Poreklo prezimena, selo Bujačić (Valjevo)

Poreklo stanovništva sela Bujačić, grad Valjevo. Prema knjizi Ljubomira Ljube Pavlovića „Kolubara i Podgorina“, prvo izdanje 1907. godine, najnovije izdanje 2011. godine – edicija „Koreni“ – JP Službeni glasnik i SANU. Priredio saradnik portala Poreklo Milodan. 

Položaj sela.

Bujačić je odmah do Valjeva i pruža se od Kolubare na južnu stranu do Dračića. U donjem delu sela pored Kolubare je pesak, šljunak i rečni nanos. Dalje ispod humusa je tercijerno zemljište i to je sve do Potoka, od koga je na jug do Dračića krečnjačko zemljište sa vrtačama. Glavnija uzvišenja u donjem delu sela su: Gajina, Raskršće i Parlog, a u gornjem: Ostenjak, Brdo i Osoje.

Selo se služi izvorskom vodom, a i vodom sa Kolubare i potoka; izvora je dosta. U donjem delu sela su: Relja, od kojega postaje čitav nepresušni potok i sliva se u Kolubaru, Stublina i Lipe u potesu Lipovcu, od kojih postaje potok pod istim imenom, Despotovac u potoku istog imena. U gornjem deslu sela su: Vrelo od kojega postaje jak i nepresušni potok Vrelo, Babinac u istoimenom potoku, Jajićevac od kojega postaje Potok, Žujevac do Mačina i Stublina. Glavnije tekuće pored Kolubare su: Relja, potok koji teče između ovog sela i Graca, Potok koji dolazi sa zapada od Jajinca i Babin Potok (Babinac) koji dolazi s juga iz Mačina. U Potok se uliva Vrelo i tada se zove Vrelo i prima Despotovac i Babin Potok i zove se Pocibrasa.

Zemlje i šume.

Bujačićske (bujačanske) zemlje su od dve vrste. Zemlje gornjeg dela sela su krečne, sa vrtačama, posne, obrasle paprati i smatraju se kao nerodne. Livada ima malo oko Žujevca i do Mačina, a tu su bolje i ziratne zemlje. Zemlje donjeg dela su nanosne ili crne smolnice, rodne su i dobre za livade i pašnjake. Imanja oko Kolubare zovu se Ade i one su samo za kukuruz, a gornji deo sela zove se Lipovac i to su dobre i livadske i ziratne zemlje.

Šume u selu ima dosta. Južni deo sela je sav pod šumom i zove e Mačine i one su najbolje uz Babin Potok. Mačine su seoska zajednica i one u u zajednici sa petnjičkim i dračićskim Mačinama i nepodeljene. Šuma je mlada i od lisnatog drveta, retko se seče. Drugih zajednica u selu nema.

Tip sela.

Bujačić je Potokom podeljen na dva dela. Gornji (južni) deo sela zove se Brđani, a donji nema svog naročitog imena. I u jednom i u drugom delu sela kuće su rasturene, tako da dve nisu jedna do druge. Samo su Pavlovića kuće u gornjem delu, do Mačina, zbijenije, one su na rastojanju od 20 do 50 metara a svuda su inače na rastojanju od 200 do 500 metara.

U Brđanima su ove porodice i to oko Vrela: Lukići, Jovičići, Jevtići, Golovići, Cvijovići, Todorovići, Novakovići a na Brdu; Jevtići, Marinkovići, Nikolići, Pavlovići i Živkovići.

U donjem deslu su, oko Despotovca: Glišići, Miloševići, Matići, Nastići, Mandići, Kosići, Blagojevići i Mateljevići; na Gajini su: Stanišići, Kovačevići, Janjuši, Savići, Vladisavljevići i Radosavljevići; u Lipovcu su: Poznanovići, Ivkovići, Bošnjakovići i Mirkovići.

Zadruga u selu nema.

Podaci o selu.

Prema hračakim tefterima iz 1818. godine selo je imalo 17 domovasa 24 por. i 53 haračkih lica.

Prema popisu:

-1866. godine – 34 doma i 178 stanovnika.

-1874. godine – 27 domova i 163 stanovnika.

-1884. godine – 37 domova i 172 stanovnika.

-1890. godine – 43 doma i 247 stanovnika.

-1895. godine – 44 doma i 226 stanovnika.

-1900. godine – 41dom i 220 stanovnika.

Godišnji priraštaj stanovništva od 1866. godine je 1,36 a procentni 0,88%.

Ime selu.

Stariji ljudi pričaju da je ovo selo bilo nekada zaselak sela Petnice s naročitim imenom Bujačići. Za vezu Bujačića i Petnice govore zajednice u šumi, veza sa imanjima, neprirodna granica i zajedničko groblje. Ime Bujačići vezano je za porodicu Jevtića, za koju se drži da je ona ovo ime donela sobom iz mesta, odakle se doselila.

Starine u selu.

Ispod Vrela, pored samog Potoka, nalazi se Kućište, a to su mesta na kojima su bile kuće starijih i današnjih porodica ovog sela. Prema suvomeđinama, koje ukazuju na stare kuće, prema zaostalim voćima i rasporedu imanja, daje se i danas vrlo lako uvideti raspored i položaj kuća tako, da se može prstom ukazati na svaku kuću gde je bila. Ova kućišta daju nam sliku ondašnjeg naselja, kod kojega su kuće bile zbijenije i selo više izgledalo na šumadijsko nego na starovlaško, kako je danas. Priča se da je kuga raselila selo i potreba za boljim imanjem.

