Poreklo prezimena Đurđić

Stojan Karadžić, Vuk Šibalić: „Drobnjak i porodice u DROBNJAKU i njihovo porijeklo“, II dopunsko izdanje, Beograd, 1997, IŠ ‘Stručna knjiga’

ĐURĐIĆI

(žive u Komarnici, Virku i Motičkom Gaju)

Đurđići su ogranak Miličića, od kojih su se veoma davno odvojili. Ne znaju kako su dobili današnje prezime. Ova porodica je dala više seoskih knezova. Porodična tradicija zna za kneza Joka, koji je imao sina Nikolu, a on je takođe bio knez. I Nikolin sin Joko je naslijedio oca u kneštvu. On je imao nadimak „Krečko” . Istakao se u borbama koje su Drobnjaci vodili u njegovom periodu, a naročito u borbama protiv paše Miljevine 1812. godine. Joko je tada zajedno sa popom Mitrom Golovićem, komandovao jednim odredom Drobnjaka koji je sprečavao Turcima prodor preko Komarnice. U knjizi Novica Cerović Anice Šaulić stoji da je Joko bio vrlo hrabar i da je prkosio i Smail-agi Čengiću. Jokov sin Malin naslijedio je oca u kneštvu. Učestvovao je u mnogim bojevima, u kojima se isticao svojim junaštvom, kao i u organizovanju ubistva Smail-age Čengića na Mljetičku 1840. godine. Zbog njegovog malog rasta i crne puti, Smail-aga ga je nazivao „crni đavo iz Komarnice“. Bio je vrlo prgav i prijeke naravi, lako je potezao oružje i izvršio neka ubistva zbog svoje naglosti.

Malinov sin Obrad – oficir crnogorske vojske, bio je komandir čete u Drobnjačkom bataljonu i isticao se u bojevima koji su vođeni u njegovo vrijeme. Obradov sin oficir Nikola komandovao je četom na Skadru i Mojkovcu. Sa njim su bili njegova braća Milosav i Mališa, a pored njih u istoj četi na Skadru iz ovog bratsgva su bili Okica i Ilija Stevanov, koji su u jednom nezadrživom jurišu na neprijateljske bunkere prilikom zauzimanja Skadra junački poginuli. I braća Boško i Božo Vasovi bili su u istoj četi borci – ratnici u borbama na Skadru i Mojkovcu, u kojima Boško gine na Bojnoj njivi januara 1916. godine. Ostao mu je sin Niko, koji kao pripadnik jedinica NOV-a u NOR-u 1941-1945. gine na Vjetreniku 1944. godine.

Nikola Obradov sa svojom porodicom, sinovima Dušanom i Obradom i ženom Tonkom, te kćerkama Ankom, Ristom i Milevom, učestvuju kao borci NOV-a od prvih ustaničkih dana 1941. godine i svi su nosioci Partizanske spomenice 1941. Dušan je bio na vrlo odgovornim funkcijama u SR Srbiji, a u dva mandata bio je potpredsjednik RIV-a.

U Komitskom pokretu 1916-1918. iz ovog bratstva su bili Petar i Savo Okičin. Savo je u toku NOR-a bio istaknuti pripadnik NOP-a i veliki rodoljub; učesnik je Ostroške skupštine. Njegova kćerka Darinka je bila u sastavu Četvrte crnogorske proleterske brigade od osnivanja, a sin Filip u Sedmoj omladinskoj brigadi kao borac.

Kosta Obradov, jedna izuzetna svijetla figura u drobnjačkom kraju, svojim djelom i učešćem u NOR-u 1941-1945. godine, ostavio je trajan trag. Bio je komandir čete, ilegalac na terenu, zatočenik u kolašinskom zatvoru, u kome se držao hrabro i dostojanstveno. Poznat je njegov hrabri odgovor Pavlu Đurišiću i Ivanu Ružiću, kada su mu ponudili da pređe na njihovu stranu. On im tada reče da njemu nije mjesto među izdajnicima crnogorskog naroda. Poveli su ga na strelište, odakle je uspio da pobjegne i da se priključi jedinicama NOV-a. I njegov sin Rajko bio je borac 7. omladinske brigade.

