Poreklo prezimena, selo Dajići (Ivanjica)

Poreklo stanovništva sela Dajići (po knjizi Daići), opština Ivanjica – Moravički okrug. Prema knjizi Ljubomira M. Markovića i Svetislava LJ.. Markovića „Stanovništvo moravičkog Starog Vlaha“, izdanje 2002. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Daići su jedno od najvećih sela, po prostranstvu, u Ivanjičkoj opštini. Nalaze se na Goliji i prostiru se između Srednjorečke reke – Karalića potoka (na istoku), Jankovog kamena, Bojovog brda (na jugu), Golijske Reke preko Tičara (na zapadu),cRovina, Mrtvog kraja i Rogopeči (na severu).

Zemlje, šume i ostali podaci o selu.

Na ovom prostoru rastu pretežno četinarske šume i ranije su eksploatisane. Podizane su najčešće strugare na paru: Paligorića iznad Bajovića, a kasnije (između dva rata) Jelića strugare y Golijskoj Reci i Petrovića strugare na Srednjorečkoj reci (u Srednjoj Reci) i Kulizinom Selu.

Prostori koje obuhvata ovo selo najviši su u opštini. Ovde se nalazi najviši vrh Golije – Jankov kamen (1833), a za njim dolazi Bojovo brdo i Rivotine, takođe visovi na području Daića. Na putu Ivanjica – Bele Vode, ispod Rivotina, nalazi se ledničko jezero, Tičar (Daićko) jezero, za koje su vezane legende i naučni rad prof. dr Nedeljka Košanina, rodom iz ovog kraja, pod nazivom ” Biljni i životinjski svet daićkog jezera”.

Zanimanje stanovništva.

Stanovništvo se najviše bavi stočarstvom, jer prostranstva Golije obiluju pašnjacima, kao i eksploatacijom i korišćenjem šuma.

Tip sela i kuće.

Kuće su najčešće građene od brvana, a pokrivene šindrom. U poslednje vreme kuće i štale su zidane i pokrivene pločama ili crepom. Grupisane su po familijama. Retkost je ovde naići na kuću koja se nalazi na osami (jedino u Novovićima, ispod Jankovog kamena, Punišića kuća y Srednjoj Reci, Radojevića kuća takođe u Srednjoj Reci i Perovića kuća, na putu od Kulizina Sela prema Srednjoj Reci).

Ostali podaci o selu.

Za Daiće i susedni Gradac postojala je zajednička škola y Kulizinom Selu, koja je osnovana 1911. godine, a kasnije su bile dve: jedna u Gradcu, od 1937. i u Srednjoj Reci (Kulizinom Selu) druga. Izgrađena je velika školska zgrada na Starom Selu na sredokraći između Gradca i Donjih Daića odmah posle oslobođenja zemlje, a y Srednjoj Reci je podignuta škola od brvana – za Gornje Daiće, Srednju Reku i Jasenovicu. I danas rade obe ove škole, sa malim brojem učenika.

Daićani i Srednjorečani su nadaleko poznati strugari. Njih nekoliko je uvek radilo na strugarama y rodnom mestu a neki su se odselili i tamo su odneli ovaj zanat i, po navici, izgradili strugare na struju pa se i danas bave ovim poslom: y Mrčajevcima (Milićević), Rakovi (Pejović) i Konjevićima (Pantović).

Prilikom seoba biraju i odlaze y varoši da bi se bavili zanatima, a retki su oni koji su odseljeni i bave se poljoprivredom. Pa, i oni koji su kupili njive da gaje žitarice, daju zemlju “napola” ili y “zakup”. Takvi su odseljeni Srednjorečani y čačanskoj kotlini. Neki su se čak vratili y zavičaj y očinsku kuću i ranijem zanatu (Petrovići su se vratili iz Mojsinja y Srednju Reku).

Daići se sastoje iz sledećih zaseoka: Donji Daići, Gornji Daići, Jasenovica, Karalići, Kulizino Selo i Srednja Reka. U poslednje vreme (u drugoj polovini 20. veka) formirana su dva nova naselja: Golijska Reka M Bene Vode.

Poreklo stanovništva po zaseocima.

Donji Daići

-Borovići, 5 K. (Jovanjdan), nalaze se u Beloj steni. Doseljeni su najverovatnije od Vasojevića. Danas ih ima odseljenih u: Kumanici (2), Ivanjici (5), Čačku (2).

