Poreklo stanovništva sela Konjuša, opština Knić – Šumadijski okrug. Prema knjizi Mihaila Dragića „Gruža“. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Položaj sela – topografske prilike.
Selo se nalazi na dvema kosama koje idu od Šarenog Kamena – na Ješevcu – na severoistoku a između kojih je potok Konjušara; zahvata brezovačku i kačersku površ. Kuće ovog sela pružaju se do belopoljskih i do brestovačkih, tako da ih samo put od njih razdvaja.
Vode.
Selo se najviše služi izvorskom vodom sa izvora po imenima: Marinovac, Grabak – njime se služi i Belo Polje, Jastrebovac, Đurevac, Izvorac, Dostina Voda, Kamenac, Banjanska Voda, Bele Vode – njime se služi Brestovac. Bunari su retki jer se do vode teško dolazi.
Tip sela.
Selo je razbijenog tipa. Deli se na tri kraja: Školje, Čikolići i Erski Kraj, dakle podela je po familijama.
Ime selu.
O imenu sela priča se ovo: Kada je „pevala“ crkva u Ješevcu – neki vele to za Vraćevšnicu, manastir je imao ovde svoje zemlje i tu je držao konje, te otuda ime ovom selu.
Neki opet misle da ime dolazi otuda što su Lončarevići imali mnogo konja, ali prva verzija je verovatnija.
Starine u selu.
U selu postoji jedno staro groblje, u kome su sahranjivani „džinovi ili Latini“. To je bila i crkvina.
Postanak sela i poreklo stanovništva.
Najstarije kuće u selu su bile oko potoka Konjušare. Tri najstarije familije – Jankovići, Lončarevići i Školje, doseljene su pre Karađorđa, ali se ne zna odakle; smatraju se kao starinci. Misli se da su ovde bili u vreme Kočine Krajine. Od familija, koje su doseljene u vreme Karađorđa, neke su doseljene od Sjenice a za druge se ne zna pouzdano da su odatle. Kada je Karađorđe naseljavao Ere u ovo selo, počeli su ih goniti Lončarevići – nazvani po zanimanju, koji su zauzeli mnogo zemlje – do Brestovca. Ere se požale Karađorđu, te on povede „vojsku“ na ove te Lončarevići pobegnu u planinu. Najzad moradoše popustiti i dozvooliti Erama da se nasele.
U Školjama su ove familije:
-Školjovići (Školjovići, Nenadovići, Novakovići, Todorovići, Stevanovići i Glišovići). Školje se računaju kao starinci, ali su i oni doseljeni pre Karađorđa a po starini su treća familija u selu. Slave Sv. Jevastija.
-Vujovići. Predak došao iz Bresnice kao uljez u kuću Nenadovića. Slave Sv. Jevastija.
-Gavrilovići. Otac došao iz Knića kao uljez u kuću Nenadovića pre više od 20 godina. Slave Sv. Jevastija.
U Čikolićima su ove familije:
-Jankovići („Cigani“). Ovo je najstarija familija u selu. Slave Jovanjdan.
-Lončarevići (Tutorovići i Savići). Ovo je druga familija po starini. Bežali su u Srem, pa su se otuda vratili a neki su tamo ostali. Slave Lučindan.
-Gavrilovići. Doselio se preded nešto pre Karađorđa od Sjenice. Imaju familije u Belosavcima – Nikolići. Slave Aranđelovdan.
-Petronijevići. Doselio se ded Petronije iz Zabojnice. Imaju familije u Jeloviku. Slave Lučindan.
-Roljovići. Pre 35 godina došao kao uljez u kuću Nikolića. Roljo je došao od planine sa „Uvačke strane“; koje je selo ne znaju siguno, misle da su iz Močioca. Slave Lučindan dok preslavljaju Nikoljdan, staru slavu.
U Erskom kraju su ove familije:
-Ere (Đajići, Petronijevići, Nikolići, Radovanovići i Simovići). Doselio ih Karađorđe od Sjenice 1809. godine iz sela Raždagine. Slave Nikoljdan. Ranije su slavili Stevanjdan, pa su je promenili.
-Savići (Bošnjakovići). Otac Ranko došao kao majstor iz Osata – kuća osaćanaka – u Bosni. Slave Nikoljdan.
-Jankovići („Pećanac“). Majka ga dovela iz Grivaca u danas izumrlu kuću Antonija Pećanca, koji je bio poreklom od Sjenice. Slave Jovanjdan.
IZVOR: Mihailo Dragić „Gruža“. Priredio saradnik Porekla Milodan
*
DODATAK: Arački tefter iz 1829/1830. za selo Konjuša (Gruža), priredio saradnik portala Poreklo Saša Zarić
Komentari (0)