Žabari i okolna sela

11. jun 2012.

komentara: 2

Zavičaj - sela i gradovi

Opština Žabari:

Aleksandrovac, Brzohode, Viteževo, Vlaški Do, Žabari, Kočetin, Mirijevo, Oreovica, Polatna, Porodin, Svinjarevo, Sibnica, Simićevo (do 1947. godine Rakinac Moravski), Tićevac i Četereže.

Naredni članak:
Prethodni članak:

Komentari (2)

Odgovorite

2 komentara

  1. 7. novembar 2014. u 21:23

    Milodan

    Poreklo stanovništva sela Viteževo, opština Žabari – Braničevski okrug. Prema knjizi Stanoja Mijatovića „Resava“.

    Položaj sela.

    -Selo je na obema stranama potoka Vičaga koji se više sela uliva u Beljevu.

    Vode.

    -Izvori su: Picanovicki Kladenac i Čikaonovicka Česma.

    Zemlje i šume.

    -Delovi seoskog atara: Dobrilovac, Bunjačko Polje, Bunjak, Bela Voda, Repušinsko Polje, Repušine, Konjušica (gde se nalaze tragovi starog naselja), Krušar, Obrštur (gde se nalaze tragovi starg naselja), Zli Potok, Leskovo, Kornjet (Drenjar), Beljevo, Jelenjak, Klin Potok, Selsko Polje, Starčevo Polje i Stupinsko Polje.

    Tip sela.

    -Selo se deli na Donju Malu (gde su kuće najzbijenije), Krušar (odvojen od sela), Oderkovicku, Čikanovicku i Pušnjačku Malu.
    U selu ima 282 kuće i 17 rodova.
    Po haračkom spisku od 1819. godine u selu je bilo 35 kuća i 69 poreskig glava. Godine 1870. imalo je 211 poreskih glava.

    Ime selu.

    -Po jednom predanju selo je dobilo ime po nekom vitezu, koji se bio odmetnuo od cara, pa se ovde sklonio. Kažu da je odatle i rodom bio. Po drugom predanju tu su se još za carskog vemena naselila tri viteza sa porodicama.

    Starine u selu.

    -U Beloj Vodi nalaze se razni novci, velike opeke, velike mamuze, razne zemljane rbine, veliki bronzani ključevi, handžari, topuzi i dr. Tragovi starog naselja nađeni su u Obršteru i Konjušici.

    Postanak sela i poreklo stanovništva.

    -Na danšnjem mestu selo je od pre 200 godina. Pre toga je bilo u Jelenjaku (Repušini) i zvalo se Jelenjak. Današnje ime selo je dobilo po rečenim vitezovima (ili vitezu), koji su napustili staro selo i ovde se nastanili. Ovamo su se pomestili zbog toga što su im Kušiljevčani hteli da im zauzmu ceo prostor na kome je današnje selo. I danas u Jelenjaku ima voćaka, koje su uzgajane dok je tamo bilo naselje.
    Najstariji rodovi su: Oderkovići i Zajkerići. Ovi drugi su izumrli. Kažu da su bili izdajice i da ih je stigla narodna kletva. Matejići su se doselili posle prethodnih, koji su pri doseljenju dogonili dve ovce, jednu je pojeo vuk a od preostale su zapatili preko 100 brava.
    U Donjoj Mali su:
    -Matejići, slave Sv. Petku. Doselili su se iz Zelene Bare (Balta – Verđe) pre 200 godina.
    -Bećarevići, slave Sv. Petku. Ne zna se njihovo poreklo.
    U Oderkovickoj Mali su:
    -Oderkovići, slave Aranđelovdan. Doselili su se iz Rakinca kod Požarevca pre 250 godina.
    -Trujići, slave Aranđelovdan. Doselili su se i oni iz Rakinca i sa Oderkovićima se smatraju da su jedan rod.
    U Čikanovickoj Mali su:
    -Čikanovići i Kurići, slave Nikoljdan. Doselili su se iz Jasenova pre 100 godina.
    -Kovačevići, slave Đurđic i Đurđvdan. Doselili su se iz Starog Adžibegovca (Starog Sela). Bili su Srbi pa se porumunili.
    U Pušnjačkoj Mali su:
    -Pušnjaci, slave Aranđelovdan. Doselili su se iz Kušiljeva pre 150 godina, bili Srbi pa se porumunii. Misli se da su i oni došli sa Oderkovićima i Zajkerićima.
    -Piculani, slave Malu Gospojinu. Na zna se njihovo poreklo.
    -Pištoljdžići, slave Miholjdan. Došli su iz Jasenova.
    U Krušaru su:
    -Tomići, slave Jovanjdan. Doselili se iz Gladne.
    -Paucići i Robonići, slave Veliku Gospojinu. Ne zna se njihovo poreklo.
    -Savići, slave Nikoljdan. Doselili su se sa-iz Homolja.
    -Mitrovići, slave Aranđelovan. Ne zna se ništa o njihovom poreklu.
    -Lazići, slave Đurđic i Đurđevdan. Ne zna im se poreklo.
    -U Oderkovickoj Mali žive i dve kuće Cigana-Roma:
    -Džagići, slave Đurđevdan. Ne zna se odakle su.
    -Lukarci, slave Sv. Vasilija – Novu Godinu. Doselili su se iz Lukara kod Jagodine.
    Seoska slva je Đurđevdan a zavetine: Petrovdan, Spasovdan i Petak posle Belih Poklada.

