Poreklo prezimena, selo Donja Lomnica (Vlasotince)

Poreklo stanovništva sela Donja Lomnica, opština Vlasotince. Istraživanje “Sela u vlasotinačkom kraju” saradnika portala Poreklo Miroslava B. Mladenovića Mirca, lokalnog etnologa i istoričara

Nastanak sela

Sela Donja i Gornja Lomnica su mlada naselja. Tradicija navodi kako su u prvoj polovini 19. veka – oko 1830. godine, i 1840. godine – osnovana oba ova naselja. Donju Lomnicu osnovala su tri doseljena domaćinstva. Od njih potiču današnji rodovi: Krstinci, Komaričani i Zdravkovci.

Ova tri roda su 1963. godine imala 39 domaćinstva. Iza osnovača sela u Donju Lomnicu dolazili su i drugi stanovnici. Oni su 1963. godine brojala 55 domova. Po Turčinu S e l i m u ostala su topografska imena Selimonje (njiva) i Selimov sitnak. On je imao kulu u ovom selu (ima ostataka u dvorištu Ranđelovića, podvukao M.M. 2012.g. Vlasotince). Pred kraj turske vladavine spahija Donje Lomnice bio je Turčin Osman Durić. Seoska slava je Trojca (Duhovi).

Selo Donja Lomnica leži u dolini šišavačke rečice, a u neposrednoj blizine je selo Šišava. Danas na početku 21. veka ova dva sela su takoreći “spojena” u pogledu naseljavanja, tako da ih samo “kolski put” razdvaja – iznad puta je selo D. Lomnica, a ispod puta selo Šišava. Gornja Lomnica je severoistočno od Donje Lomnice. Druga okolna sela su: Skrapež, Sredor, Crna Bara i Crnatovo.

Donja Lomnica je zbijen tip naselja. Pojedine grupe kuća nose imena po rodovima: Krstinci, Komaričani, Konjarci itd. Svega je 1963. godine selo imalo 94 domaćinstva.

Selo Lomnica je selo u opštini Vlasotince, Jablanički okrug, Jugoistočna Srbija. Nalazi se na četiri kilometara od Vlasotica, puta prema selu Sredor i puta Komarica prema Zaplanju. Selo Lomnica podeljeno je na dva sela: Donja i Gornja Lomnica.

Donja Lomnica se nalazi na obali dveju malih rečica-potoka: Male reke i Goleme reke. Obe se sastaju u sredini sela i čine rečicu Šišavicu koja prolazi kroz susedno selo Šišava. Donja Lomnica je povezana asfaltnim putem sa Vlasotincem i susednim selom Sredorom.

Selo Donja Lomnica je u “kup” sa leve i desne strane rečice “Šišavice”. Danas selo Šišava i Donja Lomnica “razdvaja” samo seoski put; takoreći su ta dva sela “spojena”. Selo se nalazi na nadmorskoj visini od 300 metara.

Gornja Lomnica je na potesu strana planskog visa planine Kruševica, blizu sela Crne Bare, „raštrkanih“ kuća po strminama zaseoka u šumovitom delu planine. O tom selu će biti poseban zapis. Ono je „poreklom“ od nekih rodova stanovništva povezano sa Donjom Lomnicom i susednim selima: Gunjetina i Crna Bara.

U popisu 1878. godine selo Lomnica je imala 31. kuću i 227 stanovnika; dok u popisu 1884. goidne selo je imalo 37 kuća i 245 stanovnika. Selo Lomnica 1890. godine pripadalo opštini Vlasotince i vlasotinačkom srezu, sve do 1941. godine.

U tri roda osnivača sela su u 1963. godini imala 39 domaćinstva. Iza osnovača sela u Donju Lomnicu dolazili su i drugi stanovnici. Oni su 1963.godine brojala 55 domova.

Po Turčinu S e l i m u ostala su topografska imena Selimonje (njiva) i Selimov sitnak. On je imao kulu u ovom selu (ima ostataka u dvorištu Ranđelovića (podvukao M.M. 2012.g. Vlasotince). Pred kraj turske vladavine spahija Donje Lomnice bio je Turčin Osman Durić. Seoska slava je Trojca (Duhovi).

Ovo naselje je u potpunosti naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.

U naselju Donja Lomnica prema tom popisu živi 478 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 41 godinu (39,7 kod muškaraca i 42,4 kod žena). U naselju ima 181 domaćinstvo, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,27.

Selo Lomnica se nalazi na obali dvaju malih recica-potoka: Male reke i Goleme reke. Obe se sastaju u sredini sela i čine rečicu Šišavicu, koja prolazi kroz susedno selo Šišava.

Legenda o nastanku sela: Lomnica je dobila ime po tome što je za vreme vladavine Turaka mesto bilo pod hrastovom šumom, pa su seljani tada stalno krali šumu i „lomili“dogovor sa Turcima i tako je po toj legendi selo dobilo naziv Lomnica.

Po drugoj sličnoj legendi se kaže da lomničani po hrastvoj šumi, koja je pripadala u vlasništvu Turčina, su pravili LOM (štetu), pa je po toj reči “lom” i naselje nazvano Lomnica.

Prema istraživanjima lokalnog etnologa Miroslava Mladenovića u 2012. godini, selo Donja Lomnica se deli na 28 grupa rodovskih kuća: Krstine, Komaričane, Zdravkovce, Baonjce, Konjarce, Cvetkovce, Žeravičkine, Kurdince, Girce, Grudance- Veselinove, Stambolisce, Miračije,Rajkovce, Tuconje, Solomance, Smokve (Stamenkove), Kočkine, Veličkove,Kaldarce,Genine,Drmajle.Šabane,Čekrkove, Dičine, Mitkine, Kevine, Petrove-Minoskine i Kolarce.

Jedan deo rodoskih grupa krajem 20. veka je iseljen u Vlasotince i drugim mestima u Srbiji.

Konjarci – vode poreklo iz Grčke, preko: Bugarske (okolina Trna), Darkovca i sela Gara (Crna Trava) dospeli do selo Donja Lomnica u opštini Vlasotince,

Krstinci – vode poreklom iz Gornjeg Oraha,

Zdravkovci – vode poreklo iz Leskovca.

Komaričani vode poreklo iz sela Komarica,

Rajkovci – najmlađa familija u selo (vode poreklo iz sela Stajkovce, a predhodno se zaselili sa područja Ruplja – zaseok Rajčetina, poreklom su iz Prokuplja).

Stanovništvo je srpsko (slavi Sv. Jovana, Sv. Nikolu, Sveti Đorđu (Alimpije) i dr.; seoska slava Duhovi-Sveti Trojca), doseljeno iz: Trna (Bugarska), okoline Leskovca, Crne Trave ( Gare,Darkovce, Ruplje i dr.) i vlasotinačkih sela (Komarica, Stajkovce, Sredor, Skrapež).

Veliki broj stanovnika se zaselio iz susednih sela okoline Vlasotinca i Crne Trave, a jedan deo je formira svoje rodove tako što su se prizećivali iz drugih sela u selo Lomnica -je r neki tada nisu imali mušku decu, pa su svoje ćerke “ostavljali” na svoja domaćinstva sa “zetovima”.

Mnogi koji su “uzimali” i imanja, su pristajali na promene “krsne slave”, a zadržali prezime svoga roda.

Dok oni koji su “usvajani” (usvajale su tetke iz familije svojih braća koje nisu imale mušku “lozu”) često su menjali i “krsnu slavu” i svoje prezime svoga roda. Ima slučajeva da su mnogi menjali čak i ime i orezime i “krsnu slavu” ako su se zaselili u selo posle nekog ubistva u vremenu vladavine Turaka u ovim krajevima. Čak su zbog “osvete” Turaka morali da uzimaju i muslimanska imena i prezimena, što se u istraživanju do oslobođenja od Turaka 1878. godine može videti u imenima i prezimenima po selima.

* * *

Starine:

Predanje o dukatima: Još iz vremena pod Turcima u selo Lomnica ostalo je predanje o „dukatima“.

U selo Lomnica se čuju priče-predanja, po kojima se kaže da je jedan Turčin prodao trup stare kruške Srbinu za krčag vina. Kad je Srbin dovezao trup kući i udario sekirom da nacepa drva za ogrev, ispali su dukati koje je verovatno sakrio neki hajduk u tom vremenu, koje je uzeo od Turaka.

SELIŠTE (kod groblja) nosi naziv po njivi Turčina Selima, koju je kupio Mita „šestoprstac“.

RIMSKO GROBLJE – nalazi se u vinogradu , kod „krsta“ – gde se slavi SVETA TROJCA seoska slava – gde je do 1956. godine postojalo staro HRASTOVO DRVO kao „zapis“ punih 500 godina, a o tome su pisale i italijanske novine.

U vinograd ZDRAVKA STOJANOVIĆA (rođaka Stojana Ranđelovića) postoji CRKVA RIMLJANA – Latina, gde su sahranjivani ljudi DŽIDOVI – visoki i preko dva metara.

To su pričali stari ljudi Stojanovoj majci i ocu, a Stojan Ranđelović (1944.g) kaže da kada su riljali i pravili vinograd ašovima su iskopavali veoma velike ljudske udove što kaže je lično video da su to bile kosti veoma visokih ljudi koji su živeli i u ovom kraju a postoji i grob u Crnoj Travi gde su postojali takvi veliki ljudi preko dva metara visine (DŽIDOVI).

Inače, kako kaže Stojan Ranđelović, u njegovom dvorištu i danas ima ostataka postojanja nekada turske kule, čije zidine su rasturili seljani i od tog materijala su gradili svoje kuće u selu.

Od starina su bile poznate i vodenice na rečici koja je dolazila iz sela Sredor, a najpoznatiji vodeničar je bio Stamenković. Danas su vodenice zapuštene u korov, a neke su u ruševinama.

* * *

KRSNE SLAVE PO RODOVIMA:

Seoska slava-litije i krsne slave: Trojca (Duhovi) i krsne slave: Sv. Đorđe (posna slava-Sv. Alimpije), Mitrovdan (Gmitrovdan), Sveti Ranđel, Sveti Nikola, Sveti Jovan.

 

Konjarci (Milenkovići, Mitići, Ilići..) – slave Sveti ĐorĐe (sv.Alimpije),

Krstinci (Prokići, Stamenkovići, Stoilkovići, Mitići, Krstići, Jovići, Jovanovići…) – slave Mitrovdan,

Grudanji (Veselinovići)-slave Sveti Nikolu,

Komaričani (Mitići) -druga familija,

Ristići (Jankovici)-slave Sveti Ranđel,

Cvetkovci (prizetak iz Komaricu-Cvetkovići)-slave Sveti Nikolu,

Kaldarci (Milenkovići),

Tuconjci (Krstinci-Mitići)-Sveti Đorđe,

Bavonjci (Jović) slave Mitrovdan,

Zdravkovci slave Mitrovdan,

Miračije (Miradžija-prizetak, onaj ko uzima miraz sa devojkom i Brdari…..Trajković) Sveti Đorđe 9 dec.,

Janković (Komaričani) – Sveti Ranđel,

Stoiljković – Sveti Đorđe 9. decembar,

Mišić (Konjarci) – Sveti Đorđe 9. decembar.

