Poreklo prezimena, selo Srđevac (Bijelo Polje)

Poreklo stanovništva selo Srđevac, opština Bijelo Polje – Crna Gora. Prema knjizi Milisava V. Lutovca „Bihor i Korita“, izdanje Beograd 1967. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan

Položaj, ime i tip sela.

Ovo selo, čiji naziv sigurno potiče od ličnog imena negdašnjeg vlasnika, leži pri utoku Goduške reke u Lim. Deli se u dva dela: Sajkovac i Paločak. Sajkovac je na padinama brda Sajkovca, a Paločak na levoj strani reke. U novije vreme, posle 1912. godine, nastaje i treći deo sela u ravni, gde su bile livade.

Vode.

Lozanska se reka koristi za pojila n navodnjavanje. Izvorske vode su u podnožju strana, a bunari u ravni. Glavni izvori su Bijela voda, voda na Lazovima i Joše.

Zemlje i šume.

Svn potesi njiva i livada nose stare nazive: Stublovi, Kuča, Lopari, Šćepanice, Toromani, Polje, Ravan, Čavin most, Gluščevi, Bare, Jandžića kućnšte. Utrine povrh sela su Popovci, Dijelo, Rudnice, Krterine, Strmice, Sigavice, Joše.

Starine u selu.

Starine u selu predstavljaju prostrano „Latinsko groblje” u Stublovima. Pripadalo jc starijem srpskom stanovništvu, što se vidi i po krstači od sige. Y ovom groblju su sahranjivani i neki Jandžićn, koji su odavno iseljeni. Tu je osnovano i novo pravoslavno groblje. Jedno mesto u Glušcima ispod Popovica zovu „Crkvina“. Tu se i sada vide ostaci groblja i kapele u njemu. U Jošu se takoćs primećuju ostaci neke stare građevine.

Poreklo stanovništva.

Sudeći po predanju, preci današnjeg stanovššggva su poglavito doseljeni iz drugih krajeva.

Starinci su:

-Tokovići (2 k.), čije je naselje bilo u Ravnima. Odatle ih je „potisnuo“ Kajabegović. Neki su otišli u Kostenu (Bihor), a odatle se „zbog krvi” iselili u Zajčiće kod Sjenice. Njihovi rođaci su Gargovići u Ivangradu.

-Mučevići (7 k.), kažu da su poreklom od Gusinja.

-Derviševići (12 k.), po jednom kazivanju roćakaju se sa pravoslavnim Pešićima, ali imaju i svoje rođake u Gusinju. Po svoj prilici ovde su se naselili rano iz plansko-gusinjske okoline. Imali su agaluke u Prijelozima i Femijića Kršu. U njihovoj kući je bio barjak za jedan deo Bihora.

-Hasanovići (8 k.), naglašavaju da su rođaci sa pravoslavnim Šćekićima. Dobro se međusobno paze – „kažu jedan drugome: rođo”.

Posle 1912. godine neke muslimanske porodice iselile su se u Tursku, a umesto njih se na kupljenu zemlju nastanili pravoslavni Srbi sa leve strane Lnma i iz okoline Berana:

-Bubanje (3 k.), iz Bubanja;

-Šćekići (3 k.), i:

-Nedovići (3 k.), iz Prijeloga;

-Mihailovići (1 k.) iz Prijeloga,

-Krunići (1 k.) iz Podvrha i:

-Božovići (1 k.) iz Glavaca.

IZVOR: Prema knjizi Milisava V. Lutovca „Bihor i Korita“, izdanje Beograd 1967. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.