Poreklo stanovništva u selu Barjamovci, opština Kupres. Prema literaturi navedenoj na kraju teksta. Priredio saradnik portala Poreklo Pavo Baruh.
Glavni rodovi u selu 1991. godine:
Bosnići, 18. popisanih osoba, slave Jovanjdan
Po predanju koje je zabeležio Borivoje Milojević, predak Bosnića je u Barjamovce došao iz okoline Drvara početkom 19. veka zbog siromaštva. Bosnići su u parohiji Vukovsko, kojoj su pripadali i Barjamovci, zabeleženi na popisu pravoslavnih porodica 1882. godine. Predanje o poreklu iz Drvara potvrđuje i činjenica da Bosnića Jovanjštaka ima dosta oko Drvara. Petar Rađenović je zabeležio da ih je u tom kraju 1930.-ih godina bilo 57. domaćinstava. Zabeležio je i predanje o njihovom poreklu sa reke Bosne, po kojoj su i dobili prezime, ali da su pre dolaska u drvarski kraj živeli u Lici. Bosnića zaista ima u Lici, jer je 1915. godine zabeleženo 21. kuća Bosnića. U Lici, najviše ih je bilo u okolini Donjeg Lapca. Popis Like i Krbave iz 1712. beleži nekog kneza Bosnića u Mekinjaru kod Udbine, gde je Bosnića bilo i 1915. Moguće je da je to selo matica Bosnića. Iz njega su prvo prešli u Lapac, pa onda u okolinu Drvara.
Crnogorci, 10. popisanih osoba, slave Nikoljdan
Po predanju koje je zabeležio Borivoje Milojević, Crnogorci su se doselili iz Crne Gore početkom 19. veka. Nakon dolaska na ove prostore, prezime su verovatno dobili po kraju iz kog su došli. Pošto nisu upamtili staro prezime, precizniju maticu ovog roda u Crnoj Gori nije moguće odrediti. U parohiji Vukovsko, kojoj su pripadali Barjamovci, Crnogorci su zabeleženi na popisu pravoslavnih porodica 1882. godine.
Krndije, 7. popisanih osoba, slave Đurđevdan
Po predanju koje je zabeležio Borivoje Milojević, Krndije su došle oko 1830. godine iz Vagana kod Glamoča. Kao razlog preseljenja se spominje siromaštvo. Krndija na popisu pravoslavnih porodica 1882. godine ima samo u parohiji Glamoč, što baca sumnju na vreme njihovog dolaska u Barjamovce. Milojević je istraživao i selo Vagan, gde je našao Krndije koje su ostale u selu. Kod Krndija iz Vagana je zabeležio predanje o njihovom ranijem prezimenu Kantarević, kao i predanje po kome su u Vagan došli iz sela Plavno kod Knina u Dalmaciji početkom 19. veka. Kantarevića tokom 20. veka na području opštine Knin nije bilo. U Plavnu postoji porodica Kantara, ali ta porodica slavi Lučindan i nije jasno da li je ta porodica povezana sa Krndijama. I u Bosanskoj Krajini ima Kantara, ali oni slave Jovanjdan i Lučindan.
Kureljušići, 16. popisanih osoba, slave Nikoljdan
Po predanju koje je zabeležio Borivoje Milojević, Kuraljušići su došli sa Duvanjskog polja u prvoj polovini 19. veka. Predak im je bio kmet bega Džepara iz Livna, a od njega je otišao prvo u Ljušu koja se nalazi u opštini Šipovo, na zemlju bega Pašića iz Gornjeg Vakufa. Nakon toga se preselio u Barjamovce. Predanje o vremenu dolaska potvrđuje činjenica da se na popisu pravoslavnih porodica 1882. godine Kuraljušići pominju u parohiji Vukovsko, kojoj su Barjamovci pripadali. Samo prezime Kuraljušić se u 20. veku ne sreće u opštini Tomislavgrad, pa nije sigurno da li su se i na Duvnu prezivali Kuraljušić. U tom kraju je bilo nekoliko većih rodova Nikoljštaka, i zbog toga nije moguće odrediti staro prezime Kuraljušića.
Marići, 18. popisanih osoba, slave Đurđevdan
Po predanju koje je zabeležio Borivoje Milojević, predak Marića je došao iz Hotkovaca kod Glamoča sredinom 19. veka. Došao je prvo u Rilić, pa onda u Barjamovce. Vreme dolaska potvrđuje popis pravoslavnih porodica 1882. godine, na kome su Marići zabeleženi u parohiji Vukovsko kojoj su pripadali Barjamovci. Po istom predanju, staro prezime ovih Marića je bilo Dosadović. Prezime Dosadović nije zabeleženo nigde kod južnih Slovena, pa je moguće da ovo predanje o njihovom starom prezimenu nije tačno.
Milišići, 28. popisanih osoba, slave Nikoljdan
Kada je 1920.-ih Borivoje Milojević obilazio Kupreško Polje, Milišići nisu znali ništa reći o poreklu, osim da su doseljenici i da su neko vreme živeli u Ljuši kod Šipova. Kod Bugojna je bilo pravoslavnih Milišića, pa se čini da bi i kupreški Milišići mogli biti poreklom od njih. Na popisu pravoslavnih porodica 1882. godine, Milišići Nikoljštaci se pojavljuju samo u parohiji Oborci kod Donjeg Vakufa.
Šebezi, 6. popisanih osoba, slave Grigorijevdan
Po predanju koje je zabeležio Borivoje Milojević, Šebeci su došli iz Babića kod Šipova krajem 18. veka. Tamo su se prezivali Labudović i imali su svoju zemlju koju su prodali, pa su onda došli na Kupres. Prezime Šebez se 1882. na popisu pravoslavnih porodica mitropolije Dabro-bosanske pominje samo u parohiji Vukovsko, kojoj su pripadali i Barjamovci. Prezime Labudović se uopšte ne pominje. Rade Rakita beleži tradiciju u selu Babići da samo rod Radovanaca ima svoju zemlju, kao i to da su najstariji rod u selu. Radovanci slave Grigorijevdan kao i Šebeci, tako da je moguće da su ove dve porodice povezane.
Ostali rodovi u selu 1991. godine:
Osim gore navedenih rodova, u selu je 1991. godine u manjem broju zabeleženo i prezime:
Ždero, 3. popisane osobe.
Zubić, 9. popisanih osoba.
IZVORI:
Grujić, Radoslav: “Plemenski rječnik ličko-krbavske županije.” Zbornik za narodni život južnih Slavena. XXI.2 (1917)
Janjatović,Đorđe: “Prezimena Srba u Bosni”, Sombor (Prosveta-Trgovina, 1993)
Kaser, Karl: “Popis Like i Krbave 1712”. Zagreb: Prosvjeta, 2003.
Milojević, Borivoje Ž: “Kupreško, Vukovskok, Ravno i Glamočko Polje”, Naselja i poreklo stanovništva 13 (1923)
Nakićenović, Savo: “Kninska Krajina”, Beograd, Nikola Pašić, 2004.
Rađenović, Petar: “Unac”, Naselja i poreklo stanovništva 20 (1948)
Rakita, Rade: “Janj”, Banjaluka, Književna zadruga, 2003.
Komentari (0)