Zadnja familija je zaseljena u selu Lomnica je Rajković iz selo Stajkovce, krsna slava Sveti Nikola.

*

Krstići:– Krsna slava Mitrovdan 18. novembra,

Mitići (Krstići):- Krsna slava Sveti Đorđe Alimpije

Anđelkovići: Krsna slava Sveti Đorđe Alimpije 9. decembra,

Stojanovići (Konjarci): Krsna slava Sveti Đorđe Alimpije

Milenkovići: Krsna slava Sveti Đorđe Alimpije 9. decembra,

Mitići (familija Tuconje):  Krsna slava Sveti Đorđe Alimpije

Jankovići (Komaričani): Sveti Ranđel 21. novembra.

Genini: Krsna slava slave Sveti Nikola.

Stoiljkovići: Krsna slava Sveti Đorđe Alimpije 9. decembra,

Stoilkovići (prizetak iz s. Sredor)-Krsna slava u Lomnici Sveti Ranđel, a Sredoru Sveti Nikola.

Trajkovići: Krsna slava Sveti Đorđe Alimpije 9. decembra,

Mladenovići: Krsna slava Sveti Đorđe Alimpije 9. decembra.

Mišići (Konjarci-nisu isti):-Krsna slava Sveti Đorđe Alimpije 9. decembra,

Zdravkovići: Slave Gmitrovdan.

Krstini (Mišići-nisu isti): Krsna slava Sveti Đorđe Alimpije

Veselinovići (Grudanjci): Krsna slava Sveti Nikola 19. decembra

Blagojević (priteka u s.Lomnicu iz s. Darkovce-Crna Trava): Krsna slava “na zemlju” (prizetak) u D. Lomnici je Sveti Nikola (19. decembar). a u s. Darkovce Sveti Ranđel.

Ilići (Miračici) – Krsna slava Sveti Đorđe (posna slava 9. decembar).

* * *

Učešće Lomničana u ustancima:

Ljudi iz ovog kraja su uzimali učešće u svim ratovima za nacionalno oslobođenje u borbi protiv Turaka i u Prvom i Drugom svetskom ratu protivu fašizma, a uzeli učešće u građanskim ratovima u Hrvatskoj i Kosovu prilikom raspada bivše Jugoslavije.

Mnogi su propatili od Bugara i u Prvom i Drugom svetskom ratu.

U ratovima na mestu Kolarnica je poginulo 12 ljudi iz sela, pa danas kruže priče selom da se tačno u 12 sati noću oglašavaju duše poginulih, pa noću kada se zakasni iz grada, onda se iz straha obilazi to mesto ili se pretrči mesto streljanja, gde je sada podignuto spomen obeležje Šišavcima i Lomničanima kao žrtve bugarskog terora 1. maja 1917. godine u Prvom svetskom ratu.

Od Lomničana tog 1. maja 1917. godine su od strane Bugara streljani: Dragutin D. Mladenović, Svetozar M. Stoilković, Mihail Janković, Đorđe Mišić, Gavrilo Stoilković, Mihajlo Stamenković, Dragutin P. Stanković, Petar Stanković, Jovan Cvetković, Dimitrije Zdravković.

Lominičani su uzimali učešće u svim bunama i ratovima u borbi za slobodu-nacionalno i socijalno oslobođenje; Prvom i Drugom srpskom ustanku (u tri bune Vlasotinčana protivu Turaka) i Prvom balkanskom ratu proterivanju Turaka iz Srbije od petovekovnog ropstva.

Mnogi Lomničani su dali i svoje živote u borbi protivu fašizma, porobljavanja (“bugarizacije”) u Prvom i Drugom svetskom ratu protivu Bugara; zatim su učestvovali u borbi za slobodu od fašizma u oba svetska rata protivu Nemaca i njihovih saveznika.

Nisu izostali da svoj patriotizam iskažu i u ratoviama na Kosovu i Vukovaru prilikom raspada stare socijalističke Jugoslavije.

* * *

Pokušaj oslobođenja od Turaka 1860. godine

Pokušaj da se Vlasotinčani oslobode Turaka bio je i 1860. godine. Tada su oni knezu Milošu poslali žalbu na turske zulume, a Miloš je žalbu poslao caru, u Stambul. Car je tada poslao Sadrzam-pašu da stvar ispita, da nepravdu suzbije, i počinioce kazni.

Sadrzam je došao u Niš i saslušao neke svedoke, među njima i Hadži-Stamenka Valčića iz Vlasotinca i obećao mu da će ga kući pustiti i nagradu mu dati ako istinu kaže.

I on otkri istinu: da su Đoka Stoiljković, pop Stanoje Janković i Ranđel Gorunović iz Vlasotinca nagovorili nekog Petra Planinca i Petra Dinkića da ubiju Krstu iz Donje Lomnice, koji je Srbe špijunirao i devojke Turcima podvodio. Oni ga noževima saseku, a za to okrive Turke, pod izgovorom da su im oni „najboljeg čoveka ubili“.

Posle ovoga, Đoka, pop Stanoje, Ranđel, ali sa njima i svedok Hadži Stoilko, budu obešeni, a Petar Planinac i Petar Dinkić sasečeni.

Propao je pokušaj oslobađanja Vlasotinca od Turaka 1860.godine.

Vlasotince je sa okolinom i dalje ostalo pod Turcima, sve do oslobođenja 1878. godine.

Izvor: iz Rukopisa: “Beleške o Vlasotincu-Tuhomir Đorđević; navedeno na strani 23-24, u monografiji: ŠIŠAVA I ŠIŠAVCI, autor Velimir Stamenković-Lima, 2003.g, Vlasotince.

Obrazovanje:

Selo Donja Lomnica ima zajedničku četvorogodišnju i osmogodišnju osnovnu školu “Braća Milenković” sa selom Šišavom, sa kojim se graniči, jer je škola sagrađena u lomničkom ataru. Sagradio ju je Lomničanin Živojin Stamenković-Amerikanac zajedno sa meštanima. On je pomogao u novcu i besplatnoj dodeli građevinskog zemljišta 1927. godine. U toj školi su učili mnogi viđeniji školovani Lomničani: pravnici, sudije (Vita Krstić), veterinari, profesori, pedagozi, nastavnici, sociolozi kao i majstori građevinari-preduzimači.

* * *

Selo nekad i sad

Nekada su se ljudi bavili isključivo stočarstvom, pa i dan danas po brdima ima još ostataka čobanskih koliba u kojima su bile smeštene ovce i goveda. U selu je bilo potkivača, kolara, terzija, krojača, kovača i drugih zanata… Veliki broj meštana su bili pečalbari ciglari, a danas su poznati zidari pečalbari. U selu ima dosta poznatih preduzimača zidara. Mnogi se bave i poljoprivredom, naročito stočarstvom i prodaju mleko privatnoj pekari. Ovaj kraj je poznat i po vinogradarstvu, voćarstvu i pčelarstvu. Dosta radnika iz Lomnice je radilo u fabrikama u Vlasotincu i na benziskoj pumpi, a ima i onih koji rade u opštini i u prosveti i putuju privatnim prevozom do radnog mesta.

U vremenu bivše Jugoslavije sve do osamdesetih godina 20. veka dosta radnika iz Lomnice je radilo u fabrikama u Vlasotincu.

Danas na početku 21. veka neki rade na benzinskoj pumpi, a ima i onih koji rade u opštini, prosveti i putuju privatnim prevozom.

Mnogi su u selo otvorili privatne prodavnice i tako stekli egzistenciju, a ima i privatnih zanatliija koji rade paušalno:mehanicari, stolari, limari i drugi.

Selo je zbijenog tipa. U selu postoji vodovod, struja i telefon, a i kablovska televizija.

Selo ima i ambulantu i dva puta dolazi lekar iz Vlasotinca, a koja opslužuje sva okolna sela u lečenju ljudi.

Kuće su moderno sagrađene, skoro svako domaćinstvo poseduje traktor i kola.

Veliki problem u selo je nedostatak prostora za izgradnju nekog doma za omladinu,  gde bih imali zabavu i društveni život.

Za sportsku rekreaciju omladina koristi dvorište dotične škole. U toku leta se organizuje turnir “Sveta Trojca” u malom fudbalu, koji je poznat u čitavom kraju zadnjih godina.

U vreme Drugog svetskog rata je bila poznata vodenica na “lomničkoj” rečici, koja je dolazila iz sela Sredor, u kojoj je radio vodenicar je bio Dušan Stamenković.

Danas su vodenice zapuštene u korov, a neke su u ruševinama.

Krajem 20. i na početku 21. veka sve veći broj Lomničana se iseljava iz sela, a još veći problem je u svim selima, pa i Lomnici-što se sve veći broj momaka ne ženi i ne zasnivaju se porodice.

Selo je počelo da propada u pogledu bavljenja poljoprivredom. Sve je više zapuštenih njiva, livada, voćnjaka, vinograda, a i nekada štale pune krava su sada prazne. Još po koji stariji se bave stočarstvom i poljopeivredom, a mlade to ne zanima, a mahom egzistenciju nalaze u pečalbarstvu-zidarstvo. U selo je veliki broj preduzimača i Lomnice i Šišave , koji su svoj kapital uložili u veće gradove pa i u Beogradu. Država je zapustila selo, pa tako ona tiho odumiru.

U selo ima sve manje dece. Polako počinju i njive da se zapuštaju. Retko ko danas čuva ovce i krave. Tako da se iz grada ujutru dovozi u selo i hleb i mleko, što je porazno za demografski opstanak sela.

Da sela nestaju, poznaje se i po broju učenika u školi u selo Lomnica-Šišava od prvog do osmog razreda.

* * *

Narodni običaji:

Od starih običaja u porodičnom i seoskom veselju se slave slave, kravaji, isparćaji u vojsku, svadbe, Đurđevdan, Božić, Uskrs..

Neki običaji se prepričavaju, kao dodolice, koje su pevale pored rečice, dozivajući da padne kiša, a starije žene su im donosile kačamak. Posle ručka su devojke pevele i prskale se vodom iz reke.

I danas se na Božić unosi badnjak i peče prase, a na uskrs se maste (farbaju) jaja crvenom bojom, a na Đurđevdan se donosi grančica od vrbe i njome kiti kapija.

*

Đurđevdanski običaj: Đurđevdan uvek pada 6. maja. Uvek u to vreme počinje gora da lista. A u davnina se govorilo da je „đurđevdanak hajdučki sastanak“ (a u ovom kraju je bilo dosta hajduka u vremenu vladavine pod Turcima – podvukao M.M) kada se u vreme Turaka borilo za slobodu – pa su hajduci bili naši junaci za slobodu.

Dan pre Đuđevdana svi bi išli obično pored reke i donosili vrbe kiteći svoje kapije – kuću a i štalu. I danas deca žure u predvečerje Đuđevdana da okite svoje kapije i krovove, vrata i prozore. Uoči Đurđevdana viđeniji ljudi u selo sa barjacima podignutim u crkvu šetaju poljima noseći litije, a sve u cilju da im godina bude rodna, a polja zaštićena od vremenskih nepogoda. Pored mesta – obično „karakterističnog drveta“ (zapisa), litije bi se zaustavljale, pevale bi se pesme polju i vodi. Uveče bi se odlazilo na mesto gde je seoski krst. Tu bi pop (sveštenik) osvešato vodicu, a seljani bi palili sveće za svoje žive i mrtve. Osveštenu vodu bi poneli kućama i tamo je čuvali.

