Bunjevačka prezimena: Brkljači – Vlatkovići

Portal Poreklo u više nastavaka objavljuje podatke o bunjevačkim prezimenima, prethodno objavljene u subotičkom nedeljniku “Dani”, koji su preuzeti iz knjige Jovana Erdeljanovića “O poreklu Bunjevaca”. Prilog poslao Aleksandar Marinković

BRKLJAČI – u Podgorju i Lici; po R.Lopašiću, ovi su ”Brkljačići” poreklom ”iz severne Dalmacije”; pravoslavni u gornjo-karlovačkoj dijecezi; pravoslavni u Rasteliću kod Benkovca: mnogi pravoslavni u zapadnoj Bosni. U zapadnoj Bosni pravoslavna sela: dva s imenom Brkljači i jedno s imenom Brkljačke Doline.

BRNIĆI (i BRNIĆI – MILODANOVIĆI) – u Subotici, od 1686.god.; u Lici (vere ?); Brnići, katolici u severnoj Dalmaciji i katolici u Zemuniku istočno od Zadra; pravoslavni Brnići u zapadnoj Bosni.

BRNJAKOVIĆI – u Bačkoj, starinom Grubišići (vidi pod Grubišići i kod Fermendžina, 491 i 500), a poreklom iz Olova u Bosni: u jednoj se listini iz 1653.god. ističe kao osobito zaslužan za katoličku veru ”nobilis vir dominus Andreas Berniacovich Olovensis genere”, takođe fratar Mattheaus Brnjaković, koji je 1679.god. umro u Rimu, bio je ”origine Plumbensis”, dakle iz Olova. Sinovi pomenutog Andreje Brnjakovića, vrlo ugledni sarajevski trgovci, Jakov i Filip Brnjaković, koji su se oko 1674.god. i docnije osobito starali oko franjevačkog samostana u Olovu, dobili su papinu preporuku 1686.god. od cara Leopolda ”njemačko državno i ugarsko barunstvo”, a 1697.god. i oni se sa vojskom Evgenija Savojskog isele i smjeste ”negde u Ugarskoj”, bez sumnje u Bačkoj. U izaslanstvu bačkoga plemstva 1790.god. na krunisanju cara Josifa II u Budimu bio je učesnik i ”barun Antun Brnjaković” (koji je posle svoje ime pomađario u Bernatfi). Kao negdašnji plemićki rod u kraljevini Bosni imenuju se ”com. (ites)… Berniakovich…ex territorio Saraj”. U slavonskom selu Zarilcu pominje se 1702.god. Sztipan Bernyakovich, katolik i doseljenik nakon izgnanja Turaka.

BRČIĆI (na tuđim jezicima Bercsics i sl.) – u Subotici, od 1687.god.; u Senju (vere ?); katolici u Gali i Otoku kod Sinja; pravoslavni, doseljenici u Zadru. U severnoj Dalmaciji seoce Brčić, svakako katoličko (deo je skoro čisto katoličke opštine).

BUDANOVIĆI – u Bačkoj: u Subotici, od 1686.god.; u Bajmaku. U Senju se 1551.god. pominje kao vojnik Stipan Budanović, a 1644.god. Budanovići, Ivan i Luka. U severnoj Dalmaciji ima katoličko selo Budanovi.

BUDACI (jedn. BUDAK) – u Podgorju i u Lici, od 1683.god.; katolici u Podlugu kod Benkovca i na ostrvu Pagu. U severnoj Dalmaciji katoličko selo Budak. U istočnoj Bosni pravoslavno-muslimanska sela Budaci i Budak. Moj dodatak – prema rodoslovu porodice Budisavljević iz Like, Budaci lički i dalmatinski, su njihov ogranak.

BUDIMČEVIĆI / BUDIMCI / BUDINČEVIĆI – u Subotici, od 1686.godine. Očievidno nazvati po precima doseljenim iz Budima.

BUDISAVLJEVIĆI – katolici i pravoslavni u Lici, pravoslavni prešli u katoličanstvo verovatno oko 1700.god.; katolici u Potravlju kod Sinja.

BUDIĆI – u Subotici, od 1715.god.; katolici u Potravlju kod Sinja; katolici u Biogradu na moru; pravoslavni u zapadnoj Bosni. U zapadnoj Hercegovini kod Duvna katoličko selo tog imena, a u istočnoj Bosni seoce Budići, deo muslimansko-katoličkog sela.

