Poreklo stanovništva sela Vojinovac, opština Rača – Šumadijski okrug. Prema knjigama Todora Radivojevića „Naselja u Lepenici“ i „Lepenica“. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Položaj sela.
Vojinovac je na desnoj strani reke Krčmare, u gornjem delu njenog toka i sa obe strane bezimenog potoka i druma, koji iz Kragujevca – preko Rače i Palanke – vodi u Smederevo i dalje za Beograd.
Vode.
Selo ima tri bezimena bunara-izvora i šest kopanih đermova. Kada su velike vode, te kad Krčmara nabuja, ona plavi seoska polja u dolinskoj ravni. Seoski potok se neikada ne izliva iz svoog toka.
Zemlje i šume.
Sa ziratna zemlja je oko sela. Ornice su na mestima koja se zovu: Dugačko, Jasenovac, Košuće, Krčmare, Kusaja, Mandić, Parlog, Potok, Sobovica i Cerjak. Šume nema. Najdalja imanja su udaljene od krajnjih seoskih kuća do 35 minuta pešačenja.
Seoski atar zahvata prostor od 265 hektara od čega je 235 pod njivama i 30 hektara pod livadama. Ziratna zemlja je u drugom ziratnom redu 45, trećem 170, četvrtom 42 i petom 9 hektara.
U vojinovačkom ataru svoje zamlje imaju meštani iz Lužnica dok Vojinovčani nemaju svojih imanja izvan svoga sela.
Tip sela.
Selo je jednostavno, bez krajeva i sa razređenim kućama, koje se u novije vreme sve više približavaju pomenutom drumu čime selo pokazuje tendenciju da se ušori. Vojinovac ima tri kućne grupe: Milojkoviće, Lazareviće i Matiće.
Ime selu.
Vojinovac je dobio ime mesta na kome je osnovan. Resničani su zvali zemljište današnjeg seoskog atara, na desnoj strani druma, Vojinovo – po nekom Vojinu– koji je počeo prvi da krči zemljište i ziratiti ga. Kada su docnije seljani prešli ovamo iz zbega, koji je bio na suprotnoj strani druma, tada je novoosnovano naselje zadržalo ime polja, unekoliko izmenjeno, odnosno Vojinovac umesto Vojinovo.
Postanak sela i poreklo stanovništva.
Selo je osnovano 1813. godine. Zasnovali su ga četiri roda; Lazarevići iz Mozgova, Ivankovići, Matići i Milojkovići iz Knjaževca. Svi su ovamo pobegli u zbegove u vreme „propasti Serbije“. Od njih danas ima u Vojinovcu 26 domova, 4/5 od ukupnog broja. Posle 1815. godine doseljeno je 7 rodova.
Vojinovac je unesen u jednu kartu 1853. godine. On se prvi put pominje u popisu stanovništva od 31. decembra 1874. godine.
Selo je naraslo rađanjem i novim doseljavanjima. Ono je naseljeno iz pet oblasti: Timok, Bugarska i Lepenica su mu dali po 3 roda, Moravica i Vranjska Pčinja po jedan rod.
Četiri roda doseljena su u zbegove, tri su došla na ženino imanje i po jedna rod je nastao od sluge, kolara, dunđerina i drvodelje.
Poreklo porodica:
Redni broj–prezime (ogranci)-odakle su doseljeni-Krsna slava.
Doseljeni u periodu od 1804. do 11814. godine:
-711, Ivankovići (Đokići), Knjaževac, Jovanjdan.
-783, Lazarevići (Lazarevići i Mladenovići), Mozgovo, Nikoljdan.
-815, Matići (Matići, Gligorijevići – Blagojevići i Glišići i Dimitrijevići), Knjaževac, Mitrovdan.
-863, Milojkovići Bunići – Milosavljevići, Radosavljevići i Nikolići – Despotovići i Ružići), Knjaževac, Nikoljdan.
Doseljeni u periodu od 1815. do 1903. godine:
-1454, Stojanovići, Trn (Bugarska), Aranđelovdan.
-1536, Ristići, Trn (Bugarska), Mitrovdan.
-1579, Trajkovići, Vidin (Bugarska), Aranđelovdan.
-1644, Petkovići, Vranje, Aranđelovdan.
-1710, Vasiljevići, nepoznato (Jovanovac), Aranđelovdan.
-2072, Radovanovići, nepoznato (Lapovo), Đurđevdan.
-2123, Mitrovići, nepoznato (Lužnica), Nikoljdan.
Ostali podaci o selu.
Godine 1903. u selu je bilo 11 rodoa u 33 kuća sa 117 stanovnika da bi 1910. godine broj domova iznosio 35 a broj stanovnika 298. Na dan 31. januara 1921. godine u Vojinovcu je živeo 161 stanovnik.
Groblje je na severnoj strani sela gde je nekada bilo Staro Groblje, o kome se ovde ništa ne zna. U seoskoj porti ima jedan trpezar.
Seoska slava – zavetina su Mladenci a litija se nosi (preslava) je na Prvi dan Sv. Trojice.
IZVOR: Prema knjigama Todora Radivojevića „Naselja u Lepenici“ i „Lepenica“. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Komentari (0)