Poreklo prezimena, selo Zaglavak (Bajina Bašta)

Poreklo stanovništva sela Zaglavak, opština Bajina Bašta. Stanje iz 1930. godine. Prema studiji “Sokolska nahija” Ljube Pavlovića. Priredio saradnik portala Poreklo Vojislav Ananić.

Selo je jugoistočno od Zlodola, uz Derventu i sve njene pritoke u gornjem toku; ide daleko u Jelovu Goru, prelazi njene kose: Kadinjaču, Konder i Veliki Prisedo i duboko zailazi u sliv Skrapeža.

I Zaglavak je istog oblika kao i druga sela oko njega.

Sav je u malim ili velnkim mahalama: Radojevići ili Orašac, Zaglavak, Potočari, Čolići, Sređ, Blagojevići, Simeunovići, Jankovići, Kadinjača, Paunovići, Lakići i Jelići.

Oko sela su uzvišenja: od zapada Bulja, Palež, Šerinac, Stanovo Brdo, Orašac i Crkvina, od juga Kadinjača, Knežev Lug i Đakov Kamen, od istoka je Jelova Gora, od severa V. i M. Okolišta, Cerje i Brezova Ravan.

Reke i rečice su: Čokeša, Lekića Rijeka, Đakova Rijeka, Paunovića Rijeka, Britanski Potok. Glavne su vode: Šerinac, Česma, Đakova Voda, Vrelo i Jelića Stublina.

Glavna su brda: Brezova Ravan, Ripač, Brdo, Tuk, Stojića Brdo, Sriđ, Delibašić Brdo, K)Ljišta, Ćutić Brdo, Stanovo Brdo Vodice, Konder, Jakšinac, Orlova Jela, Britansko Brdo, Torine, Padališta, Jasik, Dabovica, Resanov Gaj, Jagnjila, Kadinjača i Bulja.

Potesi su: Orašac, Kućišta, Poljorep, Okolišta, Čokeša, Jasik, Bare, Barice, Đakova Voda, Kadinjača, Lekića Livade, Brda, Breza, Vodice, Brlog Brezovac, Lokve, Lug i Jelića Doline.

Stara groblja u Derventi i na Javorini, stare iskopnine na izvoru Dervente i stara ognjišta po planinama dokaz su i ranijih naselja u ovom selu. Starina u ovom selu može biti uz Derventu i po mahalama oko mehane, a nikako po Jelovoj Gori i Ponikvama.

Najstariji su rod:

Radojevići (44 k.; Sv. Nikola) u Orašcu, došli ovde pre 250 godina. Njihov je predak došao sa četiri sina iz Cuca u Crnoj Gori. Pretkov unuk zvao se Radoje i bio viđen i ugledan seljak. Za njega se priča, da se umeo dobro naći s Turcima i da je i sebe i svoje naglo podizao i iseljavao. Radojevih potomaka ima u podrinskim selima, bilo ih je po trgovini i zanatima u Užicu, Sarajevu, Višegradu n Zvorniku. Potomci Pane kapetana otišli su po državnim službama i izgubili se. U mahali Orašcu pod prezimenom Radojevići ima pet stranih porodica koje su u njih ušle i izgubile slavu i prezime.

Iza Radojevića došli su:

Paunovići i Jankovići (42 k.; Sv. Jovan) u Potočarima. Paun i Janko, braća rođena, došli su uz neke srodnike iz Pive prvo u Semegnjevo i tu malo zastali, pa se tek posle spustili na Jelovu Goru u Potoke i tu ostali. Oba brata živela su i umrla u zadruzi; deca su im se podelila i počela se zvati gornjim prezimenima. Ima ih u više manjih mahala po Potocima i prešli su Preko Kondera. Oni su se mnogo iseljavali; ima ih mnogo oko Krupnja i po donjim selima kao i po Mačvi. Selili su se i rado se sele po varošima, te ih ima po Užicu, Bajinoj Bašti, Valjevu i Beogradu.

Čamiće (28 k.; Sv. Jovan) na Kadinjaču i Jelovu Goru doselio je nekakav hajduk Petko Čamić s Grahova u Crnoj Gori više od 30 godina posle Paunovića. Petko je došao sam, pa kad je prestao hajdukovati, doveo je porodicu i poseo stari put na Kadinjači, kojim se preko Kondera išlo u dolinu Skrapeža ili prelazilo čak i u valjevska sela. Petko je uza se doveo još dva brata; deca jednog od ovih otišla su čak u Jarmenovce, pod Rudnik. Potomci Petkovi izmenjali su prezimena i rasturili se u nekoliko mahala po Jelovoj Gori i Kadinjači.

Blagojeviće (12 k.; Sv. Jovan) pod Orašcem i u Zaglavku je doveo pre 150 godina neki njihov neimar Despot iz Semegnjeva, čovek živog duha i preduzimačkih sposobnosti. I Despot i njegovi potomci su se umeli radom, držanjem i okretnošću istaći iznad svih ostalih seljaka, te su uvek bili prvi predstavnici sela, dobri trgovci i oni koji su preko sela umeli dobro da žive. Oni su se mnogo iseljavali kao trgovci, zanatlije i činovnici.

Lekiće (12 k.; ‘Sv. Jovan) na Kadinjači, do Joksića iz Zlodola, doveli su Paunovići iz Jablanice; oni su pri izvorima Dervente i pored puta kojim se penje na Ponikve. I oni su se seliln u Jadar.

Melentijeviće (9 k.; Sv. Jovan) na Stanojevom Brdu u Potočarima naselio je pored sebe Stanoje Janković i dao im prostora da se mogu podizati u Jelovu Goru. Došli su iz Zarožja kod Višegrada.

Dejići (13 k.; Sv. Jovan) su pod ovim prezimenom došli iz Osmače u Osatu, blizu Srebrnice. I onda i danas dunđerska porodica, naseljena po dnu Lekića, niz Derventu i niz kadinjačke trase.

Posle 1878. god. došli su:

Gospavići (6 k.; Sv. Jovan), čijeg je pretka, udovu Gospavu, sa tri sina iz Komarana naselio u ovom selu na seoskoj utrini pop Vujičić, kao ženu svog poginulog ustaša.

U Zaglavku ima 8 rodova sa 166 domova.

IZVOR: Sokolska nahija (str. 396-398), Ljubomir Pavlović, priredio saradnik portala Poreklo Vojislav Ananić