BUKVIĆI / BUKVA – u Subotici, od 1686.god.; u Bajmaku u Bačkoj; pravoslavni Bukvići u Lici i Bukvići u zagorskoj Dalmaciji (vere ?); katolici Bukvići u srednjoj i južnoj Dalmaciji; pravoslavni Bukvići u Polači i u Turiću kod Knina, a starinom ”iz Bosne”; u istočnoj i zapadnoj Hercegovini ima ili je bilo pravoslavnih Bukvića, a u južnoj muslimana istog prezimena; pravoslavni Bukva u Sarajevu 1740.god., a poreklom iz Gornjeg Podrinja; u Bosni je 1768.god. umro franjevac ”Laurentius Bukva a Drinovzi”, dakle iz katoličkog sela Drinovci u zapadnoj Hercegovini; u srednjoj Bosni starinci muslimani Bukve; u zapadnoj Bosni pravoslavni Bukvići i u susednoj bosanskoj Posavini pravoslavni Bukve.

BULJOVČIĆI / BULJOVŠIĆI(Buljošići) – u Subotici, od 1724.godine. Moj dodatak – pravoslavni rod Bulj u Ravnim Kotarima, uzeli prezime Jovanović.

BUNDIĆI – u Bačkoj: u Bordošu i Jankovcu, od 1715.god.; u Subotici od 1779.god.; u Dubrovniku se još od 12.veka pominje vlasteoski rod Bundići. U Hercegovnii, u gatačkom kraju, ima muslimansko seoce Bundići.

BURNAĆI – u Bačkoj: u Subotici, od 1686.god.; u Čonoplji; pravoslavni rod Burnaći u gornjo-karlovačkoj dijecezi; u zapadnoj Hercegovini katolici ”Buraći” (? možda pogrešno mesto Burnaći), koji su bili pravoslavne vere.

BUTKOVIĆI – u Podgorju i u Lici, od oko 1686.god.; katolici u Vrpolju kod Knina, a starinom ”iz Bosne”; J.Butković, katolički sveštenik u splitskoj dijecezi rodom iz Vrbnika u severnoj ili srednjoj Dalmaciji. U južnoj Dalmaciji ima katoličko selo Butkovine. U Hercegovini, u okolini Foče, tri sela muslimanska i pravoslavna s imenom Butkovići i jedno s imenom Butkovina, a jedno kod Konjica opet Butkovina; u istočnoj Bosni jedno pravoslavno-muslimasnko selo Butkovići, a jedno kod Konjica opet Butkovina.

BUTORCI / BUTURCI – u Podgorju i u Lici, od 1702.godine. U južnoj Dalmaciji katoličko seoce Butor, od čijeg je imena moglo postati prezime Butorci. U srednjoj Bosni Buturovići, deo pravoslavno-katoličkog sela.

VALICE / VALIČANI – u Subotici, od 1737.god.; u Lici pravoslavne Validžije. U zapadnoj Bosni muslimansko seoce Valice.

VELIĆI – u Zvjerincu kod Knina, a doseljeni nedavno iz nekog mesta u Dalmaciji; katolici u Kninskom Polju, a doseljeni ”negde 18.veku iz Bosne”; katolici u Makarskoj; pravoslavni Srbin, žumberački uskok, Novak Velić 1653.god., a doseljenik sa bosansko-dalmatinsko-ličke tromeđe; pravoslavni Velići u zapadnoj Bosni; muhamedanci u srednjoj Bosni; Đ.Velić, pravoslavni sveštenik, J.Velićeva, srpska pravoslavna zabavilja, D.Velićeva, srpska pravoslavna učiteljica, svi u Vojvodini. U razinim delovima Bosne pet sela s imenom Velići: tri su delovi muslimanskih, a dva delovi muslimasko-pravoslavnih naselja.

VESELINOVI – u Subotici, od 1737.god.; Veselinovići u Somboru (Bunjevci ?), od 1715.god.; pravoslavni Veselinovići u Zelengradu i u Golubiću kod Obrovca.

VIDAKOVIĆI – u Bačkoj: u Subotici, od 1686.god.; u Aljmašu, Baji, Bajmaku, Bajši i Čavolju, od 1690.god., a dele se na mnoge grane; katolici u Podgorju i u Lici; katolici (?) u zagorskoj Dalmaciji; katolici u Medviđoj kod Obrovca; Vidaci, katolici u Kričkama na jugoistoku od Drniša, a poreklom od Glamoča u Bosni; L.Vidaković, katolički sveštenik u Bosni, rodom iz Gorice u Bosni ili u Hercegovini (jer ih ima nekoliko sa katoličkim stanovništvom). Predak bačkih bunjevačkih plemića Vidakovića, Đuro Vidaković, bio je pravoslavne vere i dobio plemstvo od cara Leopolda 1690.godine. Znamo za pravoslavne Vidakoviće štokavsko-ikavskog govora, preseljene 1632.god. iz Bosne u Mrkopalj u Hrvatskoj. Po delovima Bosne ima i sad mnogo pravoslavnih Vidakovića.