Oko podneva ljudi koji slave Đuđevdan idu na krst i zaobilaze ga tri puta, zatim pre toga pale sveće za žive i mrtve. Kada se zavrži ceremonija oko krsta pop (svešetenik) bi išao od kuće do kuće da sveti vodu. Sa osvećenom vodom domaćin pije jednom i tako svi u porodici.

Đuđevdan je veliki pravoslavni praznik. Mnogim porodicama je to krsna slava, a u mnogim selima je seoska slava-litije. Kako godine prolaze starih običaja je sve manje i sve više odlaze u zaborav. Na dan Đurđevdana idemo ujutru u crkvu. I zapalimo sveće i pomolimo se. Čim stignemo kući mama nas pošalje na kupanje i daje nam crveno jaje koje čuva od Uskrs (veligden) da se njime protrljamo dok se kupamo. To je običaj da deca budu zdrava i vesela. Veče pred Đurđevdan prošetamo do obližnjih vrba, odlomimo nekoliko grana i njima okitimo kapiju. To se radi po pričama starijih, da bi krave i ovce imale više mleka i da bi stoka bila naprednija. Nekada davno dok su hajduci vodili borbu protiv Turaka za slobodu -Đurđevdan je važio kao dan sastanka hajduka.

Jedan dan pre Đurđevdana-na Đurđevštinu, mlade udate žene i devojke ustaju rano ujutru i beru vrbice i livadsko cveće i prave vence za glavu, torove i za ovce. Uveče se beru vrbice i stavlja se na kapije kuće i kod stoke. Ujutru na Đurđevdan najstarija žena u kući mesi šuplju pogaču preko koje se stavlja pleten venac. Posle toga se kroz tu pogaču muzu ovce i koja se ovca prva pomuze, njoj se stavlja oko vrata venac koji je bio preko pogače i razbija joj se živo jaje o glavu. Kasnije mlade žene-dodolice idu do obližnje reke idu kroz selo i pevaju:

„Krst ti nosim,
Boga molim,
Oj dodo dodole,
Daj mi bože
sitnu rosu,
Oj dodo doodole,
Da orosi naše polje,
Oj dodo dodole,
———————-„.

Kad dodolice idu kroz selo one pevaju pesmu, a ljudi ih prskaju vodom i bacaju cveće na njih i mole Boga za rodnu godinu.

Ide se u polje-u livade devojke beru cveće, pletu venci, a žene koje nepletu vence donose ručak, tu se ruča. Onda se sve ovce promuzuju. Ovca koja se prva promuze stavlja joj se venac, a on stoji sve dok ga ostale ovce ne pojedu.

Danas se bere bela vrba i kite se kapije, vrata-crvena vrba nemože jer ona necveta. Onda ko je domaćin sela, donosi krst koji je preuzeo prošle godine, pa se odnosi sveća, kolač, pšenica, onda sveštenik šita molitvu-svi ljudi iz sela dođu da zapale sveću za mrtve i žive.

Zapis: maj 2007. godine selo Donja Lomnica, opština Vlasotince

Kazivači: Borisav Stamenković (82.g), Đurđa Krstić (1948.g) i stariji u familiji: Milenković, Veselinović, Mišić u Donjoj Lomnici

Zabeležili: Janković Ivana, Krstić Marija, Filip Milenković, Mišić Danilo, Veselinović Dušan učenici i nastavnik matematike i lokalni etnolog Miroslav Mladenović OŠ „Braća Milenković“ selo Šišava-Lomnica, opština Vlasotince

*

Lazaričke ire i pesme: Početkom 21. veka u selo Donja Lomnica postojala je izvorna grupa devojčica učenice petoga razreda OŠ “Braća Milenković” selo Šišava-Lomnica, koje idu u lazarice: izvode igre i pevaju lazaričke pesme.

Njihovu grupu od četiri devojčica činile su: Anica Stojanović, Jovana Zdravković, Milica Zdravković, Jovana Stojanović-a „vođa“ je njihov vršnjak Mitić Nikola. Za otpevanu pesmu dobijaju: bombone, jaja, novac 20-30 dinara, orahe.

Lazaričke pesme-peva „lazarička grupa“

Za kuću:

Oj lazare, lazare
Ovde lani dođomo
Nema kuća metena
Nema voda studena
Nema bela premena
A sad kad si dođomo
Ima kuća metena
Ima voda studena
Ima bela premena

Za vojnika:

Oj ubava male mome
svi vojnici povrveše
samo jedan nevrvi
družina ga zapituje
ej drugare mil drugare
što ni neće i ti vrviš
Skoro sam se oženio
Ljubu sam si ostavio
Još gu nisam poljubio
Oj ubave male mome.

Za domaćina:

Sveti Đorđa vino pije
Po to drvo božurovo
Otud lete tri sokola
Naroniše Đorđu čašu
Đorđa se je naljutio
Pa poviče: Mile snaje
Podajte mi ostre sablje
Da posečem tri sokola
Oj ubave male mome.

Za ćeru:

Oj ubave male mome
Iznikla mi vrbičica
U majčine ravne dvore
To ne bila vrbičica
Već to bila mila ćera.
Majki da pomete
Tatku vodu da donese
Oj ubave mlade mome.

Za ovcu:

Dal si gladna el si žedna
El si blaješ za jagnjence
Čoban si gu zapituje
Nisam gladna nisam žedna
Niti blajem za jagnjence
Kad si bio mlad nenjet
Ti me pase po livade
A sad si se oženio
Ti me paseš po brdine
Po brdine po doline
Oj ubave male mome.

Zapis: Februar 2008. godine, selo Donja Lomnica, Vlasotince

Kazivači: Stamenković Radmila (1933.g) i Stojanović Nada (1936.g)

Zabeležili: Anica Stojanović učenica – koja sa svojom grupom nekoliko godina ide u lazarice i peva lazaričke pesme u svoje rodno selo Lomnica i nastavnik Miroslav Mladenović

* *

Toponimi (Nazivi mesta):

Slatina, Visoka čuka, Padina, Čukin slog, Selimonje, Bogrom, Selište (Selimova livada-Turčina), Vrla, Strana (pašnjak), Selimov sitnak (pod šumom), Pažar, Gabar (šuma), Gornjo-malsko, Groblje, Avlija (ranije pod šumom), Vuj rid, Bara, Krst, Radičovica, Sabljinica, Gogin, Preod, Buzalak, Vujna čuka, Dajčinica, Čungarica, Trševina, Kitice, Borovi (šuma), Gredanke grede (brdo), Crni izvor (izvor voda), Pavlost (šuma), Arničije (šuma), Orničje, Crni breg (brdo), Reka (njiva), Krs (prema selo Sredor-šuma), “Krst” (svetovno mesto), Vujnička šuma (šuma), Vujnu (brdo), Orina ( neobrađena njiva), Kruškin put (njiva), Milenčino (njiva), Kitice (njiva), Beli breg (brdo), Bogrom (njiva-šuma), Lomnička njiva (njiva), Crno brdo (brdo), Vodoničište (izvor voda), Derova patka (šuma).

* * *

“Nadimci” po imenima:

-Jova-Pacov

– Zoke-Šiljko

– Zoke-Kruška,

– Joca-Krastavica

– Zoran-Manko

– Žika-Kalaševa

– Marko-Ćurski

– Slađa-Sera

– Mladen-Maca

– Goce-Gidija

– Joca-Varvarinac

– Dace-Smokva

– Mića-Čungur

– Joka-Tuconja

-Novica-Sinidar

– Srđan-Pile

– Steva-Jare

– Toza-Kurdija

– Sretko-Grnička,

– Srđa-Ričko

– Noke-Dedička

-Jova-Kočka

– Čeda-Njurča

– Baša-Pućkalo

– Cone-Miračija

– Joke-Jež

– Peđa-Zdravkovski

– Mića-Čekrk

– Bace-Sapunče,

– Vlada-Krstavica

– Boce-Jeremija

– Vlada-Lisička

-Dane-Fićko

– Duke-Mandžino

– Rade-Džole

– Mirko-Dželajda

– Duško-Rajkovski

– Lala-Toša

– Steva-Bain

– Joca-Burgijaš

– Paja-Čutura

– Boban Ljiga

– Goran-Stogramac

– Zoran-kaobojac

– Iva-Jala

– Ljubiša-Čelo

– Blagoja- Dinar

– Srbe- Pškalo

– Boge-Vanja

– Pera-Bebe

– Boge-Gedža

– Luka-Panunče

– Dragan-Miga

– Gojko-Lizalo

– Žuti-Milicajac

– Noke-Popče

– Slavče-Zajka

– Drage-Kaldare

– Drage-Buzdar

-Zdravko-Miradžija

-Žika-Kalaševa

-Dragan-Smokva

-Žika-Tuconja

– Čeda-Njurča

– Sava-Čungur

-Drage-Guljča

– Đole-Lelin

-Mirka-Kaldare

-Bojan-Žućko

-Marko-Krsta

– Novica-Sida

– Zore-Telebak

– Slađa-Dičina.

Prema “nadimcima” u istraživanju se može primetiti da su mnoga muška imena u selo Lomnica, dobijala na osnovu njihovih ličnih osobina ili rodu kome pripadaju, kao i na osnovu “popularnosti” određenih glumaca tog vremena. Često se u “nadimcima” na šaljiv način muškarci i međusobno oslovljavaju, bez “poziva” na kršteno ime. Tako ako u selu i upitate za neku osobu imenom i prezimenom, nećete se snaći da dobijete tačnu adresu, ali ako se pomene “nadimak sa imenom, odmah vam i malo dete može saopštiti gde ta osoba živi u kojoj mahali sela Lomnica. Tako je i u ostalim selima pa i samoj varošici Vlasotince i čitavom jugu Srbije još odavnina.

* * *

Poreklo stanovništva

Nastariji rodovi Donje Lomnice su: Krstinci (20k), Komaričani (11k) i Zdravkovci (8k) – prema istraživanjima J. Trifunoskog (1963.g). kako je napred rečeno, oni potiču od prve tri seoske kuće.

Osnivač roda Krstinci došao je iz mahale Bilo, sela Donji Dejan, opština Vlasotince.

Osnivač roda Komaričani došao je iz sela Komarice, blizu sela Lipovica i Gunjetina.

Zdravkovci potiču od pretka doseljenog iz Leskovca. Tamo su živela tri brata. Kasnije je jedan brat (Zdravko) došao je u selo Donja Lomnica, dok je drugi brat Stojko prešao u susedno selo Gornja Lomnica. U rodu Zdravkovci znali su (1963.g) ovakav rodoslov:- Bora (rođen 1908.g)-Aleksandar-Dimitrije-Zdravko, osnivač roda koji se doselio iz Leskovca. Njihova grana u 1963.godini u selo Gornja Lomnica od brata Stojka je postojala kao rod Stojkovi (19k).

