Poreklo prezimena, selo Barzilovica (Lazarevac)

Poreklo stanovništva sela Barzilovica, opština Lazarevac. Prema knjizi „Šumadijska Kolubara“ Petra Ž. Petrovića, prvo izdanje 1939. godine, drugo izdanje 1949. godine – poslednje izdanje Službeni Glasnik i SANU – Edicija „Koreni“ 2011. godine u sklopu knjige „Šumadija i Šumadijska Kolubara“. Priredio saradnik portala Poreklo Milodan. 

Položaj sela.

Barzilovica je u donjoj dolini Onjega, na desnoj njegovoj strani a na pobrđu koje se dosta strmo spušta od stubičkoga visa prem Onjegu. Položaj naselja je okrenut jugu, a visovima na severnoj strani zaštićeno je od hladnog i suvog severnog vetra. Seoski potes se graniči prema Brajkovcu Putnim Brdom, potokom Krivajom i potočićem Plačkovcem, koji, istočno od Krivaje, utiče u Onjeg. Odatle granica ide na sever u pravcu Debelog Brda, na Mali Vis, Stubički Vis, Gavanski Rt i kosu Madžarac. Zapadnu granicu čini Crna Reka do njenog ušća u Onjeg.

Kuće su na stranama pobrđa, podignute visoko iznad uskih dolina seoskih potoka. Manje ima kuća na aluvijalnoj ravni Crne Reke i Onjega. Naselje je razbijenog tipa i deli se na krajeve – Mali i Veliki Kraj do Čibutkovice, kraj Bogdanovica u dolini Krivaje i krajevi na pobrđu Subotino Brdo, Marinkovića Brdo i Dulinac. U kraju Subotinom Brdu su kuće rodova Matijaševića i Milovanovića a u Dulincu Milovanovića i Vukovića.

Vode.

Selo obiluje zdravom planinskom vodom. Osim manjih bezimenih izvora znatniji su ovi: Zmajevac pod Gavanskom Rtom, Čančić više Zmajevca i Studenac u šumi Studencu. Pošto su ovi izvori u dolinama potoka i reka, a kuće po stranama i kosama pobrđa, izvorska voda je prilično udaljena od kuća i dosta se teško donosi za domaće potrebe. Zbog toga se kopaju bunari po stranama brda, pa kada se pojavi voda onda se bunar ozida i tu podižu kuće. Svi bunari imaju dobru vodu i ne presušuju.

Seoski potoci i rečice su desne pritoke Onjega: Plačkovac, Krivaja, Kamenica, Slepak, Crna Reka i Milovanac koji utiče u Crnu reku. Slepak i Milovanac leti presušuju. Ispod Gavanskog Rta je izdan Gavanska Bara.

Zemlje i šume.

Njive i livade su na mestima: Onjegu, Babinom Grobu, koji je pored puta do Brajkovca, Gaju, Parlogu, Lisini, Glogovcu, Vozniku, Madžarcu nedaleko od crkve, Studencu i Vitkovici u Pločniku, Gavanskom Rtu, Oglavku, Krivaji, Plačkovcu i Crnoj Reci.

Šume su na ovim mestima: Medveđem Rtu, Poljanskom Rtu, Jeličića Rtu, Šupljanskom Rtu, Tankom Rtu i na Jastrepcu.

Zajenička seoska šuma je u Studencu i u Vitkovici. Pojedinci imaju privatne šume („zabrane“) u dolinama seoskih potoka.

Starine u selu.

Na Oglavku, nedaleko od Onjega, ima dva stara groblja, jedno od drugog su udaljena do 200 metara. Po predanju jedno groblje je bilo srpsko, a drugo madžarsko.

Kod Vukovića kuća ima jedna zatrpana rupa, za koju se kazuje da je tu bila neka stara crkva, od koje danas nema, osim rupe, drugih tragova.

Za izvor Zmajevac se kazuje da mu je bila jaka voda, da su ga Madžari, kad su odlazili iz Srbije, zatvarali slaninom i guberima, pa je zbog toga umanjio vodu.

Za Svatovsko Groblje, koje je u planini, kazuje se, da su se na tom mestu susreli dvoji svatovi, potukli se i izginuli, pa su na tom mestu i sahranjeni.

Podaci o selu.

Danas u selu ima dva groblja; jedno je kod Krstova a drugo je pored Parloga. Litija se nosi na Drugi dan Duhova. Seoska zavetina se držala o Mladencima a sada se ne drži.

