Poreklo prezimena, selo Krstac (Lučani, Donje Dragačevo)

Poreklo stanovništva sela Krstac, prema istraživanju Jovana Erdeljanovića, koji je 1898. i 1899. proučavao Donje Dragačevo.

Humke u okolini Krstaca svedoče da je i u vrlo davnašnja vremena ovuda bilo ljudskog života. Plodno polje Bjeličino, dajući obilatih pogodaba za opstanak ljudski, nije se ni u ranijim vekovima moglo izmaći oku čovekovu. A u novije doba ono je na svojim stranama zadržalo i prikupilo begunce i doseljenike iz raznih krajeva Srpstva.

U Krstacu nema starinaca ni vrlo starih porodica: sve je današnje stanovništvo od doseljenika iz 18-og i 19-og veka. – Po svom stanovništvu Krstac je mlađi od Lisica. On je tek docnije dobio toliko stanovnika, da je se mogao odvojiti od Lisica kao zasebno selo. Pored pominjatog narodnog predanja (v. opis Lisica) za to nam je dokaz i što se Krstac ne pominje ni u diplomi Prote Gučanina ni u spiskovima popisa 1818. i 1822. godine.

Najstarija su porodica u selu i jedina iz 18-og veka: Bogićevići sa Karićima. Oni su starinom od jedne porodice, koja se zvala najpre Vojvodići, zatim Tijanići i najzad se podelila na Bogićeviće i Kariće (koji su tako nazvati po nekom Kari; bio crn, pa ga Turci tako prozvali). Njihov se predak doselio iz Crne Gore od Nikšića (ili, po jednima, od Cetinja); tamo su se zvali Vojvodići. Slava im je Lučin-dan. – Bogićevići imaju danas dva prezimena: Bogićevići i Milovančevići.

Druge su stare porodice doseljene u početku 19-og veka: Kerovići, Udovičići, Kovačevići i Radulovići.

Kerovići (po nekom pretku: Keru) je staro, već poboravljeno prezime današnjih porodica: Lazarevića, Milisavljevića i Đorđevića (svi slave Đurđev-dan). Praded ovih porodica doselio se iz Prilika u srezu moravičkom.

Udovičići su se prozvali po svojoj prababi, koja je bila udovica, kad se ovamo doselila. Ona je došla sa sinovima iz Brnjice do Sjenice (slave Ilin-dan).

Kovačevića praded, Antonije kovač, doselio se iz Prilika u srezu moravičkom.

Radulovića praded došao je iz Gostilja u srezu zlatiborskom. U Gostilju su Radulovići vrlo velika porodica (vele, da ih ima na 40 kuća, a slava im je takođe Đurđev-dan).

Pozniji su doseljenici:

Vukašinovići, čiji se ded doselio iz Bjelopavlića („od Nikšića“) u Crnoj Gori (slave Lučin-dan).

Stojića ded doselio se iz Vrana kod Arilja.

Jankovića ded doselio se iz Grivske u srezu ariljskom.

Krlović je od Krlovića iz Lisa.

Lazović je od Lazovića iz Lisa.

Kao što se vidi, i starina krstačkih porodica slaže se sa narodnim predanjem, da je na mestu Krstaca u vreme prvog ustanka bila samo jedna porodica. Tek od vremena drugog ustanka pa do sredine 19-og veka Krstac je porastao usled pridolaska doseljenika iz Starog Vlaha i užičkog okruga. A od sredine 19-og veka do danas rastao je gotovo samo množenjem toga stanovništva.

IZVOR: Jovan Erdeljanović, Donje Dragačevo.