-Milutinovići, 2 K. (Jovanjdan), takođe su nastanjeni u Beloj Steni. Ima ih danas u Ivanjici (Z) i Čačku.

-Pavlovići, 1 K., vode poreklo iz Crne Gore. Jedan je odseljen u Ivanjicu pre rata, a jedan u Beograd posle rata (prosvetni radnik).

U ovu familiju ušao je jedan:

– Milićević, iz istog zaseoka.

-Vučićevići, 1 K. (Stevanjdan), ne zna se odakle je došao. Nema odseljenih.

-Novovići, 6 K. (Lesendrovdan), došli su od Vasojevića, od Mijamanovića i y srodstvu su sa Maslovarićima. Jedan od Novovića živi na prostoru ispod Jankovog kamena, tamo gde su im kolibe. Najverovatnije da su Novovići prvo došli pod Jankov kamen, a odatle sišli y donji deo sela, na prostore do same Rogopeči. Danas ih ima odseljenih u: Ivanjici (Z), Ježevici kod Čačka (2) i Ubu.

-Novo Babović, doselio se iz Vasojevića oko 1850. godine i nastanio se u Daiće, na Goliji, kako piše Mušović. Njegovi potomci su se posle 1882. godine preselili i neki su otišli u Kuršumliju, a po jedna porodica u Sebečevo i Vučiniće. Te dve porodice su se doselile y Novi Pazar iz Vučinića i Sebečeva posle 1954. godine.

-Milićevići, 8 k. (Nikoljdan), doselili su se takođe iz Vasojevića. Ranije su se odselila dvojica – jedan u Ivanjicu, drugi u Beograd, a danas ih ima odseljenih: u Ivanjici (7), Beogradu (3) M y Mrčajevcima.

-Ilići – Grižići, 3 K. (Lazarevdan), žive na desnoj strani Srednjorečke reke. Ističu da su istog roda sa majorem Ilićem, junakom Javorskog rata 1876. godine. Malo je njih odseljenih. Samo jedan od njih živi y Ivanjici.

-Milojevići, 1 K. (T omindan), uvek je bila po jedna kuća ove familije u Donjim Daićima. Danas ih ima u: Mani, Ivanjici i Beogradu.

-Dukići, 1 k. (Tomindan), potiču od Dukića iz Brusnika. Jedan od Dukića živi y Brekovu kod Arilja.

-Bogdanovići, 5 k. (Đurćevdan), locirani su na Starom Selu i imaju najbolje imanje za obradu i zato su imućnija familija. Na obližnjem potoku imaju čak i valjalicu i vodenicu. Danas ih ima odseljenih u Ivanjici (3) i Slatini kod Čačka.

-Brzjaci – Brzjakovići, 6 K. (Đurđic), došli su u prošlom veku iz Komarana, od Nove Varoši. Žive na posnoj zemlji, na desnoj strani Srednjorečke reke, odmah kod Starog Sela, na putu prema Devićima. Danas ih ima odseljenih u: Čačku (2), Slatini (3) i Konjevićima. U ovu familiju uselio se i jedan:

-Ranćić, iz Kušića koji se najviše bavio kiridžilukom.

Gornji Daići:

-Mitrovići, 4 K. (Nikoljdan), vode poreklo od Vasojevića. Danas ih ima odseljenih y Ivanjici (2).

-Jakovljevići, 8 k. (Nikoljdan), u poslednje vreme su se odselili y Ivanjicu (Z), Čačak (7) i Beograd (2).

-Gvozdenovići, 6 k. (Nikoljdan), malo su se selili. Danas ih ima dvojica y Ivanjici.

-Mijuškovići, 1 k. (Jovanjdan), najverovatnije da je njihov predak doseljen iz susedne Vionice iz familije Mijuškovića (Gornjih Perišića). Jedna kuća je ovde, a drugi je pedesetih godina ovog veka otišao u Banjicu kod Čačka (od kojih su dve kuće y Čačku).

-Sekulići, 1 k. (Nikoljdan), bilaje jedna kuća. Sin je poginuo u partizanima 1941. godine kod Arilja, a njegovi roditelji su kasnije umrli, posle rata, tako da se familija ugasila.

