Poreklo prezimena, selo Bogatić (Valjevo)

Poreklo stanovništva sela Bogatić, grad Valjevo. Stanje iz 1907. godine, prema studiji “KOLUBARA I PODGORINA“, autora Ljubomira Pavlovića. Priredio saradnik portala Poreklo Aleksandar Marinković

Bogatić je na istočnom kraju prostrane Leskovičke visoravni, a na levoj obali reke Graca. Bogatinske su zemlje po vrtačama, dolovima i plećastim visovima.  Samo kišnih godina, zemlje ovog sela mogu doneti osrednji rod. Šuma je od lisnatog drveta, a ima je po celom sleu i njegovom ataru.

Bogatić je selo razređenog tipa. Prvobitno je bilo selo od jedne kuće, pa se posle deobom množilo i širilo na sve strane. Na ovaj način postao je džemat, kji se dalje grana i pomerao, te dobio današnji izgled. U selu se znaju tri džemata: Matići, Antonijevići i Oglavci.

Bogatić je prema haračkim tefterima iz 1818. god. imao 14 domova sa 17 porodica i 40 har. lica. Prema popisu od 1865. god. bilo je 25 domova sa 196 stanovnika….dokle prema popisu od 1900. god. bilo je 47 domova sa 382 stanovnika.

U Bogatiću je 48 kuća od 3 porodice. Odvajkada je sastavni deo leskovičke opštine u srezu valjevskom. Groblje je zajedničko ina Mehovinama. Selo ne preslavlja.

Bogatić je staro selo. Po pričanju starijih seljaka i predanjima koja su se očuvala u selu i okolini, selo je osnovala porodica Bogatinaca, doseljena iz sela koje je imalo današnje imena. Imena džematska: Matići i Antonijevići su po prezimenima glavnijih porodica, a Oglavci su ime po mestu naseljenja jer su po oglavcima ovih brda iznad reka Graca i Suvaje.

Po Guvništu se nalaze mnogi stećci za koje narod držji da su spomenici od starih madžarskih grobalja, kojih je bilo dosta u ovom selu, nu to mogu biti spomienici ranijih naseljenika ili izginulih putnika koji su sahranjivani pored puteva. Kao seoska starina je stari, niz Dugalicu, u korito reke Graca, svedeni put kojim se u tursko doba i ranije išlo iz Bosne na Valjevo. Ovaj je put usečen u kamenu, a mogao je biti i rimski put po staroj tvrđavici u Branegoviću, koja je verovatno bila smestište male posade koja je ovaj put čuvala i održavala.

Poreklo stanovnštva i osnivanje sela

Matići su na Parlogu i u njima su ove porodice: Matići 4k, Rankovići 2k i Matijevići 3 kuće.

U Antonijevićima su: Mićovići 5k, i Antonijevići 7 kuća.

Oglavci su: Mitrovići 4k, Šabazovići 1k, Jankovići 4k, Marići (Mitrovići) 5k, Romanovići (Marinkovići) 3k, Kneževići 1k, Stevanovići 3 kuće.

Na Dugalici su: Mitrovići 2k, Markovići 1k i Gospavići 2 kuće.

Narodno predanje veli da je selo osnovao Jovan Bogatinac, doseljen pre početka 17. stoleća iz Donjeg Kolašina u Staroj Srbiji, iz bratstva ili sela Bogatića. Kad se Jovan doselio, našao je selo pusto i nenaseljeno, morao ga je krčiti i tako se naseliti. Prva kuća bila je na Tičaku. Jovan je imao tri sina: Iliju, Savka i Miliju, koji su živeli u zadruzi do smrti Ilijine. Po smrti Ilijinoj, braća se sa sinovcima tako podele da Miliji pripadne Parlog i sav kraj sela oko njega, Savku ostane Tičak, a sinovcima Guvnište. O naseljavanju Bogatića, svojim mlađima je pričao pok. Pavle Antonijević, rođen 1792. god., a umro 1891. godine.

• MARIĆI, STEVANOVIĆI, ROMANOVIĆI i JANKOVIĆI – potomci Ilijini.
• MITROVIĆI, GOSPAVIĆI i MARKOVIĆI – od Savka.
• MIĆOVIĆI, ANTONIJEVIĆI i MATIĆI – od Milije.

Prema ovome, celo je selo skoro od jedne porodice, ima ih 46 kuća, svi slave Sv. Nikolu.

• ŠABAZOVIĆ – je iz Vraneši u Starom Vlahu
• KNEŽEVIĆ – iz Štrbaca u Starom Vlahu, obojica doseljeni pre 45 godina u ovo selo, prvo kao sluge, pa se posle ovde oženili i zakućili; oba slave Sv. Jovana.

Bogatinci se zanimaju zemljoradnjom i voćarstvom…dokle je stočarstvo svedeno na najmanju meru. Bogatinci se osim ovoga najradije zanimaju i zidarstvom. Zanat su izučili od Osaćana i od pre 30 godina otpočeli su ga u tolikoj meri upražnjavati, da su se pustili u samostalna preduzeća po svima susednim selima ove oblasti. Na zanat ih je uputila nerodnost njihovog sela i malena imanja.

IZVOR: “KOLUBARA I PODGORINA“, Ljubomir Pavlović, SRPSKI ETNOGRAFSKI ZBORNIK – Knjiga osma NASELJA SRPSKIH ZEMALJA, Knjiga IV Beograd, 1907. Priredio saradnik portala Poreklo Aleksandar Marinković