Poreklo prezimena, selo Gornji Mušić (Mionica)

Poreklo stanovništva sela Gornji Mušić, opština Mionica. Prema knjizi Ljubomira Ljube Pavlovića „Kolubara i Podgorina“, izdanje 1907. godine. Priredio saradnik portala Poreklo Milodan. 

Položaj sela.

-Gornji Mušić je na desnoj obali reke Toplice i sa desne strane puta Mionica-Bogovađa. Zemljište je vrlo neravno, bregovito i strmno. Bregovi se osipaju i srozavaju prema strani okrenutoj reci. Seoske kuće su po plećima zaravljenih bregova, a nigde po njihovim stranama i dolinama. Znatnija uzvišenja su: Učkovac do Dučića, Matorac ispod njega, Smailov Klen nad Toplicom i Stražara do Donjeg Mušića.

Izvora ima dosta. Seljaci se služe i bunarskom i rečnom vodom, kao i vodom sa pojedinih potoka. Znatniji izvori su: Budimača i Klenovac u Živkovićima, Hajdukovac u Čitacima, Rogozna Bara u Brđanima i Korita u Bukvama. Kroz sredinu sela teku dva nepresušna potoka. Iz potesa Bukava ide potok Žebeljevica i po dnu sela sastaje sa potokom Srednjak, što dolazi ispod Stražare i zajednički utiču u Toplicu.

Zemlje i šume.

-Mušičke zemlje su crne smolne zemlje, i podesne za oranicu i kosanicu. Po plećima pojedinih bregova su zemlje podesne za vinograde i voćnjake. Zemlje ima dosta, najbolje su livade po Toplici i Bukvama, potesu do Vračevića. Ziratne su zemlje po padinama pojedinih bregova i po Stražari.

Šumom je siromašno selo. Najviše pojedinačnih lepo očuvanih zabrana ima u Bukvama do Vračevića i niz Žebeljanicu. Šuma je od lisnatog drveta i koliko je ima nije dovoljna za ogrev, a kamo li za građu, s toga se kupuje iz susednih sela. Nikakvih zajednica u selu nema.

Tip sela.

– Gornji Mušić je selo razbijenog tipa. Po plećima pojedinih bregova su seoski džemati. Džemati su kako koji udaljeni od 200 do 1000 metara. Kuće se vrlo blizu po džematima, na rastojanju od 10 do 15 metara. Pošav od Dučića, pa na zapad, ovi džemati su: Gornji Kraj ili Brđani na Učkovcu, odmah iznad Toplice; Srednji Kraj na Smailovom Klenu ili Rašće, Donji Kraj ili Marišta.

U Brđanima su: Čitakovići, Dimitrijevići (Aleksići), Marići (Radovanovići, Petrovići i Milivojevići), Stevići (Polimci) i Mitići (Mijailovići). U Rašću su: Jeremići, Živkovići, Čitakovići, Maksimovići, Bošnjaci (Vučetići, Simići), Markovići i Savići. U Marištima su: Ignjatovići, Mijailovići, Milisavljevići, Milosavljevići, Đokići, Petrovići, Jevremovići, Lukići i Jokići.

U selu je vrlo razvijen zadružni život. Veće zadruge su: Čitakovići, Jeremići (dve kuće), Lukići (dve kuće) i Jokići.

Podaci o selu.

-Gornji Mušić prema haračkim spiskovima iz 1818. godine imao je 25 domova sa 32 porodice i 36 haračkih lica.

Po popisu:

-1866. godine – 56 domova i 476 stanovnika.

-1874. godine – 70 domova i 513 stanovnika.

-1884. godine – 84 doma i 530 stanovnika.

-1890. godine – 93 doma i 791 stanovnika.

-1895. godine – 93 doma i 791 stanovnika.

-1900. godine – 97 domova i 812 stanovnika.

Godišnji priraštaj stanovništva od 1866. godine je 11,23 a procentni 1,95%, gde se poslednjih godina rađa stalno više ženske nego muške dece.

Ime selu.

-Veći broj starijih ljudi ne zna odkuda je ime selu, dokle naprotiv čuje se od pojedinaca iz sela i sa strane, da je ime selu doneto iz užičkog okruga. Ti ljudi pričaju da je starije selo Donji Mušić od Gornjeg Mušića i da se prvi doselio u ovo selo i po želji nekakvog seoskog spahije Ismail-bega naselio na visu Klenu, koji se prozvao Smailov Klen, Živko iz užičkog Mušića i da su njegovi potomci ostali na istom mestu i da su danas Živkovići. Potomci Žikovi nazvali su svoje selo Mušić, a pošto je ovaj Mušić bio sa Donjim u zajednici, tada je pri deobi dobio naziv Gornji Mušić, za razliku od Donjeg Mušića.

