Poreklo prezimena Mirković

Stojan Karadžić, Vuk Šibalić: „Drobnjak i porodice u DROBNJAKU i njihovo porijeklo“, II dopunsko izdanje, Beograd, 1997, IŠ ‘Stručna knjiga’

MIRKOVIĆI

(u Javorju)

Potiču od Raičevića iz Ozrinića kod Nikšića, odakle se Mušo oko 1890. godine doselio u selo Javorje kod Žabljaka, u bratstvo Kavedžića, od kojih je bio oženjen. Prezime Mirković dobili su po svom pretku Mirku.

Mušo je imao dva sina: Milisava i Bogdana-Boja. Oba su bili učesnici prvih ratova, u kojima je Milisav poginuo. Ostala su mu dva sina: Jovo i Ljubo. Bogdan-Bojo je poslije kapitulacije Crne Gore januara 1916. godine stupio u Komitski pokret 1916-1918. godine. Bojo je imao pet sinova: Milana, Boška, Branka, Vojina i Veljka. Milan se nalazio u zarobljeništvu u Njemačkoj u vremenu od 1941-1945. godine, a ostali Bojovi sinovi su bili aktivni učesnici NOR-a od 1941.

– 1945. godine. Branko je bio u najužem Partijskom sreskom rukovodstvu i u ratu je od prvih ustaničkih dana; ostao je na radu na terenu u ilegali kada je Sreski komitet donio odluku da krenu za jedinicama u pravcu zapadne Bosne. Na terenu je bilo nemoguće opstati zbog stalnih potjera i pretresa od strane neprijateljskih jakih snaga. Uhvaćeni su negdje u okolini Kalinovika i u Kalinoviku ubijeni. Branko se na strelištu držao izuzeto hrabro tako da je svojim herojskim držanjem zadivio i svoje neprijatelje. Strijeljanje je izvršeno novembra 1942. godine. Vojin nastavlja borbu protiv neprijatelja i kao istaknuti i prekaljeni revolucionar i nepomirljivi borac za slobodu stalno je bio u stroju čelnih ratnika; tako je okončao svoj životni put kod Brodareva 1943. godine. Veljko je sa svojom braćom bio u jedinicama NOV-a od 1941. godine. Najprije je bio u Durmitorskom odredu, kasnije je uhvaćen i zatvoren u Kolašinski zatvor. Potom je bio u stroju Četvrte crnogorske proleterske brigade u čijim je redovima ranjavan. Njihov brat Boško je bio u NOP-u od 1941. godine; bio je aktivan u narodnoj vlasti na terenu, gdje je svojim radom i autoritetom dao veliki doprinos razvoju seoskih odbora. U svojoj sredini je uživao ugled kao dobar čovjek do čije riječi se držalo; uvažavan je i biran u društveno-političke organizacije u opštini.

Slave Malu Gospođu, a prislužuju Ilindan.

IZVOR: Stojan Karadžić, Vuk Šibalić: Drobnjak i porodice u Drobnjaku i njihovo porijeklo, 1997, priredio saradnik portala POREKLO Vojislav Ananić