Poreklo stanovništva i osnivanje sela.

Bujačić je bivši zaselak sela Petnice. Stare kuće ova dva sela bile su u Kućištima, pa su se odavde pomerile zrakasto na sve strane.

-Milosavljevići, Glišići i Ivkovići: Najstarija porodica oba ova sela je Milosavljevića za koju se priča da je ovde od Kosova. Milosavljević je staro prezime ove porodice i danas se ovako zovu samo Glišići, ali sa njima su u srodstvu i Ivkovići. Milosavljevića je bilo ranije mnogo više, ali su zamrli i izgubili se, a i dans zamiru. Svega ih je 3 kuće, slave Nikljdan.

Jevtići: Najstarija porodica po doseljenju su Jevtići, nekad najjača i najmnogobrojnija porodica, danas predstavljena sa samo 3 kuće i to slabe i nejake. I od ove porodice mnoge kuće su zamrle. Jevtići su se doselili u početku 17. veka iz Drekalovića u Kučima, zbog krve osvete. Oni su do skora imali najveće i najbolje delove seoskog imanja. Slave Nikoljdan.

-Pavlovići, Kosići, Blagojevići, Lukići, Jovanovići i Milosavljevići: Pred kraj 17. stoleća doselili su se iz Pipera u Crnoj Gori današnji Pavlovići i oni su nekada bili naseljeni kod Despotovca, pored današnjih Blagojevića i Kosiića, pa su se posle izmestili na Brdo u Mačine a neki ostali na starom mestu. Njihovi potomci su navedeni, ima ih 16 kuće, slave Aranđelovdan.

-Kovačevići: Kad i Pavlovići doselili su se u ovo selo današnji Kovačevići iz Osata u Bosni. Njih je nakada bilo više kuća, pa su zamrle, dans ih je samo jedna, slave Trifundan.

-Vladisavljevići: Sve druge porodice su kasnije doseljene, tako i Vladisavljevići, kojih je do skoro bilo 3 kuće, a danas samo jedna i ona je na umoru, doseljeni su uz Kočinu Krajinu iz Pipera u Crnoj Gori, slave Aranđelovdan.

-Savići su u srodstvu sa Vladisavljevićima, oni su doseljeni posle Drugog ustanka, i ova porodica je na umoru, slave Aranđelovdan.

U Prvoj polovini 19. stoleća doselili su se:

-Todorovići su iz Vražegrmca u Crnoj Gori, nekad jaka kuća, danas slaba, slave Sv.Petku.

-Živkovići su iz Pipera doseljeni 1856. godine i naseljeni na Brdu uz Pavloviće i ovo je danas najjača kuća u selu, slave Aranđelovdan.

Uz Babinsku Razuru doselili su se u ovo selo:

-Janjuši su iz Babina, ima ih dve kuće i slave Mratindan.

-Cvijovići su iz Seljana i oni su rod onima u Gracu, slave Đurđevdan.

-Mosurovići (potomci Mosura) su iz Vrbove, slave Nikoljdan.

Gornje tri porodice su iz oblasti Polimlja, doseljeni zbog bune 1875. godine u kojoj su sudelovali a u selu se naselili na Kovačevića imanju.

Posle srpsko-turskih ratova 1878. godine doselili su se:

-Mateljevići iz sela Previša u Drobnjacima od porodice Tomića, naseljeni na imanju Kovačevića, slave Nikoljdan.

-Golovići su iz Drobnjaka na imanju Jevtića, slave Đurđevdan.

-Marinkovići su iz Bogatića, sela ove oblasti, slave Nikoljdan.

-Mandići su iz Kosatice u Polimlju, slave Đuređvdan.

-Radosavljevići su iz Štrbaca u Staro Vlahu,slave Aranđelovdan.

-Nikolić je iz Mokre Gore u Starom Vlahu, doseliio se kao sluga, slavi Aranđelovdan.

-Mutić je iz Graca ove oblasti, došao uz mater, slavi Đurđevdan.

-Novaković je iz Pipera u Crnoj Gori, naselio se na imanju izumrlih Grujučića, slavi Aranđelovdan.

-Poznanović je iz Ravanja ove oblasti, slavi Mratindan.

-Mirković je iz Maoča u Polimlju, slavi Jovanjdan.

-Bošnjaković je iz Prijezdića u ovoj oblasti, slavi Nikoljdan.

-Nastić je iz Lelića od tamošnjih Matića, slavi Nikoljdan.

U selu je 43 kuće od 22 porodice.

Zanimanje stanovništva.

Glavno zanimanje stanovništva Bujačića je zemljoradnja. Ziratne zemlje ima dosta, ali je od njega dosta u rukama seljaka iz susednih sela. Zemlja je bogata i daje bogate plodove, na njoj su dobre livade i pašnjaci, kao što i rađaju. Bujačani se ne odlikuju velikom vrednoćom za radom na zemlji, a još manje se odaju izučavanju zanata i radu na drugim privrednim poljima. Siromašniji se bave nadničenjem po gradu, gde uzgred nauče po kakav zanat i njime se bave po susednim selima i gradu. Bujačani se ne sele iz sela.

Pojedinosti o selu.

-Bujačić je sastavni deo Petničke opštine u Srezu valjevskom. Sudnica, crkva i škola su u Petnici. Groblje je zajedničko sa petničkim i u petničkom Polju, prema crkvi.

Selo nema svoje preslave.