Imena krajeva su po mestu doseljenja. Brđani i Rašće su imena mesta, a Marišta po mestu Marištima u Osatu, u Bosni.

Poreklo stanovništva i osnivanje sela.

-Gornji Mušić je mlađe naselje od Donjeg Mušića i postao poglavito naseljavanjem pojedinih porodica iz raznih oblasti našeg naroda.

-Živkovići: Osnivač sela je došljak Živko, rodom iz užičkog Mušića. Živko je proteran „u surgun“ iz svoga mesta sa celom svojom porodicom i naselio se u selu kod starog izvora Rašća, kada je Živkovo smatrano selo kao deo Donjeg Mušića. Živko je došao u pusto mesto i krčio plac za kuću i voćnjak, a doselio se (upravo prognat) pred prvi austrijski rat. Od Živka i njegovih potomaka su Živkovići, ima ih ih 18 kuća, slave Nikoljdan.

-Čitakovići: Posle Živka, prešao je u ovo selo knez Jovan Čitak iz susednog sela Komanica i naselio se na Učkovcu prema Dučiću. Knez Jovan je Komaničačin, a prozvan Čitakom, što je bio pismen; njegovih Čitakovića ima na Učkovcu i Klenu 10 kuća i slave Sv. Dimitrija. Jovanov sin znameniti knez Petar Čitak, koiji je u 4. austrijskom ratu u Prvom našem ustanku vršio, kao pismen čovek onog doba, znatnu ulogu. Knez Petar je bio član valjevskog suda u 1804. godini.

-Aleksići,

-Dimitrijevići,

-Jokići.

Naselio ih knez Petar. Svi naseljeni u vreme Kočine Krajine iz sela Vlahovići u Polimlju zbog čega su ih do skora zvali i Vlahovići; njih 17 kuća, slave Sv. Vrače.

-Marići,

-Petrovići,

-Milivojevići,

-Radovanovići.

I njih je naselio knez Petar iz Osata, ima ih 13 kuća i slave Jovanjdan.

-Bošnjaci (Vučetići, Simići), za vreme Prvog ustanka, iz Osata, slave Đurđevdan, naselio ih knez Petar.

-Lukići, za vreme Prvog ustanka, iz Osata, slave Lazarevdan, doselio ih knez Petar.

-Markovići, isto kao i Lukići.

-Maksimovići, uz Prvi ustanak, Trnjine u Crnoj Gori, Stevanjdan.

-Milisavljevići su iz Godeljeva-okrug užički, odakle se njihov predak Milisav doselio kao majstor, slave Aranđelovdan.

-Milosavljevići su iz Stapara u Starom Vlahu, doseljeni kao majstori, slave Nikoljdan.

-Đokići su iz Čajetine u Starom Vlahu, došli kao sluge, slave Đurđevdan.

-Petrovići su iz Cikota-okrug užički, slave Nikoljdan.

-Savići su iz Brvenice u Polimlju, slave Trifundan.

-Stevići su iz Židovića u Polimlju, slave Lučindan.

-Jeremići su iz Srema, iz nekog sela u blizini Karlovaca, doveo ih nekakv srodnik, kaluđer iz Bogovađe, slave Đurđic.

-Ignjatovići su iz Pološnice-okrug užički, slave Đuređevdan.

-Mijailovići, najskorije doseljeni iz Štrbaca u Starom Vlahu, uz Babinsku Razuru, slave Lučindan.

*Napomena: U knjizi za pojedine familije, što se vidi iz teksta, ne piše vreme doseljavanja, op. Milodan.

U Gornjem Mušiću je 98 kuća od 16 porodica.

Zanimanje stanovništva.

-Gornji-mušičani se zanimaju sa svim privrednima radnjama, kojima i susedni seljaci ove oblasti. Najmilija su im zanimanja zemljoradnja i stočarstvo, oni gaje osobito dobra goveda i svinje, ali i voćarstvo i vinogradarstvo su zastupljeni. Nigde ne idu u argaštinu a zanate ne uče.

Pojedinosti o selu.

Gornji Mušić je sastavni deo Donjo-topličke opštine u Srezu Kolubarskom. Sudnica i škola je u Donjoj Toplici a crkva u Markovoj Crkvi. Groblje je razdeljeno po krajevima. Selo nema zajedniče preslave.

IZVOR: Ljuba Pavlović, “Kolubara i Podgorina”. Priredio saradnik portala Poreklo Milodan.