Poreklo stanovništva sela Slatina, opština Andrijevica. Stanje iz 1903. godine. Prema istraživanju popa Bogdana Lalevića i Ivana Protića „Vasojevići u crnogorskoj granici”. Priredio saradnik portala Poreklo Vojislav Ananić.
Slatina leži do Prisoje, na severoistočnoj strani na blagom nagibu Kobil-gore. Dugačka je (i. — z.) oko 45 minuti, a široka (s.-j.) oko 1/2 sahata.
Ovo selo ima najviše komuna ispaša i radnih zemalja, tako da od Lima do planine Ključa njegovu zemlju ničija ne predvaja, a to je daljina oko 5 sahati »živoga“ hoda. Skoro svaki Slatinjanin ima po dve kuće: jednu u selu, a drugu u planini, gde više od pola godine živi. Srazmerno stanovništvu Slatina je i stokom najbogatija. Na pomenutim komunima može se sejati žito, ali onaj koji poseje žito na komuvskoj baštini, ne može tu zemlju smatrati kao svojinu, nego i dalje ostaje za komun. To druga sela vasojevička ne dopuštaju.
Veći deo sela natapa se od onih izvora Gradišnice koji izviru povrh sela Zabrđa, a manji deo do Prisojačkog Potoka.
Slatinjanima je planina Lisa, koja im je, kao i Prisojanima i Salevićanima, daleko 2 i po — 3 sahata. Ali kako imaju, kao što rekosmo, mnogo komuna, to se na Lisu slabo i okreću, nego tamo izdižu samo siromašniji seljaci.
Slatina ima dva groblja. Na jednom od njih nahodi se stara crkvina, od koje se i sada nalazi jedna crnoborova (lučeva) greda. Za ovu crkvu narodno predanje veli da je građena od crnoborovine, koja je donošena iz Kostreša (baš iznad nje), gde se danas ne nalazi nikakvih tragova od borova.
Po dnu Slatine a pored Lima levom mu obalom ide onaj glavni put od Berana u Crnu Goru. Od tog glavnog puta ide jedan uza Slatinu, kojim se leti ide u Kolašin i kojim Bojovići i Andželađani idu u planinu. Tim se putem vuče i gora za susedna sela i za varoš Andrijevicu.
U ovom selu ima 108 kuća sa 683 stanovnika. Ovi su svi Novakovići: Račići i Matovići (Salevići).
Slatinjani su malo drukčiji od ostalih Vasojevića, kako po govoru tako i po držanju.
IZVOR: “Vasojevići u crnogorskoj granici“, pop Bogdan Lalević i Ivan Protić, SKA, Beograd, 1903. (str. 588-589). Priredio saradnik portala Poreklo Vojislav Ananić
Komentari (0)