Opština Požega:
Bakionica, Velika Ježevica (1959-1979. godine u sastavu naselja Ježevica), Visibaba, Vranjani, Glumač, Godovik, Gornja Dobrinja, Gorobilje, Gugalj, Donja Dobrinja, Dražinovići, Duškovci, Zaselje, Zdravčići, Jelen Do, Kalenići, Lopaš, Loret, Ljutice, Mađer, Mala Ježevica (1959-1979. godine u sastavu naselja Ježevica), Milićevo Selo, Mršelji, Otanj, Papratište, Pilatovići, Požega, Prijanovići, Prilipac, Radovci, Rasna, Rečice, Roge, Rupeljevo, Svračkovo, Srednja Dobrinja, Tabanovići, Tvrdići, Tometino Polje, Tučkovo, Uzići i Čestobrodica.
15. januar 2014. u 21:47
Milodan
Poreklo stanovništva sela Gornja Dobrinja, opština Požega – Zlatiborski okrug. Prema knjizi Ljubomira Ljube Pavlovića „Užička Crna Gora“. NASELJA I POREKLO STANOVNIŠTVA (knjiga 19) – SRPSKI ETNOGRAFSKI ZBORNIK (knjiga XXXIV), Zemun 1925.
Položaj i tip sela.
-Severno od Srednje Dobrinje sa obe strane istoimene reke, penje se selo na sve strane u visoka okolna brda, te daje opšti brdski izgled. Selo je neravno i visoko se penje na istok u visoku kablarsku kosu Šiljkovicu i severno na Gojnu Goru. Što je ravnijeg zemljišta ono je oko crkve i dole ka Srednjoj Dobrinji i na zapad ka Ježevici. Po brdima do Gojne Gore i Šiljkovice su ispusti, a po zaravnima i naselja.
U rano doba zauzele su selo tri porodice i stvorile tri džemata, prepuna i velikog obima. Prvi je džemat Miloševići do Ježevice i Duškovca; drugi su Čarapići nad Srednjom Dobrinjom i treći Uzunovići, koji se preovlači od crkve celim selom i izlazi na vrh Šiljkovice.
Starine u selu.
-I u ovoj Dobrinji se stari tragovi gube i nastaju, naročito ako su po potocima i njivama. Mnoge bobije i spomen ploče po Šiljkovici ostaće još pozadugo.
Poreklo stanovništva i osnivanje sela.
Starinačkih porodica u ovom selu nema, doseljenici su:
-Uzunovići su najstarija porodica ovog sela. Obična, mirna i radna porodica doselila se iz Crne Gore pod ovim prezimenom, došla dosta jaka, naselila se na 3 km severoistočno od sadašnje crkve. Uzunovići se dobro plode i održavaju, rastureni su ne sve strane po selu, tako su:
-Todorovići i Isailovići podišli pod Šiljkovicu;
-Sretići se ispeli;
-Vasilijevići otišli sa starog mesta levo;
-Jevtovići u vrh Dobre Rijeke:
-Mitrovići još dalje.
Ima ih ukupno 35 kuća, slave Stevanjdan.
-Miloševići, u ovom selu poznatiji kao Đukići su druga velika porodica doseljena istodobno kao i prethodni. Pop Miloš je poreklom iz Bratonožića (odakle su po svoj prilici i Uzunovići), prvi put je pred kraj 17. veka došao u Rošce po pozivu nekog svog srodnika kaluđera u kablarskim manastirima. Kako je došao sa mnogo srodnika, neke je ostavio a sam se uputi u ovo selo radi popovanja. Prvu kuću zasnovao je na brdu, gde su sada Dostanića kuće, pa se ista premeštala, tako da je čas pripadala ovom selu, čas Srednjoj Dobrinji. Pop Miloš je ostavio iz sebe sinove: Mihaila, Gavrila i Đuku. Mihailo je popovao i imao sinove: Petra i Teodora, gde je Petar opet bio pop, Gavrilo je bio trgovac i ostavio iza sebe sinove: Teofana, Arsenija i Tanaska. Teofan je trgovao, nemirne prirode, odmetnuo se u hajduke u zbog gonjenja prebegao u Turski Bečej u Banatu, tamo ostao i imao potomstva. Đuka je ostavio iza sebe snove: Filipa, Radovana i Jovana popa i naslednika popa Petra. Pop Petar je ostavio iza sebe kćer, udatu u Čačak, umro je 1804. godine i sahranjen kod dobrinjske crkve. Teodor je bio zemljodelac i deobom od Petra otišao u Srednju Dobrinju i ostavio iza sebe sinove: Radomira, Radisava, Radonju, Miloša, Jevrema i Jovana. Miloš Milošević je Miloš T. Obrenović, knez obnovljene Srbije, koga je pop Petar izveo i napravio velikim čovekom uz njegovog brata po majci vojvodu Milana Obrenovića. Od Radisava u Srednjoj Dobrinji ima potomstva; od Radonje su zamrli, Od Radomira odvedeni u Loret; Arsenijevi su potomci u Uzunovićima kao:
-Arsići;
Od Tanaska su Tanasijevići u Mađeru. Od Đukinih sinova najviše je Miloševića i zovu se:
-Jevđenijevići, Grujići, Radovanovići, Popovići i Dostanići, kojih ukupno u selu ima 27 kuća, slave Nikoljdan. Ova porodica i danas popuje u ovom selu.
