Poreklo stanovništva sela Sedlari*, grad Valjevo. Prema knjizi Ljubomira Ljube Pavlovića „Kolubara i Podgorina“, prvo izdanje 1907. godine, najnovije izdanje 2011. godine – edicija „Koreni“ – JP Službeni glasnik i SANU. Priredio saradnik portala Poreklo Milodan.
*Ovo selo opisivao je i g. Voj. Simonović, bivši predavač šabačke gimnazije, ali mu je opis bez stvarne vrednosti (LJ. Pavlović).
Položaj sela.
Sedlari su na obema obalama Jablanice baš iznad stava ove reke i Obnice. Seoske su kuće rasturene po svima krajevima sela i većinom su pod brdima a ređe na njihovim stranama. Zemljište je brdovito, neravno i vrlo presrtno. Razvođe Jablanice i Obnice, i ovde kao i u Zlatariću, zove se Osijanj, pa i po njemu ima seoskih kuća. Na desnoj strani dižu se Vidrak, Vrana i Bobija.
U Sedlarima ima dosta izvora. Glavni su izvori ispod brda i jaki, ne presušuju i otiču u Jablanicu ili Obnicu. Glavniji su izvori: Kraljeva Česma, Popova Voda, Mandića Stublina, Paramentića Bunar, Šijakovića Bunar i dr. S Bobije se sliva Duboki Potok, a s Vrane Potok, kojim otiču suvišna kišna i snežna voda. S Osijanja se spuštaju pojednaka točila i iz njih se spušta atmosferska voda, počem po njemu nema izvoraca.
Zemlje i šume.
Sedlarske su zemlje oko reka, one su nanosne, vrlo rodne i bogate, samo što ih je malo i zovu se lukama, obničke su bolje od jablaničkih, jer ih poslednja više kvari. Brdske su zemlje plitke, suve i krečne i osobito rodne za strmna žita. Najbolje su livade u Jablanici i oko Kraljeve Česme i Obnici, u mestu zvanom Divčibare.
Šuma je po svim visovima i njihovim stranama, uz doline potoka, uz točila i pored samih reka, kada presecaju i krečnjačke rtove. Šume su ili privatna ili seoska zajednica. Seoska je zajednica ispod Jovanjske Šume, a ima ponegde i džematskih zajednica po Osijanju.
Tip sela.
Sedlari su selo razbijenog tipa. Kuće su rasturene u nekoliko grupa, malih džemata. Džemati su udaljeni 2 do 3 kilometzra jedan od drugoga, a kuće su u džematima na rastojanju od 20 do 300 metara. Glavniji džemati u selu su, pošav od Zlatarića: Ćosim, Ananija, Tipićani i Sedlar.
Đosim je na Osijanju, prema crkvi jovanjskoj i u njemu su: Savići.
Tipićani su na istok od Ćosima i na obema obalama Jablanice i tamo su: Mandići, Birčani, Tomići i Radojičići.
Avanija je na Obnici a tamo su: Paramentići i Rakići.
Sedlar je do Popara, oko Visa Sedlara i tu su: Božići, Šijakovići, Petrovići, Marinkovići, Grujičići, Milovanovići, Jakovljevići i Obradovići.
U Sedlarima ima nekoliko osrednjih zadruga: Božića, Savića, Mandića, Marinkovića i Paramentića (dve kuće).
Podaci o selu.
Sedlari su prema haračkim tefterima iz 1818. godine imali 14 domova sa 20 por. i 37 haračkih ličnosti.
Prema popisu:
-1866. godine – 27 domova i 232 stanovnika.
-1874. godine – 30 domova i 252 stanovnika.
-1884. godine – 31 dom i 298 stanovnika.
-1890. godine – 42 doma i 355 stanovnika.
-1895. godine – 44 doma i 427stanovnika.
-1900. godine – 59 domova i 438 stanovnika.
Godišnji priraštaj stanovništva je od 1866. godine 6,24 a procentni, 201%.
Ime selu.
Ime selu je od brda Sedlara, za koje se priča da se na njemu nastanio nekakav sedlar i osnovao na taj način selo. Pravo selo i najstarije naaselje i danas je oko istoimenog brda, gde su danas Božića i Šijakovića kuće.
