Poreklo prezimena Kokoruš

Kokoruši su starinom iz Bravskog kod Petrovca. Doselili su pre 120 godina. Praded im je u Bravskom ubio agu zbog zuluma, i pobegao. Naselio se u Kopačima, a iz Kopača su Kokoruši selili u Visoko i druga sela. Zvali su se neko vreme i Pašalijama, a neko ih i sada tako zove, jer im je ded bio pašalija u Vidinu. „Bio je do boga grdan; čeljad ga nisu smjela u kući čekat.“ Slave Jovanjdan.

IZVOR: Milenko Filipović, Visočka nahija, Mak, Visoko, 2002, str. 397.

 *  *  *

Kokoruši u selu Janjila – jedna kuća. Slave Jovanjdan. Bili u Šobatovcu, pa sišli niže. Jedni odselili u Stari Majdan.

IZVOR: Petar Rađenović, Bjelajsko polje i Bravsko, u Srpski etnografski zbornik, knjiga 35; Naselja i poreklo stanovništva, knjiga 20, Srpska kraljevska akademija, Beograd, 1925, str. 266.

*  *  *

Kokoruši u Krupi, iz Smoljane.

IZVOR: Milan Karanović, Pounje u Bosanskoj krajini, u Srpski etnografski zbornik, knjiga 35; Poreklo stanovništva, knjiga 20, Srpska kraljevska akademija, Beograd, 1925, str. 395 i 400.

*  *  *

Kokoruši koji slave Jovanjdan zabeleženi su sledećim mestima: Vareš, Visoko, Dabar, Junuzovci, Ključ, Prijedor, Sanica, Smoljana, Stari Majdan, Hadrovci.

Kokoruši koji slave Nikoljdan zabeleženi su u mestu Tomina (Sanski Most).

IZVOR: Đorđe Janjatović, Prezimena Srba u Bosni, Prosveta-trgovina, Sombor, 1993, str. 187.

* * *

Etimologija:

Prezime nastalo po fizičkoj osobini pretka. Kokoruš > kudrav.

Kokoruša > kudrava (kokorava) žena.

IZVOR: Stjepan Banović, O jednoj još živoj narodnoj pjesmi Džora Držića, Zbornik za narodni život i običaje Južnih Slavena, knjiga 27, JAZU, Zagreb, 1929, str. 74.