Poreklo stanovništva sela Resnik, Gradska opština Aerodrom, Grad Kragujevac – Šumadijski okrug. Prema knjigama Todora Radivojevića „Lepenica“ i „Naselja u Lepenici“. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Položaj sela.
Resnik je sa obeju strana Resničkog Potoka – leve pritočice Lepenice i Potoka Cerovice.
Vode.
Selo je bogato živom vodom ali se pored nje meštani služe i vodom iz kopanih đermova. Bunara-izvora ima deset, i to: U Gornjem Kraju su Kuglica, Studenjak, Kačarevićki, Selenićki i Bunar kod Klenja; u Dibokiću – Dibokić i Srećkov Bunar; u Šumicama Vasićka i Bunar kod crkve. Kod paličkog železničkog mosta je bunar Stublina. U Cerjaku i Cerovici nema znatnije žive vode. Kopanih đermova ima 29.
Seoski potoci teku dosta dubokim jarugama, siromašni su vodom i ne plave ni polja ni kuće resničke. Lepenica ih plavi i zasipa plodnim muljem. Samo kada su visoke vode, što se događa vrlo retko, ona nanosi velike štete poljskim usevima.
Zemlje i šume.
Ziratna zemlja je u selu između krajeva i van sela, iza seoskih kuća, udaljeni do 50 minuta pešačkog hoda. Šuma je poglavito na Šupljaji.
Resnički atar zauzima prostor veličine 2644 hektara i to: pod njivama 2000, pod livadama 482 i pod šumom 162 hektara.
U ataru ovoga sela imaju svojih imanja meštani Malog Krčmara, Milatovca i Badnjevca a i resničani imaju svoje zemlje u atarima pomenutih sela.
Tip sela.
Resnik je podeljen na pet krajeva, koji se zovu: Gornji Kraj, Dibokić, Cerjak, Cerovica i Šumice.
Silazeći niz Resnički Potok dolazi najpre sa desne strane Gornji Kraj, naspram njega – levo od potoka – je Dibetić, koji se prostire na obema stranama potoka. Ispod Gornjeg Kraja je Cerjak – deli ih jaruga Kruglica. Ispod Dibetića su Šumice a kosa koja deli Resnički Potok i Cerovice je kraj Cerovica.
Kućn grupe ili mahale u Resniku imaju 5 do 44 kuće. U Gornjem Kraju su: Pavlovići (Manasići), Vilipovići, Kačarevići, Milojevići (Romi) i Mijailovići; u Dibokiću su Nestorovići(Komnenovići) i Krajinci; u Šumicama su Radivojevići (Stevanjci), Živići i Vesići.
Ime selu.
U selu nema priče koja tumači nastanak njegovog imena, a za pojedine krajeve postoje pouzdana tumačenja. Tako je Gornji Kraj nazvan, jer je najviši na resničkom Potoku, Dibokić je nazvan po dibokoj (dubokoj) jaruzi. Cerjak i Ceorvica su dobili imena po cerovoj gori dok je Šumica nazvana po šumi, koja je docnije iskrčena.
Starine u selu.
U Tetrebišu postoji Svatovsko Groblje, gde su se susreli, posvađali, potukli i izginuli neki svatovi. Ne zna se koji su svatovi bili i kada se to dogodilo.
Postanak sela i porklo stanovništva.
Resnik je osnovan u doba Prve seobe, pre oko 210 godina. Osnovala su ga tri roda: Vilipovići, Nestorovići-Komenonovići i Pavlovići-Manasići. Oni danas u selu imaju 149 domova što je skoro polovina od ukupnog broja seoskih kuća.
U ispisu Dr. Drag. Pavlovića ovo se selo, pod nazivom Ressnik, pominje u avgustu 1719. godine, kada ga je grad pobio. Drugi put se navodi u Izveštaju o selima valjevske eparhije 25. novembra 1735. godine kao Resnikđ, treći put, opet u XVIII veku, kod Langera 1738. godine kao Rossnik.