Kasnije su doseljeni: Konjarci (20k), došli iz sela Darkovce, kod Crne Trave. Došao je osnivač roda ilija Konjar. Bio je zet deda Krste, osnivača roda Krstinci.

Cvetkovci (6k), došli iz Ruplje (Crna Trava-Grdelička klisura). Tako se 1963. godine znao sledeći rodoslov: Tihomir (1895)-Jovan-Cvetko-Stojan, osnivač roda, koji se doselio.

Rajkovci (6k) došli iz selo Stajkovce, koje leži kraj ušća reke Vlasine u južnu Moravu. Predhodno su se doselili iz sela Lopušnja, odnosno iz Rajčetine, mahale sela Ruplje. Predhodno se u selo Ruplje doselila tri brata iz Prokuplja, pa je prema bratu po imenu Rajko, formirano naselje Rajčetina u selo Ruplje i potom nastalo prezime Rajković.

Grudanci ili Veselinovi se zaselili iz Klisure (Vlasinska oblast, na Bugarsko-srpskoj granici). Jedan rod se odselio u okolinu Vladičinog Hana, drugi rod  (Petko Veselinović, 1800-1882) u selo Crnatovo, ali u rodu ima prezime Petković, a jedino je prezime u rodu u selo D. Lomnica prezime Veselinović. Što znači ili je rod u selo ili direkno potomak Veselinovih iz Klisure ili su od roda Petka Veselinovića iz selo Crnatovo, a svi slave istu krsnu slavu Sveti Nikolu. Sam naziv Grudanci prema dijalektu znači GRUDONJA-snažan čovek, sa razvijem grudnim košom, fizički jsnažan i visokog rasta, što i jeste odlika roda u selo Lomnica nekih od potomaka.

Kurdici (4k) najpre su živeli u selo Skrapež. Odatle ih Turčin-Gospodar, preselio u selo Stupnicu, pa u selo Sredor; jer je smatrao da nisu bili dobri radnici. Iz sela Sredor prešli su u današnje u današnje selo Donja Lomnica.

Baonjci (4k), došli iz sela darkovce kod Crne Trave.

Girci (3k) doseljeni iz selo Sredor.

Žeravičkini (2k) su nastali od roda Girci – poreklom iz selo Sredor.

Kolarci (2k), su od roda Girci –poreklom iz selo Sredor.

Gornjolomničani (2k), doseljeni oko 1953.godine iz selo susednog sela Gornja Lomnica.

Stambolci (1k)-Pešić, poreklom iz selo Darkovce, kod Crne Trave.

Blagojevići (1k) prizećeni u s. Donja Lomnica iz sela Darkovce.

Poslednji naseljenik u selo Donja Lomnica je Nebojša Spasić  devedesetih godina 20. veka, prizetak iz s. Kruševica.

* * *

Rodovi-Rodoslovi familija i poreklo prezimena:

Rod Krstinci:

-Tuconje (Tucovdan verski praznik pred Božić):-Mitić

– Drmajle:- Stojilković-Mitić

– Smokve:- Stamenković

– Šabani:- (Voja, Jordan) Trajković, Stanković, Marković

– Solomanci:- Anđelković- “Građani Niša se potčinjavaju kralju Solomonu 1072. godine.; u 9. veku bugarski car Simeon je postao gospodar Niša, ali je Vizantija povratila grad…”

– Kočkini:-Prokić

– Čekrk:-Prokić

– Dičini:-Mitić

– Njurčini -Poštarovi:- Mitić, Stojilković

– Mitkini (Boce):- Jovanović

– Kevini (Boge):– Jovanović

– Petrovi-Minoskini (Boge):-Mitić

*

Familija „Krstinci“ iz Gornji Ora, deda Stojan se iz Krstinci prizetio u Miračici i zadržao svoje prezime Stoiljković, krsna slava Sv. Alimpije a stari kum Nikola Conić iz Vlasotinca.

*

Rodoslov prezimena: Mitić-Jovanović-Stoiljković

Krsna slava: Sveti Đorđe Alimpije (9. decembar)

(familija „Krstinci“ poreklo iz Gornji Orah, deda Stojan prizetio se u Miračici i zadržao prezime Stoiljković)

*

Rod Mitići (Njurčini):

Braća:

1. ) Mitić Čedomir (1934.g):deca:-Ljiljana najstarija (udata u Đokići u D. Lomnicu: Ivan i Nikola), Miodrag (1958.g:- deca: Nikola 1996. g i Dušan 1999. g)), Petar (najmlađi:-deca: Miloš policajac momak i Slobodan-stariji));

*

Rodoslov prezimena Jovanović (Mitić)

Krsna slava: Sveti Đorđe Alimpije (9. decembar)

Rodonačelnik Jovan (sin Mite):

Jovan-sin Janaćko (poginuo u Makedoniji 1915.g. u Prvom svetskom ratu ili Drugom balkanskom ratu). Janaćkov sin Dimitrije (1903.g)-a njegovi sinovi su:Velibor (1931.g)-sin Dragan(1962.g); Zdravko (1934.g)-imao tri ćerke, kuća ispod škole; Nenad (1937.g), Božidar (1946.g)-sinovi Saša(1969.g),i Goran(1972.g), koji se do vojske prezivao Mitić. Prema njegovoj priči istog su rodoslova sa Mitićima(Njurčini)-policajca Miloša Mitića, bišeg učenika.

Nekada su se „mešali“ sa njima u rodbinskim vezama. Tako i jedni idrugi su istog rodoslova KRSTINCI. Krsna slava im je SVETI ĐORĐE 9 decembar („posna“ slava). Verovatni familije Jovanović i Mitić imaju istog pretka MITU sa Kosova od Nemanjića (okolina Prizrena).

*

Rodoslov prezimena rodaTuconje-Krstinci:

 

Poreklo prezimena Mitić (rod: „TUCONJE“-„Krstinci“)

Poreklo roda: Krstinci „Tuconje“(naseljen Krsta iz Bilo kod Donjeg Dejana oko 1830.g)

Krsna slava: Sveti Đorđe(posna slava, sv. Alimpije 9. decembar)

Naziv roda: „TUCONJE“, svodi se na verski praznik pod tim imenom pred verski praznik BOŽIĆ.

Rodonačelnik: Mita

Prezime: Mitić

Poznat rodoslov:

Jovan Mitić-Dragomir (1894-1982.g.)-učesnik prvog svetskog rata, ranjen kod Uroševca. Demobilisan na Krfu. Sve do 88. godine života radio sve poslove na selo. Tri puta se ženio.

Dragomir Mitić (1902.g)-ženio se tri puta.

Dragomir Mitić (1894-1982)-(prva žena: Ružica Petrović-Orozovci Šišava, 1893-1924),

Dragomir (1894-1982)-Ružica (Petrović s. Šišava, 1893-1924):-Nada (1917, i suprug: Jović Svetozar; Mladenka (1917-1984, i suprug: Mirko(1917-1986)s. Batukovce; Siniša (1920) supr.Rada Stanković(1924-1986); Mileva(1922-1998, i suprug Đura Jović(1923-2000) Batulovce.

Dragomir (1894-1982)-Tomka(Užice).

Dragomir Mitić (1894-1982))-Selena (druga žena: 1906.g., Užice):-Siniša (1920), Stojan(1929), Vlasta(1932).

Siniša (1920)-Rada(1924-186):-Živojin(1946.g.), Tomislav(1947.g.).

Živojin (1946.g.)-Verica (Krstić, 1947. s. Skrapež):-Đokica(1968), Vladica(1070).

Đokica (1968)-Anka(1971. Mitov):- Marija(1992), Dušan(1995).

Vladica (1970)-Jasmina(Đorđević,1969.g.):-Milan(1991), Dragana(1995).

Tomislav (1948)-Biljana (Kocić, 1952.g.):-Slobodan(1975), Saša(1978).

Slobodan (1975)-Sanela (Stojanović, 1980):-Mihajlo(1999), Dimitrije(2003).

Saša (1978)-Snežana(Stojanović, 1978.g.):-Milica (2004), Luka (2011.g.).

Stojan Mitić (1929):-Zorka Stamenković(1931.s.Crnatovo):-Ljiljana (1958.), Mirjana(1959).

Ljiljana Mitić (1958)-Milutin Zdravković(1954.g.s.Donja Lomnica):-Miloš(1980), Dragana(1977.g. udata u selo Ladovica)

Mirjana Mitić (1959)-Dragan Stojiljković(1957.g-prizećen iz s.Ličje-Prisjan u s. Donju Lomnicu):-Danica(1994), Momčilo (1996).

Vlasta Mitić (1934)-Vidoslava Mladenović (1934.s. Donja Lomnica) :Novica(umro) i Dragan.

Novica Mitić (umro)-žena Divna:-deca: Mića (1980)-oženjen. Žena iz prilepca, rođena 1979.godine. Imaju decu: Ljiljana (2006) i Jovana(2010.g.)

Dragan Mitić-Ljubinka(s. Crna Bara):-Marina (1982.-udata u selo Sredor), Žaklina(1984.neudata).

Zapis: 20.12. 2013. g. selo Donja Lomnica, opština Vlasotince

Kazivači: Tomislav Mitić,(1948.g.) pukovnik u penziji i Ljiljana Ranđelović(Stamenković) s.D.Lomnica Vlasotince

Zabeležili: učenici Mitić Mihajlo((1999) učenik sedmog razreda, Miljana Ranđelović, učenica petog razreda i nastavnik matematike Miroslav Mladenović OŠ „Braća Milenković“ selo Šišava-Lomnica, opština Vlasotince

* * *

Prezime: Mitić

Krsna slava Sveti Đorđe (posna slava 9. decembar)

Rodonačelnik: Krsta (Krstinci)

Poznat rodoslov:

Krsta:- Dikomir: Stojan (1933,g), Vlastimir (75.g-rođen 1934.g) (polubrat po ocu), Siniša (89.g-rođen 1920.godine). Staro kumstvo:-Kum Mitić Stojana je Jova „Knap“ iz Vlasotince. Kum Mitić Vlastimira i Mitić Vidoslave je bio Toma Šop (Đorići iz s-Darkovce-Crna Trava).

Stara kumstva: Kum Mitić Stojana i Zorke je Jova „Knap“ iz Vlasotinca. Kum Mitić Vlastimira i Mitić Vidosave je bio Toma Šop iz Šišave (Đorići).

Zapis: razred od babe Vidosave i deda Vlastimira Mitić, i Miroslav Mladenović, nastavnik

* * *

Rodoslov familije Anđelković (Solomanci-Solčini-Suncokreti):

Rodonačelnik: Stanimirko

Krsna slava: Sveti Đorđe (posna slava 9. decembar-sv. Alimpije). Naseljena iz selo Gare (Crna Trava) prvo u selo Donja Lomnica, onda u selo Skrapež i onda u selo Donja Lomnica.

Poznat rodoslov:

Stanimirko:-Petar (1940.g), Đorđe (1942.g.)