Tipićani je ime džemata od prezimena Tipići, kako se zvala prva porodica tog džemata.
Ćosim je mesto na Osijanju gde su Savići, pa se tako zove i džemat.
Ananija je turska reč, kako seljaci vele, ali je ono žensko ime, ime babe, koja je Paramentiće tu prevela.
Poreklo stanovništva i osnivanje sela.
Sedlari su vrlo staro naselje.
-Tipići, Paramentići i Mandići: Po pričanju starijih seljaka selo je osnovala porodica Tipići, za koju se ne zna da se otkuda doselila. Tipići su bili prvo u Sedlaru, pa su sišli u Jablanicu i ovde su još od turskog doba. Odavde je baba Ananija prevela Paramentiće u Obnicu i tamo ih naselila. Tipići su: Paramentići* i Mandići,ima ih 14 kuća, slave Nikoljdan.
*Prezime Paramentić došlo je otuda, što je nekakav njihov predak, ubio nekog besnog Turčina Paramentu, koji je u selu imao veliko imanje pa su ga posle oni uzeli.
-Šijakovići: Predak se doselio od Pljevalja pred kraj 17. veka i za njega se priča da je bio sedlar i da se naselio pored Tipića, pa su i danas u Sedlaru na istoimenom brdu. Ova porodica bila je nekada vrlo jaka, ali je mnogo zamirala i raseljavala se i danas je spala na jednu kuću, slave Đurđic.
-Savići: Uz Kočinu Krajunu sišli su iz Kremana današnji Savići. Pretka njihovog naselio je neki Vrca prvo u Kovačicama, odakle se posle 5 godina spustio ovde i naselio na crkvenom imanju, koje je danas prešlo u Savića svojinu. Ima ih 9 kuća, slave Đurđevdan.
-Božići su, kad i Savići došli iz Kremana, ima ih 4 kuća i slave Pantelijevdan.
-Grujičići su došli u isto vreme kad i Božići, oni su iz Mokre Gore u Staromm, Vlahu, i onda i danas ih je jedna kuća i slave Đurđevdan.
-Tomići, predak je došao u vreme Kočine Krajine kao sluga iz Zaovina u Starom Vlahu. Ova familija se delila i selila u Skelu pokraj Save, danas ih je u Sedlarima jedna kuća i slave Jovanjdan.
-Petrovići, predak je došao u Prvom ustanku iz Osata u Bosni od kojih su 3 kuće i slave Đurđevdan.
-Birčani: Njih je naselio Ilija Birčanin od svoje porodice iz Suvodanja i tu je bio njegov rođeni brat, koji je imao zadatak da motri na kretanje valjevskih Turaka i da ga o tome izveštava, njih je 3 kuće i slave Đurđevdan.
-Rakići su sišli iz Pakalja na svoje imanje, ima ih 5 kuća i slave Stevanjdan.
-Milovanovići su noviji doseljenici iz Maoča u Polimlju i naseljeni na Šijakovića imanju, slave Nikoljdan.
-Radojičići i Marinkovići su skorašnji doseljenici iz Osata, doseljeni kao majstori, slave Aranđelovdan.
-Jakovljevići su iz Rovni, predak sišao ženi na imanje, slave Jovanjdan.
-Obradovići su se doselili poslednjih godina iz okoline Sarajeva, slave Markovdan.
U Sedlarima ima 46 kuća od 14 porodica.
Zanimanje stanovništva.
Sedlarci se zanimaju svima zanimanjima, kojima i susedni seljaci ove oblasti. Pored zemljoradnje i voćarstva glavna su ima zanimanja ribolov po rekama, žeženje kreča i ćumura, rabadžijanje u gradu Valjevu i građenje brana na vodi. Sedlarci znaju zanate, ali ih slabo rade izvan sela, osim ako se kuda ne odsele. Nerado se sele iz svog sela.
Pojedinosti o selu.
Sedlari su sastavni deo Jovanjske opštine u Srezu valjevskom. Sudnica, škola i crkva su u Jovanji, a groblje je izdeljeno po krajevima.
Nemaju zajedničke preslave.
IZVOR: Ljubomir Pavlović, “Kolubara i Podgorina”. Priredio saradnik portala Poreklo Milodan.
Komentari (0)