-Čarapići su treća velika porodica u ovom selu, doseljeni iz sela Petnjice u Drobnjacima. Po predanju u ovoj porodici u selo su došla tri brata Čarapića, vrlo neobično odevena i neobičnog rasta. Njih je lepo primio i pored sebe naselio pop Miloš i tada izradio da su dobili najbolja imanja u selu od muslimanske porodice Malopara, zbog čega se Čarapić, koji je zauzeo ta imanja, i nazove Maloparac kako mu se i danas zovu potomci. Svi drugi Čarapići, docnije doseljavani, slati su i i ispraćani odavde, zadržavajući se ili ne zadravajući. Svaki ko bi morao ostati potiskivan je u brda pošto ga Maloparci nisu hteli zadržavati uz sebe. Maloparci ili Čarapići su visoki, koščati, puni snage i života, prgavi, dobro govornici, suviše sujetni i osetljivi, naseljeni su u 26 kuća, slave Đurđevdan.
Kad su Maloparci, koji su bili u stalnoh borbi sa Miloševićima za prvenstvo u selu, te kada se sravne sa njima, drugi su manji, jači i u poslu izdržljiviji, sa manje osvete a sa više sujete i izdržljivosti.
-Matijevići: još je pop Miloš naselio neku svešteničku porodicu u Rijeci, bliže Gojnoj Gori. Pop Mijuško Matijević došao je u ovo selo, i kao udovac, pošto se morao dva puta ženiti, prestao je popovati, ali je zato spremio sina Vasilija, koji je bio malo mlađi od popa Petra, i uz njega popovao. Pop Vasilije je nasledio popa Petra i malo posle njega umro. Za života svoga čuda je činio po selu i okolini. Njegovoj pušci i oku ništa nije moglo promaći. Sve je pre bio nego pop, otac mu došao iz Bihora i svi vele da je bio prave arnautske krvi. I danas njegovi potomci iz drugog braka pop Mijuškovog zovu se između sebe Mijuškaći, a izvan sela Matijevići. Ima ih 28 kuća, slave Đurđevdan.
-Pronovići u Čarapićima su došli iz Pljevalja, ima ih 3 kuće, ne kaže se koju slavu slave.
-Klampovići na vrhu sela do gornogojskih Šumljaka, naselio ih iz Jablanice pop Petar, njih je 14 kuća, slave Đurđevdan.
-Stevanoviće iznad škole i crkve naselio je opet pop Petar kao zidare iz Osata u Bosni, ima ih 8 kuća, neke u Gorobilju, slave Nikoljdan.
-Jeremići kod crkve su na imanju Popovića, došli iz čačanske Ježevice, ima ih dve kuće, slave Nikoljdan.
U Gornjoj Dobrinji je 143 kuće od 8 porodica.
15. januar 2014. u 21:49
Milodan
Cendic Slobodan
17. decembar 2013. u 11:44
Očevo porodično stablo znam i imam ali sa majčine strane slabo šta znam pa bi me zanimalo poreklo prezimena Mićić iz Zdravčića kod Požege.Ako može mala pomoć.hvala
____________________________________
Zdravčići će biti postavljeni na ovoj stranici za nekoliko dana.
16. januar 2014. u 20:04
Milodan
Poreklo stanovništva sela Duškovci, opština Požega – Zlatiborski okrug. Prema knjizi Ljubomira Ljube Pavlovića „Užička Crna Gora“. NASELJA I POREKLO STANOVNIŠTVA (knjiga 19) – SRPSKI ETNOGRAFSKI ZBORNIK (knjiga XXXIV), Zemun 1925.
Položaj sela zemlje i vode.
-Duškovci su na obodu prostrane maljenske ravni, na kojoj je nekoliko maljenskih sela. Na jugozapadnom deli ovog prostranog kameničkog polja, u kome se stvara Kamenica od onih mnogih rečica, koje jure sa Maljena i stapaju se u Crnu Kamenicu. Polje je pod livadama i zakosima, jedva da na obodu ima po koja njivica ili najviše oko rečice, izdižu se dva visoka uporedna brda, Velika i Mala Zajčica terasastom kosom Mahovima ide u Gornju Dobrinju, a Mala kosom Zeleni Brijeg ulazi u Bogdanicu i Gojnu Goru, a između se sliva Dobrinjska Rijeka. Ovo selo se na terasama kose Mahova i oko Velike Zajčice, naročito njenog južnog dela, iz koga se sliva rečica Gradnja.
Selo je Velikom Zajčicom podeljeno na dva dela; Duškovce pri izvoru Gradnje i Mahove pri izvoru Ježevice, po kosi Mahovima.
Starine u selu.
-Najstariji tragovi su kao i po susednim selima. Današnja naselja ne idu duboko u veliku davninu, najviše da je današnje selo nastalo pre oko 180 godina.
Poreklo stanovništva, osnivanje i ime selu.