-Vulovići, 6 k. (‘Burćevdan), vode poreklo od Vasojevića. Dosta ih je odseljenih i danas ih ima u: Ivanjici (2), Atenici, Čačku i Beogradu.

-Peruničići, 7 k. (Nikoljdan), doselili su se, najverovatnije iz okoline Sjenice. Danas od ove familije ima odseljenih u: Bileći i Pirotu (oficiri), Nišu, Beogradu (2), Novom Sadu, Čačku (3) i Parmencu.

Jedan Nikolić, iz Kulizina Sela ušao je u familiju:

-Peruničića privenčavanjem.

Jasenovica

Ovaj zaseok se nalazi u gornjem toku Golijske reke, u slivu Moravice, a svi drugi zaseoci pripadaju slivu Studenice. Greda Jelenjeg brda čini vododelnicu u ovom delu Golije između ova dva sliva. Jasenovica je stisnuta izmeću Golijske reke, Glećice, Jelenjeg brda i Ajdučkog laza. Ovde živi nekoliko familija.

-Perišići, 2 K. (Aranđelovdan), doselili su se od Vionice, potiču od iste familije, Perišića, i oni y Gradcu su istog roda. Ima ih najviše odseljenih u Ivanjici (4).

-Lukići, 6 K. (Lesendrovdan), su se doselili od Sjenice pre 250 godina. Ističu u ovoj familiji da su Lukići y Miločaju kod Kraljeva od njihovog roda. Inače su poznati strugari. Taj zanat se prenosi u nasleđe y ovoj familiji. Lukići su radili kao strugari kod Petrovića, Jelića, Paligorića i Ćurčića, kao i posle rata na zadružnim strugarama. Odseljenih ima u Ivanjici (2) M Beogradu (2). Ima ih y Bijelom Kamenu kod Kotraže, gde slave Aranđelovdan. U Adrane kod Kraljeva su odeseljeni oko 1930. godine (5 k.), od kojih danas ima u Kraljevu (2), Užicu iBeogradu. Svi slave Lesendrovdan.

-Mitrovići, 5 K., vode poreklo od Vasojevića iz Lijeve rijeke, sa ognjišta Nožice. Poznati su svirači – klarinetisti i bubnjari. Ima ih u Ivanjici (2).

-Radonjići, 2 K., jedan se odselio y Adrane kod Kraljeva i tamo živi.

-Dragovići, 2 K., doselili su se iz Đulića (G. Vasojevići). Jedan je odseljen u Ivanjicu, drugi u Dobri Do, a treći y Jasenovicu.

-Dramićani, 2 K. (Stevanjdan), došli su iz susednog Vučaka. Prvi Dramićanin se ovde privenčao.

Karalići

U ovom zaseoku žive dve familije i ima jedna kuća treće familije. Kuće im se nalaze ispod samog Jankovog kamena. Pašnjaci i livade se prostiru po ovom najvećem golijskom visu ipredstavljaju mesto za ispašu stoke Karalića.

-Karalići, 7 k. (Lesendrovdan). Slavili su i Aranđelovdan jesenji, pa su napustili ovu slavu. Doselili su se iz Vasojevića posle prvog srpskog ustanka i Karađorđevog povratka od Sjenice i od Peštera, 1809. godine. Danas Karalića, odseljenih ispod Jankovog kamena, ima u: Beogradu (2), Čačku (2), Ivanjici (2), Rijeci, Stalaću, Kruševcu i Užicu. Jedan od njih se selio u Novi Pazar, boravio nekoliko godina pa se preselio y Ivanjicu.

-Maslovarići, 3 K. (Aranđelovdan), nalaze se nešto niže od Karalića prema Bajovićima i Srednjoj Reci. I oni su Vasojevići, poreklom od Mijamanovića i u srodstvu su sa Zečevićima, Guberinićima i Novovićima. Jedan od njih se odselio oko 1960. godine y Zrenjanin, ali zbog vode se vratio y zavičaj sa porodicom. Jedan Maslovarić, koji živi y Čačku, rođen je u Adranima kod Kraljeva, a otac mu je od ovih Maslovarića. I kada se dete rodilo, otac je bio na zidanju kuće, a majka je došla y posetu mužu. Danas ih ima odseljenih y Vladimirovcima (Z), Čačku i Ivanjici.