    Odgovori

  2. 21. mart 2015. u 14:01

    Šarko

    Poreko stanovništva sela Simićevo, (raniji naziv do 1947. godine Rakinac Moravski, opština Žabari – Braničevski okrug. Prema knjizi Dr. Mihaila J. Miladinovića “Požarevačka Morava” izdanje iz 1928. godine.

    Položaj sela.

    Selo je većim delon na Svilajnačkom Drumu. Na jugu se pruža do Gostilovačkog Potoka, 2km. do Žabara.

    Vode.

    U selu nema izvora, ali na obližnjem brdu ima nekoliko izvora, od kojih su samo dva jaka i njihovi potoci stižu do Resavčine. To su: Ćurčijevski i Gostilovački.

    Zemlje i šume.

    Delovi atara sa šumom i njivama zovu se: Kusjak, Velika Mrtvica, Jasenova Bara, Ličina, Bučje, Konić, Rasje, Staro Blato i Duganovica. Ova poslednja je do 1864. g. bila bara, pa je velika kiša snela zemlju sa brda i ispunila ovu baru koja tada posta opštinskom zemljom.

    Tip sela.

    Selo je zbijenog tipa sa oblikom drumskog sela, izuzevši zapadni deo, pored Resavčine, koji je timočkog tipa. Podeljeno je u male koje nose ime rodova: Kojića, Kršljana, Palijana, Miletića, Rajkovića, Boškovića, Đuričića, Šarkovića, Šaronjića, Grozdanovića, Čupića i Tošića. Istočno od druma su: Vlaška, Ciganska Vlajića i Krajinska. Najveća je Vlaška Mala sa 98 kuća, pa Palijanska sa 95, Kojićska sa 40, a ostale su manje. U selu ima svega 603 kuće, sa 3360 duša.

    Ime selu.

    Meštani pričaju da je selo dobilo ime po osnivaču, nekom Raki, koji je došao sa Kosova, i osnovao selo blizu Morave, skupivši zbeg od nekoliko koliba. Nu kako ne znaju ništa bliže o tome Raki ni o njegovim potomcima (a selo nije tako staro da se to moglo vremenom zaboraviti) to izgleda da je ovaj “osnivač” dobio ime po selu a ne selo po njemu. Prvo naselje bilo je 6 km. zapadno od današnjeg, blizu Morave, na današnjem “Starom Selu”. Odatle su se 1830. g. po naredbi vlasti preselili na današnje mesto. Po aračkim spiskovima od 1822 g. Rakinac je tada imao 67 domova. Mesto gde je sada Rakinac pre naseljavanja bilo je pokriveno šumom i zvalo se Ruskovo. Severoistočno od Ruskova, bilo je selo Ćurćijevo, gde su živeli većinom Vlasi (po popisu od 1822. g. bilo je u selu Ćurćijevu 25 kuća). Kad su Rakinčani preselili iz starog Rakinca u današnjei, naređeno je selu Ćurćijevu da sa brda siđu na Svilajnački Drum, i da se nasele u Rakinac. Tako su se ova dva sela spojila i Vlasi iz Ćurćijeva nasele se na severo-istočnom kraju Rakinca i njihovi potomci sačinjavaju današnju Rakinačku-Vlašku Malu. Mesto gde je bilo nekada Ćurćijevo zove se sada Staro Selo.

    Seoska slava.

    Seoska je slava (zavetina) Duhovi a preslava Spasovdan. Ovo su zajedničke slave celom selu, a pored njih imaju Srbi i Vlasi zasebno po jednu slavu, koju su imali dok su bili u svojim “starim selima”. U Rakincu ima sada od celokupnog stanovništva oko 1/8 Vlaha, ali se oni vrlo malo razlikuju od Srba i uskoro će se sasvim posrbiti, a i sad sebe smatraju za Srbe i tako su se pri popisu stanovništva zapisali.

    Srpski Rodovi su:

    Rakići (Matići, Janićijevići 16 k., Sv. Đurđic). Nepoznato poreklo; smatraju ih za stare doseljenike. Kuće su im u sredini sela.

    Kojići (Mratinkovići, Živkovići 42 k., Sv. Mrata), doselili se oko 1730.godine iz Azanje (smederevske).

    Palijani-Poljani (Manojlovići, Stanišići, Radišići, Ivanovići, Vojinovići, Blagojevići, Radojevići, Jovići 95 k., Sv. Nikola), doseljeni 1740. godine iz okoline Prizrena.

    Krljšani (Matejići, Stepanovići, Radovanovići, Radojkovići, Radivojevići 25 k., Sv. Đurđic), doselili su se iz sela Velika Krsna kod Mladenovca oko 1760. godine.

