Bela Crkva i okolna sela

3 komentara

1. 5. jul 2017. u 17:05

   vojislav ananić

   BELA CRKVA
   (BELA CRKVA / BELA CRKVA/ FEHERTEMPLOM/ BISERICA ALBA)

   Naselje između reka Dunava, Karaša i zlatonosne rečice Nere, na obroncima Karpata, prvi put se pominje kao mesto u Kraševskoj županiji 1335. godine. Posle oslobođenja Banata od turske vlasti, grof Klaudije Florimund Mersi osnovao je Belu Crkvu 1717. godine kao gradsko naselje Nemaca kolonista. Grad je dobio naziv po staroj crkvici, koju su našli prvi doseljenici i zvanično je nazvan Vajskirhen (Weiskirchen). Pored Nemaca, stanovništvo ovog naselja činili su Srbi i Rumuni. Trgovina je u XVIII i XIX veku bila u rukama Cincara, Srba i Rumuna, dok se nemačko stanovništvo najviše bavilo vinogradarstvom. Za vreme Vojne granice, ovo mesto postalo je sedište Vlaško-ilirskog pukovskog okruga. Status slobodnog graničarskog komuniteta Bela Crkva je stekla 1777. godine. Iste godine tu je osnovana prva streljačka družina u Vojvodini.

   IZVOR: koliko se poznajemo, iz istorije nacionalnih zajednica u Vojvodini, IX izdanje, Novi Sad, 2014. god.

   Odgovori

2. 14. avgust 2017. u 12:22

   vojislav ananić

   BELA CRKVA

   Bela Crkva je gradić na krajnjem jugu Banata udaljen je 96 km od Beograda ka istoku. Predivna priroda, stare ulice i fasade baroknog stila, parkovi i jezera, čine je jedinstvenom oazom za turiste.
   Tihim i umerenim ritmom života čini posetioce opuštenim i osveženim. Leži u plodnoj i vinorodnoj kotlini na nadmorskoj visini od 89,5 m. Kroz belocrkvansku kotlinu protiču reke Karaš i Nera.
   Na zapadnoj strani grada prostire se kompleks veštačkih jezera, kanal Dunav-Tisa-Dunav i sam Dunav.
   Deliblatska peščara (“evropska sahara”) jedinstveni specijalni rezervat prirode udaljena je svega 15-ak kilometara od Bele Crkve.
   Planinski vazduh koji dolazi sa obronaka Karpata, veliki broj sunčanih dana u godini, domaća kuhinja i obilje voća i proizvoda od voća (rakija) pružaju mogućnost istinske relaksacije i nezaboravnog odmora.
   Opština, pored Bele Crkve, obuhvata i sledeća naselja i sela:
   Banatska Palanka, Banatska Subotica, Vračev Gaj, Grebenac, Dobričevo, Dupljaja, Jasenovo, Kajtasovo, Kaluđerovo, Kruščica, Kusić, Crvena Crkva, Češko Selo.

   Odgovori

3. 19. decembar 2017. u 19:13

   Vojislav Ananić

   BELA CRKVA

   Istorija

   Područje Južnog Banata, pa i same Bele Crkve i njene okoline, je jedno od najstarijih naseobina u Vojvodini, te ima veoma dugu i raznovrsnu istorijsku prošlost. Područje Bele Crkve i njene okoline bilo je naseljeno pre nekoliko hiljada godina, o čemu svedoče iskopine oruđa i oružja od kamena i gvožđa. Ovde su boravili, ili samo prolazili, Skiti, Kelti, Tračani, Dačani, da bi krajem mlađeg gvozdenog doba počeo novi period istorije-period rimskih osvajanja koja počinju krajem I veka p.n.e. i dovode do raspadanja praistorijske kulture.
   U periodu rimskih osvajanja Južni Banat je bio jedan od centara rimske civilizacije. No, i pored toga, Južni Banat ostaje na udaru novih varvarsko-osvajačkih snaga. Posle Dačana i Kelta dolazi do nadiranja Sarmata, koji ovim područjem dominiraju čitava tri veka, pa Huna, Gota i drugih da bi najizad Avari i Sloveni naselili ovo područje.
   Doseljavanjem Mađara u IX veku, dolazi do velikih i presudnih promena. Mađari, uz pomoć Vizantije, formiraju svoju državu u čiji je sastav ušlo i područje Južnog Banata.
   Posle mnogih ratova i osvajanja južnih delova Balkanskog poluostrva turska vojska je prešla Dunav i Savu i 1552. godine zauzela područje Južnog Banata. Za vreme turske vladavine ovo područje je bilo izloženo razaranju, teroru, raseljavanju, ratovima što je sve imalo vidnog uticaja na zastoj privrednog i kulturnog razvitka. Turska vlast se održala sve do 1717. godine kada je ovo područje pripalo pod vlast Austrije koja je u međuvremenu sebi priključila i bivšu Ugarsku monarhiju.
   Sadašnja Bela Crkva, kao kulturni, privredni i politički centar nastala je 1717. godine. Osnovao ju je grof Merci organizujući masovnu kolonizaciju Nemaca iz Franačke, Švapske, hesenske i virtemberške provincije sa Rajne. U ovom gradu ljudi su se bavili skoro svim zanatima, trgovinom, a naročito vinogradarstvom i proizvodnjom kvalitetnog vina.
   Godine 1742. Belu Crkvu naseljavaju Srbi, a nešto kasnije Rumuni, Jevreji, Cigani, Mađari, Česi i druge nacionalnosti. Ipak sve do Drugog svetskog rata većinsko stanovništvo bilo je nemačko.
   Radi sigurnosti od Turaka Austrija je formirala Vojnu granicu. Za vreme Vojne granice Bela Crkva sa okolinom bila je u njenom sastavu sve do njenog rasformiranja 1872. godine. Osnovni zakon za Vojnu granicu iz 1807. godine. poboljšao je stanje života stanovništva u Granici. Zbog sve uspešnijeg privrednog razvoja, od 1815. godine Bela Crkva je podignuta u rang grada.
   Područje Bele Crkve bilo je pod vlašću Austro-Ugarske sve do oslobođenja 1918. godine kada je pripojena Kraljevini Srba, Hrvata i Slovenaca.
   U Drugom svetskom ratu Bela Crkva je bila pod nemačkom vlašću. Po oslobođenju ovaj grad su napustili svi Nemci starosedeoci.

   Izvor: Internet

   Odgovori