-Novovići, 1 k. (Aranđelovdan), takođe su poreklom od Vasojevića. Ima ih odseljenih y Novom Pazaru i Ivanjici.

Kulizino Selo

Nalazi se na južnim, blagim padinama Rivotina. Ušoreno je i u ovom zaseoku živi nekoliko familija: Nikolići, Petrovići, Punišići. Ima i drugih, koji su se kasnije uselili y ove familije: Borovići, Stevanići i Grujovići (u Nikoliće), Lukovići (u Petroviće).

-Nikolići, 6 k. (Lesendrovdan), nalaze se po vrh zaseoka i najbliži su putu Bele Vode · Srednja Reka. U srodstvu su sa Punišićima. Ima ih danas u: Beogradu (3), Ivanjici (3) i Čačku. Slave i Sv. Savu.

-Petrovići, 5 K. (Lesendrovdan), najistaknutija su familija y čitavom selu. Iz ove familije potiče više intelektualaca. Oni su pokazali kako se može živeti u velikim zadrugama, kakve su bile njihove. A, imali su i svoje strugare. Vode poreklo od Vasojevića.

-Petrovići u Vrhu (5 K.) na padinama Radočela (studenički kraj), nastanili su se iz Daića pod Golijom. Prvo su se iz Daića odselili u Čibukovac kod Kraljeva, pa potom mnogo kasnije kada su počeli mnogi umirati, vratili se otuda i naselili y Bpxy. Tamo slave Sv. Đorđas Ranije su odseljeni y Ivanjicu i Čačak. Danas ih ima u Beogradu i Kragujevcu. Jedna od ovih zadruga je kupila imanje u Mojsinju kod Čačka. Jedan od Petrovića se odselio y Mojsinje, živeo nekoliko godina, pa se vratio na golijske prostore.

-Punišići, 5 k. (Sv. Sava), a slavili su i Aranđelovdan. Danas ih ima y Beogradu (2), Sarajevu, Čačku i Ivanjici (3). Jedan je kupio imanje y Prislonici kod Čačka i tamo se odselio, a drugi ima imanje u Mojsinju, ali ne želi da se saseljava. Jedna kuća Punišića nalazi se u Staševićima, prema Bajovićima u Srednjoj Reci. Tamo je otišao jedan od Punišića na veći prostor, prilikom deobe zadruge.

U Kulizino Selo su se doselili:

-Borovići, y Nikoliće, iz Bele Stene (Daića),

-Grujovići, u Nikoliće, iz Vučaka,

Stevanići, y Nikoliće, iz Erčega,

-Lukovići, u Petroviće, iz Glećice,

Svi su došli na miraz.

Na prostorima Kulizinog Sela ranije su živeli Kulize, pleme koje se odavde odselilo, ali je za sobom ostavilo određene tragove. Kulizino Selo ili selo Kulizino je na padinama Golije y Moravičkom Starom Vlahu. Osnivač tog sela bio je svakako neki čovek sa nadimkom Kuliza. Danas y selu nema njegovih potomaka. Današnje (doseljeno) stanovništvo je od Vasojevića. U selu je Kulizina reka, nazvana tako po Kulizanima (Kulizama) koji su tu nekad živeli. Na vencu planine Javora (više sela Subudine) ima Kulizino brdo. Tu je neko vreme živeo izbegli Kuliza, iz Kulizinog sela.

Kulize uveravaju da su svi mratinci, svetominci i svetodečanci “jedno”, upravo krvni srodnici. Izgleda da je zemlja matica Kuliza Albanija, kraj oko Bojane, Skadra i Pilata, y staroj srpskoj državi u kome se mešao balkansko-romanski, arbanaški i slovenski element. Kulize slave zaštitnike stada, domaćih životinja, uopšte: sv. Mratu, sv. Minu, sv. Arhanđela. Samo po izuzetku slave kog drugog sveca, napr. sv. ‘Đurđa, (u Lepenici i Banatu), sv. Dimitrija (u Raškoj). Pored drugih prekada, najčešće uzimaju za prekadu opet sveca zaštitnika stada, sv. Arhanđela i sv. Savu. Prekade su uzimali iz raznih uzroka. Pod pritiskom okoline, a najviše kao stočari iz zaveta. Kako je kult svetaca Mrate, Mine, Arhanđela i Save osobito razvijen y Kuliza stanovnika brdskih i planinskih krajeva i kako su u njih očuvani y punoj svežini običaji Mratinjaca, odnosno njihovih praznika, mogli bismo pomisliti da se kult svetaca Mrate i Arhanđela, odnosno Mine i Save, razvio vrlo rano, znatno pre no što su ih zavetovani počeli uzimati za krsno ime. Otuda kod stanovnika Kulizinog Sela, Srednje Reke i Karalića, kao i jedne familije u Gornjim Daićima javljaju se po dve slave: jedna koju su doneli sa sobom iz Vasojevića i to je najčešće Lesendrovdan, i druga, koju su nasledili na ovim prostorima od Kuliza, ranijih stanovnika ovog sela.