Petar (1940.):-Anđa, Naca, Zoran(živi na Kopaonik)

Đorđe (1942)-Olga (1943.g.Mitić, s.Lomnica):-Joca (1957), Dragan (1960), Mića (1952), Toza (1950), Mire (1957), Veska (1962), Zoran (1968), Sanja (1966)…………….

* * *

Poreklo prezimena Nešić (Anđelković, Nešić, Stamenković-KRSTINCI):

K r s t i n s k a familija je doseljena u selo Donja Lomnica iz zaseoka Bilo, sela Donji Dejan u 18 veku.

Predak KRSTA, po kome je rod dobio naziv K r s t i n c i, bio je ugledan i imućan domaćin. Turčin kome je plaćao porez desetak, ga je maltretirao i stalno mu povećavao porez (svake godine).

Ne mogavši da izdrži, dođe u u Lomnicu kod drugog Turčina i kupi od njega imovinu u zlatu. Noću je preselio svoju porodicu iz Bilo u Lomnicu, kako ih ne bi taj Turčin u Bilo poubijao.

Od Krstinih sinova, kasnije su nastajle mnoge porodice, koje se danas različito prezivaju (Mitić, Nešić itd.).

Od prezimena N e š i ć dele se dve familije sa prezimenima S t a m e n k o v i ć   i   A n đ e l k o v i ć.

Predak familije Anđelković je bio A n đ e l k o, a predak familije Stamenković je bio S t a m e n k o.

A n đ e l k o je imao sina S i m o n a. On je bio ciglar-preduzetnik. Osnovao je ciglanu u Sevojno.

Kako je godina bila loša, cigle su propale i Simon Nešić je bankrotirao.

Dugovao je porez državi, koja je konfiskovala deo imovine koja sada pripada školi (deo u kome se nalazi školski rezervoar za vodu koji se danas ne koristi).

Predak A n đ e l k o ljut na svog sina Simona Nešića odluči da sina „proglasi“ (odrekne se kao sina) preko novina i da svu imovinu prepiše unuku Svetozaru Simonovom sinu.

Kada je prepisao imovinu, predak Anđelko, svom unuku Svetozaru Nešiću promeni prezime na svoje ime da se preziva Anđelković.

Simon Nešić se nikada nije vratio, već je ostao u Sevojnu do kraja života.

Imao je sina Svetozara i tri ćerke: Persa, Julka, Darka.

Svetozar Nešić (Anđelković) je imao tri sina: Blagoje, Đorđe, Petar i dve ćerke: Jelka i Savka. Blagoje nije imao dece.

Đorđe Anđelković ima tri četiri sina: Jovica, Svetozar, Mića, Dragan i dve ćerke: Mirjana i Veselinka.

Đorđe: Jovica-Zoran, Sanja.

Đorđe: Svetozar-Nataša, Dragana.

Đorđe: Mića-Đokica, Marjan.

Đorđe: Dragan-Aleksandar, Ana

Jovica: Zoran-Dušan, Tatjana.

Mića: Đokica-Nikola, Kristina, Nikola

Mića: Marjan-Mihajlo, Katarina.

Petar Anđelković ima jednog sina: Zoran i jednu ćerku: Anđica.

Zapis: 10. februar 2013.godine selo Donja Lomnica, opština Vlasotince

Kazivač: Zoran Anđelković

Zabeležili: Dušan Anđelković učenik petog rareda iz Donje Lomnice i nastavnik matematike Miroslav Mladenović, OŠ „Braća Milenković“ selo Šišava-Lomnica, opština Vlasotince

11.februar 2013.g. Vlasotince

*   *   *

KONJARCI (Mišić, Mladenović) – krsna slava Sveti Đorđe Alimpije 9. decembar, posna slava.

Familija se doselila iz Gare, preko Trna (Bugarska), a u kazivanjima potiču iz Grčke.

Dobila je naziv KONJARCI tako što se u tom vremenu čuvali konji, pa je taj neki predak jašući sa konjem ušao u kuću i od toga dana je familija dobila naziv KONJARCI.

* * *

Rod Crvenjani (Konjarci, Miračije):

*

familije Nikolić:

– Nikolići potiču iz sela Borin Dol. Tamo je bio neki pop koji je umro, a žena se preudala u Gunjetinu i povela pet (5) dece-3 ženske i 2 muška. Jedan se zvao Milen. On živeo u Gunjetini. Poznat je po tome što je obaljao mečke.

Njegov brat Petar se prizetio u Donju Lomnicu, ali je poginuo mlad u Prvom svetskom ratu (1914-1918.g) u ratu 1914. godine na Cerskoj bitci kao ratnik Moravske divizije. Jedan njegov sin je umro mlad, a drugi je ostao živ samo Pavle, koji je imao šest (6) sinova, a jedan od sinova je Luka Nikolić (1933.g) moj deda, sa još pet braće živi u selo Donja Lomnica (unuk Milana Nikolića je učenik osmog razreda u selo Donja Lomnica, 2009.g).

*

Rodonačelnik familije Nikolić u D.Lominici: STOJAN CRVENJAN, doselio se iz Bugarske. Imao je sina Iliju, a Ilija je imao četiri(4) sina:

1. Sin je bio Miče, koji je imao ćerku i prizetio je Petra Nikolića iz selo Gunjetina;

2. Sin je Mita (Šestoprstonja). Od njega je nastala familija Miradžijini (Miradžija);

3. Sin je bio Arsa. Od njega je nastala familija Bošković;

4. Sin je bio Ceka, od njega su nastali „Konjarci“.

* * *

Poreklo prezimena Ranđelović, roda MIRAČICI

Rodonačelnik: Mita.

Krsna slave: Sveti Đorđe, Ranđelovdan, Gmitrovdan

Prezimena: Ranđelović

Familija „Krstinci“ iz Gornji Ora, deda Stojan se iz Krstinci prizetio u Miračici i zadržao svoje prezime Stoiljković, krsna slava Sv. Alimpije, a stari kum Nikola Conić iz Vlasotinca.

*

Prvi naseljenik ovog roda u selo Donja Lomnica je Mita „šestoprstac“ (imao šest prsta).

Bila četiri brata:

Ilić Atanas (Ilići), Nikolić Dimitrije

Arsa Ilić i Mita „šestoprstac“.

Mita „Šestoprstac“ imao imao tri ćerke: Kosa, Vaska, i parababa Stojana (zaboravio ime).

Stojan Ranđelović (1944.g) pamti Mitinu ćerku Kosu (parababa) koja je umrla 1953.godine.

Mita je za sve tri ćerke prizetio zetove. Kosin drugi muž Milan „Makedonac“ žandar streljan u Drugom svetskom ratu. Poginuo u lovu kao lovac.

Mita je bio čukun deda Stojana Ranđelovića (1944.g).

Mita je prizetio Atanasa Andrijevića iz selo Crna Bara.

Mitini sinovi su: Svetozar i Uroš (Stojanović).

Svetozar: sinovi (svi Ranđelovići): Cvetko (1922.g-otac Stojana Ranđelovića), Draško (1924.g), Dragoljub (1926.g) i sestra Suza udata za Đoku Jovanovića iz Skrapež (pekar danas)-svi nose prezime Ranđelović.

SELIŠTE (kod groblje) nosi naziv po njivi SELIMA koju je kupio Mita „šestoprstac“.

RIMSKO GROBLJE-nalazi se u vinogradu (kod „krsta“-gde se slavi SVETA TROJCA seoska slava-gde je do 1956. godine postojalo staro HRASTOVO DRVO kao „zapis“ punih 500 godina a o tome su pisale i italijanske novine.

U vinograd ZDRAVKA STOJANOVIĆA (rođaka Stojana Ranđelovića) postoji CRKVA RIMLJANA-latina, gde su sahranjivani ljudi DŽIDOVI- visoki i preko dva metara. To su pričali stari ljudi Stojanovoj majci i ocu, a Stojan Ranđelović kaže da kada su riljali i pravili vinograd ašovima su iskopavali veoma velike ljudske udove što kaže je lično video da su to bile kosti veoma visokih ljudi koji su živeli i u ovom kraju a postoji i grob u Crnoj travi gde su postojali ntakvi veliki ljudi mpreko dva metara visine DŽIDOVI:

Atanas Andrijević je iz familije Vladimira Andrijevića (dedA Vladimir-otac zeta Petra i sestre Ljubinke devojačko Milenković-1951.g selo Crna Bara-sada žive u Vlasotince)

Zapis: 31. oktobar 2011.g. Vlasotince

Kazivač: (usput dok sam ujutru pešačio do seoske škole u selo Šišava-Lomnica) Stojan Ranđelović (1944.g) iz selo Donja Lomnica (živi u Vlasotince)

*

Krsna slava RODOSLOVA RANĐELOVIĆ je Gmitrovdan (a kažu da je krsna slava Stamenkovića u Gornjoj Lomnici isto GMITROVDAN).

Postoji familija Aranđelović u selo Šišava.

Cvetkova žena je Mladenka (devojka iz Orašje)-majka Stojana Ranđelovića (1944.g.) da su za vreme Mitu „šestoprsca“ slavili krsnu slavu SVETI RANĐEL.

MITA „ŠESTOPRSTAC“ bio je u selo Donja Lomnica poznat i čuveni trgovac sa stokom za vreme Turaka. Otkupio imanje od Turčina SELIMA 50 hektara, koji je živeo u sadašnje dvorište Stojana Ranđelovića, gde je bila Turska Kula.

* * *

Poreklo prezimena Stojanović iz roda Miračici:

Krsna slava: Mitrovdan

Rodonačelnik: Mita (prizetak Antanaije Andrejević iz selo Crna B ara):

Stojan Crvenjanin:-sin Ilija:-sinovi: 1.)Miče, 2.)Mita (Miradžije), 3.)Arsa i 4.)Ceka(Konjarci)

2.sin Mita (Šestoprstonja) iz Bugarske. Od njega familija Miradžijini(Miradžija):

1) Vaska (udata u Lomnicu-prietio se Atanasije Andrejvić iz C. Baru),

2) Stanka(udata u lomnicu),

3) Kosa (udata u Šišavu-Jordanovi).

Mita za ćerku Vasku prizetio Antanasaije Andrijevića(Crnobarca-krsna slava u selo je Svet Ranđel).

Atanas i Stanka su izrodili decu:

1.Uroš Stojanović,

2. Toza,

3. Riska.

Riska udata u selo Orašje za Vlade. Njihova deca su: Dika i Mile.

Dika(Orašje) prizećen u D.Lomnicu-ćerke: Dragica

 

Mile: 1) Zdravko:-Suza i Jase(ćerke)

2.) Petar-sin Boban (ćerka Jovana 1998.g)

3.) Božidar (umro)-ćerke Tanja (udata za Bogeta Icića iz Sredor-prizećen u rod Mladenović u s.Donja Lomnica) i Sanela udata u familiji Mitići (Jova pukovnik u penziji svekar) u selo Donja Lomnica)

* * *

Poreklo prezimena Ilić (Miračije):

Rodoslov:-Stojan Crvenjanin:-sin Ilija:-sinovi: 1.)Miče, 2,)Mita(Miradžije). 3.)Arsa i 4.)Ceka(Konjarci)

Rodonačelnik: Ilija- Mita (prizetak Antanaije Andrejević iz selo Crna B ara):

Krsna slava:Sveti Đorđe)posna slava-9 decembar, sv. Alimpije)

Atanas Aadrijević se iz Crnu Baru prizetio u “Miračije” u selo Donja Lomnica i uzeo na “zemlju” slavu”-u Crnoj Bari slavio je Sveti Jovan)

Prezime: Ilić

Poznat rodoslov:

– Antanasije-Vaska(Ilić)-Ilići:-Radoslav, Milivoje, Sreten, Tisa, Milunka, Vlade, Rada, Deska.

