Poreklo stanovništva sela opštine Ub, Liso Polje. Izvodi iz knjige Ljubomira Ljube Pavlovića „Antropogeografija valjevske Tamnave“. Priredio saradnik portala Poreklo Milodan.
Liso Polje se sa istočne strane graniči sa selom Poljane, sa severoistočne selom Draževac, severozapadne Velikom Poljem, zapadne Piromanom i južne Brgulama.
Močila su jaki i čisti izvori, dublja od živobara, otiču čistom vodom iste temerature kao i susedni vazduh, ne upotrebljavaju se za piće, ali se upotrebljavaju kao močila za („kiseljenje“) lan i konoplju. Ovakvih močila ima u Zabrežju, Urovcima, Piromano, LISOM POLJU, Brezovici i dr.
Kolubara je zbog velike količine vode nebrodna reka (ne može se pregaziti), op. Milodan). Kad bi stanje vode spalo na najmanju meru, onda se može broditi po izvesnim mestima. Takvi su brodovi: Beli Brod u Lajkovcu, Dabin Brod u Jabučju, Skobaljski u Skobalju, Protin Brod u LISOM POLJU i Carev Brod u Stublinama. Na Kolubari su danas (u ono vreme, op. Milodan) dva gvozdena mosta, jedan na Belom Brodu a drugi kod Obrenovca.
Liso Polje je raselica Brgula, ravno selo sa kućama rasturenim na sve strane, gde su svega dve manje porodične grupe.
U „Rečniku“ (Rečnik mesta) K. Jovanovića od 1872. godine od 80 naseljenih mesta, gde su: Hrvati, posavske Brgule (Brgulice, nemaju ništa sa Brgulama osim sličnosti naziva, op. Milodan) i Stepanje zaseoci a LISOG POLJA, i ako ga Vuk u haračkim tefterima pominje, u ovoj knjizi ga nema.
I ako je Liso Polje kod Vuka naročito selo, ipak nije bilo dugo posle toga posebno selo. Tek oko 1860. godine zasebno se odvojilo od Brgula i dobilo naročitog kmeta, a sve dotle, pa i u doba Vukova, bio je pravi Brgulski zaseok, što znaju i davnašnje porodice, ako su starije. I Prota Mateja, koji je imao svoju vodenicu u ovom selu, pominje ga kao zasebno selo u 1813. godini, ali posle oslobođenja ostalo je poduže neodvojeo od Brgula.
Za Liso polje priča se da je došlo otuda, što su pre 120 godina neki seljaci pekli rakiju i pozvali svoje susede na probu prvenca. Probajući prvenac, svi, koliko ih je god bilo, izopijaju se i u tom trenutku na njih nabasa nekakva lisa kobila, koju uhvate, opiju, oderu i oderanu najure u selo. Što su lisu kobilu oderali, selo se prozove Liso Polje, odvoji se od Brgula a staro ime Šimnatica napusti se. I danas se priča, da je kobila bila jednog od Jankovića iz istog sela.
Crkvine u Lisom Polju, Sovljaku i Lončaniku pripisuju se katoličkim stanovnicima, pa i grobovi oko njih istim stanovnicima. Dalje se kaže: Misišta ili katoličkih crkava po narodnom predanju bilo je u Lisom Polju, Sovljaku i Lončaniku. U Lisom polju, priča se, da je bio katolički manastir u kome je bilo kaluđerica.
Kada je Sibiljanin Janko pošao od Beograda sa vojskom na Kosovo, priča se, da je prešao Kolubaru na brodu u Stublinama, da se brod po njemu zove Carev Brod, zatim, da je došao u Piroman i ulogorio se na potoku, koji se po njemu zove Carevac. Na Carevcu je vojska bila tri dana, očekivala drugu vojsku i pirovala, to se po tome selo nazvalo Piroman. Kad je pomoćna vojska došla, Janko je sa ovom vojskom otišao u Liso Polje u misu, ondašnji manastir, pričestio vojsku i s njome uz Kolubaru i Ljig otišao na Kosovo.
Poreklo familija-prezimena sela Liso Polje, opština Ub:
Prezime – kada su doseljeni – odakle su doseljeni – krsna slava – napomena:
-Bogićevići, druga polovina 18. veka, Jablanica u Starom Vlahu, Nikoljdan.
-Brankovići, posle 1827. godine, obližlji Grabovac, Đurđevdan.
-Ilići, posle 1827. godine, Otanj kod Požege, Nikoljdan.
-Jankovići i Jegdići. Videti Jegdići i Jankovići.
-Jegdići, Jankovići i Maričići. Videti Maričići, Jegdići i Jankovići.
-Ješići, druga polovina 18. veka, Suvodanje u Podgorini, Jovanjdan.
-Kostići, posle 1827. godine, Srem, Aranđelovdan.
-Manojlovići, druga polovina 18. veka, Stara Reka u Podgovini, Jovanjdan.
-Maričići, Jankovići i Jegdići, stara porodica, Lazarevdan.
-Mikulji, posle 1827. godine, Erdelj, ne slave, Rumuni.
-Perići, druga polovina 18. veka, Bobova u Podgorini, Nikoljdan.
-Petrovići, druga polovina 18. veka, Svojdrug – okrug užički, Vrači.
-Timotići, posle 1827. godine, Srem, Aranđelovdan.
IZVOR: Antropogeografija Valjevske Tamnave, Ljubomir Pavlović. Priredio saradnik portala Poreklo Milodan.
27. januar 2014. u 10:52
Nenad
Dragi “Milodan”-e, pročitao sam dosta tvojih stvari i svaka Ti čast.
Ovde u poreklu prezimena sela Liso Polje, moram da ispravim i da dodam da u Liso Polju ima 2 familije Petrovića, jedna familija (mnogo brojnija) slavi sv.Andreja Prvozvanog (Andrijevdan) poreklom su od Svojdruga i po navedenoj knjizi Ljube Pavlovića ima 3 doma (ovde mislim na 3 zadruge). A druga porodica Petrović mnogo kasnije doseljena slavi Đurđevdan i ima 1 dom.