog naselja, čergi.
Pored Pipera-Đorđevića u osnivačke rodove se računaju Jotovići, koji su došl ovamo nekoliko godina posle Đorđa Piperca. Ova dva roda imaju u selu 13 domova, skoro 2/5 od ukupnog broja.
Jabučje je najpre uneseno u Upisnik 1818. godine kao Jabučja, zatim u Naznačenie 1819. godine, pravilno.
Ovo selo uneseno je samo u dve karte do polovine 19. veka, i to u Rusku 1831. godine i u Milenkovićevu 1850. godine, u oba slučaja nepravilno i na staro-slovenskom.
Jabučje je raslo razgranjavanjem rodova i novim doseljavanjem. Za vreme Prvog ustanka dobilo je dva roda, a posle 1815. godine 5 rodova.
Stanovništvo je doseljeno iz 7 oblasti. Najviše rodova – 3 – došlo je iz Jasenice, a iz svoh ostalih oblasti po jedan rod – Crne Gore, Stare Srbije, Toplice, Kosova, Lepenice i Dragačeva.
Tri roda dobegla su ovamo u zbegove, tri roda su došli kao čergari (Cigani-Romi), dva roda na imanje i jedan rod u službu.

Poreklo porodica:

Redni broj–prezime (ogranci)-odakle su doseljeni-Krsna slava.

Doseljeni u periodu od 1788. do 1803. godine:

-343, Jotovići, Jasenica (Toplička), Mratindan.
-459, Piperi (Đorđevići i Pantići), Piperi (Crna Gora), Aranđelovdan.

Doseljeni u periodu od 1804. do 1814. godine:

-841, Milisavljevići (Milisavljevići, Milovanovići i Vasovići), Sjenica, Lazarevdan.
-1068, Todorovići (Antonijevići,Milovanovići i Milivojevići), Kosovo, Aranđelovdan.

Doseljeni u periodu od 1836. do 1903. godine:

-1312, Vasiljevići, Dragačevo, Lazarevdan.
-1871, Katanići, nepoznato (Lužnica), Aranđelovdan.
-2254, Vasiljevići (Romi), Bukovik (Jasenica), doseljeni 1880. godine, Sv. Petka.
-2257, Krstići (Romi), Bukovik, 1880, Sv. Petka i Đurđevdan.
-2259, Trajkovići (Romi), Bukovik, Sv. Petka.

Ostali podaci o selu.

Godine 1903. selo jeimalo 9 rodova sa 33 kuće i 274 stanovnika. Među njima je tri roda su bila ciganska. Godine 1910. broj kuća je iznosioo 37 a broj stanovnika 296 da bi 31. januara 1921. godine u Jabučju živelo 210 stanovnika.
Današnje seosko groblje je na Kosi između Jabučja u Bukorovca.
Seoska zavetina je Đurđevdan a litija se nosi na drugi dan Sv. Trojice.

IZVOR: Prema knjigama Todora Radivojevića „Naselja u Lepenici“ i „Lepenica“. Priredio saradnik Porekla Milodan.