-Cicovići su osnivači ovog sela kada je neki Duško Cico došao iz sela Negbina ili nekog bliskog starovlaškog sela, prvi put se naseli na Gradnji, pa mu se potomci popeli na prvu terasu Podove ispod velike Zajčice, nju poseli i po njoj se razmestili. Po imenu osnivača ove porodice (Duška) selo je dobilo ime Duškovci ostalo je u poljima i vodi pri izvoru Gradnje. Cicovića je u selu 32 kuće i slave Đurđevdan.
-Filipovići su potomci Filipa Mraković iz Cikota, srodnik Popovića iz Subjela imao je u planini svoje zakose, ovde napasao stada i posle deobe ostao u selu. Naselio se u prvi mah na nižoj terasi mahovima iznad Ježevice, ima ih 28 kuća, slave Lučindan.
-Markovići u Duškovcima su došli iz Bijele Rijeke u Starom Vlahu, ima ih 9 kuća, slave Nikoljdan.
-Varage (Varagići) uz Markoviće su iz Bijele Rijekek, ima ih 8 kuća, slave Savindan.
-Mandići po dnu Zajčice su iz Bistrice u Polimlju, ima ih 15 kuća, slave Lučindan.
-Obradovići su iz Čajetine, ima ih dve kuće, slave Jovanjdan.
-Krsmanovići iznad Ježevice su od Matovića iz istog sela, ima ih 5 kuća, slave Lučindan.
U Duškovcima ima 99 kuća od 7 porodica.
17. januar 2014. u 19:39
Milodan
Poreklo stanovništva sela Tometino Polje, opština Požega – Zlatiborski okrug. Prema knjizi Ljubomira Ljube Pavlovića „Užička Crna Gora“. NASELJA I POREKLO STANOVNIŠTVA (knjiga 19) – SRPSKI ETNOGRAFSKI ZBORNIK (knjiga XXXIV), Zemun 1925.
Položaj sela i zemlje.
-Tomentino Polje, doskorašnja rasselica Duškovca i Mršelja, nalazi se istočno od Ljutice, severno od Duškovca, daleko preko Kamenice. Iako je na velikoj visini, dolazi u red najravnijih oblasnih sela. U koritu Kamenice i na mnogo drugih mesta su serpetinski ridovi. Selo je gotovo sve u zakosima i suvatima, nema ni jedna desetina ziratnog zemljišta. Kuće su rasturene i više uz potoke pod bregovima i zaklonima od zimskih vetrova.
Poreklo stanovništva i osnivanje sela.
-Milinkovići: Selo je osnovao hajduk Toma Milinković, rodom iz okoline Sjenice. Hajduk Milinković je došao ovde oko 1750. godine, pobegavši od potere. Produžio je i ovde činiti zla dela. Neobično štedljiva, vrlo opasna u ranija vremana, nikada bez hajduka. Ima ih 12 kuća, slave Markovdan.
-Albijanići su druga porodica po doseljenju, malo mlađa od Milinkovića. Došli su od Bijelog Polja, stočari i i pri tome opet nemirnog duha i jataci; ima ih 11 kuća, slave Aranđelovdan.
-Komarići su došli iz Kolašina u Crnoj Gori, preko Ljutica i gotovo su na njenom, ataru, ima ih 9 kuća, slave Jovanjdan.
-Bukalovići su od Kosatice kod Prijepolja, ima ih 3 kuće, slave Jovanjdan.
-Mandići u Komarištima su iz Duškovca, ima ih 5 kuća, slave Lučindan.
-Varage su iz Duškovca, ima ih 5 kuće, slave Savindan.
U Tometinom Polju su 45 kuća od 6 porodica.
18. januar 2014. u 19:58
Milodan
Poreklo stanovništva sela Mršelji, opština Požega – Zlatiborski okrug. Prema knjizi Ljubomira Ljube Pavlovića „Užička Crna Gora“. NASELJA I POREKLO STANOVNIŠTVA (knjiga 19) – SRPSKI ETNOGRAFSKI ZBORNIK (knjiga XXXIV), Zemun 1925.
Položaj sela, zemlje i šume.
-Ispod Male Zajčice i Zelenog Brega pruža se daleko na sever ispod Tometinog Po lja, prelazi Kamenicu i mnogo niže od sva tri pomenuta sela. Suvatima i ispuštanjima pružaju se daleko na sever, a naselja su pod Zajčicom na prvoj terasi Kamenice sa obe strane. Po teerasama su najlepše zmelje, voća i šume, gotovo sredinom sela i niz severne potoke su ridovi i serpetniske čuke; golet ili najopasniji plazovi.
Selo je na osojnoj strani Zajčice i na visovima ispod Stava svih kameničkih maljenskih rečica, po dnu samog polja. Poslednjih godina naglo se podiže na planinu i po dolinama pojedinih potoka. Gornji deo sela po Zajčicom zove se Mršelji, a donji Kamenica, novi Tinja, po imenu rečice na Maljenu.
Starine u selu.
-Po Zajčicama ima starih naselja, tako i oko Kamenice. Ima po svima ovim selima muslimanskih naziva, pojedinim poljima, ostalim po imenima Turaka, koji su ih držali.
Poreklo stanovništva, osnivanje sela i ime selu.