Srednja Reka

Srednja Reka je oduvek bila centar za Daiće i susedni Gradac. Tu se nalazila opština, zadruga, a još 1953. godine škola. Nešto niže na Srednjorečkoj reci nalazile su se i dve strugare, koje su predstavljale industriju ovog mesta. I često su posetioci i ljubitelji Golije, Daiće i Gradac nazivali jednim imenom: Srednja Reka. Najverovatnije, da su pod tim imenom podrazumevali teritoriju koju je obuhvatala srednjorečka opština.

Ovde je reč o Srednjoj Reci kao zaseoku sela Daića i ujedno o centru sela. Obuhvata prostor između Karalića potoka i Srednjorečke reke (Bajoviće) i prostor od Srednjorečke reke do Daićkog brda. Na tom prostoru žive sledeće familije:

-Bajovići, 5 K. (Lesendrovdan), a ranije su slavili i Savindan, pa su odustali. Vode poreklo od Bratonožića. Šestorica braće Bajovića doselilo se y 19. veku iz Srednje Reke u Bekovu, kod Vranovine. Do 1908. godine živeli su y porodičnoj zadruzi koja je brojala 42 člana, a bili su čivčije novopazarskih aga Šarenkovića. Godine 1945. jedna porodica je doseljena iz Bekova u Novi Pazar. Danas ih ima skorije odseljenih y: Čačku, Kragujevcu, Sarajevu i Ivanjici.

-Perovići, 1 k. (Aranđelovdan), nalaze se nedaleko od škole. Jedan od Perovića odseljen je odmah posle oslobođenja u Kragujevac, u Ilinu Vodu. Vode poreklo od Lopaćana (Vasojevića) i u rodu su sa Kikovićima. U kuću Perovića uselio se jedan:

-Jakovljević, iz Gornjih Daića, koji slavi Nikoljdan.

-Radojevići, 1 k. (Lesendrovdan), vode poreklo od Radojevića y Pridvorici. Usinjen je u kuću Kola Pavićevića. Radojevići slave slavu zemlje. Radojevića ima u: Čačku, Beogradu, C. Mitrovici i u Švedskoj.

-Cvijići, 1 k. (Lesendrovdan) doseljen je iz Bosne posle rata i privenčao se za kćerku Vukomana Milekića. Cvijića ima danas odseljenih u Ivanjici.

-Nešovići, 2 K. (‘Burćevdan), došli su iz Glećice u Bajeviće. Jedan je odseljen u Vladimirovce.

-Ćurčići, prešao je iz Gradca jedan iz brojne familije y Srednju Reku, kod Strugare i tu sagradio kuću. Sada je stanovnik ovog zaseoka.

Nestale su familije:

-Pavićevići, 1 k. (Lesendrovdan), koji su se ranije doselili na područje Brusnika iz crnogorskih brda, a odatle sišli u Srednju Reku.

-Milekići, 1 K. (Lesendrovdan), vode poreklo od Vasojevića.

Bele Vode

To je novo golijsko naselje, formirano na nadmorskoj visini od oko 1400 m. Imalo je najpre lugarnicu, prodavnicu i kafanu.

