Poreklo prezimena, selo Vlajkovci (Brus)

Poreklo stanovništva sela Vlajkovci, opština Brus – Rasinski okrug. Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“, izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Selo je u dolini Vlajkovačke reke, c kućama po brdima, na stranama rečne doline.

Vode.

Selom protiče Vlajkovačka reka, a potoci u selu su: Runtski, ili Potok  u Runte, Gradinački ili Kupalica, Jarinjski, Vragovački, Pačićki ili Kovaćevski potok. Vode imaju nazive: Crveni izvor u Runte, Izvor u Ćatovcu (u šumi), Izvor na Malom vlasu, Protićka česma, Izvor na Vragovcu, Izvor na Šiljaka. Stanovnici piju vodu s tri bunara.

Zemlje i šume.

Potesi u ataru sela su: Kozji do, Skapet, Raporit, Gornja Runta, Arčilaz, Gračac, Piskavac, Glavica i Navrata. Na ovim mestima su kuće, “šljivari” (voćnjaci), njive i livade. Šume i ispaše su na Ćatovcu, Velikoj steni, Cermulama, Obzovlju, Dobravi, Velikom i Malom vlasu, Šiljcima, Lipljaku, Orljaku, Gradištu, Krstatoj gori, Kulini i Karauli. Bačije su na Gvozdu i na Krševima.

Tip sela.

Selo sastavljaju kućne grupe rodova. One su nablizu, a kuće u njima su zbijene. Pord puta Brus–Blaževo su: zgrada osnovne škole, crkva, opštinska sudnica, mehana i jedna sitničarka trgovina. Seosko grobvlje je u Selištu, kraj nedavno obnovljene crkve.

Godine 1837. selo je imalo 8 kuća, sa 12 i ½ poreskih glava; 1844 — 12 kuća sa 54 stanovnika; 1874 — 31 kuća; 1921 – 43 domaćinstva sa 326 članova; 1948 – 72 domaćinstva sa 533 člana.

Starine u selu.

Selište je najstarije naselje; “ovde su živeli stari Vlajkovci”. Vide se neravnine i ulegnuća s ostacima temelja kuća i zgrada. Ovde je do 1934. godine bila stara crkvina, hram posvećen Sv. Alekseju, a iste godine na starim temeljima seljaci su obnovili crkvu, hram Sv. Alekseja. Više Selišta, idući Radmanovu, visoko na desnoj strani Vlajkovačke reke su dva manja utvrđenja – Kulina i Karaula debelih, jakih, u znatnoj meri porušenih zidova, sagrađenih od nešto tesanog kamena i opeka. Više zgrade opštinske sudnice, u samom koritu Vlajkovačke reke, nizvodno od Kuline i Karaule su ostaci samokova. Odatle niže, u koritu reke, prema valjalici i strugari Simića iz Graševaca, bio je drugi samokov.

Poreklo stanovništva.

Rodovi:

U doba kretanja našeg stanovništva u 17. veku doselili su se “od Tetova” preci:

-Maksimovića, Todosijevića, Vučića, Stevića, Milićevića i Đerasimovića (38 kuća, Đurđic i Đurđevdan).

-Ostraćanima – Đorđevićima (5 kuća, Sv. Vračevi) došao je predak iz Ostraća — Leška.

Za Ostraćanima su došli:

-Pačići — Jovanovići (3 kuće, Sv. ap. Luka i Markov dan), i Žiljaka, od Lučinaca.

-Stojanovići (4 kuće, Mitrov dan i ženina slava), iz Žiljaka, od Petrovića. Iz Žiljaka prešao je predak”na miraz” u “prave” Stojanoviće, odseljene posle rata 1914/18 u neko selo na Kosovu. Prizet je uzeo ženino prezime i slavu zemlje.

Posle 1900. godine u selu se nastanjuje:

-Panić – Pantelejić (1 kuća, Mitrovdan i Jeremijin dan) iz Paljevštice, od Popadića.

-Lukići (2 kuće, Đurđev dan) su Cigani iz Prebreze u Toplici.

-Džamić (1 kuća, Sv. Nikola i ženina slava Mitrovdan) iz Velike Vrbnice u Aleksandrovačkoj Župi, od Džamića.

Ovde je na mirazu u Stojanovića:

-Bozoljac (1 kuća, Sv. Arhangel i ženina slava Đurđic) iz Bozoljina na Kopaoniku, od Žura – Moračana došao je “na ženu” Todosijevića.

IZVOR: Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“, izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.