U XIX veku Resnik je pravilno zapisan nalazi u Upisniku 1818. godine, Naznačeniu 1819. godine, Popisniku 1822. godine, kod Vuka u Danici 1827. godine i kod Pirha 1829. godine. Kod Gavrilovića u Rečniku piše se kao Resnikđ.
Resnik je rastao uporedo rađanjem i novim doseljavanjima. Za vreme Druge seobe doselila su se dva roda, u doba Kočine Krajine došla su tri roda, o Prvom ustanku 11 rodova i posle 1815. godine 30 rodova.
Selo je dobilo svoje stanovništo iz 13 raznih oblasti. Najveći broj rodova – 16 došlo je iz same Lepenice, 5 rodova iz Stare Srbije, iz Bugarske -5, Nišave -4, Timoka -4, Sikolske reke -3, Osanice -3, Jasenice, Gruže i Bosne po dva roda a po jedan rod se doselio iz Crne Gore, Đetinje u Župe.
Svi rodovi (19 sa 259 kuća) koji su doseljeni do 1815. godine, dobegli su ovamo u zbegove. Ostali su došli u Resnik iz razno-raznih razloga; na ženino imanje -13, na kupljeno imanje -6, kao dunđeri -4, kao dovoci -3, kao sluge -2, kao kovač i usinjenik po jedan rod.
Poreklo porodica.
Redni broj, prezime (ogranci), odakle su doseljeni, Krsna slava:
Doseljeni u periodu od 1690. do 1736. godine.
-21, Vilipovići (Opšte je prezime je i Milivojevići a posebna su: Živanići, Vilipovići, Đorđevići-Gorobiljčevići a od njih su Milovanovići i Nikolići; Milivojevići, Lazarevići, Milićevići i Miloševići), Pljevlja, Nikoljdan.
-56, Nestorovići (Komnenovići – Nestorovići, Rajkovići, Joksimovići, Markovići, Sinđelići-Miloševići, Stevanovići, Veličkovići, Radojičići, Dedići, Pešakovići-Simići, Živanovići, Pavlovići, Radovanovići i Srećkovići), Pljevlja, Đurđic.
-58, Pavlovići (Manasići od kojih su: Nedeljkovići-Milovanovići, Vasiljevići, Milojevići, Janjići do kojih su Đorđevići, Uroševići, Janjići, Milutinovići i Živkovići; Jaćimovići od kojih su Mijajlovići, Đorđevići, Matejići, Simići i Stepanovići; Ranđići –Milovanovići od kojih su Nikolići, Stevanovići i Todorovići; Đorići, Ristići-Badžakovići od kojih su Milivojevići, Lekići i Srećkovići; Lekići od kojih su Aleksijevići i Radići-Nikolići), Nikšić (Crna Gora), Lučindan.
Doseljeni u periodu od 1737. do 1787. godine:
-99, Vasići (Prokići, Stanojevići, Lukići i Pantići), Đakovica (Stara Srbija), Aranđelovdan.
-189, Radivojevići (Dragutinovići, Kalajdžići – Gavrilovići i Dimitrijevići; Milijići-Đorđevići; Radivojevići, Đakovići, Đorđevići i Pavlovići), Sjenica, Stevanjdan.
Doseljeni u periodu od 1788. do 1803. godine:
-390, Mijailovići (Đorđevići i Dimitrijevići), Pirot, Aranđelovdan.
Doseljeni u periodu od 1804. do 1814. godine:
-606, Veličkovići, Bosna, Aranđelovdan.
-618, Vujadinovići, Pirot, Nikoljdan.
-703, Živkovići (Petrovići i Ristići), Zaječar, Nikoljdan.
-725, Janići (Nestorovići i Slavkovići), Sikole (Sikolska Reka), Nikoljdan.
-768, Kačarevići (Manojlovići, Novičići, Jovanovići, Aksentijevići, Mitrovići, Savići i Stevanovići), Zaječar, Đurđic.
-775, Kočetari (Mikići), Pirot, Nikoljdan.
