Poreklo stanovništva sela Drenovac, Gradska opština Stanovo, Grad Kragujevac – Šumadijski okrug. Prema knjigama Todora Radivojevića „Naselja u Lepenici“ i „Lepenica“. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Položaj sela.
Drenovac je na obema stranama Vidaričkog Potoka, desne pritočice Dračke Reke. Ova se reka, pošto primi Vidarički Potok, naziva Kozujevo i utiče s leva u Lepenicu, niže korićanske mehane. Selo se proteže u dužinu čitav čas i po hoda. Ono počinje od Drenove Glavice pa ide niz potok sve do njegova ušća u Dračku Reku.
Vode.
Selo se služi izvorskom vodom. Kopanih đermova nema. Najjači od svih je izvor Panjevac u Špiljovićima a za njim Izvorak u Jablančićima. Slabiji su od njih su Nikolićki Izvor u Nikolićima i Sokovski u Sokovskom Kraju.
U vrhu Drenovca, više Nikolića a blizu gružanskog sela Zabojnice postoji izvor Slana Bara, na kome se stoka poji ali ga ljudi ne upotrebljavaju za piće. U njegovoj blizini je česma Vidarica, glina Vidaričkog Potoka. Narod veruje u lekovitost ove vode, te na nju dovodi mnogobrojne bolesnike da se vidaju od raznih bolesti. Ispod brda Zmajevca je izvor Zmajevac od koga teče istoimeni potok. Ime je dobio otuda što se na njemu, kako narod veruje, zmaj kupao, dok je živeo na Zmajevcu. Na mestu zvanom Zorkuša je Lazarevićki Izvor, od koga nastaje istoimeni potok.
Vidarički Potok plavi polja samo kada su velike vode, ali ne pričinjava nikakve štete. Zmajevac i Lazarevićki Potok ne čine nikakve štete selu.
Zemlje i šume.
Polja ima u selu između krajeva i van sela na razdaljni od 45 minuta hoda od krajnjih seoskih kuća. Šumarice su poglavito na Drenovoj Glavici.
Drenovački atar zahvata površinu od 570,5 hektara. Na ziratno zemljište dolazi 461 ha – njive 360 i livade 101 ha, a na šume 110 hektara u šta je uračunato i 2 hektara zajedničke šume na Vidarici.
U drenovačkom ataru svoja imanja imaju meštani gružanskih sela Zabojnica, Sumoravac i Arapovac, lepeničke Drače i Male Pčelice. Drenovčani imaju svoju zemlju u atarima svih pomenutih sela.
Tip sela.
Drenovac ima četiri kraja, koji se zovu: Nikolićki (Nikolići), Špiljovićki (Špiljovići), Jablančićki (Jablančići) i Sokovićki (Sokovići). Svaki kraj je na zasebnom brdu a međusobno su odvojeni jarugama i jaružicama kojima teku potoci samo posle velikih kiša.
Ovi krajevi su zapravo mahale, jer u svakome od njih živi po jedan glavni rod, koji uvek ima preko polovine od ukupnog broja kuća i po kome je kraj dobio svoje ime.
Ime selu.
Meštani kažu da je njihovo selo dobilo ime po mestu Drenovcu na Drenovoj Glavici, pod kojom su Nikolići. Brdo je nazvano po gustoj drenovoj gori koja se dosta dobro održala do pre 40 godina.
Pojedini krajevi zovu se po glavnim rodovima u njima. Sokovići se zovu i kao Sokovski Kraj i Sokovac.
Starine u selu.
U drenovačkom ataru ima tri stara groblja i jedna crkvina o kojima meštani ništa ne znaju da kažu.
U Jablančićima je Grobljak ili Džidovsko Groblje bez belega. U Lugovima je preko Zmajevog Potoka, prema Đuriselu, Staro Groblje, za koje se misli da je iz srednjovekovnog srpskog doba. U Krčevini do Zorkuše je drugo Džidovsko Groblje, koje Drenovčani zovu Grobljišta. Na ovom mestu do skora su se poznavali temelji neke stare crkve, kojima danas nema ni traga. Veruje se da je tu bila prva dračka crkva. To je Crkvina.