Danas ima i pogon konfekcije “Javor” iz Ivanjice, nekoliko vikendica, poštu i mesnu kancelariju (za Srednju Reku). Svi radnici na Belim Vodama su došli iz okolnih sela i ženska radna snaga svakog dana dolazi na posao na Bele Vode i po završetku “posla odlazi svojim kućama. To je prava dnevna migracija. Uvek je y šumskoj kući po nekoliko šumara i šumskih tehničara, sa stalnim boravkom. Tu su se najduže zadržali:

-Bajčetić, od Kolašina,

-Arsović, od Ravni kod Užica,

-Gavrilovići iz Butkova i

-Ocokoljići iz Lise. A kuvar je bio:

-Nešović iz Gleđice.

Ovde je bila i jedna strugara. Sa ambulantom, mesnom kancelarijom, poštom i otkupnom stanicom. Bele Vode su postale centar za Daiće i Gradac. Do ovog mesta saobraća autobus od Ivanjice M natrag i put je asfaltiran. Kao preduslov za razvoj turizma y Belim Vodama je izgrađena i jedna manja ski staza.

Golijska Reka

Drugo novo naselje na području ranije srednjorečke opštine je Golijska Reka koja se nalazi y dolini istoimene reke na kilometar do dva od njenog izvorišta, a na putu Bele Vode – Duga Poljana. Do ovog mesta dolaze samo kamioni i traktori, za vuču građe, a u njemu žive šumski radnici: drvoseče, lugari, tehničari, inspektori. Izgrađeno je nekoliko stambenih zgrada y kojima stanuju radnici i službenici. U poslednje vreme izgrađena je jedna zgrada za dečije letovalište i hotel, jer postoje svi uslovi za razvoj turizma. Preko puta hotela napravljen je pravi mali sportski centar sa terenima za male sportove i fudbalskim igralištem. Posebno je zanimljiv fudbalski teren, koji je izgrađen preko Golijske reke (reka y cevima prolazi ispod igrališta), što je možda jedinstven slučaj y svetu. Počelo se i sa izgradnjom velike ski staze, ali su radovi obustavljeni.

Radnici i stručnjaci se smenjuju i teško je utvrditi ko su stalni stanari ovog planinskog naselja. Većinom su to radnici iz okolnih sela, a i tehničari i inženjeri iz Ivanjice. I posle nekoliko godina provedenih na planini, ovi stručnjaci se spuštaju y Ivanjicu da tamo nastave sa radom, y “Goliji” – preduzeću specijalizovanom za šumarstvo i turizam. A na njihovo mesto dolaze mlađi koji nastavljaju poslove na uzgoju i eksploataciji šuma. U okviru turističkog programa ovo preduzeće je napravilo farmu ovaca (na Bojovom brdu).

Vodenica, valjarice i kolibe.

Stanovnici Daića su izgradili veliki broj vodenica na sledećim lokacijama:

Za Novoviće i Milićeviće izgrađene su vodenice na Srednjorečkoj reci, ispod Rogopeči.

Bogdanovića vodenica nalazi se nedaleko od njihovih kuća y Starom Selu.

Perišići su imali svoju vodenicu, a Mitrovići svoju – redovničku.

Kulizani su imali svoje vodenice na Srednjorečkoj reci, ispod kuća.

Bajovića vodenica je na potoku pored njihovih kuća, prema Karalićima.

Radojevići i Perovići postavili su vodenice ispod škole y Srednjoj Reci.

Stanovnici Jasenovice imaju vodenice na Golijskoj reci.

Najviše ih imaju Mitrovići i Perišići.

Valjalicu imaju Bogdanovići na Starom Selu.

Kolibe Daićana se nalaze:

Milićevići M Pavlovići imaju kolibe y mrtvom kraju, njih nekoliko.

Kolibe Novovića su y Baricama, kraj Karalića, ispod samog Jankovog kamena, najvišeg vrha Golije.

Vulovići, Peruničići i Mijuškovići imaju kolibe na Daićkom brdu.

Nikolići imaju kolibe kod Belih Voda.

Bajovića kolibe su iznad kuća, prema Hajdučkom lazu.

Karalići imaju kolibe prema Jankovom kamenu.

Kolibe Maslovarića su kod Planinki.

Zavetine.

Zavetina za Gornje i Donje daiće su Treće Trojice. Za Kulizino Selo, Srednju Reku, Jasenovicu i Karaliće zavetina je Mali Spasovdan.

IZVOR: Prema knjizi Ljubomira M. Markovića i Svetislava LJ.. Markovića „Stanovništvo moravičkog Starog Vlaha“, izdanje 2002. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.