Poreklo stanovništva sela Miloševac, grad Šabac. Prema antropogeografskim ispitivanjima 1947, 1948. i 1949. godine “Šabačka Posavina i Pocerina“ Vojislava S. Radovanovića. Priredio saradnik portala Poreklo Vojislav Ananić.
Današnje selo Miloševac bilo jedna mala sela Dvorišta; u katastarskim knjigama i sad se vodi pod Dvorištem. Tek od narodnooslobodilačke borbe, 1944. odvojilo se kao zasebno selo.
Atar Miloševca hvata do Parloga prema Dvorištu; prema Grušiću do Dubrave; prema Desiću do reke Kosarevac, naviše do venca Cera. Zaravanjak je na granici Miloševca i Desića pod Cerom.
U selu ima izvor zvani „Miloševac”. Po predanju, Miloš Stojićević iz Vranjske Velike bio sopstvenik celog sela sa izvorom. To bila pustinja, Karađorđe Milošu zaveštao prilikom zakletve u vojsci, u ustanku „Dosad si bio Miloš Pocerac, a sad si Miloš Veliki (!?). Posle smrti Miloša Pocerca selo se naseljavalo, kupovalo od njegovog potomstva. Njegova familija i sad u Velikoj Vranjskoj Stojićevići (njegov spomenik u Varnoj kod crkve).
Utrina sela Miloševca bila Konjušnica, Dugi Rt i Tanki Rt. Tu bila šuma i pašnjaci; sad podeljeno (oko 20 ha); čuvaju stoku i u državnoj šumi.
Pod Konjušnicom ima majdan. Zakupio ga Sima Milosavljević, inženjer iz Beograda; od 1936. godine pravio kocke za Šabac, odlična kocka, granit („kranik” šareni, „imaju zvezdice po njemu kao da je od zlata”). Stoje još dve barake od majdana.
Spasovdan preslava seoska.
Groblje zajedničko sa Dvorištem; ono na vrh brda na sredokraći između Miloševca i Dvorišta (261 m).
Priča se da bili neki „dvorovi”. U gradini Miloša Gavrilovića ima kamen granit oko dva metra visok, pola metra debeo (četvrtast) ukopan duboko (probali da ga iskopaju, ali nisu otkopali) bez znaka, zove se urasli kamen. U dvoriškom groblju koje zajedničko sa Miloševcem, bilo ranije madžarsko groblje. Od kamena iz madžarskog groblja ozidana crkva u Milo- ševcu 1904. godine Simeun Stolpnik (1/14. IX). Crkva je podignuta na temelju stare crkve Miloša Obilića. Predanje: kad je Miloš Pocerac skupio vojsku, izišao pred Karađorđa i došli u selo Miloševac. O tom polju, rekao Karađorđe, da je to Miloševo Polje Miloša Obilića. „Dosad se zvalo Miloša Obilića, sad nek bude Miloša Pocerca” kazao Karađorđe.
Iznad Miloševca je Konjušnica. Zid debeo oko 2 m oko Konjušnice, na podini dug oko 100 m, a naviše odsek od planine. Zidan malterom. Trojanov grad zahvata oko 1 ha, zid oko kruga užeg a dužeg (oko 200 m dug, a širok oko 30 m), na najvišem delu, na kraju Cera, iznad Rumske. Malter tvrđi od kamena. Poznaje se još kapija, visoka 5-6 metara.
Broj domaćinstava 44 a stanovnika 225.
Poreklo stanovništva
Prvo se doselili Čitakovići (1 k., Jovanjdan). U selu. Iz Azbukovice, gore negde ka Užicu. (tursko ima Čitak).
Pejovići (5 k., Aranđelovdan). U selu. Poreklom iz Crne Gore, sa Cetinja. Došao čiča Spasoje i doveo Milovana, malog od 13 godina prvo u Selanac (kod Ljubovije, Azbukovica), pa otud ovamo posle nekog vremena. Vladin (63 god.) otac Ivan, deda Milovan, sinovac Spasojev; Milovanov otac Peja, Spasojev brat, poginuo u Crnoj Gori od Turaka, zato čiča doveo sinovca. To bilo u Karađorđevo vreme. Milovan živeo 95 godina, umro 1915, još „zanosio crnogorski”.