Postanak sela i poreklo stanovništva.
Drenovac je osnovan za vreme Kočine Krajine, pre 110 godina. Zasnovala su ga tri roda: Špiljovići,Sokovići i Čorbići. Krajevi Nikolićki i Jablanićki postali su između 1804. i 1809. godine. Tri osnivačka roda imaju sada u selu 17 kuća, više od 1/3 od ukupnog broja.
Selo je pravilno zapisano u Upisniku 1818. godine, Naznačeniu 1819. godine, Popisniku 1822. godine, kod Vuka 1827. godine i kod Pirha 1829. godine (Drenowaz). U Gavrilovićevom Rečniku 1846. godine zapisano je kao Drenovaclj.
Drenovac je unesen samo u Rusku kartu 1831. godine pod dva imena, Drenovacć i Drenovacđ, kao dva zasebna naselja.
Selo je raslo rađanjem i naseljavanjem. Za vrem Prvog ustanka dobilo je 5 rodova a posle 1815. godine još 5 rodova.
Drenovčani su poreklom iz šest oblasti. Najviše ih je došlo iz Gruže –4 roda, iz Hercegovine -3, desnog sliva Golijske Morave -3, iz Stare Srbije jedan rod kao i iz neposrednog levog sliva Velike i Golijske Morave.
Sedam rodova je dobeglo ovamo u zbegove, po dva roda kao uljezi i sluge i po jedna rod na poziv prijatelja i kao nadničar.
Meštani pričaju da je Drenovac bio nekada u današnjim Zorkušama, odakle je preseljen zbog čume. Na tom mestu živela su samo tri roda, koja su osnovala selo dok su se ostali doselili tek pošto je Drenovac zauzeo svoje današnje mesto. Drugi pričaju da je selo pomešteno zbog potrebe u zemlji za ziraćenje, jer su najplodnije njive i najlepše livade u Zorkušama. Selo je premešteno krajem 18. veka.
Poreklo porodica:
Redni broj–prezime (ogranci)-odakle su doseljeni-Krsna slava.
Doseljeni u periodu od 1788. do 1803. godine:
-492, Sokovići (Đokovići), Sjenica, Mratindan.
-546, Čorbići, Hercegovina, Nikoljdan.
-551, Špiljovići (Sretenovići, Vulovići, Lazarevići, Todorovići i Špiljevići), Zablaće kod Čačka, Jovanjdan.
Doseljeni u periodi od 1804. do 1814. godine:
-722, Jablančići, Čačak, Tomindan.
-838, Milivojevići (Straževići), Hercegovina, Đurđevdan.
-893, Neboriševići, Balosave (Gruža), Lazarevdan.
-901, Nikolići (Simovići, Dimitrijevići, Vučetići i Uroševići), Hercegovina, Jovanjdan.
-921, Pavlovići, Zablaće kod Čačka, Nikoljdan.
Doseljeni u periodu od 1815. do 1903. godine:
-1423, Nešovići, nepoznato (Cvetojevac), Sv. Petka.
-1484, Jankovići, Obrva, rudnički Ljubić, Jovanjdan.
-1903, Krsmanovići, Vučkovica (Gruža), Aranđelovdan.
-2002, Dmitrovići, Vučkovica (Gruža), Aranđelovdan.
-2162, Radovići, Krnjevo (Velika Plana), Nikoljdan.
Ostali podaci o selu.
Godine 1903. selo je imalo 13 rodova a 49 domova u kojima je živelo 298 stanovnika a 31. decembra 1910. godine u selu je bilo 68 kuća sa 363 stanovnika da bi 31. januara 1921. godine Drenovac imao 327 stanovnika.
Groblje je na brdu; ono je zajedničko za sve seoske krajeve.
Seoska zavetina je Arhanđel gavrilo a litija se nosi na Beli Četvrtak.
IZVOR: Prema knjigama Todora Radivojevića „Naselja u Lepenici“ i „Lepenica“. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)