Radosav Ilić-Milica:- Zorica, Dragoslav. Dragoslav Ilić-Jelica, Nebojša. Jelica-Zoran, Ana. Nebojša-Aleksandra, Milica. Zorica Trajković-Biserka, Srđan. Biserak-Marija, Dušan, Milica.

– Milivoje Ilić-Leposava:-Vlastice, Borislav. Vlastoce-Marina, Violeta. Borislav-Saša.

-Sreten ilić-Vera:-Ilić Slobodan, Mitić Sibinka, Kocić Dušanaka.

– Ilić Tisa-;ilunka:-Zdravković Slavica-Bojan, Stamenković Mimica-Ana, Aleksandar.

– Ilić Vlade-streljan 1940. godine u piroe u 19. godini života od strane partizana.

– Zagorka Ilić-DrageŽika-Toza-Novica-Siniša.

– Rada i Ilić-Nikola:-Rajković Veljko:-Ivan, Suzana. Ivan-Kristina, Katarina. Suzana-Jovana, Stefan.

-Ilić Deska.

Zapis: 2012. godine selo Donja Lomnica

Zabeležili: od roda Ilići-potomak: Ilić Aleksandra uč. sedmog razreda (rođ.2000.g) i nastavnik matematike Miroslav Mladenović

 

* * *

Poreklo prezimena Stoiljković, Ilić  rod KONJARCI)

Rodonačelnik prezimena Ilić roda KONJARCI: Ilija

Rodonačelnik familije STOILJKOVIĆ:-Stoiljko, naseljen iz Donji Dejan u 19. veku između sel Sredor i Lipovica-posle ubistva Turčina.

Jedan deo roda je pod prezimenom Stoiljković i Vlajković u selo Lipovica, drugi deo se zaselio u selo Konopnica, a treći u selo Donja Lomnica.

Neki su od sinova Stoiljka se prizećivali i uzimali “na zemlju” drugo krsnu slavu. Stoiljkova krsna slava je bila SVETI NIKOLA (19.decembar)

Božidar Stoiljković (prizećen iz selo Konopnica u selo Donja Lomnica u rod KONJARCI-Ilić). Uzeo je kao “prizetak” krsnu slavu SVETI ĐORĐE (posna slava) “na zemlju” roda KONJARCI-Zagorke Ilić u selo Donja Lomnica.

Prezimena: Stoiljković, Ilić

Poznat rodoslov:

Zagorka Ilić (1906, rod KONJARCI, Donja Lomnica)-Božidar Stoiljković (1903.g. selo Konopnica):-Predrag-Drage (1925.) Soiljković, Bogomir-Bonko Stoiljković (1928), Branko Stoiljković (1929), Slavica Stoiljković (1931), Siniša Stoiljković (1933), Zarije Stoiljković (1935), Dimitrije-Mitko Stoiljković(1937), Sreten-Sretko Stoiljković (1939).

Predrag-Drage Stoiljković(1925)-Milunka Stamenković(1925. Donja Lomnica):-Jelena-Lenče 81949. Vlastimir-Lale (1952.g). Vlastimir -Lale Stoiljković(1952)-Leposava -Lepka Đorđević (1954-umrla):-Dragana i Marija-udate imaju po dvoje dece. Žive u Vlasotince.

Jelena -Lenče Stoiljković (1949.s.D.Lominca)-Miodrag-Mića Stojanović (1949.s. samarnica): Srđan i Goran. Žive u Vlasotince.

Bogomir-Bonko Stoiljković (1928):-Ljiljana (1940, Guča):-Dragan (1968.-živi u Guču), Jelena (1971.-živi u Beograd)

Branko Stoiljković (1929):-Olga (1930.s.Skrapež):-Ljubinka 81954), Stevan (1956). Ljubinka Stoiljković(1954)-Slobodan (Vlasotince):-Jasmina i Slađana. Stevan-Steva Stoiljković(1956)- Stanislavka:-Aleksandra i Radovan.

Slavica Stoiljković (1931):-Sima Marković(1931. D. Lomnica):-Milica, Novica, Biljana. Milica (Mica) Marković:-Mladen(s.Orašje): Gorica i Ivan. Novica Marković-Mirjana(s.Šišava):-Marija i Tina. Biljana Marković-Zoran (1958. iz Vlasotinca):-Olivera i Ivana.

Siniša Stoiljković (1933)-Simka (1931.s.Šišava):- Božidar (1958).-umro), Jasmina (1961.-poginuo).

Zarije-Zarko Stoiljković (1935):-Vidosava Ristić(1937.g.):-Slađana, Divna (1963), Branka (1965), Mirjana (1969).. Slađana Stoiljković (1963)-Vasa (Lopušnja):-Dejan i Maja. Divna Stoiljković(1963):-Srđan Krstić(D-Lomnica):-Marija i Marko. Branka Stoiljković (1965)-Zoran:-Valentina, Sonja,, Marija i Božidar. Mirjana Stoiljković (1969)-Jovan(s. Mrštane)-Marko.

Dimitrije-Mitko Stoiljković (1937)- Velika Stojanović(1943.s.Lipovica):-Vesna i Ljubinka. Vesna Stoiljković (1968)-Miodrag Mitić (1997.s. D. Lomnica):-Dušan (1999), Nikola (1996). Ljubinka Stoiljković (1969)-Goran (1967. Ranđelović, s. Šišava):-Milan i Miodrag (1997.g.).

Sreten-Sretko Stoiljković (1939):-Dušanka Zdravković(1949.s. Donja Lomnica):-Zoran 81967) i Biljana (1970). Zoran Stoiljković(1967)-Drina (1968. iz Vlasotinca):-Aleksandar (2003.g.). Biljana Stoiljković(1970)-Dragan Andrejević(1970. iz Vlasotinca):- Aleksandar (1996), Mihajlo (2000).

Zapis: mart 2013.g. s. Donja Lomnica, Vlasotince

Kazivači: Velika Stoiljković(1943.g) i Slađana Ranđelović s. Donja Lomnica, opština Vlasotince

Zabeležili: Dušan Mitić, učenik sedmog razreda i Miljana Ranđelović, učenica petog razreda iz selo Donja Lomnica i nastavnik matematike Miroslav Mladenović OŠ “Braća Milenković”, selo Šišava-Lomnica, opština Vlasotince

*   *   *

Poreklo prezimena Milenković (1):

Krsna slava: Sveti Đorđe (Alimpije 9. decembar)

Osnivač roda: Milenko

Mikail (Mihajlo) Milenković se doselio 1894. godine (1894-1966.g) u selo Donja Lomnica

Prezime: Milenković

Poznat delimično ovakav rodoslov (1):

Milenko- Mikail- Petronije- ??– Radivoje (1937.)-

Unuk Marko Mišić (po oca iz s. Crnatovo od ćerke) uč.sedmi razred. Januar 2012.g zapis s. Donja Lomnica kazivač deda Radivoje Milenković (1937.g) a Mikail se doselio iz selo Vitkovac iz Raške oblasti kod Kraljeva.

*

Poreklo prezimena Milenković (2)

Rodonačelnik:Milenko

Krsna slava: Sveti Đorđe (Alimpije 9. decembar)

Mihailo Milenković (1894-1966.g), žena Tala Milenković

Sinovi: najstariji sin se zvao LACE, ćerka CANČE, druga ćerka MILEVA, a najmlađi sin NOVICA a imao je brata CALE.

RADIVOJE je CALIN sin, a MARKOV (Mišić ) deda.

Drugi CALIN sin je otišao u VITKOVAC i tamo se prizetio, zvao se DACKO. A treći CANIN sin se zvao BOCE. Oni su malo dalja rodbina.

*

RODOSLOV /Genealogija):

MILENKO:-Dragomir, Stanimir, Đorđe

STANIMIR:-Slobodan, Luka, Mikail

LUKA:-Cece, Dragomir, Blagoje

MIKAIL:-Novica, Lace

ĐORĐE:-Svetozar, Sibin, Nikodije

SIBIN:-Đorđe, Borisav

BORISAV:-Jelenka:sin TOPLICA

TOPLICA:-Željko(1996.g) i Aleksandra (1998.g)

* * *

Rodoslov familije Milenković (3)

(Rodoslov familije Milenković od babe po oca Topola – ćerka Aleksandra Milenković uč.sedmi razred, selo Donja Lomnica-od očeve majke rodoslov)

Poznat rodoslov:

Dragutin-Keva Milenković:

– Aleksa Milenković-Stanka (nemaju dece).

– Mikail Milenković-Natalija: Novica, Lace, Canče, Mileva.

 

– Novica Milenković-Mirijana:-Zoran, Goran.

-Lace Milenković oženjen i ima dva sina:Jovica i Dragan.

-Dragan Milenković-Dragana(iz s. Prisjan):-Tamara (ima 10 g.) i Mihajlo (ima 6.g.).

 

-Lace Milenković ima sina Jovicu koji nije oženjen.

-Dragan Milenković-Snežana:-Olgica (ima 15.g.).

 

-Canče Milenković se udalau selo Krajince za Dragoljuba i imaju dve ćerke: Bojka i Divna.

– Canče Milenković se udala u Crnu Baru za Radivoju. -Bojka udata i ima jedno muško dete.

-Divna ima jednog sina koji je oženjen i ima dve ćerke koje nisu udate.

 

-Mileva nema decu.

 

-Luka Milenković-Jelica (devojačko Icić iz selo Stajkovce ili Sredor):-Vera, Dragoljub, Sreten, Slavka, Branislav.

-Vera Milenković (1933) –Branislav Jović:-Svetozar, Goran.

-Svetozar nije oženjen.

-Goran Jović (1967.g.)-Rumenka Nikolić:-Jovana (2001.g.-ima 11 godina), Darko (2007.-ima 5 godina).

-Dragoljub Milenković-Roska(devojačko Zdravković):- Slobodan, Ljilja,

-Slobodan Milenković-Milanija (iz Rumuniju):-Ljilja.

-Ljilja-Stevan Ristić(Donja Lomnica):-Milena, Milivoje.

-Milena Ristić-Marko (ima 25.g.):-Nikolina, žive u Vlasotince.

-Milivoje Ristić (28.g.) nije oženjen

-Lukin sin Blagoje Milenković oženjen-Mirjana(devojačko Blagojević) i nemaju decu.

-Slavka udata u Leskovac i ima jednu ćerku Nadivu udata u Negotin, a muž joj je Simon i imaju dve ćerke: Danijela (23.g.) i Marijana (20.g.) nisu udate.

– Sreten Milenković-Olga (iz s. Nomanica.Gabrilović):-Dragica, koja je udata za Jovana u Pirot i ima dva sina:Alesandar(22.g.) i Stefan(24.g.).