Starih porodica u ovom selu nema a doseljenici su:
-Mršelji i Jovkovići: Selo je zasnovao na prostoru sela Duškovca nekakav hajduk Jovo Mršelja, doseljen iz istoimenog mesta, ili od istoimene porodice u okolini Zlatara u Sandžaku. Jovko je bio jedan od mirnijih ljudi, hajdukovao je iz običaja, a čim je sa svojima došao u Duškovce, smirio se i odao zemljoradnji i stočarstvu. Njegovi Mršelji su mirni, tihi ljudi, bez velike sujete i uvek dobri preduzimači i voćari; ima ih kao Jovkovića i Mršelja rasturenih po celom selu 18 kuća, slave Aranđelovdan.
Po ovoj porodici selo je dobilo ime Mršelji.
Tošići-Petrovići su druga porodica po starini, doseljeni iz Ojkovca u Starom Vlahu, sišli u selo radi stoke. Kuće su im iznad Kamenice na desnoj strani na tri brežuljka u 18 (ili 16) kuća, slave Jovanjdan.
-Lubinići su došli odmah za ovima, hajdučka porodica doseljena iz Kucina kod Pljevalja, ova stočarska, danas lepa, vrlo razvijena i preduzimljiva porodica ima najveće i najlepše zemlje u planini i reci; ima ih 8 kuća, slave Đurđevdan.
-Tošići-Matijevići se semstili između dveju prethodno pomenutih porodica, doseljena mnogo docnije, opet kao hajdučka porodica iz Velike Drenove u Sandžaku, ima ih danas 7 kuća, slave Đurđevdan.
Pozniji doseljenici:
-Neškovići u Jovkovićima su iz Radoine, ima ih danas 7 kuća, slave Đurđevdan. Prethodna rečenica se ponavlja pa se kaže da ih ima 4 kuće i slave Nikoljdan.
-Todorovići su došli u Lubiniće iz Kosatice, ima ih 4 kuće, slave Aranđelovdan.
-Markovići u Jovkovićima do Bogdanice su iz Vraneši, ima ih 6 kuća, slave Lučindan.
-Kovačevići u reci su iz Dobrinje, došli na svoje imanje, slave Đurđevdan.
-Milinkovići su u planini, došli na svoje kupljeno imanje iz Tometinog Polja, ima ih dve kuće, slave Markovdan.
-Nikolići u Matijevićima su iz Subjela, jedna kuća, slave Jovanjdan.
-Aleksići su u prvim Tošićima su od Mandića iz Duškovca, ima ih dve kuće, slave Lučindan.
U Mršeljima je 63 kuće od 11 porodica.
22. januar 2014. u 19:54
Milodan
Poreklo stanovništva sela Papratište, opština Požega – Zlatiborski okrug. Prema knjizi Ljubomira Ljube Pavlovića „Užička Crna Gora“. NASELJA I POREKLO STANOVNIŠTVA (knjiga 19) – SRPSKI ETNOGRAFSKI ZBORNIK (knjiga XXXIV), Zemun 1925.
Položaj sela.
-U osoju Orujevice, na zapad nad Gornjom i Srednjom Dobrinjom, niz rečicu Papratinku ka Moravi i osoju visokih loretskih brda, uklješteno je brdsko plodno Papratište. Iako loretska brda ne daju ovom selu ni malo luka, ipak ceo visoki zaravljeni deo sela iznad Grahovića Brda dolazi u red najplodnijih krajeva, po čemu ovo selo ima u tom kraju dobrinjske, tabanovačke i loretske rodnice, podesne za sve vrste zemaljskih useva.
Seoske kuće su niz Papratinku, pod Orujevicom i osoju Maćovine, loretske kose i po njenim plećima. U selu su gotovo dva kraja; pod Orujevicom Maslaći, u osoju Majstorovići, na kosi Maćići (Maće).
Starine u selu.
-Selo ima starih tulumusa i iskopina, ali nema starih porodica.
Poreklo stanovništva i osnivanje sela.
Današnje porodice su doseljenici i to iz ranijih doba, od pre 200 godina.
-Maće (Maćići) su najraniji doseljenici iz nekog mesta Maća, tamo negde oko Plava, odakle ih je poveo neki kaluđer i prvo naselio u Zlakusi više Požege, pa posle došao sa njima i naselio ih na manastirskoj zemlji; danas ih je 32 kuće, slave Jovanjdan.
-Majstorovići su stara porodica, došli od iste porodice u Pivi, odakle ih je doveo nekakav kaluđer, ima ih 12 kuća, slave Nikoljdan.
Pozniji doseljenici su:
-Maslaći su došli iz Pive uz nekog kaluđera, doveli ih Majstorovići uz jednu udovu; nazvani su zbog toga što su bili umešni i okretni radnici na drvodeljstvu; ima ih danas 19 kuća, slave Jovanjdan.
-Grahovići po vrhu sela, došli su iz Grahova kao kaluđerska porodica; ima ih 7 kuća, slave Jovanjdan.
-Ćiborići (Ćibore), Marijići i Jeremići su ispod Brkića, došli su od Pljevalja; ima ih 7 kuća, slave Nikoljdan.
-Brkići su dugogodišnja stalna hajdučka porodica, doseljeni iz nekakvih Šupeljaka kod Sjenice, ima ih 7 kuća, slave Jovanjdan.
