Poreklo stanovništva sela Gornja Bitinja, stanje iz 1938. godine
Selo se prvi put pominje u otomanskom popisu uz 1455. godine kao veliko naselje sa 47 srpskih kuća i dva seoska popa. U selu se nalazila stara crkva posvećena Svetom Đorđu. Prema očuvanom delu zapisa u apsidi, ktitorka je bila izvesna Jelena. U podu crkve su ostale dve mermerne ploče sa klesanim ornamentima i kraćim zapisom, koje podsećaju na ploče mozaičkog poda crkve kralja Milutina u Hilandaru. Na ostacima ove crkve je 1920. godine izgrađen novi hram. U crkvi Svetog Đorđa je najverovatnije bilo sačuvano poznato Prizrensko jevanđelje napergamentu iz XIII veka sa 36 minijatura. Narodna biblioteka u Beogradu je otkupila ovo jevanđelje od skopskog antikvara Hadži Jordana, koji ga je pronašao. Prilikom nemačkog bombardovanja Beograda 6. aprila 1941. godine, jevanđelje je izgorelo u velikom požaru.
U mestu se nalazi stara kamena ploča iz XIV veka u koju je kasnije (1592) uklesan natpis.
Srpski rodovi:
Simanovci (6 kuća, sv.Toma), doseljeni sredinom XVIII veka od Gusinja u Crnoj Gori.
Popovići (18 kuća, sv. Dimitrije). Starinom su iz Crne Gore, odakle su se iselili u Metohiju u selo Mušutište, pa su se odatle, krajem XVIII veka, preselili u sirinićko selo Berevce. Neki su ostali tamo, a neki se odmah preselili u Gornju Bitinju.
Albanski rodovi:
Kačiki (18 kuća), doseljeni iz severne Albanije, iz fisa Sopa, u drugoj polovini XVIII veka.
Matoš (9 kuća), preseljeni oko 1830. godine iz sela Koštanjeva, pripadaju fisu Sopa. Starinom su iz severne Albanije.
IZVOR: “Naselja” (dr Atanasije Urošević: Šarplaninska Župa Sirinić)
Komentari (0)