Janko Milanov, stari ratnik sa Skadra i Mojkovca, gdje je i ranjavan, sa svojom porodicom učestvuje u NOR-u od prvih ustaničkih dana. Sin Momčilo, u stroju Prve proleterske brigade bio je na dužnosti rukovodioca SKOJ-a Prvog bataljona i vršioca dužnosti rukovodioca SKOJ-a brigade. Na toj dužnosti hrabro gine jula 1943. godine u mjestu Pasarot kod Zvornika. Momčilova sestra Milica, udata Nikitović, bila je borac Petog bataljona Četvrte crnogorske proleterske brigade, od njenog osnivanja. Nosilac je Partizanske spomenice 1941. godine. I Jankov sinovac Mirko Radojičin je pripadnik NOP- a od 1941. godine, u čijim se jedinicama isticao kao hrabar borac.

Radovan, sin Janka Karova iz Virka, bio je borac Četvrte crnogorske brigade u čijem stroju gine u junu 1943. godine na Sutjesci.

Ivan Markov i Milivoje Lukin, oba iz Komarnice, ginu kao borci Durmitorskog NOP odreda na Poljima Kolanšnskim 1942. godine; drugi Lukin sin Milisav hrabro gine u borbama kod Gacka 1944. godine.

Milivoje Milanov iz Motičkog Gaja, stari ratnik iz prvih ratova, koji je za ratne zasluge dobio zemlju u Metohiji kod Đakovice, odakle je izbjegao sa porodicom 1941. godine, poginuo je 1943. godine na Žabljaku.

Mirčeta Radosavljev iz Komarnice, kao pripadnik jedinica NOP-a, gine na Veruši 1943. godine, kao borac Sedme omladinske brigade, a Danilo, sin starog ratnika iz prvih ratova Miloša, iz Motičkog Gaja, poginu na Vjetreniku 1944. godine, a Milorad Lazov iz Komarnice okonča svoj životni put na Dugoj resi 1945. godine.

Lazar Neđeljkov se tridesetih godina 20. vijeka iz Komarnice preselio u Tupšnju na miraz. Njegovi sinovi Milić i Radomir su učesnici NOR-a 1941-1945. godine. Milić je poginuo 1944. godine u Zatarju, a Radomir je bio borac Petog bataljona Četvrte crnogorske brigade u kojoj je ranjavan.

U jedinicama NOV-a iz ovog bratstva borili su se protiv neprijatelja i Draško Milanov iz Komarnice, Milorad Mališin iz Virka, Milun Vidojev i Milan Stevanov, oba iz Komarnice.

Od druge polovine 19. vijeka počeli su se iseljavati iz Komarnice na svoje katune u Virak i Motički Gaj.

Ima ih u Užicu i Bačkom Dobrom Polju, gdje su se kolonizovali 1945. godine, kao i u drugim mjestima širom naše zemlje.

Božo Vasov, sa sinovima Gajom i Tomom, odselili su se iz Virka šezdesetih godina u Pljevlja, gdje su kupili porodičnu kuću.

Slave Nikoljdan, a prislužuju Đurđevdan.

______________________

ĐURĐIĆI

(žive na Dubrovsku)

Ogranak su Lalića sa Kutnje Njive, kao što je rečeno u dijelu o Lalićima. Ranije su se prezivali Ćutovići, a prezime Đurđić dobili su po nekoj svojoj babi Đurđi, koja je rano ostala udovica. Nijesu rod sa Komarskim Đurđićima.

Slave Petrovdan.

IZVOR: Stojan Karadžić, Vuk Šibalić: Drobnjak i porodice u Drobnjaku i njihovo porijeklo, 1997, priredio saradnik portala POREKLO Vojislav Ananić