-Ninovići su od Dublice kod Sjenice, ima ih 6 kuća, slave Aranđelovdan.
-Simovići su iz istog mesta od Sjenice, ima ih dve kuće, slave Stevanjdan.
U Papratištu ima 92 kuće od 8 porodica.
23. januar 2014. u 20:29
Milodan
Poreklo stanovništva sela Gugalj i Jelen Do, opština Požega – Zlatiborski okrug. Prema knjizi Ljubomira Ljube Pavlovića „Užička Crna Gora“. NASELJA I POREKLO STANOVNIŠTVA (knjiga 19) – SRPSKI ETNOGRAFSKI ZBORNIK (knjiga XXXIV), Zemun 1925.
Položaj i tip sela, vode i zemlje.
-Odakle nastaje Ovčarsko-Kablarska Klisura sa visokom Kratovskom Stenom nastaje u Gugalj i proteže se niz Moravu više od 5 km. Loretskim kosama i Smišljem, priljubljenim uz Moravu, stešnjeno selo se moralo podići pod stene i zauzeti veliki prostor u dužinu. Strane visokih i zaravnjenig loretskih brda nad selom su strme, krševite, gole i sa teškim naporima se može na njih izlaziti. Gugalj je odvojeno selo, sa vrlo malo moravskih lukavica, krševito i pravo brdsko selo. Suvati njegovi su po Loretu i Tabanovićima, koji su nad njima, na visini od 1000 metara. Kad se sa dragačevskih brda posmatra Gugalj, jasno mu se daju videti dve moravske terase, jedna od druge viša za 50 metara, obe su terase od početka do kraja sa naseljima. Prva nad Moravom se izdiže 50-60 metara. Kako su penjanja strma, u selo se vrlo teško izlazi i vrlo teško penje sa prve u drugu terasu.
U donjem delu sela ispod Jelenske Stene izbija jako vrelo, takozvano Guoljsko Vrelo, koje odmah okreće dva vitla i pada u Moravu. Ovo vrelo je ponovna izdan ponornice Tabanovačke Reke, čije suvo korito pored vrela i sada postoji. Jelenska Stena i Maćovina odvajaju od Guglja zaseban i odvojen deo sela, zvani Jelen Do, koji ima sve uslove za zasebno i samostalno selo. Seljaci iz okoline smatraju ga kao zasebno selo.
Starine u selu.
-Iako na prvi pogled izgleda da u ovom selu nema starijih naselja, opet se ovde-onde nađe ponečega od ranijih naselja. Seljaci pričaju da po moravskim lukavicama izorovaju neke alatke i da po kratovskim kamenjacima ima i danas starih grobova, kao i po pećinama oko njih.
Poreklo stanovništva i osnivanje sela.
-U selu ima samo doseljenih porodica. Stariji doseljenici rado sebe nazivaju starincima, mada znaju da to nisu. Najranije doseljene porodice su:
-Obradovići, stari Mavreni, naseljeni na sredini sela i gotovo svi na prvoj terasi. Njihovi preci su došli kao stočari. U svojoj staroj postojbini Bihoru zakrvili se pa se morali skloniti. Kada su ovde došli našli su neke porodice, koje su se raseljavanjem i izumiranjem pogubile. Obradovići su došli među prvima u celoj okolini, dugo su se skrivali i nikome se nisu javljali. Prve godine njihova skrivanja, njihovo stavljanje pod nadzor ondašnjih kaluđera ima velike zanimljivosti. Danas ih je od Jelenske Kose do Kratovske Stene na prvoj terasi 15 kuća, slave Đurđic.
-Markovići su druga stara porodica, oni su iz istog kraja, opet proterana, vrlo nemirna i danas nestašna porodica, naseljena na drugoj terasi, desno više Obradovića i visoko iznad Kratovske Stene, gde ih u tom kraju ima 12 kuća, slave Đurđevdan.
-Timotijevići su naseljeni u Jelen-Dolu, treća po vremenu doseljenja, bivša hajdučka porodica, doseljeni od Bijelog Polja. Njih su Obradovići odbili od sebe i prikrili u dolini gde su i danas gotovo sami. Ima ih pod raznim prezimenima (izgubili staro prezime Zorići kao što su i Obradovići svoje staro prezime Mavreni) u 22 kuće, slave Đurđevdan.
Pozniji doseljenici su:
-Prokopijevići su doseljeni iz Orašca kod Priboja, jaka zadruga, uvek puna i nikada za 180 godina nedeljiva kuća, koja je davala selu najpismenije i najbolje predstavnike vlsti, slave Aranđelovdan.
-Gavrovići u vrhu Jelen-Dola su došli odnekuda iz Dragačeva, ima ih 4 kuće, slave Đurđevdan.
-Sekulići su na Jelenskoj Steni, doseljeni iz Banje kod Priboja, neznatna posiromašna i zanatlijska porodica, ima ih 9 kuća, slave Đurđevdan.
-Dostanići do Sekulića su doseljeni iz Osata u Bosni, stara nadničarska i zanatlijska familija koja je i danas takva, ima ih 9 kuća, slave Đurđevdan.