-776, Krajinci (Jeremići, Mijailovići, Petrovići, Vučići i Pajići), Sikole (Sikolska Reka), Sv. Vrači.
-790, Lalići (Stevanovići), Sikole (Sikolska Reka), Đurđic.
-977, Radovanovići (Milosavljevići), Župa (Kruševac), Aranđelovdan.
-1003, Ristanići (Pantići), Saranovo (Jasenica), Jovanjdan.
Doseljeni u periodu od 1823. do 1903. godine:
-1183, Ilići, Leskovac (Gruža), Sv. Petka.
-1202, Žabarčevići (Žabarci i Srećkovići), Žabare (Jasenica), Mratindan.
-1319, Milanovići, nepoznato (Brzan), Đurđic.
-1372, Lazarevići, Đetinja (Užice-Zlatibor)
-1399, Milovanovići, nepoznato (Majnić), Jovanjdan.
-1446, Mijailovići, nepoznato (Botunje), Đurđic.
-1457, Dedići, nepoznato (Žirovnica), Simeundan.
-1483, Vučkovići, Trn (Bugarska), Nikoljdan.
-1528, Cvetkovići, Trn. Klisura (Bugarska), Sv. Petka.
-1535, Petronijevići, nepoznato (Dragobraća), Jovanjdan.
-1554, Anđelkovići, Trn. Klisura (Bugarska), Stevanjdan.
-1559, Joksimovići (Milojevići), nepoznato (Ramaća), Sv. Vrači.
-1570, Jovanovići, Trn. Klisura (Bugarska), Jovanjdan.
-1635, Ilići, Komarice (Osanica), Nikoljdan.
-1742, Miloševići, nepoznato (Krčmare), Jovanjdan.
-1825, Ilići, nepoznato (Cerovac), Đurđic.
-1841, Stevanovići, nepoznato (Maršić), Nikoljdan.
-1858, Vračarevići, Timok, Sv. Vrači.
-1908, Petkovići, Trn (Bugarska), Sv. Petka.
-1918, Banjčevići, nepoznato (Lužnice), Aranđelovdan.
-1950, Nestorovići, nepoznato (Vojinovac), Mitrovdan.
-2007, Mišovići, nepoznato (Dobrovodica), Sv. Petka.
-2056, Dimitrijevići, nepoznato (Korman), Jovanjdan.
-2081, Dimitrijevići, Osat (Bosna), Jovanjdan.
-2142, Obradovići, nepoznato (Gornje Grbice), Nikoljdan.
-2175, Radivojevići, nepoznato (Lužnice), Đurđic.
-2219, Milojevići*, Komarice (Osanica), 1843*, Sv. Petka.
-2224, Dimitrijevići*, Komarice, 1853*, Sv. Petka.
-2252, Stanojevići*, Guncati (Gruža), 1876*, Sv. Petka.
*Romi, godina doseljavanja.
Ostali podaci o selu.
Resnik je 1903. godine imao 49 rodova u 306 kuća sa 1623 stanovnika, među kojima su tri roda romske nacionalnosti. Na dan 31. decembra 1910. godine u selu je bilo 328 kuća sa 1890 stanovnika a 31. januara 1921. godine u selu je živelo 1608 stanovnika.
Seoska crkvica je u Šumicama. Ona je sagrađena 1888. godine. U porti crkva ima sedam trpezara.
Selo ima dva groblja. Jedno je u Policama u Cerivcu, gde se ukopava skoro celo selo a drugo u Mandiću, gde se ukopavaju doseljenici poreklom iz Timoka i Bugarske.
Seoska zavetina su Mladenci a litija se nosi na Spasovdan.
IZVOR: Prema knjigama Todora Radivojevića „Lepenica“ i „Naselja u Lepenici“. Priredio saradnik Porekla Milodan.
*
DODATAK: Popis poreskih glava (turski tefter) iz 1836. godine, arhivski dokumenti (omogućio saradnik portala Poreklo Nenad Spasić):
Stranica 1
Stranica 2
Stranica 3
Komentari (0)