*

Cole Milenković-Vida (iz s. Stajkovce):-Buba, Rade, Dragiša, Boce.

* * *

Poreklo prezimena roda “Komaričani”:

Prezimena: Janković, Mitić, Ristić,

Krsna slava: Sveti Ranđel

Poreklo: iz selo Komarica

RODONAČELNIK: NEDELJKO (1800.g), poreklo familija je iz selo Komarica, naseljeni u selo Donja Lomnica, krsna slava Sveti Ranđel (Aranđelovdan), (taj rodoslov potiče od plemena „Vasojevića“ – Nemanjića, iz Crne Gore. Familije imaju naziv „Komaričani“ po naselbi iz sela Komarica u selo Donja Lomnica, a njihova prezimena su: Janković (Janko), Ristić (Rista) i Mitić (Mita).

NEDELJKO:

Nedeljkovi sninovi: Milan i Stojko

Milanovi sinovi: Tisa i Jovan

Stojkovi sinovi: Janko (streljan), Kosta i Mita

Jankovi sinovi: Rista (Ristić), Mika i Dragutin (Janković)

*

Rod familija Ristić (rodonačelnik Rista) „Komaričani“:

Rista (Ristić):-sin Milan

Milanovi sinovi: Ljuba i Mike

Ljubini sinovi: Cane, Dika, Toma (ćerka Lila mlada umrla)

Cane-sin Rade

Rade:- sin Miloš i ćerka Andrijana

Dika:-ćerke Slove i Vera

Toma:-sin Dejan

*

Rod familije Janković „Komaričani“:

Rodnačelnik: Janko

Janko: Dragutin

Dragutin: sin Ceka, ćerke: Danče, Živka, Olga

Ceka: sinovi: Krsta, Zvonko, Blagoja i ćerka Jelka

Krstini sin Bojan i ćerka Suza

Bojanin sin Aleksandar (1993.g.) i ćerka Ivana (1995.g.)

Zvonkov sin Milan i ćerka Silvana

Blagojine ćerke: Gordana i Biserka

*

ROD KOLARCI(1k):

Familija Mitić (Mita) „Komaričani“:

Mita je bio kolar u selo Komarica. Iz selo Komarica je otišao u selo Manojlovce kod Leskovca. Međutim, tamo nije bilo drveta jasen (a od njega se pravila drvena kola za zapregu) i Mita se preselio u Donju Lomnicu.

Mitini sinovi: Stanko i Nikola

Nikola (ratnik 17. puka kraljevske vojske, učesnik balkanskog i Prvog svetskog rata 1912-1918.g., prešao Albaniju i Grčku pešice, poginuo na Kajmakčalanu-tako piše na grobu na Zejtilniku u Grčkoj pod rednim brojem 330.)

Stankovi sinovi:- Slave i Svetozar (Toza)

Svetozar:-sin Blagoja

Nikola:- sinovi: Stevan (1901.g.) i Milutin; ćerke: Nada, Sandra, Tala

 

Stevan:- sinovi: Ljubomir (1923.g.-umro od turbekuloze) i Živojin (1931.g.), Svetomir (1933.g.) i ćerke: Rada i Ruža

Živojin (1931.g.):- sin Jovica (1959.g.) i ćerka Živanka (ćerka Milica-1989.g.)

Jovica:- sin Aleksandar (1990.g.) i ćerka Emilija (1997.g.)

 

Svetomir (1933.g.):- sin Goran (1967.g.) i ćerke: Zorica (sinovi: Boce i Miša), Jase ( sinovi: Đokica, Marjan) i Ljilja (sin Saša i ćerka Ana)

Goran (1967.g.):-sin Milan (1989.g.) i ćerka Tina (1993.g.)

 

Milutin:- sinovi: Đura (1928.g.), Bone-Ljubomir (1931.g), Boce-Božidar (1930.g.)

Đura(1928.g.):-sinovi: Rade i Novica

Rade:- sinovi: Bata i Dace

Bata:- sin Luka i ćerka Danica

Novica:-sin Zoran

Zoran:-sin Nikola i ćerka Natalija

Bone-Ljubomir (1931.g.):- sin Časlav (1968.g.) i ćerke: Ljubinka (1969.g.) i Nevenka

Časlav:- sinovi: Miroslav (1990.g) i blizanci Marko i Mladen (1995.g)

Boce-Božidar (1930.g.):- ćeke: Slavica i Verica

 

U familiji Mitić poznati rodoslovi bračnih zajednica:

Nikola-Roska (s. Šišava)

Stevan (1901.g)- Darka (1989.g.-s.Batulovce)

Milutin- Leposava (s. Komarica)

Đura (1928.g.)- Marija (s. Šišava)

Bone-Ljubomir(1931.g.)- Miroslava (s. G.Lomnica)

Boce-Božidar (1930.g.)- Milunka (s. Orašje)

Svetomir (1933.g)- Divna (s. G.Lomnica)

Živojin (1931.g.)- Ljubinka (s. Orašje)

Rade- Rada (s. Skrapež)

Noke-Novica-Ljiljana (s-Skrapež)

Goran-(1967.g)- Marina (1968.g.-s. D.Lomnica)

Joca-Jovica (1959.g.)- Marina (1969.g.-doseljena u Vlasotince iz s. Jastrebac)

Časlav- (1968.g,)- Ljubinka (1969.g.-s. Orašje)

* * *

Poreklo prezimena roda Stamenkovi (Stamenković):

Krsna slava:Sveti Đorđe (Sv. Alimpije)

Rodonačelnik Stanko (umro u Donju Lomnicu, koja je starija od Gornje Lomnice, a drugi rod iste familije živi u selo Gornja Lomnica, koji imaju istog pretka i istu krsnu slavu, a prešli su iz Donje Lomnice u Gornju Lomnicu kao ovčari). Rod se zaselio iz selo Gornji Orah.

Rodonačelnik: Mikail Stamenković (1889)(u s.D.Lomnica)

Poznat rodoslov:

Mikail-Mladena (s.Skrapež,rođ. 1903):-Živan(„Amerikanac“-rođ.1905.), Dragoljub (1909.g.), Danica.

Dragoljub (1909)-Kosara (Doljevac-1907):- Milorad, Blagoja, Milan, Natka, Ratka, Mladenka (Dena), Desana.

Milorad Stamenković (1929)-Ružica (rođ. 1933.g. Đorđević,s.Sredor):- Dušica (1955.g.) udata u s. Šišava:Miroljub Stanojević(1956.g.); Predrag Stanojević (1981.g. Vranje)-žena Veronika (Bulka-1986.g. Slovačka); sin Aleksandar Stanojević (1982.g. Vranje); Slađana Stamenković( udata:Ranđelović, 1957.g.)-Novica Ranđelović(Donja Lomnica, 1954.g), razvedeni.

Slađana Stamenković (1957.g. s. D.Lomnica)-Novica Ranđelović (1954.g.s.D.lomnica):-Bojan (1980.g.), Bojana (1983.g.) Bojan Ranđelović (1980.g.)- Gordana (1981.g,Đokić, s.Kruševica):- Sandra (2006.g.), Sonja (2008.g.), Marija (2011.g.). Bojana Ranđelović (1980.s.D.Lomnica) – Dejan Kostadinović (1979. g. selo Šišava)-prvi brak):- Miljana Ranđelović (2002.g.). Bojana Ranđelović (1980.s.D.Lomnica)-Goran Krstić (1972.g.s. Dobroviš)-drugi brak:- Anđela (2008.g.), Teodora (2011.g.).

Blagoje Stamenković (1930.g.)-Sibinka (Đorđević):-Dragan (1959.g.), Likica (1958.g.). Likica Stamenković (D.Lomnica, 1958.g.)-Jovan Gorunović (1955.g. Vlasotince):- Bojana, Snežana.

Mila Stamenković (1927.)-Drage Stoilković (1923,g,s. Donja Lomnica):-Vlastimir (Lale, 1952.g.), Jelena (1949.g.). Jelena (Lenče) Stoilković- Miodrag(Mića) Stojanović (s. Samarnica-Lopušnja-1949.g.):- Goran Stojanović (1972.g.), Srđan Stojanović (1970.g.). Žive u Vlasotince. Vlastimir Stoilković (1952.g.s.D.Lomnica) –Leposava (Lepka-devojačko: mahala Predanča s. G.Dejan, rđena 1953.g.):- Dragana (1973.g.), Ivana(1955.g). Udate u familijama: Radosavljević(Crna Trava) i Đokić(s.Svođe). Žive u Vlasotince imaju dece.

Nada Stamenković (1931.g.)-Vladimir Stojanović(Milenković-rođ. 1929.g.s.Donja Lomnica):-Dragan Stojanović(1965.g.), Base (1961.g.).

Dragan Stojanović (1965) –Vesna (Zdravković s.D.Lomnica, 1961.g.):-Ankica, Nemanja.-sada su učenici srednje škole, otac je umro, a umrli su posle toga i deda i baba (2012.g-podvukao M.M)

Base Stojanović (1961.g.)- Džofika(1951.g.):-Verica (1982.g.), Bane(1984.g.).

Ratka Stamenković(1933.g.)-Stevan (1931.g., selo Crnatovo):-Gordana (1965), Dragan (1962).

Mladenka (Dena) Stamenković (1932.g.)-Rade (1930.g., s. Manastirište):- Goran (97)-Slađa (1973); Predarag (1968)-Marija (1981):-Ilija(2000) i jelena /2005)-žive u Niš. Desana Stamenković (1936)-Prvoslav (Osipaonica, rođen 1932.g.):-Goran 81962)-prvi brak (žena Dunja)-sin, drugi brak:Aleksandra .

* * *

Rodoslov familije Stojanović (različit rod od drugog roda Stojanović(Miračije) u s .Donja Lomnica)

Nastanak roda: Slavko Trajković je živeo u selo Konopnica. Krista i Jelica Milenković u selo Donja Lomnica nisu imali dece. Slavko Trajković za vreme rata su svi poginuli, a jedino je on ostao živ. Onda su ga njegova tetka Jelica i teča Milenković iz selo Donja Lomnica usvojili-posinli. Slavko je zadržao svoje prezime Trajković. Kasnije je Slavkova tetka Jelica rodila dete po imenu Dragan Milenković. Slavko Trajković je imao dva (2) sina i četiri(4) ćerke. Slavkov sin Milutin Trajković i Dragan Milenković su išli zajedno u školu kao braća. U školske knjige su upisani kao prezime Milenković. Zato se rođeni brat Vladimir Stojanović (1929.g.) prezivao Milenković. Vladimir, sada Stojanović-kada je išao u školu prezivao se Trajković kao njegov otac Slavko Trajković. Kada je dobio poziv za vojsku, pisalo je Stojanović Vladimir (1929.g.), jer ga je baba vodila u crkvu da ga prekrsti. Pop je u crkvene knjige upisao prezime Stojanović.