-Kratovci 1 ili Nikolići su doseljeni iz Kratova od Banje, ima ih 7 kuća, slave Đurđevdan.
-Kratovci 2 su iza Kratovske Stene i do Prijanovića sa 5 kuća, slave Stevanjdan.
-Šujdovići su doseljenic iz dragačevckih Pilatovića, ima ih 5 kuća u Obradovićimna, slave Pantelijevdan.
Noviji doseljenici su:
-Jovanovići su na Jelenskoj Steni, došli iz Rutoši, ima ih dve kuće, slave Aranđelovdan.
-Radovići su iz Babina, došli uz Babinsku Razuru, ima ih dve kuće, slave Stevanjdan.
-Kovačevići su iz Čestobrodice, dve kuće slave Đurđevdan.
-Pavlovići su u Kratovcima, došli iz Čestobrodice, jedna kuća, slave Nikoljdan.
-Milosavljevići su iz Donje Dobrinje, dve kuće, slave Đurđic.
-Andrići su iz Slatine kod Banje, jedna kuća, slave Sv. Vasilija.
-Radovanovići su iz Otnja, jedna kuća, slave Đurđic.
-Jovićevići su iz Loreta, jedna kuća, slave Nikoljdan.
U Guglju je 19 porodica u 103 kuće.
24. januar 2014. u 20:18
Milodan
Poreklo stanovništva sela Tabanovići, opština Požega – Zlatiborski okrug. Prema knjizi Ljubomira Ljube Pavlovića „Užička Crna Gora“. NASELJA I POREKLO STANOVNIŠTVA (knjiga 19) – SRPSKI ETNOGRAFSKI ZBORNIK (knjiga XXXIV), Zemun 1925.
Položaj, tip sela i zemlje..
-Na plećima visoke loretske kose i Smišlja leži ovo plodno maleno naselje. Kada se pogleda na položaj sela ravno je, ali spuštanjem Papratištu i Guglju silazi se niz velike i duboke doline i strma brda, te ovo selo ima težak saobraćaj. Naslonjeno je na Donju i Srednju Dobrinju, tamo je i upućeno.
Zaravni do Dobrinje i Papratišta su ziratna polja. Seoske su kuće po Gvozdu i Kršlanskoj Steni, pomerene na istok bliže Guglju i pod Loretom. Tri su kose otišle na istok i niz su od Loreta poređani džemati napisanom redom (nisu napisana, op Milodan).
Starine u selu.
-Selo je puno tuluma, ima starih iskopina i crkvinu u reci.
Poreklo stanovništva i osnivanje sela.
Današnje porodice su doseljene, ali ne tako davno. Sve su gotovo doseljene u isto vreme, mada iz raznih krajeva.
-Prgomenje su prvi došli pre 180 godina, čiji je predak došao uz nekog pretka kaluđera u Prijevor, pa mu se ocu nije svidelo što se tamo počelo zamirati i u stoci gubiti. Kaluđer ih je izveo na Tabanoviće i naselio u kućama nekih starih hajdučkih porodica Nikolića, koji su iseljeni i rasterani iz tog kraja. Prgomenje su lepi, odrasli, puni i vrlo okretni ljudi, nazvani tim imenom što su prgave naravi. Starinom su iz istoimenog sela negde iz okoline Sjenice, zovu se u selu:
-Petrovići, Jovanovići i Mirkovići, ima ih 18 kuća, slave Đurđevdan.
-Čoladija, Čolići bolje poznati kao Pavlovići (Čola, Čoladija, Čolak, sve su nadimci ljudima, porodicama, čiji pojedinci nemaju po jednog prsta na ruci) su došli za prethodnima. U ovoj porodici mora uvek biti po neki čolak, te se ovo ime Čoladija i čuva. Sva se porodica podigla iz Prijevora u ovo selo, gde i danas imaju srodnike i naselila se na prvoj kosi koju su zatekli praznu. Čoladija je danas 18 kuća, a došla je u Prijevor „ozgo“ od Javora, bila negde u Dučalovićima, slave Đurđevdan.
-Goge (Miloševići) su zanatlije prvog reda, čuveni kovači, zidari, tesari kamena (Goga i znači zanatlija u ovom kraju), kao takvi su došli iz Dobroselice prvo u Rošce pa tek posle ovde, zovu se Miloševići, ima ih 5 kuća, slave Đurđevdan.
U Tabanovićima ima 41 kuća od 3 porodice.
25. januar 2014. u 20:20
Milodan
Poreklo stanovništva sela Loret, opština Požega – Zlatiborski okrug. Prema knjizi Ljubomira Ljube Pavlovića „Užička Crna Gora“. NASELJA I POREKLO STANOVNIŠTVA (knjiga 19) – SRPSKI ETNOGRAFSKI ZBORNIK (knjiga XXXIV), Zemun 1925.
Položaj sela.
-Najudaljenije kablarsko selo, južno od Tabanovića po Smišlju i njegovoj plećatoj kosi Loretu, nad samom Požegom sa severne strane na visini preko 900 metara nalazi se selo Loret. Selo je rastureno po vrtačama i razdeljeno na nekoliko vrlo malih grupa. Loretom se zvao istočni deo sela nad Prijanovićima i Gugljem, a zapadni deo činio je sastavni deo Tabanovića. Redovnim putem u novije doba stvoreno je zasebno selo Loret, ali je među samim meštanima u tom smislu vlada još uvek pometnja.
