Poreklo prezimena, selo Rogljevo (Negotin)

Poreklo stanovništva sela Rogljevo, opština Negotin, stanje između Prvog i Drugog svetskog rata

Selo je naseljeno doseljenicima sa Kosova, koji su u ove krajeve stigli seleći se pred najezdom Turaka (u najvećoj meri oko 1695. godine), ali se smatra da ima i starosedelačkih porodica (od starosedelaca su do danas očuvane dve porodice).

Delovi stanovništva koje se selilo u istom talasu naseljavaju  i druga mesta u Negotinskoj krajini, a jedan krak se zaustavlja na reci Jantri u selu koje se danas zove Kosovo, na teritoriji današnje Bugarske.

U Rogljevu su, između dva svetska rata, živele sledeće familije:

Mutulovi ili Mišići (slava Sv. Nikola)

Palikućani, Lazići, Petrovići ili Žikići (slava Đurđevdan)

Šiljkovi, Nedeljkovići ili Mladenovići (slava Sv. Jovan)

Miloševići ili Stojanovići (slava Sv. Petka)

Milovanovići, Ilići i Stanojevići (slava Sv. Nikola)

Đuričići (slava Sv. Jovan)

Rajići, Danilovići i Mišići (slava Sv. Toma)

Micinčići i Gavrilovići (slava Đurđevdan)

Dusančići, Lukići, Prvulovići, Aleksići i Bocići ( slava Sv. Nikola)

Cokinčići ili Cokići (slava Sv. Nikola),

Popići (Petrovići) i Mijajlovići (slava Sv. Petka)

Nikolići, Stankovići, Nikoljkići i Blagojevići (slava Obretenje)

Stanojevići ili Đorđevići (slava Petrovdan),

Jonovići (slava Sv. Alimpija)

Milosavljevići (slava Đurđevdan)

Radosavljevići (slava Sv. Nikola)

Zdravkovići (slava Sv. Vasilija).

Najraniji podaci o ovom selu se mogu naći u turskim popisima kao jedno od naselja u hasu formiranom između 1491. i 1521. godine. Po podacima iz Vidinskog sandžaka iz 1530. godine, ovo selo je brojilo 56 kuća. Postoje podaci još iz 16. veka o proizvodnji vina kao osnovnoj karakteristici ovog sela.

Podaci o imenima porodica pokazuju da je u selu tradicionalno živelo srpsko stanovništvo. Popis govori o tome da je bilo i nekoliko porodica Roma muslimanskog porekla.

Ostaci starina u ataru naselja nalaze se na mestima Latinsko Groblje, Selište i Staro Groblje. Po nekim tumačenjima nastalim na osnovu nalazišta u okolini Rogljeva, ovo mesto je bilo nastanjeno i u vreme Rimljana, mada ova teorija nije u potpunosti potvrđena uprkos arheološkim nalazištima. Od prvih tragova, kasnija svedočenja pokazuju da selo nikada nije bilo pusto iako je u njemu broj kuća drastično varirao (u jednom trenutku u selu je bilo samo osam kuća, što zbog kuge, a što zbog nemaštine i ratova). U selo su se doseljavale i neke rumunske i bugarske porodice, ali su one asimilovane i poprimile srpski identitet.

Stanovništvo Rogljeva, kao i Negotinske krajine uopšte, dominantno je pravoslavno. I Srbi, i Vlasi, i Rumuni i Bugari su pravoslavne veroispovesti.

Zavetina naselja je Sveta Trojica. Pravoslavni hram posvećen je Svetoj Trojici, a sagrađen je 1870. (osvećen 1881.).

Rogljevo je predmet nekoliko studija. Branimir Žikić je 2007. napisao studiju pod nazivom “Rogljevski rodoslovi”, koja prati razvoj (nažalost i opadanje) rogljevskih porodica. On rekonstruiše porodična stabla rogljevskih familija i rodova, vođen, po sopstvenim rečima, motivima da inicira interesovanje mlađih Rogljevaca da se bave daljim istraživanjem svojih korena i porekla. Postoje i dve studije mr Aleksandra D. Žikića, objavljene u okviru biblioteke “Hronike sela” Odbora SANU za proučavanje sela: “Naselja i demografska obeležja Negotinske krajine (1997) i “Krajinska naselja donjeg Timoka – Rogljevo, Smedovac i Veljkovo” (1997).

IZVOR: Selo u pograničju istočne i jugoistočne Srbije (Zavod za proučavanje sela i JP Službeni glasnik, 2012); autori Danijela Gavrilović i Miloš Tasić, str. 108-109.