Najstariji pisani spomen o ovom naselju je iz 1723. godine, pa se zatim pominje 1734. i 1811. godine. U njemu je bilo 1818. godine 43 kuće, 1822. godine 49 kuća a 1844. godine 57 kuća i 389 stanovnika. Danas u selu ima 26 rodova sa 176 kuća.

Poreklo stanovništva.

U selu ima dva starinačka roda:

–Popovići (Marinkovići, Živojinovići, Novakovići i Maksimovići), slave Simeundan.

–Pajčići (Pavlovići prvi), slave Nikoljdan.

Krajem 18. i u početku 19. veka doselilo se pet rodova:

–Matijaševići (Radovanovići, Đorđevići i Nikići) su jedan rod i najstariji doseljenici. Doselila su se dva brata Marijaš i Nikaš od Sjenice, slave Jovanjdan.

–Krsmanovići su takođe stari doseljenici; predak se ovamo doselio „od vode Tare“, slave Nikoljdan.

–Vukovići su iz Pive u Hercegovini, slave Đurđic.

–Marinkovići drugi su došli odnekud iz Starog Vlaha a starinom su iz Hercegovine, slave Jovanjdan.

–Pantelići (Nikolići, Živanovići i Milićevići) su jedan rod, doseljeni u drugoj polovini prošlog (devetnaestog) veka iz crnogorskog Kolašina, slave Mitrovdan.

–Jovanovići (Jeremići, Bugarčići i Nedeljkovići), Žarkovići (Blagojevići) su jedan rod, doselili se posle Pantelića sa Vlasine, slave Jovanjdan.

–Dimitrijevići (Vićentijevići i Ivančevići) su jedan rod, starinom su iz Lever Tare, slave Lučindan.

–Pavlovići drugi su iz Bosne, slave Đurđic.

–Milići su iz Poljanice u Kačeru, slave Đurđevdan.

–Markovići su iz Crkvice u Jablaničkom srezu, slave Sv. Petku.

–Markovićidrugi su izumrli a starinom su bili iz Morače; prvo se naselili u Moravce u Kačeru, pa ovde. Od ovog roda je bio potpukovnik Ilija Marković, čija se slika čuva u crkvu i Čibutkovici. Slavili su Đurđevdan.

Noviji doseljenici:

–Milovanovići su iz susednog Brajkovca, slave Đurđevdan.

–Dimitrijevići, otac im se doselio kao građevinar iz okoline Kosjerića, slave Lazarevdan.

–Mihailovići su poreklom iz Badljevice kod Smedereva, slave Đurđevdan.

–Mitrovići su se doselili iz Mladenovca, slave Jovanjdan.

–Isailovići su iz Šepšina kod Smedereva, slave Jovanjdan.

–Tanaskovići (Ivanovići) su jedan rod, doselili su se iz Kusatka u Donjoj Jasenici, slave Đurđic.

–Pavlovićitreći su se doselili iz Kustaka, slave Jovanjdan.

–Polomčić, majka ga dovela iz Poloma kod Gornjeg Milanovca prvo u Dudovicu, a one je ovamo došao ženi u kuću, slavi Mitrovdan.

–Markovići treći su iz Ovsišta u Gornjoj Jasenici, slave Sv. Petku.

–Miloševići su došli iz susene Čibutkovice na kupljeno zemljište a starinom su od Novog Pazara, slave Aranđelovdan.

–Ostojića je majka dovela iz okoline Valjeva, slave Đurđevdan.

–Tomići (Ivkovići) su jedan rod, došli su iz Čibutkovice, prvi je došao na kupljeno imanje a drugi na ujakovu zemlju; daljom starinom su iz okoline Gornjeg Milanovca, slave Đurđic.

–Radivojević je iz Baroševca, došao ženi u kuću a daljom starinom je iz Kozelja u Kačeru.

–Zorić se doselio 1920. godine iz Like, slavi Đurđevdan.

IZVOR: „Šumadijska Kolubara“ Petra Ž. Petrovića, prvo izdanje 1939. godine, drugo izdanje 1949. godine – poslednje izdanje Službeni Glasnik i SANU – Edicija „Koreni“ 2011. godine u sklopu knjige „Šumadija i Šumadijska Kolubara“. Priredio saradnik portala Poreklo Milodan.