Loret ima dva zasebna kraja, istočni se zove Loret a zapadni Brezjak. Kuće su poređano kao i po svima karsnim dolinama, zbijene, sa malim okućnicama, malim brojem zgrada sakrivene od vetrova i smetova i oko izvora.
Starine u selu.
I na ataru ovog prostranog sela ima starih spomenika, gomila, crkvina ali nema starih porodica.
Poreklo stanovništva i osnivanje sela.
-Jovićevići su najstarija porodica u selu, potomci nekog Jovića, doseljenog iz Erčega, tačno 1730. godine po zabeleškama njegovog unuka Matije, koji je davno učiteljevao u Tučkovu, povukao se u miran život i umro kod kuće 1854. godine. Po opšte zapamćenoj priči kod svih Jovićevića, doletale su u Erčege nekakve guske i kokoške, pale u selo i zastale. Kako su živine stalno pristizale Jović, dečak od 18 godina po tragu dođe u Loret i pronađe jata tih životinja, zaostalih od nekih zamrlih i raseljenih porodica. Došao je novembra meseca, siđe do Guglja i svrati u kuću jednih od Obradovića, baš na Đurđic, Krsnu slavu te kuće. U razgovoru sa njima dopadne se Joviću mesto i reši da se s proleća naseli. Te zime oženio se i sa tri brata i roditeljima siđe u proleće i naseli se u Loretu, kod česme koju je našao ozidanu i koja i danas postoji. Bio se lepo namestio i sve mu išlo da lepše ne može biti. Jednoga dana odvoji nešto koza i preko Užica otera u Sarajevo na pazar. Gotovo sve koze je rasproodao, ostane mu neprodat jedan jarac, koga je voleo i odustao od prodaje. Namane se neki Turčin pa insistiraše da mu ga proda. Jović ga je odbijao cenama, koje su Turčinu bile previsoke. Najposle Turčin ga upita odakle je on, i kada je rekao da je iz Loreta, Turčin se zapanjio.
„Vala kad’si iz Loreta, trebo bi da mi pokloniš jarca, da ga vodim u moje koze, a ja bih te napravi srećnim“.
Ovo tolioko zagolica Jovića da pokloni jarca Turčinu, a ovaj mu se ispripovedi, da su njegovi stari odatle, da su došli u Sarajevo i da su pod nekim drenom zakopali blago. Jović ne je našao blago i otud od tog doba Jovićevići su svuda bogati i srećni ljudi. Bar tako sami o sebi misle danas. Jovićev jedan brat otišao je negde u Šumadiju; Jakov otišao devojci u Prištac u Ddragačevu; brat Prerad negde u Jadar kod Loznice, a brat Radul pustio se negde bliže Beogradu. Jovićevića je u selu 17 kuća, slave Nikoljdan.
-Bolovići su od Riđana kod Nikšića, prvi put došli u Čumiće kod Kragujevca pa tu zastali, posle se povratili u Sredojevce i došli ovamo na poziv nekih srodnika – kaluđera. Iz njihove porodice bilo je popova i kaluđera i ovde i u Čumićima, kao i na starom mestu; doselili su se malo posle Jovića, ima ih 8 kuća, slave Đurđic.
-Kršljaci su odnekuda ispod Mučnja, iz Preseke kamenjari, krečari. Jović ih je naselio zapadno od sebe do Tabanovića. Na starom mestu, vredni, mirni, posleni, samo neumešni u štednji i raspologanju sa onim što imaju; danas ih je kao prvih krečara u okrugu 11 kuća, slave Aranđelovdan.
-Stokovići u Brezjaku su iz pravog župljanskog nikšićkog kraja, došli prvi put negde na Rudnik, zastali u Srezojevcima, pa se otuda povratili opet uz neke kaluđere, koji su ih ovde naeslili, ima ih 15 kuća, slave Đurđic.
Mlađe porodice ovog sela su doseljene pred Prvi ustanak i to:
-Savatijevići, Maksići i Milijevići su došli iz Vraneši kod Nove Varoši, bistri, okretni, odvažni i spremni na svako poduzeće, Ima ih u Pavlovici, koja je dobila ime po njihovom pretku Pavlu (Pavlovina je sredina sela, najlepši i najpitomiji deo sela Loreta), ima ih 8 kuća, ne kaže se koju slavu slave.
-Markovići u Kriljacima, po kome se i Kriljaci češće zovu Markovićima, jesu od susednih Markovića-Prgomenja iz Tabanovića, ima ih 11 kuća, slave Đurđevdan.
-Obrenovići su najbolji radnici na kamenu u Pavlovini, došli iz Gračanice kod Priboja, došli ovde iz Karana, ima ih 6 kuća, slave Lazarevdan.
-Radonjići do Stokovića su od Višegrada i Vardišta a ovde su došli iz Donje Dobrinje, ima ih 6 kuća, slave Mratindan.
-Nikolići u Pavlovini su iz Poselica kod Nove Varoši, stare zanatlijske vredne porodice što su i danas, ima ih 5 kuća, slave Jovanjdan.