    Vlajići (Stojanovići, Ivanovići, Jovanovići 40 k., Sv. Trifun), doselili su se iz okoline Peći oko 1760. godine.

    Šaronjići (Marjanovići, Lazarevići, Senići, Radišići 55 k, Sv. Jovan), doselili su se sa Kosova, padina Šar-planine oko 1770. godine.

    Boškovići (Ilići, Životići, Obradovići, Brankovići, Markovići 20 k., Sv. Nikola), rod su sa Palijanima, doselili su se iz okoline Prizrena oko 1780. godine.

    Mijajlovići (Rankovići, Milanovići, Miloševići 15 k., Sv. Luka), doselili su se iz okoline Đakovice oko 1780. godine.

    Krajinci (Stanojevići, Brankovići, Markovići, Pacići, Stajići, Simići 16 k., Sv. Nikola), doselili su se u vreme Kočine Krajine oko 1790. godine iz Timočke Krajine, selo Sikola.

    Đuričići (Ranisavljevići, Stajići, Stojanovići, Miloševići, Miloradovići 15 k., Sv. Jovan), poreklom su iz okoline Prištine, a doselili su se oko 1790. godine.

    Šarkovići-Šarčevići (Milivojevići 10 k., Sv. Luka), poreklom su sa padina Šar-planine, odakle su se doselili oko 1800. godine.

    Skokići (Milići, Miloševići 25 k., Sv. Arhanđel), poreklom su iz okoline Skoplja, a doselili su se oko 1800. godine.

    Reljići (Milićevići, Ivanovići, Stevanovići, Nikolići 20 k., Sv. Nikola), doselili se iz okoline Kosovske Mitrovice – region Trepča u vreme Prvog srpskog ustanka.

    Bugari (Colići, Perići, Nikolići, Vitkovići), Doseljeni su iz Malog Izvora u Timočkoj Krajiniu vreme Prvog srpskog ustanka. S njima su u srodstvu i istog su porekla Grozdanovići, Pajkići i Netkovići, koji su došli dvadeset godina kasnije iz istog mesta.

    Čupići (Nocići, Mladenovići 8 k., Sv. Andreja); doseljeni su iz Resave u vreme Prvog srpskog ustanka.

    Vlaški rodovi su:

    Grujići Stojanovići, Novakovići, Jovanovići), poreklom su iz okoline Zaječara, a doselili su se u vreme Prvog srpskog ustanka.

    Bulutići (Andrejići 8 k, Sv. Petkovica), doseljeni iz okoline Zaječara u vreme Prvog srpskog ustanka.

    Jevtići (6 k., Sv. Jovan), došli iz Crne Reke.

    Stankuljevi (6 k., Velika Gospođa), iz sela Dobro Polje u Crnoj Reci.

    Avramovići (8 k., Sv. Alimpije); iz Vlakonja u Timočkoj Krajini.

    Brežanci (Stojanovići 6 k., Sv. Petkovica); iz Brežana kod Požarevca.

    Janoševići (6 k., Sv. Petkovica); iz Šarbana u Timočkoj Krajini.

    Nestrovići (5 k., Sv. Petkovica); iz Osnića u Timočkoj Krajini.

    Aranđelovići (5 k., Sv. Arhanđel); iz Grljana u Timočkoj Krajini.

    Dobrnjci (1 k., Sv. Arhanđel); iz Dobrinje na Mlavi, bilo ih je više pa su izumrli.

    Bukurovci (25 k., Vavedenje); iz Prljige u Timočkoj Krajini.

    Nikolići (14 k., Sv. Nikola); iz zaječarskog sreza.

    Jankovići (2 k., Sv. Nikola); iz Crne Reke.

    Kerići (3 k., Sv. Nikola); iz okoline Zaječara.

    Ove vlaške porodice doselili su se u Ćurćijevo pre nego je Rakinac preseljen na današnje mesto. Većina je preseljena početkom XIX veka, naročito posle propasti Hajduk-Veljkove, kada su bežali od turskog zuluma, i ovde našli više bezbednosti a uz to i rodnu zemlju, pogodnu i za zemljoradnju i za stočarstvo, čime su se oni podjednako zanimali. Sve vlaške porodice su sad posrbljene.

    Kad se Rakinac iz Starog Sela preselio na današnje mesto ubrzo su se doselili i iz Velikog Orašja (smederevski) Mitarići (sada razgranati kao: Milići, Milovanovići, Stanojlovići, Ilići). Ima ih 15 kuća, slava Sv. Đurđic.

    U isto vreme su se doselili Cigani: Petkovići, Filipovići i Nikolići. Ima ih 13 kuća. Slave Petkovicu; doseljeni su iz okolnih sela. Većinom su kovači, a neki se od njih bave i zemljoradnjom.

    IZVOR: Mihajlo J. Miladinović, “Pošarevačka Morava” i sr.wikipedia.org/sr/Simićevo.

    Odgovori