Mirovići (6 k., Aranđelovdan). 5 k. u selu, jedna preko reke. I oni iz Crne Gore. Najpre u Crnču (do Selanca), pa ovamo zajedno sa Milovanom. Došao Đoko, otac Perin; njegovi sinovi: Despot, Mikailo, Miloš, Milivoje. Od njih su ovih šest kuća. Branivojev (24 god.) otac Dušan, deda Despot, pradeda Petar, čukundeda Đoko. Mirovići prezime iz CrneGore.
Aćimovići (4 k., Nikoljdan). U selu 3 k., jedna k. preko reke.I oni iz Selanca. Živojinov otac Dušan, deda Živko, pradeda Blagoje on iz Selanca (poginuo u Bugarskoj, 1885.). Imaju u Selancu „svojte”.
Trifkovići (2 k., Nikoljdan). I oni iz Selanca ili iz Crnče od Azbukovice. Iza prethodnih.
Garčevići (8 k., Nikoljdan). Iza ranijih došli, i oni odozgo od Selanca Jedna su familija sa Tanasićima (preko reke su). Miloradov (30 god.) otac Draja, deda Đorđe, pradeda Jevta. Jevta došao sa sinovima; doselili Đorđe, Živko i Jevrem, braća rođena; od Đorđa 6 k., od Jevrema nema niko.
Tanasići (3 k., Nikoljdan). Preko reke. Jedna familija sa — Garčevićima, sada se već razrodili.
Grujići (2 k., Sv. Jovan). Kasnije došli od prethodnih, iz Bojića pocerskog. Andrijin otac Gligorije došao sam, služio i oženio se, pre oko 60 godina.
Markovići (2 k., Avramije). 1 k. u selu, 1 k. preko reke, u Siminom Brdu. Iz Jarebica pre 50 godina, došao Ristivoje, otac Aleksandra, Ilije i Ivka (on obaška).
Gavrilovići (1 k., Aranđelovdan). Živko iz Trbosilja (odmah preko Cera), otac Milošev, pre 70 godina.
Pantelići (1 k., Đurđic po ženi, Stepanjdan rođena slava). Dragomir iz Mojkovića (Rađevina), prizetio se 1920. godine u Vukašinoviće (oni izumrli, a bili iz Pocerskog Metkovića, pre više od 80 godina).
Jeremići (1 k., Nikoljdan). Preko reke. Pavle iz Belotića mačvanskog, pre 45 godina. Služio u kolebi Gavrilovića, oženio se i kupio zemlju (u Belotiću ima još Jeremića).
Kojići (4 k., Đurđevdan). Iz Dvorišta, iz Gornje male, pre 40 godina, prizetio se Čedomir Kojić u kuću Spasoja Trifkovića (u Dvorištu ima i sad Kojića, preko 10 k., Đurđevdan i oni slave),
Tomići (1 k., Mioljdan). Iz Tekeriša (Jadar) Momir došao, na kolebu Gavrilovića da služi; kupio parče zemlje i naselio se pre 20 godina. Radi na kolebi kao napoličar (kiriju ne plaća, drva ne plaća, zemlju radi napola, stoka sopstvena).
Stanojevići (1 k., Nikoljdan). Iz Dvorišta, iz Gornje male, Milorad, prodao tamo, kupio ovde, pre 40 godina.
IZVOR: Vojislav S. Radovanović, ŠABAČKA POSAVINA I POCERINA – Antropogeografska ispitivanja; iz terenskih beležnica građu priredila MILJANA RADOVANOVIĆ, 1994. (strane 213-215), priredio saradnik portala POREKLO Vojislav Ananić
Komentari (0)