VIDIĆI – u Subotici, od 1686.god.; u Lici (vere ?); katolici u Sinju i pravoslavni u Karinu kod Benkovca; katolici u Karakašici i u Lučanima kod Knina; 1702.god. ”fra Giovanni Vidich” iz bosanskog katoličkog manastira u Olovu; pravoslavni u raznim delovima Bosne. U severnoj Bosni selo Vidići deo pravoslavno-katoličke opštine.

VIDOVIĆI – u Subotici, od 1687.god.; katolici u Polači i u Biskupiji kod Knina, a starinom ”iz Bosne”; katolici u Strmici kod Knina, a doseljeni iz Kotara; katolici u srednjoj Dalmaciji; katolici u Primoštenu i u Rogoznici kod Šibenika, u Splitu i na Pagu; katolici u Biskom kod Sinja; A.Vidović, katolički sveštenik u Bosni, rodom iz Vidoša kod Livna; J.Vidović katolički episkop splitski 1716.god. rodom Šibenčanin; katolici u Livnu i u Uskoplju u Bosni; pravoslavni Srbi u Žumberku, Petar i Radojica Vidovići 1556. i 1626., a doseljeni bosansko-dalmatinsko-ličke tromeđe; vrlo mnogo pravoslavnih po zapadnoj Bosni, a i po drugim delovima Bosne. U raznim delovima Bosne 15 sela s imenima Vidovići, Vidovac, Vidovice i Vidovište, neka od njih katolička (kao npr. Vidovići kod Duvna).

VILOVI (jedn. Vilov) / VILE – u Subotici, od 1757.god.; u Baji, od 18.veka; katolici Vile u Vrbniku kod Knina, a doseljeni odnekud iz Dalmacije; Vilovići, katolici na ostrvu Korčuli; Vile, katolici u Olovu; M.Vilić, katolički sveštenik u Bosni, rodom iz bosanske Posavine; negdašnji plemićski rod u kraljevini Bosni ”Vilich ad Gorni Vacup, vulgo Scopie”; ”Vilics Miho” u Pečuju, od 1698.god.: ”Hic incola ab annis 13 hanc civitatem inhabitat fidei Romano catholicae”; Vilovići, muslimanski rod u Tuzli; pravoslavni Vilići u zapadnoj Bosni i susednoj Posavini; muhamedanci Vilići u srednjoj Bosni; selo Vilovi kod Nove Varoši.

VINKOVIĆI – u Subotici, od 1686.god.; katolici u Lici; Ivan i Miroslav Vinković, činovnici u srednjoj Bosni.

VITLAJIĆI – u Subotici, od 1686.god.; u Dalmaciji, katolici Vitle, poreklom iz Srhinja u Bosni. U srednjoj Bosni muslimansko-katoličko selo Vitlaci.

VITOVIĆI – u Subotici, od 1686.godine.

VLAKOVIĆI (?) – u Subotici, od 1686.godine.

VLAOVIĆI / VLAHOVIĆI – u Subotici, od 1686.godine; u Lici i u Podgorju verovatno već od 1551.god. (vere ?); katolici u Novigradu u severnoj Dalmaciji; katolici u Starigradu; M.Vlahović, katolički sveštenik u Bosni, rodom iz Polja u Bosni ili u Hercegovini; Znamo za pravoslavne Vlahoviće štokavsko-ikavskog govora, preseljene 1632.god. iz Bosne u Mrkopalj u Hrvatskoj. U Bosni ima 12 sela s imenom Vlahovići, neka od njih verovatno katolička; u Ričici kod Visokog u srednjoj Bosni bilo je nekad selo Vlaovići.

VLATKOVIĆI – u Lici, od oko 1686.god.; od njih je verovatno bio kapetan Ivan Vlatković, uskočki kapetan i lički starešina 1596.god. i dalje; negdašnji katolici u Novigradu u severnoj Dalmaciji koji se pominju u 17.veku, a bili su doseljeni senjski uskoci. U srednjoj Bosni pravoslavno selo Vlatkovići.

 IZVOR: Aleksandar Marinković