Poreklo stanovništva sela Čitluk (rađevski), opština Mali Zvornik. Stanje iz 1930. godine. Prema studiji “Sokolska nahija” Ljube Pavlovića. Priredio saradnik portala Poreklo Vojislav Ananić.
Pred ušćem reke Trešnjice u Drinu diže se oštra krečnjačka stena Sokolina. Ona je do reke u točilima, grotu, sredinom ugnuta i preko nje prelazi selo na sever u dolinu Trešnjice iznad crkve, a dalje do culinske Bučnice opet u kršu i svima njegovim oblicima. Ovaj deo sela pored Drine sav je u čukama, ostenjcima i malim ili većim uvalama. Na njemu su vrtače i dolovi, nema vode. Pored Drine jedva kakva lučica pa i ona kamenita i neplodna, a tako i na ušću Trešnjice. Onaj drugi deo sela i na Sokolini i niz nju je oko izvora, bez krečnog kamena i s dosta zemlje. Ni s te strane u Trešnjici nema luka.
Oko sela su: od zapada Drina, od severa Kulina, Jeovac Vranovine, Visoka Stijena, Triješnica, Balvani, od istoka Osmanovo Brdo, Glavica, od juga Čitlučko Brdo i Drina.
Između Sokoline i Vranovine izbija reka Triješnjica. Potok je Tisovac.
Od vrela su: Vrelo pod Sokolinom, Vrelo pod Vranovinama i Vrelo na Kulini.
U selu su brda: Kulina, Stijena, Jeovac, Vranovina, Sokolina, Amajić (na njemu Asanovac). Njive su u Polju, na Jeovcu po Amajiću, na Sokolini. Polje je razdeljeno na dva kraja, Amajićsko i Kulinsko.
Čitluk je samim položajem podeljen na dva dela: Čitluk i Amajić. Čitluk je za vreme Turaka bio čiflik nekih bogatih vlaseničkih begova. On je bio zaseban i nije se spajao s Amajićem. Amajić je trešnjičko naselje na Sokolini i u tursko doba je bio zasebno selo. Amajić se deli na Amajić i Kuline.
Stara groblja na ušću Trešnjice, stare zidine po Amajiću dokazi su ranijeg života ovih sela. Do stvaranja Srbije i ulaska u nov život, u Amajiću su živeli muslimani. Njih je bilo dosta po Amajiću, pa su se sami iselili u Bosnu. Muslimani ovog sela i Culina bili su neki stariji rodovi, govorili zapadnim dijalektom, čiji su pravoslavni srodnici iselili se u Mačvu i bosansku Posavinu.
Rodovi ovog sela su s kraja XVIII i početka XIX veka.
Po redu su dolazili:
Jovanovići od Koprića iz Lještanskog; našli se kao najamnici na turskim imanjima, pa posle i do svojih imanja (21 k.; Sv. Jovan).
Živanovići su iz rađevskog Mojkovića došli po pozivu muslimana Guconića; ovde su se našla dva brata, kupili nešto imanja, nešto zahvatili, a najviše zadobili po iseljenju. Zovu se Vučetići, Živanovići, Lazići i Čerići (26 k.; Mratindan).
Markovići su došli po izlasku muslimana a došla su prvo dva brata, pa docnije opet dva iz rađevskog Tolisavca. Oni su zauzeli one čuke nad Drinom, odmah iza culinske škole, a podigli se i pod Bučnicu (35 k.; Sv. Alimpije).
Jankovići su od Stajića iz Gračanice (8 k.; Sv. Alimpije).
Jovići su iz Rujevca (8 k.; Sv. Jovan).
Božići su iz Osata (8 k.; Sv. Jovan).
Grbići su iz Osata (4 k,;. Sv. Đurđe).
U Čitluku ima 7 rodova sa 110 domova.
IZVOR: Sokolska nahija (str. 490-491), Ljubomir Pavlović. Priredio saradnik portala Poreklo Vojislav Ananić
Komentari (0)