Poznat rodoslov:

Vladimir Stojanović (Milenković-rođ. 1929.g.s.Donja Lomnica):-Nada (devojačko Stamenković 1931.g.s. D.Lomnica):-Dragan Stojanović(1965.g.), Base (1961.g.). Dragan Stojanović (1965) –Vesna (Zdravković s.D.Lomnica, 1961.g.):-Ankica, Nemanja.-sada su učenici srednje škole, otac je umro, a umrli su posle toga i deda i baba.(2012.g-podvukao M.M) Base Stojanović (1961.g.)- Džofika(1951.g.):-Verica (1982.g.), Bane(1984.g.).

* * *

Poreklo prezimena familije ĐOKIĆ

Rodonačelnik:- Boško Đokić-prizetak (krsna slava Sv. Jovan) iz selo Skrapež, u rod Zore Milenković u selo Donja Lomnica.

Krs. Sl. Sveti Đorđe-Alimpije)-„na zemlju“ kao prizetak, dok u selo Skrapež je im ao krsnu slavu Sveti Jovan.

Poznat rodoslov:

Boško-Zora:-Gradimir(1937.), Pera(1934.), Milica (1936.), Danica(1950.)

Gradimir-Persa:- Jovan, Dragan.

 

Dragan ima unuku i unuka.

Pera ima sina i ćerku Dragana i Dragicu.

Danica ima dve ćerke Mariju i Slavicu.

* * *

Poreklo prezimena familije Jović i Krstić (rod BAONJCI):

Krsna slava Mitrovdan.

Rodonačelnik TASA.

Tasa je bio mnogo zloban čovek, nije davao nikome vodu. Baba (njegova žena) bila mnogo dobra žena i sve je krila od njega.

Tasa je imao četiri ćerke i četiri sina.

Poznat rodoslov:

Tasa: Toza (Svetozar).

Toza (Svetozar)-Nada(Mitić-rod TUCONJCI s. D.Lomnica):-Lace, Branko, Olgica.

Branko-Verka(devojačko Milenković s. D.Lomnica):-Goran, Svetozar.

Branko Jović i Verka Milenković su rastavljeni. Verka i danas živa u selo Donja Lomnica.

Sin Goran je oženjen, Svetozar nije oženjen.

Goran Jović -Rumenka(devojačko Nikolić):-Jovana Jović (2001), Darko Jović (2007).

Danas je Olgica još još živa , a Branko i Lace su umrli(Podvukao M.M 2012.g.)

* * *

Poreklo prezimena Familije Veličković iz roda VELIČKOVI:

Krsna slava: Sveti Ranđel

Poreklo: iz Crne Trave

Samo dve kuće u Lomnici-naseljene iz Crne Trave, krsna slava Sveti Ranđel; a prema priči oca Nenada Veličkovića(sin u gimnaziju a ćerkana ekonomski fakultet treća godina-učio sam ihu školi)-kaže da mu je deda Milan pričao da su iz Crne Trave, a staro kumstvo Stanković iz Bonjince(Stanković Miloš bio direktor fabrike „Miloš Dimanić“ u Vlasotince).

Zapis: decembar 2010.g

* * *

Poreklo prezimena roda GIRCI

Krsna slava: Sveti Ranđel

Prezimena: Stoijliković, Mladenović

Poreklo: naseljeni kao prizetak od roda Stanojević iz selo Sredor

Rodonačelnik: Stoilko (prizetak u iz s.Sredor u s. Donja Lomnica)

Rodonačelnik familije bio je Stoilko prizetak u selo Lomnica iz selo Sredor iz familije Stanojević.

U Sredor njegov brat Milutin Stanojević(poreklom od Stanoje, koji je ubio Turčina u selo Dejan i prebegao u gustu šumu između sela:Sredor i Lipovica, a od njegovog sina Vlajka Stanojevića vodi poreklo Dragan Vlajković(1945.g) u selo Lipovica-koji živi u Vlasotince) slavio krsnu slavu Sveti Nikolu, a kada se prizetio u selo Donju Lomnicu uzeo je kao “prizetak” krsnu slavu “na zemlju” slavu Sveti Ranđel.

Poznat rodoslov:

Stoilko: Dimitrije, Mladen i Gavril.

Bila tri brata: Dimitrije, Mladen i Gavril-a njihov otac Stoilko, se prizetio u selo Donja Lomnica iz selo Sredor iz familije Stanojević (brat Milutin-slavio Sveti Nikolu) i prihvatio krsnu slavu “na zemlju” Sveti Ranđel.

Dakle, Stoilko kao prizetak je prihvatio slavu Sveti Ranđel u selo Donja Lomnica.

Inače Rod Stoilkovići imaju u Donju Lomnicu nadimak MRZINCI (“Mrnza”-brbrljivac, koji mnogo priča).

Stoilkov sin Gavril (streljan je 1917. godina od Bugara u Prvom svetskom ratu, ima ga na sagrađenom spomen obeležju na putu Vlasotince-Donja Lomnica, 2012.g.podvukao M.M)) i žena Stojanka imali su ovakav rodoslov:-sin Aleksanddar (rođen 1897.g) a žena Budimka (rođena 1900.godine), a njegov sin je Predrag (1931,g) i žena Mileva (1931.g), ćerka Vukosava (1927.g) udata u Orašje, ćerka Dobrinka (1936.g) udata u jedno selo kraj Strumice (preko jedne Crnobarke udate tamo, koja se vratila ovamo sa dva sina iz Makedonije).

Predragova i Milevina deca su: sin Novica (1957.g) i ćerka Ljiljana ( 1957.g) udata u Prisjan u Cvetanovići (Redžinci)-držao Redža kafanu u Prisjan.

Napomena: Na samoj spomen ploči streljanih od Bugara 1917. godine stoji za Gavrila Stoilkovića-Girci, što je taj nadimak Girac od imena Gavril, bila umiljata reč njegove majke pa i cela familija(rod) Stoilković ima taj naziv Girci.

Stoilkov sin Dimitrije: prizetio se u Gornju Lomnicu u familiju „Vuždalo“-poreklo iz Donji Dejan i uzeo njihovu slavu. Ima dva sina. Jedan njegov sin (ima ga na spomen obeležje) streljan od Bugara 1917. Godine. Njegov jedan unuk Micko „Vuždalo“ se prizetio u mahalu Kujinci u Gornju Kruševicu.

Njegov potomak je Cone-Stojan „Kumita“ Stoiljković (1942.g. ) selo Donja Lomnica.

*

ROD ŽARIVIČKINI (2k):-odseljeni u Vlasotince

Rodonačelnik: Mladen

Prezime: Mladenović

Krsna slava: Sveti Ranđel

Treći Stoilkov sin je Mladen. Familija nosi prezime Mladenović, slave Sveti Ranđel. Živela u Donju Lomnicu a odseljena u Vlasotince-Siniša Mladenović, njegova žena bila šnajder u selo Donja Lomnica.

Zapis: 2008.g.selo D. Lomnica

* * *

Poreklo prezimena Blagojević (przeten potomak petar iz s. Darkovce u s.D.Lomnica):

Rodonačelnik: Petar

Krsna slava u s. Darkovce: Sveti Ranđel, a u selo D.Lomnica preuzeta slava kao “prizeta-na zemlju” je Sveti Nikola (19.decembar).

Prezime: Blagojević

Predak Blagojevića je iz selo Preslap (Crna Trava). Postoji priča da je neki Radul imao dva sina. Jedan “ prumućurniji”, a drugi manje snalažljivijiji. Prvog sina je ostavio kod sebe da živi u Preslap, a drugog sina sa ženom i jednom kravom ga je “pustio” niz planinu “Planu”- da luta i traži sebi novi dom za život.

Taj brat sa ženom i tom jednom kravom je lutao planinom i zaustavio se u Zlatovu mahalu sela Darkovca (Crna Trava) i tu formirao svoju familiju, koja i danas na početku 21. veka postoji.

Jedan od predaka tog brata je bio Petar, koji se prizetio u selo Donja Lomnica. U selo Donja Lomnica od taj rodoslov tog brata iz Zlatove mahake (Darkovce) poznat je ovaj rodoslov: Nikola (1982), Nenad (1984)-Đokica (1982)-  Blagoje (1960)-Đorđe (194?)-Petar-Nikola. Jedan od potomaka ovog roda Joca Blagojević i danas na početku 21. veka živi u Zlatovu mahalu sela Darkovce (Crna Trava), a Blagojevića ima i u Preslapu, Kalni i drugim mestima (Kruševica-Vlasotince) i u širom Srbije.

Zapis: 2012.g.selo Donja Lomnica opština Vlasotince

Kazivač: Đokica Blagojević, s. Donja Lomnica

Zabeležio: Miroslav Mladenović, nastavnik matematike i lokalni etnolog, Vlasotince

 

AUTOR: Miroslav B. Mladenović Mirac, lokalni etnolog i istoričar Vlasotince, 22. januar 2013. godine, Vlasotince, jablanički okrug, jug Srbije

 

IZVORI:

[1] Jovan F. Trifunoski: SELA I STANOVNIŠTVO U DONJEM SLIVU VLASINE – Drugi (posebni) deo, izdanje Narodnog muzeja u Leskovcu, 1975. godine

[2] Stamenković Srboljub: “Geografska Enciklopedija naselja Srbije”, knj.1 (a-đ), Beograd

[3] Miroslav B. Mladenović Mirac: ZAPISI Iz rukopisa: “Sela u vlasotinačkom kraju”, 1970-2012.g., Vlasotince

[4] Miroslav B Mladenović Mirac: ZAPISI iz rukopisa: “PEČALNIK-priče, legende, predanja, izreke, kletve, zdravice i zagonetke iz vlasotinačkoga kraja- Povlasinje)”, 2012. g., Vlasotince

[5] Miroslav B. Mladenović Mirac: ZAPISI Iz rukopisa: “Narodne umotvorevine iz vlasotinačkoga kraja (Narodni običaji i verovanja), 2009. g, Vlasotince

[6] Kazivači iz selo Donja Lomnica opština Vlasotince: baba Riska Stanojević (oko1875. g.), Mitić Stojan (1933), Mitić Vidosava (1933), Novica Stoilković (1954), Luka Nikolić (1933), Čedomir Mitić (1934), Živojin Mitić (1931), Ljubomir-Bube (1931), Krsta Janković, Stojan Ranđelović (1944), Joca Anđelković (1957), Toplica Milenković, Radivoje Milenković, Mitić Tomislav pukovnik u penziji, Ružica Stamenković (1933), Vladimir Stojanović (1929), danica Prvulović (1950).Đokica Bčagojević.

[7] Zabeležili: Miroslav Mladenović, lokalni etnolog i istoričar i nastavnik matematike OŠ “Braća Milenković” s. Šišava-Lomnica SO Vlasotince

(Beležio od 1970-2012.g) i učenici iz selo Donja Lomnica (od 2008-2012-g.): Danilo Mišić, Milan Nikolić, Nikola Mitić, Ivana Janković, Aleksandra i Željko Milenković, Marko Mišić, Mihajlo Mitić, Anica Stojanović, Jovana Stojanović, Mitić Anica, Rajković Kristina, Mitić Nikola, Krstić Marko, Jović Nikolina, Jović Jovana, Marija Krstić, Dušan Veselinović, Filip Milenković, Milica i Jovana Zdravković, Ilić Aleksandra.