-Jelisijevići su od Sjenice, pobegli zbog nekog ubistva, izašli ovde na neka stara letišta, ima ih 5 kuća, slave Lučindan.
-Ostojići su od Sjenice, ima ih u selu 5 kuća, slave Jovanjdan.
-Blagojevići, njihovi preci su došli iz Srednje Dobrinje od tamošnjih Miloševića na sestrino imanje, koja je bila udata u Ostojiće i zamrla bez potomstva, ima ih dve kuće, slave Nikoljdan.
-Avramovići su dovodci iz Visibabe, ima ih dve kuće, slave Sv. Vrače.
-Nenadovići (Gavrilovići) u Maksićima su iz Rožaca, ima ih dve kuća, slave Nikoljdan i Sv. Jevrostatija.
U Loretu danas ima 104 kuća od 14 porodica.
26. januar 2014. u 19:43
Milodan
Poreklo stanovništva sela Prijanovići, opština Požega – Zlatiborski okrug. Prema knjizi Ljubomira Ljube Pavlovića „Užička Crna Gora“. NASELJA I POREKLO STANOVNIŠTVA (knjiga 19) – SRPSKI ETNOGRAFSKI ZBORNIK (knjiga XXXIV), Zemun 1925.
Položaj i tip sela.
-Prijanovići su južno od Guglja i njegove Kratovske Stene, duboko podišlo pod Loret i zahvatilo ravni pri stavama Skrapeža i Đetinje, Đetinje i Morave. Opšti izgled sela sela je brdovit, ispresecan potocima i poljima, koji su moravska polja na više mesta uništili poplavama i napravili ih neplodnim. Kuće su po kosama i rasturene na sve strane, a poslednjih godina su spuštene pod brda a nikako u rečna polja. I ove se kuće teško mogu održati od mnogih poplava i nanosa, već se moraju podizati na brda.
Selo je rastureno; kad se od Loreta ili beloševačkih visova gleda u Prijanoviće, vidi se da je selo mlado, novo i da nema onoga što ima u drugim okolnim selima. Nema zbijenih džemata, nema džematskih zajednica ili onih velikih čistina oko džemata ili po dnu sela.
Poreklo stanovništva, osnivanje i starine u selu.
-Nema starijih porodica, ali ima starih tragova, koji je puno po poljima i prvim terasastim brdašcima iznad Morave. Sve današnje porodice doseljene su, a najstarije porodice selu od 1790. godine ili kasnije doseljene. Zbog toga što se doseljeničke porodice iz visokih krajeva gube i izumiru, na njihova ognjišta dolaze svake godine starovlaške porodice i naseljavaju se.
Najstarije porodice ovog sela su:
-Stanojevići, na drugoj terasi i bliže Bakionici, došli iz Starog Vlaha, odmah preko Uvca, ispred starovlaške Jablanice, najjača i najistaknutija porodica sa 22 kuće, slave Jovanjdan.
-Šojići su na istoj terasi, severnije od prethodnih, iznad Gugaljskog Mosta, došli iz Zdravčića, ranije iz Osata. Šoja je bio zidar i po zidarskom poslu se oturio od kuće, potomci su mu i danas zidari. Kad su došli u Zdravčiće jedan srodnik ih je preveo u ovo selo, ima ih 7 kuća, slave Nikoljdan.
-Erići su se naselili iznad Šojića i visoko podigli pod Loret. Došli su iz Osata u Bosni, bavili su se zanatlijskim poslovima, zidarstvom i drvodeljstvom, ima ih 9 kuća, slave Ilindan.
-Lučići su pod Erićima, došli iz Mažića kod Priboja, rastureni na sve strane, ima ih 10 kuća, slave Nikoljdan.
Pozniji doseljenici, po doseljavanju mlađi od 90 godina su:
-Markovići su uz Šojiće, došli od Prijepolja iz Babina, ima ih 5 kuća, slave Nikoljdan.
-Radojičići do Bakionice pod Loretom su iz Kratova, ima ih 4 kuće, slave Nikoljdan.
-Grkovići su iz Gornje Rutoši kod Nove varoši, ima ih 3 kuća, slave Đurđevdan.
-Teofilovići su po dnu sela bliže Požezi su od Banje kod Priboja, ima ih 7 kuća, slave Nikoljdan.
-Stamatovići su iz Sirogojna, ima ih 3 kuće, slave Nikoljdan.
-Tešovići su iz Rožanstva, ima ih 4 kuće, slave Lučindan.
-Stevanovići su iz Ljubiša, ima ih 4 kuće, slave Nikoljdan.
-Milijanovići su od Draževića, ima ih 3 kuće, slave Noikoljdan.
-Tokovići su iz Rače kod Priboja, jedna kuća, slave Đurđevdan.
-Smiljanići su iz Ljubiša, jedna kuća, slave Đurđic.
-Savići su iz Pčelica, jedna kuća, slave Ilindan.
-Kovačevići su iz Rogu, jedna kuća, slave Ilindan.
-Jovićevići su iz Loreta, dve kuće, slave Nikoljdan.
-Lazovići su iz Rožanstva, jedna kuća, slave Lučindan.
U Prijanovićima je 94 kuće od 19 porodica.