Poreklo stanovništva sela Dobrotin, opština Bajina Bašta. Stanje iz 1930. godine. Prema studiji “Sokolska nahija” Ljube Pavlovića. Priredio saradnik portala Poreklo Vojislav Ananić.
Selo je na obema obalama Dervente i u njenom donjem toku, severno od Duba; spušta se niz reku do njenog ušća.
Uzvišenja su oko sela: od zapada Bareš, Šumarice i Burmasko Brdo, od juga Čolića Brdo (Čolovo Brdo) i Derventa, od istoka Kuzmanovo Brdo, od severa Ornica i do Dervente Vojčić-Brdo.
U Dobrotinu su rečice: Rijeka i Lazića Potok (i Rijeka). Izvori su: Smainovac, Bejtina Voda, Asanovac i Vujina Voda.
U selu su brda: Smajino Brdo, Sinanovac, Asanovac, Crvena Ornica, Čolov Kamen, Stijena, Javor, Lazića Brdo i Gušterica.
Imena potesa su: Luke, Javor, Čolovina, Smajovina, Dizdarevača, Duzluk, Bijela Stijena, Trla, Kotor, Dolovi, Bare i Lokva.
Jasno se daju razlikovati dva velika kraja, Dobrotin i Kokoštica. Dobrotin je pod višesavskim Visom, podeljen u tri lepo pregledne mahale: Čoladiju, Ersku Malu i Gornju Malu. Kokoštica je pod Javorinom i Draksinom i čine je nekolike manje mahale.
Stara groblja u Derventi, Kokoštici i na Visu dokazi su starosti ovog sela. Još su sveži utisci kod seljaka o muslimanskim rodovima koji su bili po Dobrotinu naseljeni. Stariji ljudi su kadri i danas izbrojati imena nekolikih muslimana domaćina i jasno naznačiti, gde su im bile kuće a gde džamija s grobljem. Oni su bili u zajednici s pravoslavnima i misli se da su se tek 1810. god. iselili i prešli u Bosnu. Stari dobrotinski rodovi odselili su u sela oko Brankovine, zatim u Bosnu i niz Drinu.
Najstariji su rod, od pre 250 godina:
Ignjovići, nazvani Erci. Ignjo Erac došao je čak od Herceg-Novog, prvo u Bajinu Baštu i tek posle prešao u ovo selo, opet, kao u Bajinu Baštu, u službu nekom begu. Posle poduže službe, kad se upoznao sa mestom, ostane ovde, naseli se pored Turaka, oženi dosta dockan iz Osata, iz sela Crvice, uzme devojku, koja mu prvo rodi trojance: Nenada, Neška i Trifka. Doživela je da sva tri sina izvede na put i da ih oženi. Od Nenada su: Jeremići, Vujići i Dimitrijevići, od Trifka su: Trifunovići, Nikolići i Tanaskovići, od Neška su: Neškovići, Ivanovići i Lazići. Ove tri velike porodice čine Erski Kraj, mnogo se sele radi trgovine, zanata i državne službe (68 k.; Sv. Arhanđel).
Pre 150 godina došli su:
Simići. Predak Simića zvao se Melentije, došao je iz Kolašina (Crna Gora) i naselio se pod Javorinom i do Kostojevića. Simići su se selili i ima ih po podrinskim selima (27 k.; Sv. Nikola).
Čolići, ispod Eraca, došli su iz Kolašina; doveo ih neki Čola, po kome su nazvati i Čoladija. Čoladija se mnogo množila i raseljavala, ima je po selima oko valjevske Kamenice (28, k.; Đurđic).
U Dobrotin se više niko i nikad nije mogao naseliti. Selo nije imalo prostora za nove doseljenike. U Erce su ušle četiri porodice sa strane, ali su izgubile prezime i slavu. I u Čoladiji ima ovakve dve porodice.
U selu ima 9 rodova sa 123 doma.
IZVOR: Sokolska nahija (str. 399-340), Ljubomir Pavlović. Priredio saradnik portala Poreklo Vojislav Ananić
1. oktobar 2023. u 00:11
Aleksandar Radojicic
Majka mi kaze da njen otac i stric su rodjeni na Dobrotinu i zavrsili skolu i neki i sahranjeni tu deda isto njen i baba i da je isla peske sa majkom u Dobrotin familija Jevtic slava Arandjelov dan a ne pominje se odatle otisli za uzice a ima i u B basti familiju isto prezime od njih
1. oktobar 2023. u 00:39
Aleksandar Radojicic
Moj deda po majci je rodjen u Dobrotinu i skolu iso
Njegov otac i majka a neko je i sahranjen tu familija Jevtic .moja majka ziva isla peske vise puta tu u selo slava sv. arandjel